Στη «σωστή» πλευρά της ιστορίας – Διακόσια χρόνια επιλογών (;) της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής......

 

 Προς τιμήν της φοράδας που αφόδευσε, ενώπιον των εγχώριων επισήμων και των εκλεκτών (τους) καλεσμένων που ήταν «στημένοι» για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την παλιγγενεσία, αξίζει να θυμηθούμε κάποιες στιγμές που χαρακτηρίζουν τη φυσιογνωμία του ελληνικού κράτους και των πολιτικών/οικονομιών ελίτ που το έχουν «σβερκώσει» πριν ακόμη από τη γέννησή του.

Το κυρίαρχο αφήγημα (των ελίτ) μιλάει περί του αγώνα που οδήγησε στη δημιουργία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Το βασικό κενό αυτής της άποψης εντοπίζεται στη λέξη ανεξαρτησία, καθώς είναι πασίγνωστό ότι αγώνας υποθηκεύτηκε εξ αρχής με τα περιβόητα δάνεια της ανεξαρτησίας. Τα λαμόγια εκείνου του καιρού φρόντισαν (εκτός από το να ξεκοκαλίσουν τα δάνεια) να υποθηκεύσουν το μέλλον της χώρας που επρόκειτο να  δημιουργηθεί και του λαού της για πολλές γενεές.

Προτεκτοράτο εκ γενετής

Το ελληνικό κράτος, λοιπόν, εμφανίστηκε χρεωμένο και ως προτεκτοράτο στη διεθνή σκηνή. Οι ελίτ του τόπου (από τότε μέχρι και σήμερα) σε οικονομικό επίπεδο πρακτόρευαν κατά κύριο λόγο συμφέροντα ξένων, ενώ σε πολιτικό επίπεδο ήταν ευθέως και άμεσα συνδεδεμένες με τις πρεσβείες που διατηρούσαν οι ισχυροί της εποχής στην Αθήνα. Το Γαλλικό, το Ρωσικό και το αγγλικό κόμμα ήταν τα κόμματα που κυριάρχησαν μετά την επανάσταση, συνδέοντας την πολιτική τους δράση με την εξυπηρέτηση της προστάτιδας δύναμης στην οποία αναφέρονταν.

Ετσι, από την αρχή της ύπαρξης του ελληνικού κράτους είναι προφανής (και ιστορικά καταγεγραμμένη) η βαθιά εξάρτηση και η απόλυτη υποτέλεια σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Αυτή η εξάρτηση και υποτέλεια χάραξαν τον δρόμο που ακολούθησε αυτά τα 200 χρόνια.

Υποθηκευμένο οικονομικά- πολιτικά, εξ υπαρχής, το ελληνικό κράτος πλήρωσε (πολύ) χρήμα στους τοκογλύφους- προστάτες, που δημιουργούσαν συνθήκες μόνιμου διχασμού στο εσωτερικό της ψωροκώσταινας, και ποτάμια αίματος στα παιχνίδια των μεταξύ τους ανταγωνισμών.

Αιώνιες υποθήκες

Έτσι από τις δόξες και τα θεάματα της εποχής των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων  στην Αθήνα του 1896 (ποιος είπε ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται;) η χώρα οδηγήθηκε στο «δυστυχώς πτωχεύσαμε» του Τρικούπη. Κι επειδή όπου φτωχός και η μοίρα του, οι υποθήκες (οικονομικές και πολιτικές) συνεχίστηκαν να εγγράφονται με νέα δάνεια, με νέες συμμετοχές στα γεωπολιτικά παίγνια εκείνων των καιρών.

Η Ελλάδα, πράγματι, διπλασιάστηκε με τους βαλκανικούς και των πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά το τίμημα που πλήρωσε εξ αιτίας της συμμετοχής της στο παιχνίδι της διανομής των ιματίων του μεγάλου ασθενούς σουλτάνου, ήταν η εκρίζωση, μετά από χιλιάδες χρόνια παρουσίας, των ελληνικών πληθυσμών από τα μικρασιατικά παράλια.

Λίγο νωρίτερα από τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι πολιτικές μαριονέτες που κυβερνούσαν το τόπο, στο πλαίσιο των εξυπηρετήσεων προς τους προστάτες τους, έστειλαν εκστρατευτικό σώμα το οποίο συμμετείχε στον πόλεμο που η Δύση εξαπέλυσε κατά της νεαρής, τότε, Σοβιετικής Ενωσης. Η εν λόγω αθλιότητα, που διέπραξε το πολιτικό σύστημα του ανεξάρτητου (;) ελληνικού κράτους, δεν διέσωσε τον μικρασιατικό ελληνισμό…

Ταγμένοι στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας όλοι αυτοί δεν είχαν πρόβλημα να στείλουν ελληνικό στρατό στη άλλη άκρη της γης, για να πάρουν μέρος σε έναν άλλον εμφύλιο που πότισε με αίμα τη Κορεατική χερσόνησο…Στη συνέχεια, για να παραφράσουμε τον Τσώρτσιλ, οι Έλληνες δίδαξαν πώς πρέπει να πολεμούν οι ήρωες γράφοντας χρυσές σελίδες δόξας στον πόλεμο κατά του φασισμού. Οι εξαρτήσεις και η υποτέλεια ως πάγια πια χαρακτηριστικά της ελληνικής πραγματικότητας υποχρέωσαν την τοποθέτηση της Ελλάδας στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας, οδηγώντας στον εμφύλιο, στις πρώτες επί του πεδίου δοκιμές των αμερικανικών ναπάλμ,  στους διωγμούς και στα εκτελεστικά αποσπάσματα αυτούς ακριβώς οι οποίοι ουδέποτε παραδόθηκαν στους ναζί και τους φασίστες. Οι υποτελείς («ιδού ο στρατός σας αρχιστράτηγε Βαν Φλιτ») μαριονέτες, που μεταπολεμικά πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, δημιούργησαν το κράτος τη «δεξιάς» στελεχωμένο από πρώην ταγματασφαλίτες, κουκουλοφόρους και μαυραγορίτες της Κατοχής.

Πάντα, ευρισκόμενες στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας, οι πολιτικές/οικονομικές ελίτ του τόπου έδεσαν τη χώρα με το ΝΑΤΟικό σύμπλεγμα που θα την προστάτευε υποτίθεται από τον εκ βορρά κίνδυνο. Το εν λόγω σφιχταγκάλιασμα, ωστόσο, δεν έσωσε το λαό από τη χούντα των συνταγματαρχών και την τραγωδία της Κύπρου…

Εντιμότατοι τοκογλύφοι

Παραμένοντας πάντα στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας οι πολιτικές/οικονομικές ελίτ εμβάθυναν τους δεσμούς εξάρτησής τους, ξεπουλώντας και τις τελευταίες πιθανότητες παραγωγικής ανασυγκρότησης με την τοποθέτηση της χώρας στο αμερικανικό «παραμάγαζο» της ΕΕ.

Το επιχείρημα της πολιτικής προστασίας που υποτίθεται θα πρόσφερε η ΕΕ έναντι της τουρκική απειλής κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος από την πραγματικότητα. Οι Ευρωπαίοι Εταίροι, μαζί με του Αμερικανούς πάτρωνες, παρακολουθούν ασυγκίνητοι μέχρι και σήμερα την πειρατική τουρκική πολιτική στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Οι ευρισκόμενοι στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας «λάμογες» κυβερνήτες της χώρας και τα εγχώρια επιχειρηματικά παράσιτα, που εξουσιάζουν, θησαύρισαν, ματώνοντας την οικονομία και ζητώντας από το λαό να καταβάλλει το τίμημα της προστασίας με θηριώδη εξοπλιστικά προγράμματα που υλοποιούνταν με ζεστό τραπεζικό δανεισμό και με γνώμονα το ύψος της μίζας.

Τα πήλινα πόδια της «ισχυρής Ελλάδας» δεν μπόρεσαν να κρατήσουν το βάρος των απαιτήσεων των ξένων (και εγχώριων) Tραπεζών στην τελευταία των ελληνικών χρεοκοπιών το 2010. Μια χρεωκοπία της οποία το κόστος εξακολουθεί να καταβάλλει ο λαός στον οποίο μάλιστα έντεχνα (μαζί τα φάγαμε) έχει φορτωθεί και το βάρος της ευθύνης των παρασίτων που κυριάρχησαν επί δεκαετίες στο πολιτικό σκηνικό.

Βαστάζοι των τυχοδιωκτών

Ταυτόχρονα, πάντα στη «σωστή πλευρά» της ιστορίας ευρισκόμενες οι ελίτ συμμετείχαν ως βαστάζοι σε κάθε τυχοδιωκτική αλητεία των προστατών τους. Από τον βομβαρδισμό και τoν διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, μέχρι τις εισβολές στο Ιράκ, τη Λιβύη και τη διάλυση της Συρίας. Μάλιστα εσχάτως, ως αντάλλαγμα του … φιλελληνισμού του Μακρόν στρατιωτικές ελληνικές δυνάμεις ετοιμάζονται να  συμμετέχουν στο μακρινό Μάλι,  εκεί που η -με αποικιοκρατικές περγαμηνές- γαλλική λεγεώνα των ξένων διδάσκει την ειρηνική επίλυση των διαφορών.

Ενδεχομένως, θα πουν κάποιοι, η κατάσταση για τη χώρα θα ήταν χειρότερη ΑΝ οι επιλογές στην εξωτερική πολιτική ήταν διαφορετικές. Ωστόσο, το «αν» αυτό δεν υπάρχει, όχι μόνο γιατί με αν δεν γράφεται η ιστορία, αλλά γιατί ουδέποτε υπήρξε ανεξάρτητο ελληνικό κράτος με μη υποτελείς κυβερνήτες που θα διεκδικούσαν τα λάθη των δικών τους- και όχι των αφεντικών τους- επιλογών.

…Κάπως έτσι δεν είναι καθόλου περίεργη η συγκίνηση που αισθάνθηκε η φοράδα περνώντας μπροστά από τη Γιάννα τον Κυριάκο και τους εκλεκτούς παρισταμένους που κορδώνονταν εμπρός από το μνημείο των μυριάδων άγνωστων στρατιωτών που πρόσφεραν το αίμα τους για την πατρίδα. Το ζωντανό, ενδεχομένως να αντιλήφθηκε (ή να άκουσε τα κόκκαλα που έτριζαν)  βαθύτερα την αξία της ύπαρξης της πατρίδας στην ΙΣΤΟΡΙΑ, από κάποια ζώα που βόσκουν ανέμελα τριγύρω, χάρη στο αίμα που άλλοι έχυσαν.

πηγή ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

http://enaasteri.blogspot.com/

ΑΝΑΤΡΟΠΗ: Το βέλγικο κράτος κράτος καταδικάστηκε από Δικαστήριο Βρυξελλών ν΄άρει όλα τα μέτρα για Covid19 εντός 30 ημερών!!Κρίθηκαν ως παράνομα!!!!

 

Το βελγικό κράτος καταδικάστηκε από το Πρωτοδικείο να άρει όλα τα μέτρα Covid εντός 30 ημερών. Πρόκειται για μια ιστορική απόφαση μεγάλης ανατροπής που προοιωνίζει διεθνείς εξελίξεις. Δημιουργεί ισχυρή νομολογία καθώς και το σκεπτικό της απόφασης είναι καταπέλτης αφού προβλέπει ότι το βέλγικο κράτος πρέπει ”να λάβει όλα τα κατάλληλα μέτρα για να θέσει τέρμα στην κατάσταση της εμφανούς παρανομίας που απορρέει από τα μέτρα περιορισμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών που αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα».

Η απόφαση ήταν απότοκος μιας αγωγής που ασκήθηκε από την Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων-Ligue des Droits Humains..

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο των Βρυξελλών διέταξε το βελγικό κράτος να άρει όλα τα μέτρα κατά του Covid-19 που ισχύουν επί του παρόντος στη χώρα εντός 30 ημερών, σύμφωνα με τη διαταγή της οποίας έλαβε γνώση η βέλγικη εφημερίδα η La Libre.

Οι αρχές έχουν πλέον 30 ημέρες για να προσαρμόσουν τις αποφάσεις τους στη ρυθμιστική νομοθεσία. Το βελγικό κράτος, εάν δεν σεβαστεί την προθεσμία που έθεσε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο των Βρυξελλών, θα πρέπει να καταβάλει πρόστιμο 5.000 ευρώ ημερησίως.

Διγλωσσία του βέλγικου κράτους”
Όλα άρχισαν όταν, στις 12 Μαρτίου, οι δικηγόροι του Συνδέσμου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων-Ligue des droits humains (LDH) και του φλαμανδικού ισοδύναμού του, της Liga voor Mensenrechten, υπέβαλαν προσφυγή ενώπιον του Πρωτοδικείου των Βρυξελλών μετά από έφεση κατά του Βελγικού κράτους στις 22 Φεβρουαρίου.

Η LDH ήθελε να μάθει εάν τα μέτρα που εγκαθιδρύθηκαν για την καταπολέμηση της εξάπλωσης του κορωνοϊού – και, ως εκ τούτου, τα υπουργικά διατάγματα που υιοθετήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης – σέβονται τις νομικές προδιαγραφές. Την Τετάρτη, επομένως, το δικαστήριο αποφάσισε υπέρ των οργανώσεων που αγωνίζονται για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταδικάζοντας το βελγικό κράτος.

Η απόφαση διευκρινίζει ότι το βελγικό κράτος, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Εσωτερικών, πρέπει «να λάβει όλα τα κατάλληλα μέτρα για να θέσει τέρμα στην κατάσταση της εμφανούς παρανομίας που απορρέει από τα μέτρα περιορισμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών που αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα».

Η απόφαση επισημαίνει το υπουργικό διάταγμα της 28ης Οκτωβρίου 2020 καθώς και τα διατάγματα που ακολούθησαν. Οι ελλείψεις θα συνδέονταν με τη νομιμοποιητική βάση που επικαλείται το Βελγικό Κράτος, στην προκειμένη περίπτωση ο νόμος της 15ης Ιουλίου 2007. Από την άποψη αυτή, η απόφαση έδειξε μια «διγλωσσία» που είχαν οι αρχές από τον Υπουργό Εσωτερικών που σύμφωνα με πληροφορίες ανέφερε, στις 25 Φεβρουαρίου 2021, ότι ο νόμος του 2007 δεν δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίσει μια κατάσταση όπως αυτή που βιώνουμε αυτήν τη στιγμή. Ωστόσο, αυτή είναι μια από τις νομικές βάσεις που επικαλείται η κυβέρνηση. Επομένως, η απόφαση την βλέπει ως «διγλωσσία».

Επομένως, η απόφαση ορίζει ότι όλα τα μέτρα που θεσπίζονται με αυτά τα υπουργικά διατάγματα πρέπει να αρθούν εντός 30 ημερών, με ποινή πρόστιμου 5.000 ευρώ ανά ημέρα καθυστέρησης.

Η εφημερίδα ήρθε σε επαφή με το γραφείο του Υπουργού Εσωτερικών αλλά αυτό το τελευταίο δεν ήθελε να αντιδράσει προς το παρόν.

«Μια νίκη για τη δημοκρατία»
Για τους Audrey Lackner και Audrey Despontin, τους δικηγόρους που εκπροσωπούν τις 2 ενώσεις, αυτή η απόφαση είναι μια ιστορική νίκη. «Είμαστε ενθουσιασμένοι με αυτήν την απόφαση, είναι μια σημαντική μέρα για το κράτος δικαίου και για τη δημοκρατία, επίσης χαιρόμαστε που βλέπουμε ότι το δικαστήριο έκρινε τα μέτρα παράνομα δεδομένου ότι ο νόμος του 2007 (σημείωση του συντάκτη: μία από τις νομικές βάσεις των υπουργικών διατάγματα) δεν έχει εκδοθεί για τη διαχείριση μιας πανδημίας και ακόμη λιγότερο για ένα χρόνο. Είναι επομένως απαραίτητο να δημιουργηθεί ένας νόμος και να οργανωθεί μια κοινοβουλευτική συζήτηση. Αυτή η απόφαση αναγνωρίζει την ανάγκη για κοινοβουλευτική συζήτηση. “

“Το Συμβούλιο του Κράτους αναδιπλώθηκε στο κέλυφος του”
Η κοινοβουλευτική συζήτηση, στην πραγματικότητα, ξεκινά την Τετάρτη κατά τη διάρκεια συνόδου ολομέλειας αποκλειστικά για το σχέδιο νόμου για την πανδημία.

Εν τω μεταξύ, η απόφαση που εκδόθηκε την Τετάρτη θα επηρεάσει τα μέτρα που ισχύουν σήμερα; Όχι, υπενθυμίζει η Anne-Emmanuelle Bourgeaux, συνταγματολόγος στο UMons. «Το βελγικό κράτος έχει 30 ημέρες για να επανορθώσει, αλλά μέχρι τότε βρισκόμαστε σε μια περίοδο αβεβαιότητας. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η σημερινή απόφαση δείχνει ότι ήταν σκόπιμο να καταγγείλει την αδυναμία της συνήθους νομικής βάσης ».

Η συνταγματική εμπειρογνώμονας πιστεύει επίσης ότι, λόγω έλλειψης απάντησης από το Συμβούλιο της Επικρατείας, οι ενάγοντες στράφηκαν σε άλλες δικαιοδοσίες για να πετύχουν. «Και οι ενάγοντες είχαν δίκιο. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ήταν πολύ επιεικές με τα υπουργικά διατάγματα που ελήφθησαν, ενώ διαδραματίζει ρόλο προστάτη των κηδεμόνων των ελευθεριών των δικαιωμάτων των πολιτών. Το Συμβούλιο της Επικρατείας αναδιπλώθηκε στο κέλυφος του αντί να προστατεύσει από απειλές και εισβολές τα δικαιώματα των πολιτών. Είναι κρίμα, αλλά η απόφαση που εκδόθηκε την Τετάρτη ξαναβάζει τα πράγματα στη θέση τους. Και μας υπενθυμίζει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες είναι πάνω από όλα ».lalibre.be 31/3/21 Όλες οι μεγάλες εφημερίδες του Βελγίου όπως η lesoir,dh,lalibre παίζουν σήμερα αυτή την είδηση.

Tην είδηση μεταδίδει και η γαλλική francesoir. Στη ρίζα αυτής της πρωτόγνωρης νίκης βρίσκονται 2 γυναίκες οι κυρίες Audrey Lackner και Audrey Despontin που εκπροσώπησαν τις 2 Ενώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά του βέλγικου κράτους.

Σύμφωνα με την κα. Lackner,το δικαστήριο ουσιαστικά στηρίχθηκε στο ότι η νομική βάση στην οποία θεμελιώθηκε η λήψη των υπουργικών διαταγμάτων δεν ήταν έγκυρη. H LDH και η Liga voor mensenrechten εισήγαγαν ένα αίτημα μπροστά στο δικαστήριο εδώ και κάποιες εβδομάδες στοχεύοντας ν΄αναγκαστεί το κράτος ν΄αναστείλει τα αποτελέσματα του υπουργικού διατάγματος της 28ης Οκτώβρη 2020 και των διαδοχικών του τροποποιήσεων. Οι δικηγορίνες των ενώσεων υποστήριξαν ότι αυτά τα διατάγματα “θεμελιώνονται σε νομικές βάσεις αναντίστοιχες και είναι συστηματικά εξαιρεμένες από τη διαβούλευση με το νομοθετικό τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας υπό το πρόσχημα της έκτακτης ανάγκης. “Ωστόσο, μετά από ένα έτος κρίσης στην υγεία, το επείγον δεν αποτελεί πλέον δικαιολογία για να αποφευχθεί η κοινοβουλευτική συζήτηση σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν,τόνισαν οι δικηγόροι.

dimpenews.com

https://thesecretrealtruth.blogspot.com/

Αριθμοί σοκ! Πεθαίνουν οι Έλληνες! Συρρίκνωση του πληθυσμού δίχως προηγούμενο καταγράφει η ΕΛΣΤΑΤ!

 

Τη μεγαλύτερη μείωσή του υπέστη ο πληθυσμός της Ελλάδας το 2020, με την πανδημία να επιταχύνει και αυτή με τη σειρά της την υφιστάμενη, από τα τέλη του ΄90 συρρίκνωσης του πληθυσμού στους μεγαλύτερους ρυθμούς που έχει καταγράψει η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) από το 1932!

Όλα αυτά, την ώρα, που η κυβέρνηση υπογράφει με την Ε.Ε συμφωνίες για ακόμη περισσότερους καταυλισμούς αλλοδαπών στη χώρα, επιταχύνοντας την πληθυσμιακή αλλοίωση σε επίπεδα, που δεν έχει ξαναζήσει ο τόπος.

Όπως αναφέρει ο ιστότοπος «kathimerini.gr», με εξαίρεση την περίοδο μετά την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, για την οποία οι χρονοσειρές της ΕΛΣΤΑΤ δεν είναι συμπληρωμένες –υπάρχει κενό από το 1940 μέχρι και το 1955– ποτέ στο παρελθόν δεν έχει καταγραφεί μείωση του πληθυσμού κατά 46.000 άτομα.

Η αμέσως χειρότερη επίδοση ήταν αυτή του 2019, έτος κατά το οποίο οι γεννήσεις υπολείπονταν των θανάτων κατά 40.000 άτομα.

Τα αρνητικά ευρήματα της στατιστικής δεν σταματούν εδώ. Οι περίπου 132.000 θάνατοι του 2020 συνιστούν τη χειρότερη επίδοση που έχει καταγραφεί ποτέ στα ληξιαρχεία της ελληνικής επικράτειας.

Οι περίπου 85.600 γεννήσεις –τόσες αποτυπώνονται στη στατιστική του ληξιαρχείου– αποτελούν «ισοφάριση» του προηγούμενου αρνητικού ρεκόρ που σημειώθηκε το 2019.

Όλα αυτά τα στατιστικά ευρήματα αφορούν το 2020 –έτος πανδημίας, κατά το οποίο επηρεάζεται και ο αριθμός των θανάτων λόγω Covid-19, αλλά και της δυσκολότερης πρόσβασης των πολιτών στις δομές υγείας και για την αντιμετώπιση άλλων προβλημάτων υγείας, αλλά και ο αριθμός των γεννήσεων (λόγω, προφανώς, της αβεβαιότητας για το μέλλον).

Αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων – θανάτων επί 10 συναπτά έτη

Το πρόβλημα όμως καθίσταται μεγαλύτερο, λόγω του επόμενου στατιστικού ευρήματος: Το 2020 συμπληρώθηκαν 10 διαδοχικά έτη με το ισοζύγιο γεννήσεων – θανάτων να είναι αρνητικό!

Έναν χρόνο μετά την υπογραφή του 1ου μνημονίου οι θάνατοι έγιναν για πρώτη φορά περισσότεροι από τις γεννήσεις κατά 4.671 άτομα και έκτοτε το φαινόμενο λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, με αποκορύφωμα την περυσινή χρονιά. Σε αυτή τη 10ετία, οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά περίπου 273.000 άτομα, όσος είναι δηλαδή ο πληθυσμός δύο πολύ μεγάλων ελληνικών πόλεων.

Η ΕΛΣΤΑΤ δημοσίευσε για πρώτη φορά άμεσα τα στοιχεία των θανάτων της περασμένης χρονιάς, λόγω του αυξημένου ενδιαφέροντος που προκαλεί η πανδημία.

Έτσι, προ ημερών, ανακοίνωσε ότι στις 52 εβδομάδες του 2020, καταγράφηκαν 130.288 απώλειες. Από την άλλη, από τα στατιστικά στοιχεία των ληξιαρχείων όλης της χώρας προκύπτει ότι οι θάνατοι ήταν 131.839. Ανεξάρτητα από τη μικρή απόκλιση μεταξύ των δύο στατιστικών, το γεγονός είναι ότι το 2020 θα αποτελέσει την πρώτη χρονιά που σημειώνεται τέτοιος αριθμός απωλειών ανθρώπινης ζωής.

Αντίστοιχη είναι η εικόνα και με τον αριθμό των γεννήσεων. Από τις 117.000-118.000 γεννήσεις σε ετήσια βάση πριν μπούμε στην περίοδο των μνημονίων, πέσαμε για πρώτη φορά κάτω από τις 100.000 το 2012, χάσαμε και το όριο των 90.000 από το 2016 και μετά και πλέον οι Έλληνες αποκτούν περίπου 85.000 παιδιά τον χρόνο, κάτι που προκύπτει και από τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας που έδωσε τα επιδόματα γέννησης παιδιών, αλλά και από τη στατιστική των ληξιαρχείων.

Το 2021 είναι πιθανή η περαιτέρω επιδείνωση. Ηδη, τα στοιχεία του ληξιαρχείου δείχνουν ότι στις πρώτες εβδομάδες της χρονιάς, έχουν ήδη καταγραφεί 22.000 θάνατοι έναντι μόλις 13.600 γεννήσεων. Αρνητικό ισοζύγιο της τάξεως των 44.000-45.000 ανθρώπων σε ετήσια βάση, σημαίνει ότι «σβήνεται» ο πληθυσμός μιας μεγάλης ελληνικής πόλης.

https://thesecretrealtruth.blogspot.com/

ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ 1821.

 

Καθώς είναι ακόμα πρόσφατος ο εορτασμός των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση είναι ενδιαφέρον να δούμε την εικόνα που έχουν για αυτήν οι Έλληνες, επισημαίνοντας μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία από την δεύτερη κατά σειρά δημοσκόπηση του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών – Μάρκος Δραγούμης που καταγράφει την πρόσληψη της Επανάστασης του 1821, τόσο στη σημερινή ελληνική κοινωνία συνολικά, όσο και στις επιμέρους ομάδες που την συγκροτούν. 
Στην πλειονότητα το 91,6% των πολιτών θεωρούν, βεβαίως, ότι η Επανάσταση ήταν κυρίως Εθνική. 
Οι συντηρητικοί (96,8%), οι φιλελεύθεροι (94,7%), οι ψηφοφόροι της ΝΔ (94,9%) και του ΚΙΝΑΛ (94,8%) αναγνωρίζουν σαφέστατα τον εθνικό χαρακτήρα της Επανάστασης ενώ το ίδιο, αλλά σε σαφώς μικρότερο ποσοστό πιστεύουν και οι  κομμουνιστές (76%) και οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ (69,9%) καθώς ένα μέρος τους επιλέγει να απαντήσει «εν μέρει», καθώς θεωρεί ότι η Επανάσταση είχε και κοινωνικά χαρακτηριστικά που δεν πρέπει να υποτιμηθούν. (Ενδιαφέρον και σχετικό με το θέμα είναι το ποστ μου  Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ 1821 ΑΠΟ ΤΟ ΚΚΕ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ)
Οι ομάδες που αναγνωρίζουν εντονότερα θρησκευτικό χαρακτήρα στην Επανάσταση,είναι οι απόφοιτοι πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (85,9%), οι οικονομικά λιγότερο ισχυροί (82,2%), οι εθνικιστές (83,9%), οι συντηρητικοί (81,9%) και οι ψηφοφόροι της ΝΔ (80,4%), ενώ τα ποσοστά είναι χαμηλότερα ανάμεσα στα άτομα με υψηλότερο εισόδημα (60,8%), τους σοσιαλιστές (66,1%) αλλά κυρίως τους κομμουνιστές (40%).

Στην ερώτηση να αναφέρουν αυθόρμητα το σημαντικότερο κατά τη γνώμη τους γεγονός της Ελληνικής Επανάστασης, αυτά ήσαν κυρίως πολεμικά γεγονότα σε ποσοστό 59,3%, με κυριότερα τα Δερβενάκια και την νίκη κατά του Δράμαλη και την Άλωση της Τρίπολης.
Από τα αναφερθέντα στις απαντήσεις γεγονότα, τα 6 διαδραματίζονται στην Πελοπόννησο, τα 2 στην Ανατολική Ρούμελη, το 1 στη Δυτική Ρούμελη, τα 3 στο Αιγαίο (δεν περιλαμβάνουν όμως ναυμαχίες), το 1 στη Μολδοβλαχία και το 1 στην Ήπειρο (αλλά 18 χρόνια πριν την έναρξη της Επανάστασης).
Ένα αξιόλογο όμως ποσοστό (20,9%) επιλέγει πολιτικά γεγονότα και γεγονότα της εσωτερικής σύγκρουσης μεταξύ των Επαναστατών, όπως την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας, την κήρυξη της Επανάστασης, τις Εθνοσυνελεύσεις, τη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη μετά το τέλος της δεύτερης φάσης του Εμφυλίου, τον ίδιο τον Εμφύλιο, και τη δολοφονία του Καποδίστρια. 
Ένα αξιοσημείωτο ποσοστό (20,8%) αναφέρει τραγικά γεγονότα, ήττες και σφαγές (Μεσολόγγι, Ζάλογγο, Σούλι, Μανιάκι, Αλαμάνα, Ψαρά, Χίος). Αν προσθέσουμε και τα πολιτικά γεγονότα με αρνητικό πρόσημο (π.χ. εμφύλιος, δολοφονία Καποδίστρια) το ποσοστό αυτό φτάνει το 23,9% των απαντήσεων ή, ακριβέστερα, το 30% περίπου των απαντησάντων.
Ένα ομοίως αξιοσημείωτο ποσοστό (17,2%) αδυνατεί να ανακαλέσει κάποιο γεγονός της Επανάστασης. Τα ποσοστά όσων δηλώνουν άγνοια ή αδυναμία ανάκλησης είναι υψηλότερα κυρίως στις γυναίκες (22,7%), τους νέους (25,6%), τους απόφοιτους πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (34,6%), τους οικονομικά αδύναμους (24,4%), τους φιλελεύθερους (17,8%) και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ (19,9%), ενώ χαμηλότερα ποσοστά καταγράφονται στους άντρες (11,8%), τους μεσήλικες και τους ηλικιωμένους (11,6 % και 12,9% αντίστοιχα), τους απόφοιτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (11,5%), τους ευπορότερους (7,6%), τους συντηρητικούς (6,5%), τους ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ (6,2%) και του ΚΚΕ (10,3%).

Ο Κολοκοτρώνης με δεύτερο τον Καραϊσκάκη θεωρούνται από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές της επανάστασης και είναι τα πρώτα ονόματα που έρχονται στην μνήμη των περισσοτέρων.

Ως θετικός ή πολύ θετικός αναγνωρίζεται ο ρόλος των περισσοτέρων από τους πρωταγωνιστές της επανάστασης  με τον Κολοκοτρώνη, την Μπουμπουλίνα και τον Καραϊσκάκη να βρίσκονται με ποσοστά πάνω από 98%.

Από τις ξένες δυνάμεις στο ερώτημα ποιες  είχαν θετική συμβολή στην Επανάσταση πρώτη έρχεται η Ρωσία με 38,2%  γεγονός που  παραμένει αναλλοίωτο από τότε λόγω ορθοδοξίας και στην συνέχεια ακολουθούν η Γαλλία με 22,6% και η Μεγάλη Βρετανία με 19,4%.

Σχετικά με τα 2 δάνεια που πήραν οι Επαναστατικές κυβερνήσεις το 38,2% πιστεύει πως είχαν θετικό ρόλο ενώ το 32,8% αρνητικό.

Η επιτυχία της Επανάστασης το 61,3% πιστεύει ότι οφείλεται στις στρατιωτικές επιτυχίες, ενώ το 35,2% στην επέμβαση των ξένων δυνάμεων.

Σχεδόν όλοι οι Έλληνες (97%) είναι πεπεισμένοι πως ο ρόλος της Φιλικής  Εταιρείας  με τους Φιλέλληνες στην συνέχεια συνέβαλαν  θετικά για την επιτυχία της Επανάστασης.

Εκεί που είναι χαρακτηριστική ή άγνοια των ερωτηθέντων είναι στις  ερωτήσεις που αφορούν τις Εθνοσυνελεύσεις και τα Συντάγματα που ψηφίστηκαν σε αυτές. Ένας περίπου στους 2 δεν γνωρίζει σχετικά.

Η μυθολογία του κρυφού σχολειού κρατάει γερά με το 71,1% να το θεωρεί ως ιστορικό γεγονός , όπως επίσης και ένα 45,8% πιστεύει πως η επανάσταση ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου  στην Αγία Λαύρα.
Αντίθετα πραγματικά ιστορικά γεγονότα όπως τον αφορισμό του Αλέξανδρου Υψηλάντη και του Μιχαήλ Σούτσου από τον Γρηγόριο Ε´ μόνο 1 στους 3 Έλληνες γνώριζε ότι συνέβη.
Για τη σφαγή στην Τριπολιτσά το  46,7% γνωρίζει ότι αυτή αποτελεί ένα από τα θλιβερά επεισόδια της Επανάστασης ενώ το 26,1% θεωρεί πως είναι μύθος!

Το 39,3% πιστεύει πως τα 200 χρόνια που πέρασαν δικαίωσαν τις προσδοκίες των επαναστατών, ένα υψηλό ποσοστό (28,3%) είναι αμφίθυμο, και το 30,1% θεωρεί ότι η νεότερη Ελλάδα δεν τις δικαίωσε.

Στην ερώτηση ποιο είναι το σημαντικότερο επίτευγμα της χώρας αυτά τα 200 χρόνια το 18,1% δεν μπορεί να σκεφτεί κάποιο, ενώ το υψηλότερο ποσοστό 11,6%  συγκεντρώνει  η συμμετοχή στην  Ευρωπαϊκή  Ένωση.

http://atheofobos2.blogspot.com/