από τον Νταγκ Κέισι
 | |
Διεθνής Άνθρωπος: Καθώς οι ΗΠΑ πλησιάζουν την 250ή επέτειό τους, πώς θα συγκρίνατε τις προσωπικές και οικονομικές ελευθερίες που έχουν οι Αμερικανοί σήμερα με εκείνες που οραματίστηκαν οι Ιδρυτές Πατέρες το 1776;
Νταγκ Κέισι: Οι ΗΠΑ είχαν μια καλή, μακροπρόθεσμη πορεία ως φάρος ελευθερίας για ολόκληρο τον κόσμο, αλλά τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν ριζικά με τον Πόλεμο μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και την άνοδο προοδευτικών όπως ο Τέντι Ρούσβελτ και ο Γούντροου Γουίλσον. Στη συνέχεια ήρθε ο Ρούσβελτ με το New Deal του και η Μεγάλη Κοινωνία του Λίντον Τζόνσον. Και από εκεί και πέρα η κατάσταση επιταχύνθηκε προς τα κάτω.
Η τάση στις ΗΠΑ είναι εξαιρετικά σημαντική. Ωστόσο, ο δυτικός πολιτισμός βρίσκεται σε παρακμή σε όλο τον κόσμο. Και είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό ζήτημα πολιτισμού. Υπάρχει μια σήψη στην ηθική, τη φιλοσοφία, ακόμη και στη σύνθεση του πληθυσμού. Οι άνθρωποι ευρωπαϊκής καταγωγής μειώνονται σε όλο τον κόσμο, ειδικά στην ίδια την Ευρώπη, όπου ο ιθαγενής πληθυσμός μειώνεται ραγδαία. Ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα στοιχεία δείχνουν ότι ο λευκός πληθυσμός μειώθηκε κατά 250.000 τον τελευταίο χρόνο, ενώ οι πληθυσμοί όλων των άλλων εθνοτικών ομάδων αυξήθηκαν σημαντικά.
Λοιπόν, για να απαντήσουμε στο ερώτημα: Εκτός από τις τεράστιες και προφανείς αλλαγές στην τεχνολογία, νομίζω ότι οι ιδρυτές των ΗΠΑ θα έβρισκαν τη χώρα πολιτισμικά αγνώριστη. Αυτή η τάση υπογραμμίζεται από την πιθανή εκλογή του Ζόχραν Μαμντάνι ως δημάρχου της Νέας Υόρκης. Είναι νέος, ευγενικός, χαρισματικός. Η ελκυστικότητά του είναι κατανοητή σε σχέση με τις διεφθαρμένες και δυσκοίλιες εναλλακτικές. Αλλά είναι επίσης ένας μουσουλμάνος κομμουνιστής που θέλει ανοιχτά να ανατρέψει ό,τι έχει απομείνει από τις αμερικανικές παραδόσεις στη μεγαλύτερη και πιο σημαντική πόλη της χώρας.
Το συζήτησα αυτό εκτενώς σε μια συζήτηση με τον Matt Smith στο podcast μας .
International Man: Ποιες θεωρείτε ως τις πιο επικίνδυνες παραβιάσεις των πολιτικών ελευθεριών στις ΗΠΑ σήμερα—και πώς φτάσαμε ως εδώ;
Νταγκ Κέισι: Όλα τα πράγματα διαφθείρονται και φθείρονται με την πάροδο του χρόνου. Ο Δεύτερος Νόμος της Θερμοδυναμικής επηρεάζει τα πολιτικά συστήματα όπως ακριβώς και τον φυσικό κόσμο. Τα πάντα υποβαθμίζονται και διαλύονται. Δυστυχώς, αυτό περιλαμβάνει και το Σύνταγμα των ΗΠΑ. Έχει ερμηνευτεί, τροποποιηθεί και αγνοηθεί μέχρι θανάτου.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον Χάρτη των Δικαιωμάτων, ο οποίος είναι το πιο σημαντικό μέρος του Συντάγματος. Και το πιο σημαντικό μέρος του Χάρτη των Δικαιωμάτων είναι η ελευθερία του λόγου. Όλες οι άλλες ελευθερίες βασίζονται σε αυτόν. Γιατί αν έχεις μια σκέψη και δεν μπορείς να την εκφράσεις, είσαι σαν σκλάβος. Μπορείς να εργαστείς και να πληρώσεις φόρους, αλλά αν πεις κάτι λάθος, θα τιμωρηθείς. Καλύτερα να περιορίσεις αυτά που σκέφτεσαι και λες στον καιρό, τα αθλήματα και την κατάσταση των δρόμων. Και να προσέχεις τι λες για τον καιρό...
Για ό,τι αξίζει, η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία και τον Καναδά, μεταξύ άλλων. Το να κάνεις απλώς τα μέλη προστατευόμενων ομάδων να αισθάνονται άβολα αποτελεί αιτία δίωξης και φυλάκισης. Εκατοντάδες άνθρωποι έχουν τιμωρηθεί με πρόστιμα ή/και φυλακιστεί σε αυτές τις χώρες μόνο και μόνο επειδή είπαν -ή θεωρήθηκε ότι είπαν- κάτι που θεωρήθηκε πολιτικά μη ορθό από τις εξουσίες.
Διεθνής Άνδρας: Πολλοί Αμερικανοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ζουν στη «γη των ελεύθερων».
Κατά την άποψή σας, πρόκειται για μύθο; Ποιες ελευθερίες νομίζουν ότι έχουν, τις οποίες στην πραγματικότητα δεν έχουν πλέον;
Νταγκ Κέισι: Ο μύθος κυβερνά τις πεποιθήσεις και τις πράξεις των ανθρώπων πολύ περισσότερο από την ίδια την πραγματικότητα. Για παράδειγμα, οι στρατιώτες διδάσκονται να σκέφτονται και να λένε ότι πολεμούν για την ελευθερία. Αυτό γίνεται αποδεκτό ως ταυτολογία. Αλλά στην πραγματικότητα, οι Αμερικανοί στρατιώτες σπάνια πολεμούν για την ελευθερία. Πολεμούν για την κυβέρνηση, η οποία τους έχει στείλει σε κάποια βρωμιά, όπου δεν μιλούν τη γλώσσα ούτε κατανοούν τον πολιτισμό. Και όπου, συνήθως, οι περισσότεροι ντόπιοι τους θεωρούν εισβολείς.
Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν ελευθερίες. Αλλά αυτές οι ελευθερίες υπάρχουν κυρίως ως ολογράμματα. Είναι άυλα φαντάσματα. Οι εκθειασμένες ελευθερίες μας είναι τόσο διαβρωμένες που υπάρχουν κυρίως ως μύθος - αλλά, όπως είπα νωρίτερα, ο μύθος είναι πολύ πιο ισχυρός από την πραγματικότητα. Περιέγραψα τα 12 χαρακτηριστικά του Δυτικού Πολιτισμού εδώ .
Οι Αμερικανοί νομίζουν ότι έχουν ελεύθερη σκέψη, αλλά αυτή έχει παρακαμφθεί από την πολιτική ορθότητα και τα εγκλήματα σκέψης. Η ελευθερία του λόγου έχει παρακαμφθεί από την κουλτούρα της ακύρωσης. Οι ελεύθερες αγορές έχουν ουσιαστικά εξαφανιστεί από τις ρυθμίσεις. Νομίζουμε ότι έχουμε περιορισμένη κυβέρνηση, αλλά το Κράτος είναι απολύτως παντού και σε όλα.
Ο ατομικισμός θεωρείται αντικοινωνικός και υπερισχύει των πολιτικών ταυτότητας. Η ορθολογικότητα, η λογική και η επιστήμη θεωρούνται «λευκές» ή επιβολές της «πατριαρχίας». Η ελευθερία θεωρείται κίνδυνος που πρέπει να αποκλειστεί από τους ασφαλείς χώρους. Η ίδια η έννοια της προόδου μπορεί να οδηγήσει σε ανισότητα, γεγονός που καθιστά την πρόοδο επικίνδυνη.
Η λίστα μπορεί να συνεχιστεί, αλλά ελευθερίες που ήταν αυταπόδεικτα γεγονότα πριν από 250 χρόνια έχουν αποδυναμωθεί εντελώς. Πριν από ένα χρόνο, συζήτησα τα 20 σημεία που πρότεινε ο Μάικλ Μουρ, τα οποία, όπως είπε, αποδεικνύουν ότι ο μέσος Αμερικανός είναι βασικά σοσιαλιστής και αριστερός. Τα αναλύσαμε και διαπιστώσαμε ότι είχε απόλυτο δίκιο. Δεν επινόησε τίποτα. Δυστυχώς, «η χώρα των ελεύθερων» είναι ένας μύθος.
International Man: Πώς αποτυγχάνει το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ να ενσταλάξει τις αρχές της ελευθερίας και της κριτικής σκέψης που στήριξαν την Αμερικανική Επανάσταση;
Νταγκ Κέισι: Όχι μόνο δεν καταφέρνει να ενσταλάξει αυτά τα πράγματα, αλλά κάνει ακριβώς το αντίθετο. Πλαστικοποιεί τους μαθητές με σοσιαλιστικές αρχές. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Είναι αναμενόμενο, επειδή το δημόσιο σχολικό σύστημα διοικείται από κυβερνητικούς υπαλλήλους που σκέφτονται φυσικά σαν γραφειοκράτες. Είναι όλοι μέλη συνδικάτων εκπαιδευτικών, τα οποία είναι από τις πιο αριστερές εργατικές οργανώσεις.
Είναι πολύ διαφορετικό από το σχολείο του παρελθόντος με τη μία αίθουσα, όπου τα παιδιά -αντί να φυλακίζονται και να ακούν ως επί το πλείστον άσχετες διαλέξεις από έναν γραφειοκράτη- διδάσκονταν, στην πραγματικότητα, από έναν μέντορα. Τα μεγαλύτερα παιδιά βοηθούσαν τα μικρότερα παιδιά, αναπαράγοντας ευθύνες. Τα σχολεία σήμερα υπάρχουν, με μεγάλο κόστος, για δύο λόγους: 1) για να κατηχούν τα παιδιά, 2) για να τα κρατούν μακριά από τον δρόμο όσο οι γονείς τους εργάζονται.
Το σχολικό σύστημα στις ΗΠΑ είναι δυσλειτουργικό και θα έπρεπε να αντικατασταθεί με κάτι άλλο. Ο Ματ Σμιθ και εγώ ολοκληρώνουμε τώρα ένα βιβλίο που θα εξηγήσει ακριβώς τι θα ήταν αυτό. Είναι μάταιο να παραπονιέσαι αν δεν μπορείς να προσφέρεις μια θετική λύση.
International Man: Ποιους ρόλους παίζουν οι κεντρικές τράπεζες, η φορολογία και η οικονομική ρύθμιση στην παρακμή της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας στις ΗΠΑ;
Νταγκ Κέισι: Τα τρία πράγματα που αναφέρατε καθιστούν την επίτευξη οικονομικής ευημερίας πολύ πιο δύσκολη. Οι κεντρικές τράπεζες προκαλούν πληθωρισμό, ο οποίος, μαζί με τη φορολογία, δυσκολεύει πολύ τον μέσο άνθρωπο να δημιουργήσει κεφάλαιο. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για κάποιον που παράγει περισσότερα από όσα καταναλώνει να αποταμιεύσει τη διαφορά, επειδή αυτές οι αποταμιεύσεις διογκώνονται και εξαφανίζονται. Ακόμα χειρότερα, μπορεί να αποταμιεύσει μόνο ό,τι έχει απομείνει μετά από πολλή άμεση και έμμεση φορολογία. Αν καταφέρετε να συγκεντρώσετε κάποιες αποταμιεύσεις, η οικονομική ρύθμιση καθιστά την οικοδόμηση μιας επιχείρησης εξαιρετικά ακριβή και επικίνδυνη.
Το τελικό αποτέλεσμα της διακυβέρνησης είναι ότι ο μέσος άνθρωπος είναι φτωχός και χρεωμένος. Είναι δύσκολο να βιώσει κανείς την ελευθερία όταν στην πραγματικότητα είναι ένας μισθωτός υπηρέτης. Κι όμως, οι άνθρωποι νομίζουν ότι το Κράτος είναι φίλος τους και μπορούν να ψηφίσουν υπέρ της ελευθερίας και της ευημερίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου