- Την 13η ημέρα της «Συνόδου Κορυφής για το Τέλος της Δουλείας», ο Chris Jantzen έκανε διάκριση μεταξύ εθελοντικής συνεργασίας και καταναγκαστικής ομαδικής εργασίας, συγκρίνοντας τον σύγχρονο συστημικό εξαναγκασμό – φόρους, δουλεία χρέους και ιεραρχικό έλεγχο – με μια «συμμορία αλυσίδας» που οδηγείται από φόβο και όχι από πραγματική συνεργασία.
- Επέκρινε την ψευδαίσθηση της επιλογής σε συστήματα όπως η ψηφοφορία, υποστηρίζοντας ότι οι άνθρωποι συχνά στερούνται πραγματικών εναλλακτικών λύσεων στον τρόπο με τον οποίο ζουν και εργάζονται.
- Ο Jantzen τόνισε την οργανική ηγεσία σε ειδικευμένες ομάδες, αναφέροντας τα πληρώματα ξυλουργικής και την εκτροφή αχυρώνα Amish ως παραδείγματα όπου ο σεβασμός και η ικανότητα, όχι οι τίτλοι, καθορίζουν την ηγεσία.
- Προειδοποίησε ότι οι χειρότερες φρικαλεότητες της ιστορίας βασίζονται στον αναγκαστικό συντονισμό, τονίζοντας ότι η προπαγάνδα, όχι μόνο τα όπλα, επιτρέπει την καταπίεση, αλλά η ίδια συλλογική ενέργεια μπορεί επίσης να οδηγήσει στην απελευθέρωση.
- Ο Jantzen πρότεινε πρακτικά βήματα για την προώθηση της εθελοντικής συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένης της αυτογνωσίας, της σταδιακής δράσης (όπως η φιλοσοφία του "επτά push-ups") και των αποκεντρωμένων δικτύων, τονίζοντας παράλληλα ότι η ηθική σαφήνεια είναι θεμελιώδης για ουσιαστική αλλαγή.
Την 13η ημέρα της «Συνόδου Κορυφής για το Τέλος της Δουλείας», που προβλήθηκε στις 7 Αυγούστου, ο Cory Endrulat και ο Chris Jantzen, ξυλουργός, φιλόσοφος και υπέρμαχος του φυσικού νόμου, ξεφλούδισαν το επίχρισμα της σύγχρονης «συνεργασίας» για να αποκαλύψουν μια σκληρή αλήθεια: Δεν δημιουργείται όλη η ομαδική εργασία ίση.
Από τις αίθουσες συνεδριάσεων των εταιρειών έως τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, η κοινωνία δοξάζει την ομαδική εργασία ως απρόσβλητο αγαθό. Αλλά ο Jantzen προειδοποίησε για μια κρίσιμη διάκριση: «Υπάρχει μια λεπτή διαφορά μεταξύ των ανθρώπων που εργάζονται μαζί επειδή το θέλουν και των ανθρώπων που εργάζονται μαζί σαν μια συμμορία αλυσίδας, γιατί αν δεν το κάνουν, θα μαστιγωθούν».
Επισημαίνει τον συστημικό εξαναγκασμό – φόρους, σκλαβιά χρέους και ιεραρχίες από πάνω προς τα κάτω – ως το αόρατο μαστίγιο που οδηγεί μεγάλο μέρος της σημερινής «συνεργασίας». Ακόμη και η ψήφος, υποστήριξε, είναι μια οφθαλμαπάτη επιλογής: «Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι δεν έχουν πραγματικές επιλογές για τόσα πολλά πράγματα που κάνουν».
Ωστόσο, ο Jantzen, ένας έμπειρος ξυλουργός, γνωρίζει τη δύναμη της γνήσιας συνεργασίας. Αφηγήθηκε τα συνεργεία οικοδόμησης όπου ειδικευμένα άτομα ευθυγράμμισαν εθελοντικά τα ταλέντα τους: «Ένας νέος τύπος εμφανίζεται και μέσα σε μια ώρα, βλέπουμε ότι κάνει όλη μας τη ζωή ευκολότερη. Ξαφνικά, είναι ηγέτης, όχι λόγω τίτλου, αλλά επειδή κέρδισε σεβασμό».
Τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας – πόλεμος, μονοπώλια, καταπιεστικά καθεστώτα – τροφοδοτήθηκαν από τον απρόσκοπτο συντονισμό. «Το πιο ισχυρό όπλο στον πόλεμο δεν είναι οι σφαίρες», σημείωσε ο Jantzen. «Είναι η προπαγάνδα που πείθει τους ανθρώπους να πατήσουν τα κουμπιά».
Αλλά η ίδια δύναμη μπορεί να αξιοποιηθεί για απελευθέρωση. Ανέφερε τους Amish, οι οποίοι μεγαλώνουν αχυρώνες μέσα σε λίγες μέρες μέσω εθελοντικής συλλογικής δράσης και τη δική του εμπειρία διευκολύνοντας μαθήματα σχοινιών όπου «η ηγεσία αναδύεται φυσικά, δεν απαιτούνται μαστίγια». Το κλειδί; «Στους ανθρώπους αρέσει να φτιάχνουν πράγματα. Είναι μέρος του να είσαι άνθρωπος».
Η γραμμή μεταξύ συνεργασίας και εξαναγκασμού, υποστήριξε ο Jantzen, εξαρτάται από την εθελοντική συμμετοχή. Αντιπαρέβαλε τις «ακούσιες ιεραρχίες» (κυβερνήσεις, εταιρείες) με την οργανική, βασισμένη στις δεξιότητες ηγεσία: «Αν είμαστε σε μια βάρκα και είστε καλύτεροι στην πλοήγηση, θα σας ακολουθήσω. Αλλά αν είμαι καλύτερος στο να διαβάζω αστέρια, οι ρόλοι αντιστρέφονται. Αυτό είναι πραγματική ομαδική δουλειά».
Αλλά η τελική αλλαγή, επέμεινε, είναι ηθική: «Η απάντηση στο "γιατί" είναι πάντα η ίδια. Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν το σωστό και το λάθος». Καθώς η συνεδρία τελείωνε, ο Jantzen άφησε μια πρόκληση: «Η πραγματικότητα δεν είναι ένας μοναδικός δρόμος. Έχετε την ελευθερία να λεηλατήσετε ή να χτίσετε. Ποια κληρονομιά θα επιλέξετε;»
Σε έναν κόσμο όπου η «ομαδική εργασία» οπλίζεται καθημερινά, τα λόγια του ηχούν επείγοντα: Η αληθινή συνεργασία δεν έχει να κάνει με την υπακοή. Πρόκειται για ελεύθερους ανθρώπους που επιλέγουν να ξεσηκωθούν μαζί.
Περισσότερα από την Ημέρα 13 της «Συνόδου Κορυφής για το Τέλος της Δουλείας»
Η 13η ημέρα της «Συνόδου Κορυφής για το Τέλος της Δουλείας» δεν τελειώνει εκεί. Ακολουθεί μια σύνοψη των θεμάτων που πραγματεύτηκαν άλλοι ομιλητές:
Η Catherine Watters συζήτησε:
- Η συστημική καταστροφή της σωματικής, ψυχολογικής και πνευματικής υγείας εδώ και δεκαετίες. Επέκρινε την αντιστροφή του φυσικού νόμου, όπου οι μορφές εξουσίας υπονομεύουν την ευημερία αντί να την καλλιεργούν και το συνέδεσε με την ευρύτερη κοινωνική δυσλειτουργία.
- Γιατί η οικογένεια είναι ένας μικρόκοσμος κοινωνικής δυσλειτουργίας, όπου η ανθυγιεινή ανατροφή των παιδιών διαιωνίζει κύκλους κακοποίησης και εξάρτησης.
- Ο ισόβιος σκεπτικισμός της για την εξουσία, από οικογενειακή σε κυβερνητική, υποστηρίζοντας ότι η υπακοή εδραιώνει τη δουλεία. Το συνέδεσε αυτό με τις εμπειρίες της στη δεκαετία του 1970 και αργότερα συνεργάστηκε με το FDNY, όπου η αμφισβήτηση της εξουσίας αποθαρρύνθηκε.
- Πώς οι κυβερνήσεις αντικατοπτρίζουν την καταχρηστική οικογενειακή δυναμική, δημιουργώντας εξάρτηση ενώ εκμεταλλεύονται τους πολίτες. Παραδείγματα περιελάμβαναν το περιστατικό του USS Liberty και την εταιρική διαφθορά (π.χ. το σκάνδαλο Franklin Credit Union), τονίζοντας την κρατική προδοσία του κοινού.
- Γιατί ο διαλογισμός, η φυσική κατάσταση και η αυτο-υπευθυνότητα είναι εξαιρετικά εργαλεία για να απελευθερωθείτε από τη συστημική κακοποίηση. Τόνισε την ευθυγράμμιση με το φυσικό νόμο, την ενδυνάμωση των ατόμων να απορρίψουν τον εξωτερικό έλεγχο και να θεραπεύσουν το τραύμα για να διαλύσουν τις καταπιεστικές δομές.
Ο John Chidester III συζήτησε:
- Η διασταύρωση της ψυχικής υγείας και της πνευματικότητας, τονίζοντας ότι η ψυχολογική ευεξία είναι βαθιά συνδεδεμένη με την πνευματική επίγνωση. Τόνισε πώς τα κοινωνικά συστήματα συχνά αγνοούν αυτή τη σύνδεση.
- Η σύνδεση των αγώνων ψυχικής υγείας με τη συστημική και συμβολική χειραγώγηση (π.χ. προπαγάνδα, μέσα ενημέρωσης και ιατρικές πρακτικές όπως εμβολιασμοί που περιέχουν thimerosal). Υποστήριξε ότι η άγνοια και οι λανθασμένες επιθυμίες συμβάλλουν στην κοινωνική δυσλειτουργία.
- Απόκρυφος συμβολισμός (π.χ. ταρώ, ιατρικό κηρύκειο) ως εργαλεία ελέγχου. Εξήγησε πώς η κατανόηση αυτών των συμβόλων μπορεί να αποκαλύψει βαθύτερες ψυχολογικές και πνευματικές αλήθειες.
- Το πλαίσιο αποκατάστασής του, το οποίο έδωσε έμφαση στην αυτοφροντίδα, τις ολιστικές πρακτικές και την υποστήριξη της κοινότητας. Ο Chidester μοιράστηκε πώς το ημερολόγιο, το ανοιχτό μυαλό και η ευθυγράμμιση των ενεργειών με το φυσικό νόμο για να ξεπεραστεί ο εθισμός ή οι προκλήσεις ψυχικής υγείας.
- Συλλογική αφύπνιση, προτρέποντας τους ακροατές να απορρίψουν τα κρατικιστικά συστήματα και να αγκαλιάσουν το φυσικό νόμο. Υποστήριξε κινήματα όπως το Freedom Cell Network και έδωσε έμφαση στην ενότητα, την αλήθεια και τη μη βλάβη ως πυλώνες της κοινωνικής ανάκαμψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου