Ντρέπονται; Τα έχουμε ξαναπεί. Δεν ντρέπονται. Στην προκειμένη περίπτωση το ζήτημα αφορά τη δημόσια Υγεία την ώρα που αυτοί ανταλλάζουν… «φιλοφρονήσεις». Αντιμετωπίζουν με (γελοίο) επικοινωνιακό τρόπο τόσο σοβαρά θέματα.
Ο λόγος για τον Άδ. Γεωργιάδη, υπουργό Υγείας της ΝΔ, και τον Στέφανο Κασσελάκη, πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.Ας ξεκινήσουμε με τον πρώτο, τον πωλητή των… επιστολών του Ιησού, τον οποίο η κυβέρνηση κάλυψε για αυτή τη δραστηριότητα, διότι… άλλιως τις πουλάγε ο Βελόπουλος κι αλλιώς ο αξιότιμος κύριος υπουργός.Υπάρχουν τα σοβαρά προβλήματα στα νοσοκομεία και ιδιαιτέρως στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία». Γράφει η πενταμελής Επιτροπή της ΕΙΝΑΠ στο νοσοκομείο ότι «λόγω των ελλείψεων στους αναισθησιολόγους έχει αναφερθεί ακόμη και το ενδεχόμενο της συγχώνευσης των αναισθησιολογικών τμημάτων των δύο Παίδων αντί για τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού!».«Ζητάμε από τη διοίκηση και το υπουργείο να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να προκηρυχθεί με επείγουσες διαδικασίες το σύνολο των κενών θέσεων σε νοσηλευτές ΜΕΘ, αλλά και σε νοσηλευτές των υπόλοιπων εντατικών μονάδων (μονάδες νεογνών, καρδιοχειρουργική εντατική μονάδα)», σημειώνει η πενταμελής επιτροπή της ΕΙΝΑΠ στο νοσοκομείο.Αυτά ο υπουργός Υγείας δεν τα βλέπει, όπως δεν βλέπει και την κατάσταση στο νοσοκομείο «Γεννηματάς». Μάλιστα, ο Αδ. Γεωργιάδης, μετά την αποκάλυψη από τους γιατρούς των δύο παιδιατρικών νοσοκομείων ότι σταματούν τα χειρουργεία από τις 27 Μαΐου στο «Αγλαΐα Κυριακού» και από την 1η Ιουνίου στο «Αγία Σοφία» λόγω ελλείψεων προσωπικού και ειδικά αναισθησιολόγων, ενοχλήθηκε.Ο Άδωνις Γεωργιάδης σε συνέντευξή του στο Action 24 προσπάθησε για μια ακόμα φορά να κάνει το άσπρο- μαύρο, υποστηρίζοντας ότι η κατάσταση στο «Αγλαΐα Κυριακού» στο «Αγία Σοφία» είναι «εξαιρετικά καλύτερη η εικόνα από τον μέσο όρο στην Ελλάδα».Ο Άδωνις Γεωργιάδης, με το γνωστό… περισπούδαστο ύφος (χιλίων… επιστολών του Ιησού), υποστήριξε ότι στο «Αγλαΐα Κυριακού» και στο «Αγία Σοφία» «υπάρχει σκληρός συνδικαλιστικός πυρήνας της Αριστεράς».Κατά τα άλλα, αυτός ο απίθανος τύπος, ανεβάζοντας ξανά το «επίπεδο» του πολιτικού διαλόγου, χαρακτήρισε «μάπα» τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανο Κασσελάκη, ο οποίος έγραψε σε ανάρτηση του: «Ευχαριστώ τον αντιπρόεδρο της ΝΔ Άδωνι Γεωργιάδη που με χαρακτήρισε «μάπα». Θυμίζει έτσι σε όλους με ποιον συγκυβερνά ο κ. Μητσοτάκης. Άλλωστε ο καθένας έχει το πρόσωπο (μάπα) που του ταιριάζει».Ο Γεωργιάδης, επειδή, εκτός των άλλων είναι και «λεβέντης» υποστήριξε σε ανάρτηση: «Η φράση που χρησιμοποίησα, κακώς, έγινε εν τη ρύμη του λόγου μου και ζήτησα να διαγραφεί αμέσως. Εσείς που είστε αλάνθαστος δεν αντιλαμβάνεστε ότι εμείς οι κοινοί θνητοί κάνουμε ενίοτε και λάθη».Πάντως, πέρα από το ποιος είναι «μάπας» και ποιος όχι εμείς να θυμίσουμε ότι ο Kασσελάκης κατάφερε να προτείνει μείωση των δαπανών για τη δημόσια Υγεία και το κόμμα του, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ψηφίσει ό,τι και η ΝΔ στο 75% των ψηφοφοριών στο ευρωκοινοβούλιο, στοιχείο που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μπροστά στις ευρωεκλογές.
Νάτα τα μαντάτα! Ο πρώην διευθυντής του CDC, δρ Robert Redfield, δηλώνει ευθέως ότι η "μεγάλη απειλή" της γρίπης των πτηνών H5N1 τροποποιείται κατάλληλα και προέρχεται από τα εργαστήρια των ΗΠΑ. "Αυτή θα είναι η επόμενη μεγάλη πανδημία" (πιο ακριβής είναι ο όρος ΠΛΑΝΔΗΜΙΑ) σύμφωνα με τον ίδιο...
Και δεν έχουν πρόβλημα...ξέρουν και να χαμογελούν με πολύ νόημα...Για τον νέο παγκόσμιο "πανδημικό κίνδυνο", που definitely είναι να έρθει για να μην "επαναπαυόμαστε" και όσοι "εφησυχάζουν" σύντομα αυτά που... ΔΕΝ γίνεται (?) να μην συμβούν "θα τους τραβήξουν την προσοχή"... :
Είναι, ίσως, το πιο δύσκολο νομικό, ηθικό και πολιτισμικό πρόβλημα: πού σταματάνε τα δικαιώματα του γονέα στην εκπαίδευση του παιδιού και πού αρχίζουν αυτά της Πολιτείας. Και, κυρίως, τι κάνουμε όταν οι κοσμοθεωρίες αυτών των δύο συν-κηδεμόνων διίστανται.
Η δημόσια εκπαίδευση είναι ένας πολύ πρόσφατος θεσμός στην ιστορία της ανθρωπότητας. Για χιλιάδες χρόνια, οι γονείς είχαν το αποκλειστικό δικαίωμα και την ευθύνη γι’ αυτή. Δημόσια σχολεία άρχισαν να ιδρύονται όταν οι κοινωνίες, όχι μόνο εξασφάλισαν πόρους για τη χρηματοδότησή τους, αλλά απέκτησαν επαρκή ομοιογένεια, ώστε να συμφωνούν σε ένα περιεχόμενο σπουδών γενικώς αποδεκτό. Πάντα, όμως, υπάρχουν “γκρίζες” περιοχές: μαθήματα και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, που κάποια κοινωνική ομάδα τα θεωρεί απαραίτητα και κάποια άλλη όχι. Αυτές οι διαφορές απόψεων διευθετούνται στον πολιτισμένο κόσμο με τη νομοθέτηση του προαιρετικού. Δεν θες το παιδί σου να παρακολουθεί θρησκευτικά; Κάνεις μια δήλωση και απαλλάσσεται από το μάθημα.
Τι γίνεται όμως όταν δεν θες καν να πηγαίνει στο σχολείο; Στην Αγγλία, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και τις ΗΠΑ, αυτό επιτρέπεται σε ευρεία μορφή. Το homeschooling, η διδασκαλία κατ’ οίκον, είναι μια εναλλακτική μέθοδος, η οποία, αξιοποιώντας (και) το διαδίκτυο, λύνει κάποια προβλήματα που συνδέονται με τη φυσική παρουσία, μολονότι δημιουργεί άλλα, με πιο σημαντικό το έλλειμμα κοινωνικοποίησης. Εκτιμάται ότι το 2022, στις ΗΠΑ, 3.135.000 παιδιά διδασκόντουσαν στο σπίτι, το 6% περίπου του συνόλου.
Υπάρχει ωστόσο μία κοινότητα στις ΗΠΑ, στην οποία το homeschooling κάνει θραύση, φτάνοντας το 40% μεταξύ των κοριτσιών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι, φυσικά, η ισλαμική.
Πληκτρολογήστε muslim homeschooling και θα ανακαλύψετε ένα απέραντο οικοσύστημα που προωθεί την ισλαμική κατ’ οίκον διδασκαλία ως αντίδοτο στην άθρησκη Δύση και ως τον μόνο τρόπο που ικανοποιεί τον “ολιστικό” προορισμό της ισλαμικής εκπαίδευσης, έτσι όπως τον ορίζουν τα “ιερά βιβλία”: τη διαμόρφωση πιστών αφοσιωμένων στον Αλλάχ.
Ως αποτέλεσμα, οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί των ΗΠΑ αποκόπτονται πολιτισμικά από τον υπόλοιπο κόσμο, δημιουργώντας ένα κράτος εν κράτει, που, παρά το μικρό του “μέγεθος” (οι μουσουλμάνοι στις ΗΠΑ είναι “μόνο” το 1% του συνολικού πληθυσμού), ασκεί δυσανάλογα ισχυρή επιρροή στη δημόσια ζωή, καθώς το 82% από αυτούς έχουν αμερικανική υπηκοότητα και, φυσικά, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Στην Ευρώπη, τα ποσοστά είναι διαφορετικά. Διαφορετικοί είναι και οι μηχανισμοί δράσης. Το παράδειγμα της Γαλλίας είναι χαρακτηριστικό. Το 10% των 67 εκατομμυρίων Γάλλων είναι μουσουλμάνοι. Η Γαλλία επέτρεπε την κατ’ οίκον διδασκαλία μέχρι πρόσφατα. Διαπίστωσε όμως ότι η “αξιοποίηση” του θεσμού από τους μουσουλμάνους παρήγαγε νέες γενιές εξτρεμιστών, σε ποσοστό διπλάσιο από τους γονείς τους. Και ψήφισε τον Νόμο 2021-1109 της 24ης Αυγούστου 2021 “για την ενίσχυση του σεβασμού των αρχών της Δημοκρατίας” που κατάργησε το homeschooling και το επιτρέπει μόνο για σοβαρούς λόγους υγείας. Έτσι, ο “κόμπος” του, εντελώς ασύμβατου με τον δυτικό πολιτισμό, ισλαμικού σύμπαντος, που επί δεκαετίες κρυβόταν κάτω από το χαλί της κατ’ οίκον διδασκαλίας, έφτασε στο χτένι.
Οι μουσουλμάνοι μαθητές πρέπει πλέον να ακούν “βλάσφημες” επιστημονικές διδασκαλίες, όπως το πώς δημιουργήθηκε η γη (σύμφωνα με το Ισλάμ, ο Αλλάχ πρώτα δημιούργησε τον θρόνο του πάνω από το νερό, μετά τη γη και τον ουρανό και μετά… μία πένα που τη διέταξε να γράψει “εντολές” για όλα τα υπόλοιπα), να υπομένουν πρακτικές “χαράμ” απαγορευμένες από τη Σαρία, όπως η συνύπαρξη αγοριών και κοριτσιών στην ίδια τάξη, να μην μπορούν να προσευχηθούν τις προβλεπόμενες ώρες και, βεβαίως, οι κοπέλες να μη φορούν μαντίλα όσον χρόνο βρίσκονται στο σχολείο.
Επειδή οι μουσουλμάνοι, προς το παρόν, δεν μπορούν να αλλάξουν τη νομοθεσία (θα μπορέσουν όταν αποκτήσουν πλειοψηφία στα θεσμικά όργανα) έχουν στρέψει όλα τα όπλα τους στο πεδίο εφαρμογής αυτών των κανόνων, στο σχολείο και κυρίως στον δάσκαλο, προσπαθώντας να τους ακυρώσουν στην πράξη.
Κι επειδή η Σαρία προβλέπει μία και μοναδική ποινή για τη βλασφημία, οι απειλές έχουν συγκεκριμένο περιεχόμενο: δάσκαλε, θα πεθάνεις! Ήδη, σε δύο περιπτώσεις Γάλλων καθηγητών Λυκείου, οι απειλές πραγματοποιήθηκαν: ο Samuel Paty το 2020 και ο Dominique Bernard το 2023, δολοφονήθηκαν από ισλαμιστές.
Dominique Bernard
Ο διευθυντής του Λυκείου Maurice Ravel δεν ήθελε να είναι ο τρίτος. Και όταν οι απειλές για τη ζωή του έγιναν χιονοστιβάδα, παραιτήθηκε και αναγκάστηκε να κρύβεται για να γλυτώσει από τους διώκτες του. Το “έγκλημά” του ήταν ότι ζήτησε από τρεις μουσουλμάνες μαθήτριες να βγάλουν τη μαντίλα μπαίνοντας στο σχολείο. Οι δύο υπάκουσαν. Η τρίτη αρνήθηκε και τον κατάγγειλε στα ισλαμικά κοινωνικά δίκτυα, προσθέτοντας, ψευδώς, όπως αποδείχθηκε από την έρευνα που επακολούθησε, ότι τη χτύπησε στο χέρι. Η υπόθεση αυτή έβγαλε στην επιφάνεια το κλίμα τρομοκρατίας μέσα στο οποίο αναγκάζονται να λειτουργούν οι Γάλλοι εκπαιδευτικοί. Ουσιαστικά, βρίσκονται υπό ομηρία.
Μουσουλμάνοι μαθητές και γονείς καραδοκούν για να επισημάνουν την παραμικρή απόκλιση ενός δασκάλου από την ισλαμική θρησκευτική ορθότητα, ώστε να πυροδοτήσουν ένα μπαράζ επιθέσεων και απειλών στα κοινωνικά δίκτυα. Τα περιστατικά είναι καθημερινά, τόσο που πλέον δεν αποτελούν είδηση! Οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να αυτολογοκρίνονται, να περιορίζουν την θεματολογία τους σε πεδία συμβατά με την ισλαμική παράδοση, αποφεύγουν να δείχνουν έργα τέχνης που παρουσιάζουν ακάλυπτο το γυναικείο σώμα, και, συχνά, υποκύπτουν στις πιέσεις και ανέχονται την παραβίαση της αρχής της laicité – του κοσμικού χαρακτήρα του γαλλικού κράτους και της γαλλικής εκπαίδευσης.
Σύμφωνα με νόμο του 2004, όλα τα εξωτερικά και ορατά σημάδια θρησκευτικής ταυτότητας (χιτζάμπ, σταυροί, κιπά, τουρμπάν κ.λπ.) απαγορεύονται στα κρατικά σχολεία. Ο διευθυντής του λυκείου Ravel απλώς εφάρμοσε τον νόμο, όπως ήταν υποχρεωμένος να κάνει. Πόσοι όμως θα κάνουν το ίδιο, όταν ξέρουν τι θα επακολουθήσει;
Samuel Paty
Φανταστείτε να είστε στη θέση ενός εκπαιδευτικού, που θα πρέπει να πει σε μια ριζοσπαστικοποιημένη μαθήτρια να βγάλει το χιτζάμπ της και να ξέρετε ότι θα αντιμετωπίσετε την οργή ενός μουσουλμάνου άντρα της οικογένειας, που θα δημοσιεύσει απειλή θανάτου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καλώντας τους ομοθρήσκους του να εκδικηθούν την τιμή του κοριτσιού, θα εμφανιστεί μπροστά σας στο σχολείο σηκώνοντας τη γροθιά του ή στον δρόμο κραδαίνοντας το μαχαίρι και θα σας τρομοκρατεί για να μην εφαρμόσετε αυτό που ο νόμος απαιτεί. Τι θα κάνατε; Φανταστείτε να είστε στη θέση της καθηγήτριας του Λυκείου Michel-Ange και να ακούτε, μέσα στην τάξη, μια ξαναμμένη μουσουλμάνα μαθήτρια να παραληρεί: “με εξοργίζει αυτή η σκύλα”, “στο όνομα του υπέρτατου Αλλάχ θα τη σκοτώσω”.
Όλο και περισσότεροι μουσουλμάνοι μαθητές αντιδρούν βίαια, αντιλαμβανόμενοι την κριτική στη θρησκεία τους ή τον περιορισμό της δημόσιας έκφρασής της ως επίθεση στην ταυτότητα και τα δικαιώματά τους. Και είναι “λογικό” από την πλευρά τους, διότι η ανεξιθρησκία και η έννοια του κοσμικού κράτους πάνω στην οποία βασίζεται η λειτουργία των Δυτικών κοινωνιών, στο Ισλάμ δεν ισχύει. Το Ισλάμ είναι ένα ενιαίο και αδιαίρετο σύστημα κανόνων που διέπουν και την ατομική και την κοινωνική και την κρατική συμπεριφορά.
Για το Ισλάμ το κράτος είναι μόνο θεοκρατικό. Ο πολίτης είναι και πιστός. Δεν γίνεται να είναι αλλιώς. Η ισλαμική “ηθική” δεν θεωρεί τη δολοφονία των καθηγητών έγκλημα, αλλά “δίκαιη τιμωρία” όσων “βεβηλώνουν” την ιερότητα του Αλλάχ. (Ο Samuel Paty, στο πλαίσιο μαθήματος για την ελευθερία του λόγου, είχε δείξει στην τάξη σκίτσα του Μωάμεθ, δίνοντας μάλιστα την άδεια σε όσους μουσουλμάνους μαθητές δεν ήθελαν να τα δουν, να αποχωρήσουν.)
Κατά τη διάρκεια του ενός λεπτού σιγής που τηρήθηκε στα Γαλλικά σχολεία στη μνήμη του, καταγράφηκαν 800 περίπου αναταραχές και διαμαρτυρίες από μουσουλμάνους μαθητές! Το ίδιο συνέβη στην αντίστοιχη εκδήλωση τιμής για τον Dominique Bernard. Εκδήλωση τιμής στους απίστους; Απαράδεκτο!
Κατά την περιοδεία της στις πρωτεύουσες των εγγυητριών δυνάμεων της Κύπρου, (δηλαδή της Τουρκίας, της Βρετανίας και της Ελλάδας), η Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, η απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, άκουσε αρκετές παράλογες εισηγήσεις και ηλίθιες προτάσεις.
Κυρίως από το ανθελληνικό Λονδίνο και την Άγκυρα, την πρωτεύουσα της κατοχικής δύναμης, που κρατάει όμηρο τη Μεγαλόνησο τα τελευταία 50 χρόνια. Φανταστείτε ότι οι άνθρωποι που γεννήθηκαν το μαύρο 1974, είναι σήμερα 50 ετών. Γεννήθηκαν τη χρονιά της βάρβαρης εισβολής του τουρκικού Αττίλα.
Ανάμεσα στις παράλογες εισηγήσεις και προτάσεις ήταν και αυτές για τη σύγκλιση τετραμερών και πενταμερών συναντήσεων, με τη συμμετοχή δηλαδή ανώτερων αξιωματούχων των εγγυητριών δυνάμεων.
Εάν η συνάντηση θα είναι πενταμερής, θα καθίσουν στο τραπέζι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, ο κατοχικός ηγέτης Ερσίν Τατάρ και οι υπουργοί Εξωτερικών της Τουρκίας, της Βρετανίας και της Ελλάδας (Χακάν Φιντάν, Ντέιβιντ Κάμερον, Γιώργος Γεραπετρίτης).
Εάν η συνάντηση είναι τετραμερής, θα παραβρεθούν όλοι εκτός του Βρετανού υπουργού των Εξωτερικών.
Πρόκειται, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, για επικίνδυνα παιγνίδια, που μοναδικό θύμα θα έχουν ξανά την ελληνική πλευρά και ειδικά τη Λευκωσία. Όταν βρισκόμαστε ενώπιον του μεγαλύτερου και πιο επικίνδυνου αδιεξόδου στην ιστορία του Κυπριακού, τι θα ωφελήσουν αυτές οι συναντήσεις;
Και βεβαίως πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η Ελλάδα θα έχει απέναντι της ένα παράνομο καθεστώς, που δεν αναγνωρίζει καμία χώρα εκτός της κατοχικής Τουρκίας.
Θα ήθελα πάρα πολύ να γνωρίζω το σκεπτικό αυτής της πρότασης όταν πρόκειται για πάγιο αίτημα του καθεστώτος των κατεχομένων, και φυσικά της Άγκυρας, η οποία παραβιάζει αδιάντροπα το Διεθνές Δίκαιο για 50 χρόνια χωρίς την παραμικρή τιμωρία.
Αντίθετα, φτάσαμε στο σημείο λόγω της δειλίας των πολιτικών στην Κύπρο, πρωτίστως, και στην Ελλάδα, να απολογείται η ελληνική πλευρά, που είναι το θύμα της άνανδρης εισβολής, για αυτήν καθ’ αυτήν την κατοχή. Σάμπως ευθύνεται η Κύπρος, που προδόθηκε από την Χούντα των Αθηνών, η οποία συνεργάστηκε με τους Αμερικανούς και τους Τούρκους για την εισβολή.
Το είπε ο ίδιος ο Δημήτρης Ιωαννίδης. Θα ενώσουν την Κερύνεια με τον «τουρκικό» τομέα της Λευκωσίας και θα σταματήσουν, “διέγνωσε” ο αόρατος δικτάτορας. Ακούσαμε τον ίδιο να το λέει, ακούσαμε τη φωνή του.
Οι προτάσεις για τετραμερείς και πενταμερείς είναι παγίδες. Η ελληνική πλευρά κάνει μία ειλικρινή προσπάθεια για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό, αλλά βρίσκει απέναντι της το τείχος της τουρκικής αδιαλλαξίας. Οι Τούρκοι Αττίλες δέχονται μόνο τη διχοτομική λύση των δύο κρατών.
Ακούμε και μερικούς δικούς μας να φλερτάρουν με την τουρκική απαίτηση για τα δύο κράτη. Έχουμε και τους άλλους «ελληνόφωνους» που θεωρούν πως ο Πρόεδρος της Κύπρου πρέπει να δώσει και άλλα δώρα στους Τούρκους για να τους δελεάσει δήθεν να προσέλθουν στο διαπραγματευτικό τραπέζι.
Επιεικώς τους χαρακτηρίζω ανόητους, και τους μεν και τους δε, αν και είναι επικίνδυνοι και με τις πράξεις και τα γραφόμενά τους εξυπηρετούν τους Τούρκους εισβολείς και καταχτητές.
Εύχομαι ότι η ελληνική κυβέρνηση θα απορρίψει τις προτάσεις για τετραμερείς και πενταμερείς συναντήσεις. Δεν είναι προς το συμφέρον ούτε του Κυπριακού Ελληνισμού, ούτε της Ελλάδας. Εάν γίνουν αποδεκτές αυτές οι εισηγήσεις είναι ως να μπαίνουν η Λευκωσία και η Αθήνα στην τσέπη του Ταγίπ Ερντογάν.
Από τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο διασώζονται, σε σπάνιες περιπτώσεις μοιάζοντας κιόλας άθικτα από τον χρόνο, κτίρια και αρχιτεκτονήματα διαφόρων ειδών- ναοί, αμφιθέατρα, στάδια, μαντεία, αγορές, νεκροπόλεις. Όχι όμως και ιδιωτικές οικίες, παρά μόνο τα θεμέλιά τους και αυτό όταν η αρχαιολογική σκαπάνη σταθεί τυχερή.
Στον Ελλαδικό χώρο, τα καλύτερα διατηρημένα σπίτια των αρχαίων Ελλήνων, διατρέχοντας όλη την χρονική περίοδο από τα κλασικά έως και τα ελληνιστικά χρόνια, δε βρίσκονται στις υπώρειες της Ακρόπολης των Αθηνών, ούτε σε κάποιον φημισμένο αρχαιολογικό χώρο- αλλά σε έναν γυμνό, πετρώδη λόφο της Ηπείρου, ακριβώς στα σύνορα των νομών Άρτας και Πρέβεζας.
Είναι το αρχαίο Όρραον, μια κωμόπολη των Μολοσσών της Ηπείρου- εκεί στέκουν ακόμη όρθια 4 κτίρια της ύστερης κλασικής περιόδου, τρεις ιδιωτικές κατοικίες και (μάλλον) ένα δημόσιο κτίριο. Και μόνο η ύπαρξη των κτιρίων αυτών, με τους τοίχους τους να στέκουν όρθιοι μέχρι το ύψος της στέγης του δευτέρου ορόφου τους, μεταμορφώνει τον άσημο λοφίσκο των 345 μέτρων ύψος, σε ένα εντυπωσιακό αρχαιολογικό τοπόσημο.
Το Όρραον ιδρύθηκε (πιθανότατα) στο δεύτερο μισό του 4ου αι. π.Χ., από τους Μολοσσούς σε θέση με στρατηγική σημασία, καθώς φρουρούσε την κυριότερη διάβαση από τον Αμβρακικό προς την ενδοχώρα τους- ήταν ένας σχετικά μικρός οικισμός, με περίπου 100 σπίτια, όλα τους κτισμένα από ντόπιο ασβεστόλιθο, όπως και το ισχυρό, διπλό πέτρινο τείχος που προστάτευε την αρχαία πολίχνη. Ο πολεοδομικός της σχεδιασμός είχε σαν πρότυπο αυτόν της γειτονικής Αμβρακίας (σημερινή Άρτα)- δώδεκα στενοί, παράλληλοι δρόμοι, διασταυρώνονται με δύο κάθετους, σχηματίζοντας ορθογώνια οικοδομικά «τετράγωνα».
Ο οικισμός υδρευόταν από μια πηγή που βρισκόταν εκτός των τειχών του- ένα μονοπάτι που ξεκινούσε από την ανατολική πύλη οδηγούσε εκεί. Εκτός της φυσικής πηγής, οι κάτοικοι του οικισμού διασφάλισαν την ύπαρξη πόσιμου νερού και με την κατασκευή μιας μεγάλης δεξαμενής όπου συγκεντρωνόταν το βρόχινο νερό. Η δεξαμενή ήταν έργο δημόσιο- ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα είναι μια κατασκευή άρτια τεχνικά. Μια πέτρινη κλίμακα από 19 σκαλοπάτια οδηγεί και τον σημερινό επισκέπτη στον πυθμένα της, που ήταν φτιαγμένος από πήλινα όστρακα. Περπατώντας τον αρχαίο οικισμό, παρατηρώ το άψογο λάξευμα των μεγάλων πέτρινων όγκων, τα απολύτως ευθετισμένα και (ακόμη) άρρηκτα μεταξύ τους «δεσίματα» και αναλογίζομαι την τεχνογνωσία των μηχανικών, μαστόρων και τεχνιτών που εργάστηκαν χιλιάδες χρόνια πριν στον ίδιο τόπο- το περφεξιονιστικό μεράκι και τον κόπο τους. Τα παράθυρα των σπιτιών υπάρχουν ακόμα- μέσα από αυτά διαγράφεται ο ίδιος ορίζοντας με τα χρόνια που στα σημερινά πέτρινα κουφάρια έδιναν ζωή πολυμελείς οικογένειες. Τα ίδια τα σπίτια ήταν διώροφα- στους τοίχους τους χάσκουν ακόμα οι τρύπες (δοκοθήκες) που «κούμπωναν» τα δοκάρια του πάνω πατώματος.
Η κ. Ανθή Αγγέλη, είναι προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων Πρέβεζας, αρχαιολόγος που έχει συμμετάσχει στις ανασκαφές του Όρραον.«Το Όρραον έχει την εξής ιδιαιτερότητα: γενικά τα αρχαία σπίτια κτίζονταν ως ένα επίπεδο 70- 80 εκατοστών με λίθινα θεμέλια αλλά από εκεί και πάνω η δόμηση συνεχιζόταν με πλίνθινα τούβλα, για αυτό και σώζονται μέχρι ένα μικρό ύψος. Επειδή, όμως, στη γύρω περιοχή του Όρραον αφθονεί, όπως και σήμερα, ο ασβεστόλιθος και η εξόρυξη του είναι σχετικά εύκολη, οι κάτοικοι εδώ έχτισαν τα σπίτια τους εξολοκλήρου από πέτρα, μέχρι και το ύψος της στέγης. Στον ελλαδικό χώρο δεν υπάρχουν άλλα τέτοια διατηρημένα σπίτια και αυτά στο Όρραον μας δίνουν μια πολύ καλή εικόνα για την αρχιτεκτονική των ιδιωτικών κατοικιών εκείνης της περιόδου. Υπήρχε ένας προθάλαμος και μια εσωτερική αυλή που γύρω της διατάσσονταν αρκετά δωμάτια. Ένα τμήμα του σπιτιού μπορεί να ήταν μονώροφο για να εξασφαλίζει καλύτερο φωτισμό αλλά τα σπίτια του Όρραον ήταν δύο ορόφων. Στην «Οικία Α» διασώζεται και η βάση της πέτρινης κλίμακας που οδηγούσε πάνω».
Ερείπια τοίχος, στο βάθος η Ιονία Οδός
Ρωτάω την κυρία Αγγέλη για το κίνητρο των Μολοσσών- ενός ελληνικού φύλου που από την βορειοδυτική Μακεδονία μετακινήθηκε στο οροπέδιο των Ιωαννίνων περίπου το 1.200 π.Χ.- να κτίσουν αυτή την πέτρινη πολίχνη. «Το Όρραον φύλασσε το πέρασμα από τον Αμβρακικό κόλπο προς το λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων. Γνωρίζουμε από αρχαίες πηγές ότι οι Μολοσσοί είχαν πρόσβαση στον Αμβρακικό, μάλιστα κατείχαν μια μικρή έκταση περίπου 80 σταδίων στις ακτές του. Κανείς δεν μπορούσε να περάσει από τον Αμβρακικό και την πεδιάδα της Άρτας χωρίς να γίνει αντιληπτός από το Όρραον. Επίσης, φύλασσε το πέρασμα από την κοιλάδα του Αράχθου, που ήταν το όριο της επικράτειας των Μολοσσών».
Ήταν λοιπόν το Όρραον ένα οχυρό- παρατηρητήριο; «Ο φρουριακός του χαρακτήρας είναι σαφής. Διακρίνεται από την ισχυρή οχύρωση, τους στενούς δρόμους, ώστε ακόμα και αν οι εχθροί εισέβαλαν από τα τείχη να εγκλωβίζονταν, όπως επίσης από τα κτερίσματα που βρέθηκαν στις ταφές. Σχεδόν σε όλες βρέθηκαν όπλα, σε αντίθεση με την Αμβρακία, όπου μόνο σε ελάχιστους από τους χιλιάδες τάφους που ανασκάφηκαν, βρέθηκαν όπλα».
Τι γνωρίζουμε σήμερα για την αρχαία ζωή στον μικρό οικισμό; Πόσοι άνθρωποι ζούσαν εκεί, πως κατάφερναν να βιοπορίζονται; «Ο πληθυσμός του Όρραον εκτιμάται, βάση των περίπου 100 σπιτιών που περικλείονται από τα τείχη (εκτός βρισκόταν μόνο η νεκρόπολη), σε δύο χιλιάδες κατοίκους. Σε κάποιους χώρους των σπιτιών υπάρχουν ενδείξεις ότι σταβλίζονταν ζώα- σίγουρα λοιπόν ήταν ποιμένες και κτηνοτρόφοι, ενώ και ένας μικρός κάμπος στον γειτονικό Αμμότοπο, μάλλον καλλιεργούνταν από αυτούς τους ανθρώπους. Και σίγουρα κατοικούσαν εδώ αρκετοί στρατιώτες. Οι σχέσεις τους με την κοντινή Αμβρακία, που ήταν το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Ηπείρου αλλά αποτελούσε αποικία των Κορινθίων και όχι τμήμα της «χώρας» των Μολοσσών, πιθανότατα ήταν φιλικές. Και εμπορικά αναπτυγμένες. Προϊόντα της Αμβρακίας, όπως αγγεία, αλλά και νομίσματα έχουν βρεθεί σε τάφους στο Όρραον. Η Αμβρακία ήταν μια τυπική πόλη- κράτος, που γύρω από το άστυ είχε μια αγροτική περιοχή που ήλεγχε για να εξασφαλίζει την επάρκεια της σε αγαθά. Το Όρραον δεν ανήκε στην επικράτεια της Αμβρακίας, αλλά είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι κάτοικοι του είχαν εμπορικές σχέσεις με την πόλη- θα διακινούσαν εκεί τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα τους, αγοράζοντας μετά ότι τους έλειπε».
Αντικείμενα από το Όρραον
Η ταύτιση του αρχαίου οικισμού- που είχε εντοπίσει τη δεκαετία του ’30 ο Βρετανός αρχαιολόγος Νίκολας Χάμοντ- με το Όρραον που αναφερόταν στις αρχαίες πηγές, επιτεύχθηκε βάσει ανασκαφικών ευρημάτων στη σημερινή Άρτα. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 σε ανασκαφές στον Ναό του Απόλλωνα, βρέθηκαν τμήματα ενεπίγραφης στήλης που καθόριζε τα όρια της χώρας της Αμβρακίας. Εκεί αναφερόταν και το Όρραον και σύμφωνα με τα τοπογραφικά στοιχεία που προέκυπταν- απόσταση από Αμβρακία, προς ποια κατεύθυνση- έγινε η ταύτιση του οικισμού με το Όρραον των αρχαίων πηγών.
Η μικρή αυτή αγροτική πολίχνη κρύβει και μια ηρωική ιστορία, που σχεδόν συμπίπτει με την παρακμή και το τέλος της. Το Όρραον υπήρξε μια από τις 4 μόνο πόλεις της Ηπείρου (του «Κοινού των Ηπειρωτών») που αντιστάθηκαν στους Ρωμαίους, το 168 π.Χ., έτος της ρωμαϊκής εισβολής. «Για αυτό οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν ολοσχερώς τα τείχη της πόλης. Όχι όμως και τα σπίτια της- ήταν μια πόλη που πολιορκήθηκε και κατακτήθηκε, υπήρξαν σίγουρα καταστροφές αλλά δεν ήταν ολοσχερείς. Οι Ρωμαίοι της επέτρεψαν να συνεχίσει να υπάρχει, ατείχιστη όμως, σαν ένδειξη της δικής τους, πλέον, εξουσίας στην περιοχή. Η πόλη τελούσε υπό την ρωμαϊκή κυριαρχία, δεν μπορούσε να έχει δική της άμυνα», σχολιάζει η κα Αγγέλη.
Στα τέλη του 1ου αι. π.Χ., τα χρόνια που ακολούθησαν τη ναυμαχία του Ακτίου (31 π.Χ.), οι εναπομείναντες κάτοικοι του Όρραον μεταφέρθηκαν αναγκαστικά από τους Ρωμαίους του Οκταβιανού Αύγουστου στη νεοϊδρυθείσα Νικόπολη. Η ανθρώπινη παρουσία στο Όρραον έγινε παρελθόν.
Έμειναν, μέχρι και σήμερα, οι σωροί από τις πέτρες του τείχους που γκρέμισαν οι λεγεωνάριοι, τα κουφάρια των σπιτιών αυτών των περήφανων ανθρώπων με το «αγύριστο, ηπειρώτικο κεφάλι» τους, η δεξαμενή που φύλασσε το νερό τους, η νεκρόπολη των προγόνων τους. Στο σύγχρονο αρχαιολογικό μουσείο της Άρτας, μια προθήκη είναι αφιερωμένη στο Όρραον- αγγεία, κοσμήματα, μικροπράγματα καθημερινής χρήσης, αγροτικά εργαλεία.
Σήμερα, από το παράθυρο της οικίας Α. διακρίνεται ένα αποπερατωμένο τμήμα της Ιόνιας Οδού και αν προχωρήσεις προς το άκρο του οικισμού, παράλληλα με τα πεσμένα τείχη, ο κάμπος της Άρτας και στο βάθος ο Αμβρακικός.
Φεύγοντας από τον οικισμό, στη δύση ενός ηλίου, καλοκαίρι του 2016, τους σκεφτόμουνα σεβαστικά- εκείνους τους Ηπειρώτες προπάτορες, να συσκέπτονται με τα βόρεια δωρικά τους για την στάση που θα κρατούσαν, βλέποντας από τα ίδια σπίτια τις ρωμαϊκές λεγεώνες να έρχονται.
Το κούμαρο είναι ο καρπός του φυτού κουμαριά, το οποίο ανήκει στην οικογένεια των ερικοειδών. Είναι ένα αειθαλές φυτό που ευδοκιμεί σε ξηρές και πετρώδεις περιοχές, κυρίως στην Μεσόγειο.
Οι καρποί της κουμαριάς είναι σφαιρικοί, με διάμετρο περίπου 2-3 cm. Το χρώμα τους είναι αρχικά πράσινο, αλλά όταν ωριμάσουν γίνονται κόκκινα. Η γεύση τους είναι γλυκιά, με ελαφρώς ξυλώδη επίγευση.
Τα κούμαρα τρώγονται συνήθως ωμά, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για την παρασκευή μαρμελάδας, ζελέ, λικέρ και άλλων γλυκισμάτων.
Τα κούμαρα είναι πλούσια σε βιταμίνη C, κάλιο και πηκτίνη. Έχουν επίσης αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Ακολουθούν μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το κούμαρο:
Το όνομα "κομάρα" προέρχεται από το λατινικό "unedo", που σημαίνει "τρώω μόνο ένα". Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα κούμαρα είναι αρκετά βαριά για το μέγεθός τους και μπορεί να προκαλέσουν δυσπεψία αν καταναλωθούν σε μεγάλες ποσότητες.
Η κουμαριά είναι το εθνικό δέντρο της Ισπανίας.
Στην Κύπρο, τα κούμαρα χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του ποτού "κομαράδα".
Στην Ελλάδα, τα κούμαρα είναι αρκετά κοινά και μπορούν να βρεθούν σε δάση και αγρούς. Η εποχή συγκομιδής τους είναι από τον Οκτώβριο έως τον Ιανουάριο.
Τα κούμαρα είναι μια καλή πηγή θρεπτικών συστατικών, συμπεριλαμβανομένων:
Βιταμίνης C: Τα κούμαρα είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης C, η οποία είναι απαραίτητη για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την προστασία από τις λοιμώξεις.
Κάλιο: Το κάλιο είναι ένα σημαντικό μέταλλο που βοηθά στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και της καρδιακής λειτουργίας.
Πηκτίνη: Η πηκτίνη είναι ένα είδος φυτικής ίνας που βοηθά στη ρύθμιση της χοληστερόλης και στην πέψη.
Τα κούμαρα έχουν επίσης αντιοξειδωτικές ιδιότητες, οι οποίες βοηθούν στην προστασία των κυττάρων από τις βλάβες που προκαλούνται από τις ελεύθερες ρίζες.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες των κούμαρων περιλαμβάνουν:
Αντιοξειδωτικές ιδιότητες: Τα κούμαρα είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, τα οποία βοηθούν στην προστασία των κυττάρων από τις βλάβες που προκαλούνται από τις ελεύθερες ρίζες.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Phytotherapy Research" το 2019 διαπίστωσε ότι τα εκχυλίσματα φύλλων κουμαριάς είχαν αντικαρκινικές ιδιότητες σε κύτταρα ανθρώπινου καρκίνου του μαστού. Η μελέτη έδειξε ότι τα εκχυλίσματα αυτά ήταν σε θέση να προκαλέσουν απόπτωση, ή θάνατο των καρκινικών κυττάρων, και να αναστείλουν την ανάπτυξη των καρκινικών όγκων.
Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Journal of Ethnopharmacology" το 2018 διαπίστωσε ότι τα εκχυλίσματα φύλλων κουμαριάς είχαν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες σε ποντίκια με οξεία νεφρική βλάβη. Η μελέτη έδειξε ότι τα εκχυλίσματα αυτά ήταν σε θέση να μειώσουν τη φλεγμονή στα νεφρά και να προστατεύσουν από τη βλάβη των νεφρών.
Διουρητικές ιδιότητες: Τα κούμαρα έχουν διουρητικές ιδιότητες, οι οποίες βοηθούν στην αποβολή του νερού και των τοξινών από το σώμα.
Καθαρτικές ιδιότητες: Τα κούμαρα έχουν καθαρτικές ιδιότητες, οι οποίες βοηθούν στην αποβολή των περιττών ουσιών από το πεπτικό σύστημα.
Αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες: Τα κούμαρα έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, οι οποίες βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής στο σώμα.
Ωστόσο, τα κούμαρα πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο, καθώς η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να προκαλέσει δυσπεψία.
ΟΠρωθυπουργός της Ελλάδας, Κυριάκος Μητσοτάκης, εναβρύνεται με «διαύλους επικοινωνίας», «ήρεμα νερά» και μηδενικές σχεδόν παραβιάσεις στο Αιγαίο από τους Τούρκους. Ταυτόχρονα, όμως, εισπράττει ηχηρές καρπαζιές από τον Ερντογάν, τον Πρωθυπουργό της Αλβανίας, Ράμα και τη νέα Πρωθυπουργό των Σκοπίων. Ο Αλβανός ηγέτης καθύβρισε τους Έλληνες μέσα στο σπίτι τους. Η Σκοπιανή Πρωθυπουργός παραβίασε τη Συμφωνία των Πρεσπών και μίλησε για «Μακεδονία». Και ο Ερντογάν προκάλεσε με αναφορά σε «τουρκική μειονότητα» της Δυτ. Θράκης. Pacta sunt servanda (οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται), αλλά ούτε ο Τούρκος Πρόεδρος ούτε ο Αλβανός Πρωθυπουργός ούτε η Πρωθυπουργός των Σκοπίων τηρούν τα συμφωνηθέντα. Η Ελλάδα δίνει την εικόνα κράτους που, αντί να αντιδρά με δύναμη, αποφασιστικότητα και αξιοπιστία έναντι κακών γειτόνων, ανέχεται να τρώει καρπαζιές.
Η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Τουρκία (13.5.2024) μονοπώλησε το ενδιαφέρον. Είχαν προηγηθεί οι γνωστές απειλές της Τουρκίας κατά της Ελλάδος. Κατά τη διάρκεια της Συνόδου της ΕΕ στην Πράγα (Οκτώβριος 2022), ο Ερντογάν αμφισβήτησε για πολλοστή φορά την κυριαρχία των ελληνικών νησιών. Όπως αποκάλυψαν οι «New York Times» (17/10/2022), ο Τούρκος Πρόεδρος διατύπωσε τη γνωστή απειλή: «Μπορεί να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ». Όταν δημοσιογράφος τον ρώτησε εάν αυτό σήμαινε ότι θα επιτεθεί στην Ελλάδα, του απάντησε: «Το θέμα το κατάλαβες καλά». Σε απάντηση των υλακών Ερντογάν, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, μιλώντας στην Τανάγρα (24/1/2023), προειδοποίησε: «Όσοι διαλαλούν ότι ίσως έρθουν μια νύχτα ξαφνικά, να ξέρουν πως μπορεί να ξυπνήσουν μια νύχτα και να προσγειωθούν στη σκληρή πραγματικότητα. Κάθε γιουρούσι τους μπορεί να γίνει άτακτη υποχώρηση, μπροστά στο τρίγωνο του διεθνούς δικαίου, τον ακμαίων Ενόπλων Δυνάμεων και των ισχυρών συμμαχιών μας».
Μετά τον γνωστό υβριδικό πόλεμο της Τουρκίας κατά της Ελλάδος, στις 7 Δεκεμβρίου 2023 υπογράφτηκε από τους Μητσοτάκη-Ερντογάν «Η Διακήρυξη της Αθήνας». Μεταξύ άλλων, στο άρθρο γ (2) αναφέρεται αυτολεξεί: «Τα Μέρη δεσμεύονται να απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία, ή ενέργεια που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να απαξιώσει το γράμμα και το πνεύμα αυτής της Διακήρυξης ή να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή τους». Ο Τούρκος Πρόεδρος, όλα αυτά τα γράφει στα παλιά του τα παπούτσια. Πέντε ημέρες πριν από την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Άγκυρα, ανακοίνωσε τη μετατροπή και της Μονής της Χώρας σε τζαμί, όπως έπραξε και με την Αγία Σοφία. Μεγατονική πρόκληση! Θα ανέμενε κανείς πως η Αθήνα, για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας, ακαριαίας αντίδρασης και αποστολής ηχηρού μηνύματος αποφασιστικότητας, θα ακύρωνε την επίσκεψη Μητσοτάκη. Ουδέν έγινε! Απλώς ο Έλληνας Πρωθυπουργός και ο ΥπΕξ εξέφρασαν την «έντονη απογοήτευση» και τη «δυσαρέσκειά» τους (!!).
Σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα», ο Κ. Μητσοτάκης είπε: «Δεν πρέπει να αναβληθεί η επίσκεψη, πρέπει να διατηρούνται ανοιχτοί δίαυλοι. Θα εκφράσω την εντονότατη δυσαρέσκειά μου, είναι προτιμότερο από το να δημιουργήσουμε μια κρίση». Και ο ΥπΕξ, Ν. Γεραπετρίτης, στο Φόρουμ των Δελφών (10-13/4/2024), διασάλπισε: «Θέλω οι Έλληνες πολίτες να νιώθουν αυτοπεποίθηση και ηρεμία, θέλω τα παιδιά μου να ζήσουν σε μια περιοχή χωρίς να είναι με το δάχτυλο στη σκανδάλη…». Σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό «Άλφα Ελλάδος» (11/5/2024), ο Έλληνας Πρωθυπουργός σεκοντάρισε τον Υπουργό του: «Καλύτερα να μιλάμε παρά να είμαστε με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Μπήκαν, πλέον, σε πιο ήρεμα νερά, οι διμερείς σχέσεις». Έτσι είναι αν έτσι αφελώς νομίζει, ο Κ. Μητσοτάκης. Σε συνέντευξή του στην τουρκική «Milliyet», την παραμονή της επίσκεψής του στην Τουρκία, δήλωσε: «Πιστεύω ότι θα πρέπει να μιλάμε περισσότερο μεταξύ μας, αντί να μιλάμε ο ένας για τον άλλον. Η Ελλάδα δεν απειλεί κανέναν. Και θα ήθελα να επαναλάβω ότι είμαστε γείτονες, όχι εχθροί».
Είναι αυταπόδεικτη και κραυγαλέα η προσπάθεια του Έλληνα Πρωθυπουργού να αγοράσει χρόνο, να διατηρήσει διαύλους, να έχει «ήρεμα νερά» και να κρατάει όσο μπορεί ήρεμο το τουρκικό θηρίο. Ακόμα και καταπίνοντας απειλές και τη μετατροπή εκκλησιών μας σε τζαμιά. Ώστε, λοιπόν, η Τουρκία δεν είναι εχθρός της Ελλάδος! Δεν είναι; Πού ζει ο Κ. Μητσοτάκης; Τόσο επιτηδείως ανιστόρητος, πια; Είναι, όμως, εχθρός και κατακτητής της Κύπρου. Η κατοχική χώρα δεν έχει αναιρέσει καμιάν από τις αξιώσεις της σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου. Αμφισβητεί την κυριαρχία των ελληνικών νησιών. Διατηρεί από το 1995 τη στρατιά του Αιγαίου για να επιτεθεί κατά των νησιών, αν η Ελλάδα επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη από τα 6 στα 12 ν. μίλια.
Μόλις πρόσφατα πραγματοποιήθηκε η μεγάλη αεροναυτική τουρκική άσκηση «θαλασσόλυκος», ως ακόμα μια επίδειξη στρατιωτικής ισχύος της Τουρκίας, η οποία απειλεί όλες τις χώρες της περιοχής μας και για θέματα ενέργειας. Υπέγραψε τη γνωστή παράνομη συμφωνία με τη Λιβύη. Αποχώρησε αιφνιδιαστικά από τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη, πράγμα που της επιτρέπει να αυξήσει ανεξέλεγκτα το επιθετικό οπλοστάσιό της. Ανακάλυψε τη «Γαλάζια Πατρίδα», που τεκμηριώνει τα επεκτατικά, κατακτητικά σχέδιά της σε βάρος όλων των γειτόνων μας και ειδικά εναντίον του Ελληνισμού. Απαιτεί αδίστακτα δύο κράτη στην Κύπρο.
Όλες αυτές τις επιθετικές ενέργειες η Τουρκία τις δικαιολογεί ως… «διάλογο, ειρηνικές διαθέσεις, δικαιώματά» της και με μια τουρκική αντίληψη περί Δημοκρατίας, Κράτους Δικαίου, Διεθνών Σχέσεων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά… από θέσεως ισχύος! Η Αθήνα και η Λευκωσία, με μια ολέθρια κατευναστική πολιτική, αρνούνται να κατανοήσουν όσα όλοι οι θεωρητικοί των Διεθνών Σχέσεων διασαλπίζουν: Αν θέλεις ειρήνη, να προετοιμάζεσαι για πόλεμο. Αν δεν γνωρίζεις τον εχθρό σου -και η Τουρκία ΕΙΝΑΙ εχθρός και της Ελλάδος και της Κύπρου- τότε θα υφίστασαι συνεχώς τα επίχειρα της απρονοησίας και της εγκληματικής επιπολαιότητάς σου. Δεν τους διδάσκει τίποτε η περίπτωση Chamberlain.
Η Τουρκία ΔΕΝ είναι μια πολιτισμένη χώρα, με βάση ευρωπαϊκά πρότυπα και δυτικά κριτήρια, αλλά μια αιμοσταγής Μογγολική ορδή, που δεν απέβαλε ποτέ τις κατακτητικές ονειρώξεις της. Οι Τούρκοι μόνο μία δύναμη σέβονται: Την ισχύ! Ο Κ. Μητσοτάκης ας συνομιλεί όσο θέλει με τον Ερντογάν. Όχι κύπτοντας τον αυχένα ή εκλιπαρώντας τον σουλτάνο. Να το κάνει πάντα με το δάκτυλο σταθερά στη σκανδάλη! Μόνον έτσι θα τον σεβαστεί ο σουλτάνος. Διότι εκείνος δεν απομάκρυνε ποτέ το δάκτυλό του από τη σκανδάλη του τουρκικού μεγαλοϊδεατισμού και νεο-οθωμανικού επεκτατισμού.
.jpg)
