Η Κίνα, με την υπομονετική και υπολογιστική οικονομική της πολιτική, ρίχνει σανίδα σωτηρίας στο καθεστώς της Βενεζουέλας του Νικολάς Μαδούρο, σφυρηλατώντας έναν δεσμό που όχι μόνο υπονομεύει τις κυρώσεις των ΗΠΑ, αλλά δημιουργεί επίσης μια ισχυρή βάση για το Πεκίνο στο δυτικό ημισφαίριο. Αυτή η κίνηση υπερβαίνει μια εμπορική συμφωνία. Είναι ένα αριστούργημα στο μεγάλο παιχνίδι της παγκόσμιας εξουσίας, αποκαλύπτοντας τα ετοιμόρροπα θεμέλια μιας αμερικανικής αυτοκρατορίας που χτίστηκε πάνω στον εξαναγκασμό και την απελπιστική ανάγκη για μια νέα εξωτερική πολιτική βασισμένη στην ειρήνη και το αμοιβαίο όφελος, όχι στις απειλές και τη βία.
Κύρια σημεία:
- Η Κίνα και η Βενεζουέλα ανακοίνωσαν μια εμπορική συμφωνία χωρίς δασμούς που καλύπτει περίπου 400 κατηγορίες αγαθών, μια κίνηση που οι ειδικοί προειδοποιούν ότι θα αποδεκατίσει την τοπική βιομηχανία της Βενεζουέλας.
- Το σύμφωνο θεωρείται ως άμεση πρόκληση στις προσπάθειες των ΗΠΑ να απομονώσουν οικονομικά τη Βενεζουέλα μέσω κυρώσεων και έρχεται εν μέσω σημαντικής ναυτικής συσσώρευσης των ΗΠΑ στην περιοχή.
- Ο Γκόρντον Τσανγκ, ειδικός στην κινεζική εμπορική στρατηγική, δήλωσε ότι η συμφωνία ενισχύει τον «ασφυκτικό έλεγχο της Κίνας στη Βενεζουέλα» και επιτρέπει στο Πεκίνο να «αναλάβει» αποτελεσματικά την οικονομία της.
- Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας, που αντιμετωπίζει έντονη πίεση από τις ΗΠΑ, χαρακτηρίζεται ότι δεν έχει «άλλη επιλογή» από το να αποδεχθεί την προσφορά της Κίνας για επιβίωση.
- Οι αναλυτές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ενώ η Κίνα μπορεί να παρέχει οικονομική και προπαγανδιστική υποστήριξη, δεν διαθέτει τη στρατιωτική δύναμη στην περιοχή για να αντιταχθεί άμεσα στην αμερικανική επέμβαση.
Μια υπολογισμένη εξαγορά μεταμφιεσμένη σε ενίσχυση
Το νέο σύμφωνο χωρίς δασμούς μεταξύ Πεκίνου και Καράκας, που πλαισιώνεται ως αμοιβαία οικονομική συνεργασία, είναι στην πραγματικότητα μια ληστρική συμφωνία που σφραγίζει τη μοίρα της Βενεζουέλας ως κράτους-πελάτη. Ο Γκόρντον Τσανγκ, αυθεντία στις παγκόσμιες εμπορικές φιλοδοξίες της Κίνας, αποκάλυψε τη ζοφερή πραγματικότητα για το Fox News. «Αυτό φαίνεται πραγματικά ότι η Κίνα πρόκειται να αναλάβει πλήρως την οικονομία της Βενεζουέλας», προειδοποίησε ο Τσανγκ. «Θα αποδεκατίσει την τοπική βιομηχανία της Βενεζουέλας».
Η δυναμική είναι βάναυσα μονόπλευρη. Η Βενεζουέλα, ένα έθνος ευλογημένο με τεράστιους φυσικούς πόρους, έχει μετατραπεί σε μια απλή αντλία πετρελαίου για το κινεζικό μεγαθήριο, εξάγοντας αργό και εισάγοντας σχεδόν οτιδήποτε άλλο. Αυτή η συμφωνία διασφαλίζει ότι κάθε νεοσύστατη βιομηχανία της Βενεζουέλας θα πνιγεί κάτω από ένα παλιρροϊκό κύμα φθηνών, επιδοτούμενων από το κράτος κινεζικών προϊόντων, δημιουργώντας έναν μόνιμο κύκλο εξάρτησης από τον οποίο το Καράκας μπορεί να μην ξεφύγει ποτέ. Αυτό δεν είναι βοήθεια. Είναι οικονομικός αποικισμός και συμβαίνει με την απελπισμένη συναίνεση ενός καθεστώτος που προσκολλάται στην εξουσία.
Το απελπισμένο παιχνίδι του Μαδούρο στη σκιά των όπλων των ΗΠΑ
Το πλαίσιο αυτής της εμβάθυνσης της σινο-βενεζουελάνικης συμμαχίας είναι μια δραματική κλιμάκωση της στρατιωτικής πίεσης των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει υιοθετήσει μια πολιτική «μηδενικής ανοχής» για τη διακίνηση ναρκωτικών, μια κατηγορία που η κυβέρνησή του απευθύνει απευθείας στην κυβέρνηση Μαδούρο. Σε μια επίδειξη δύναμης αδιαμφισβήτητη στις προθέσεις του, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει αναπτύξει το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο του, το USS Gerald R. Ford, στη Νότια Διοίκηση των ΗΠΑ. Αυτό το κολοσσιαίο αεροπλανοφόρο, συνοδευόμενο από μια τρομερή ομάδα κρούσης αντιτορπιλικών και χιλιάδες ναύτες, περιπολεί τώρα τα ύδατα κοντά στη Βενεζουέλα. Για την κυβέρνηση Μαδούρο, δεν πρόκειται για ναρκωτικά. Είναι η αλάνθαστη τυμπανοκρουσία της αλλαγής καθεστώτος. Ο Τσανγκ εξήγησε τη δύσκολη θέση του Μαδούρο με ανατριχιαστική σαφήνεια: «Συνειδητοποιεί ότι έχει ένα πρόβλημα με τη μορφή του Ντόναλντ Τραμπ. Υπάρχει ένα αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ όχι μακριά από τις ακτές του και πολλά στρατιωτικά μέσα τον επιτίθενται. Χρειάζεται έναν φίλο και είναι απελπισμένος». Μπροστά στον αμερικανικό εξαναγκασμό, ο Μαδούρο στρέφεται στη μόνη δύναμη που θέλει και μπορεί να προσφέρει μια οικονομική ασπίδα: την Κίνα.
Τα όρια της κινεζικής ισχύος και το αμερικανικό σταυροδρόμι
Ενώ η Κίνα μπορεί να προσφέρει μια οικονομική σανίδα σωτηρίας, η ικανότητά της να προβάλλει σκληρή ισχύ στην Αμερική παραμένει περιορισμένη. Ο Τσανγκ σημείωσε ότι η Κίνα «δεν μπορεί να προβάλει στρατιωτική δύναμη στην περιοχή. Εξαρτάται πραγματικά από το τι θα κάνει ο Πρόεδρος Τραμπ. Η Κίνα δεν έχει τη στρατιωτική δύναμη να αντιταχθεί στην αμερικανική επέμβαση, εάν αυτό αποφασίσει ο Τραμπ».
Αυτό παρουσιάζει μια κρίσιμη συγκυρία για την πολιτική των ΗΠΑ. Η τρέχουσα πορεία των κυρώσεων και των ναυτικών αποκλεισμών είναι αυτό που δημιούργησε το κενό για να καλύψει η Κίνα εξαρχής. Αυτή η επιθετική στάση, που αντικατοπτρίζει τις ίδιες αποτυχημένες στρατηγικές που χρησιμοποιήθηκαν κατά της Ρωσίας και προετοιμάζεται για την Κίνα, επιταχύνει μόνο τη διαμόρφωση ενός πολυπολικού κόσμου εχθρικού προς τα αμερικανικά συμφέροντα. Η εμφάνιση αυτού του νέου στρατηγικού μπλοκ είναι άμεση συνέπεια μιας εξωτερικής πολιτικής που βασίζεται στη βία, την απειλή βίας και τα οικονομικά όπλα όπως οι κυρώσεις. Υπάρχουν χιλιάδες από αυτές τις κυρώσεις, μια τεράστια γραφειοκρατία ελέγχου που τιμωρεί τα έθνη που αψηφούν τη βούληση της Ουάσιγκτον.
Ωστόσο, το σύμφωνο Κίνας-Βενεζουέλας είναι μια αυστηρή προειδοποίηση ότι οι παγκόσμιες δυνάμεις δεν φοβούνται την Αμερική και κινητοποιούνται εναντίον των ΗΠΑ, στην ίδια τους την αυλή.
https://www.iefimerida.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου