Μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια πολέμου στην Ουκρανία, ο Ζελένσκι ίσως βρίσκεται μπροστά στην ώρα της αλήθειας για εκείνον και τη χώρα του.
Το αμερικανικό σχέδιο των 28 σημείων που έχει στα χέρια του, εμπνεύσεως Γουίτκοφ και Ντιμιτρίεφ, φαίνεται να επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους του ίδιου και των Ευρωπαίων. Ότι, δηλαδή, οι Αμερικανοί θα προσπαθήσουν να του επιβάλουν ένα σχέδιο που θα ευνοεί τις ρωσικές θέσεις εις βάρος της Ουκρανίας. Δηλαδή ένα σχέδιο συνθηκολόγηση
Ο Τραμπ σε αυτή τη φάση μιλάει τη γλώσσα της πίεσης. Δίνει διορία στον Ζελένσκι μία εβδομάδα, μέχρι την επόμενη Πέμπτη να αποφασίσει εάν θα το δεχτεί ή όχι.
Γιατί εάν δεν το δεχτεί, πληροφορίες λένε ότι η αμερικανική κυβέρνηση απειλεί να αποσύρει τη στρατιωτική βοήθεια που του δίνει και την πρόσβαση στα συστήματα πληροφοριών, με τραγικότερες συνέπειες για την πορεία αυτού του πολέμου.
«Τώρα, είναι μία από τις πιο δύσκολες στιγμές στην ιστορία μας. Τώρα, η Ουκρανία μπορεί να έρθει αντιμέτωπη με μία πολύ δύσκολη επιλογή. Είτε να χάσει την αξιοπρέπειά της ή να ρισκάρει να χάσει έναν σημαντικό εταίρο» δήλωσε ο Ουκρανός Πρόεδρος σε ένα από τα πιο δραματικά διαγγέλματά του από την αρχή του πολέμου μέχρι σήμερα.
Το σχέδιο των 28 σημείων
Το σχέδιο περιλαμβάνει στοιχεία που ζητούσε εδώ και καιρό η Ρωσία και αποτελούν «κόκκινες γραμμές» για την Ουκρανία, όπως την παραχώρηση εδαφών τα οποία η Ρωσία δεν έχει καταφέρει να καταλάβει στρατιωτικά στο Ντονέτσκ, την αναγνώριση του ντε φάκτο ρωσικού ελέγχου Κριμαίας, Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, όπως και τα τμήματα της Χερσώνας και της Ζαπορίζια που παράνομα κατέλαβε η Ρωσία, ενώ η σύγκρουση σε αυτές τις περιοχές θα «παγώσει» στις σημερινές γραμμές του μετώπου
Η Ουκρανία θα αναγκαστεί να παραιτηθεί και συνταγματικά από την πρόθεση να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, ενώ θα πρέπει να συμφωνήσει στη δραματική μείωση των ενόπλων δυνάμεών της από του 800.000 στους 600.000.
Σε αντάλλαγμα για αυτές τις παραχωρήσεις, η Ουκρανία θα λάβει, σύμφωνα με το σχέδιο, «αξιόπιστες εγγυήσεις ασφαλείας», χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις για το τι θα περιλαμβάνουν αυτές οι εγγυήσεις.
Παράλληλα, σύμφωνα με το σχέδιο που φαίνεται να ικανοποιεί όλες τις αξιώσεις της Μόσχας, δεν θα επιτρέπεται η παρουσία στρατευμάτων του ΝΑΤΟ, κάτι που αποκλείει τις προτάσεις των Ευρωπαίων για αποστολή στρατευμάτων προς αποτροπή μελλοντικής ρωσικής επίθεσης.
Το σχέδιο περιλαμβάνει, επίσης, την άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας σε περίπτωση επίτευξης ειρήνης και την επανένταξή της στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, με άλλες επίσης προβλέψεις που ευνοούν τα αμερικανικά οικονομικά συμφέροντα.
Η πίεση που δέχεται αυτή τη στιγμή ο Ζελένσκι, έρχεται τη στιγμή που είναι εξαιρετικά αποδυναμωμένος καθώς, όχι μόνο οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν να προελαύνουν στο ανατολικό μέτωπο, αλλά και ο ίδιος είναι αντιμέτωπος με ένα τεράστιο σκάνδαλο διαφθοράς που αγγίζει ανθρώπους του στενότερου κύκλου του και τον ίδιο προσωπικά.
«Εκτός παιχνιδιού» οι Ευρωπαίοι
Ο Ζελένσκι συνεχίζει να έχει στο πλευρό του τους Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι, όμως για ακόμη μία φορά έμειναν εκτός των αμερικανικών σχεδιασμών και απολύτως αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις.
Αυτό που πλέον αντιλαμβάνονται, είναι ότι ο Τραμπ κάνει «παιχνίδι» μόνος του, για μία ειρήνη που μπορεί σίγουρα να τονώσει το γόητρό του, να γεννήσει επενδυτικές ευκαιρίες και κέρδη για τις αμερικανικές επιχειρήσεις, αλλά που οι όροι της αφορούν κυρίως την Ευρώπη.
Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να αναρωτηθούν πόσο «τυφλά» ακολούθησαν τη στρατηγική της προηγούμενης αμερικανικής κυβέρνησης, χωρίς πλάνο και χωρίς να βρουν ένα τρόπο να διατηρήσουν ανοιχτούς κάποιους διαύλους επικοινωνίας με τη Ρωσία, απαραίτητους για τη στιγμή που έφτασε.
Τη στιγμή που θα στηνόταν ένα τραπέζι διαπραγμάτευσης για το τέλος του πολέμου και την επόμενη μέρα στη δική τους γειτονιά.
Γιατί όταν όλοι θα κληθούν να κάνουν «ταμείο», ο «λογαριασμός», είναι βέβαιο, ότι θα είναι τραγικός για τους Ουκρανούς , αλλά και πολύ βαρύς για τους Ευρωπαίους. Όχι μόνο οικονομικά αλλά και σε επίπεδο ασφάλειας. Γιατί διαλύθηκε όλο το σύστημα ασφαλείας που είχε οικοδομηθεί μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και που πολύ δύσκολα ξαναχτίζεται.
Σε κάθε περίπτωση, και επειδή η προσπάθεια του Τραμπ να τερματίσει αυτόν τον πόλεμο έχει πάρει πολλές και διαφορετικές στροφές όλους αυτούς τους μήνες, με αποκορύφωμα τις διαδοχικές συναντήσεις σε Αλάσκα και Λευκό Οίκο τον Αύγουστο, μένει να δούμε πόσα περιθώρια μένουν για διπλωματία.
Και αν θα μπορούσε να είναι η αρχή μίας μακράς ειρηνευτικής διαδικασίας, δεδομένου ότι ο Πούτιν το αποδέχεται, μένει να το αποφασίσουν οι ίδιοι οι Ουκρανοί.
https://www.msn.com/el-gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου