Η επιρροή των μυστικών κοινωνιών στην ιστορία της Δύσης είναι καλά τεκμηριωμένη σε πολλά βιβλία και άρθρα. Οι Ελευθεροτέκτονες κατείχαν εξέχουσα θέση στην Αμερικανική Επανάσταση και τη γέννηση της Αμερικανικής Δημοκρατίας. Η Γαλλική Επανάσταση, με τις έννοιες της «Ελευθερίας, της Ισότητας και της Αδελφοσύνης», προήλθε από τις ριζοσπαστικές μασονικές στοές. Οι μυστικές κοινωνίες έχουν συνδεθεί με μια σειρά κινημάτων που ξεπήδησαν σε όλη την Ευρώπη τον δέκατο όγδοο και δέκατο ένατο αιώνα για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των ανθρώπων ενάντια στις καταχρήσεις της βασιλικής και ιερατικής εξουσίας και να προωθήσουν την ελευθερία με κάθε μέσο.
Οι μυστικές κοινωνίες θεωρούνται συχνά ως ένα σε μεγάλο βαθμό δυτικό φαινόμενο, αλλά οι ρίζες τους φτάνουν βαθιά στους αρχαίους πολιτισμούς της Ανατολής. Ενώ πολλά έχουν γραφτεί για τις κρυφές αδελφότητες της Ευρώπης, ελάχιστη προσοχή έχει δοθεί στις μυστικές κοινωνίες της Ασίας και στον σημαντικό ρόλο που έπαιξαν στην οργάνωση της αντίστασης στη βίαιη επίθεση της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας. Όπως επισημαίνει ένας ειδικός της Κίνας, οι κινεζικές μυστικές κοινωνίες «ήταν στενά συνδεδεμένες με τους αγώνες που ο κινεζικός λαός διεξήγαγε ακούραστα... εναντίον των εσωτερικών και εξωτερικών αντιπάλων τους».1
Οι μυστικές κοινωνίες ήταν βαθιά ριζωμένες στην κινεζική ιστορική πραγματικότητα και δεν χώριζαν τα πράγματα σε πνευματικά και εγκόσμια. Η πηγή της δύναμής τους βρισκόταν στην πλήρη αντίθεσή τους στην καθεστηκυία τάξη: πολιτική και θρησκευτική, κοινωνική και ιδεολογική. Οι μυστικές κοινωνίες βασίζονταν για υποστήριξη κυρίως στις καταπιεσμένες τάξεις της Κίνας. Ήταν η αυθεντική έκφραση της λαϊκής εχθρότητας προς τις σκληρές αυτοκρατορικές αρχές της Κίνας και προς την ξένη καταπάτηση. Σύμφωνα με τα λόγια του καθηγητή της Σορβόννης Jean Chesneaux:
Οι μυστικές κοινωνίες απειλούσαν συνεχώς το αυτοκρατορικό καθεστώς τον δέκατο ένατο αιώνα, αποτελούσαν ένα ισχυρό μέρος του παλιρροϊκού κύματος που τελικά το κατέκλυσε το 1911 και αντέδρασαν έντονα στην ξένη διείσδυση στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, όπως έκαναν στην ιαπωνική εισβολή στον εικοστό.2
Μπείτε στον Μαύρο Δράκο
Μυστικές κοινωνίες εμφανίστηκαν επίσης στην Ιαπωνία, την Κορέα, το Βιετνάμ και τη Νοτιοανατολική Ασία. Όπως και οι κοινωνίες στην Κίνα, οι μυστικοπολιτικές διδασκαλίες τους συνδύαζαν στοιχεία του Βουδισμού, του Ταοϊσμού και των παραδοσιακών πεποιθήσεων. Όλοι αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το κυρίαρχο σύστημα και αντιτάχθηκαν αποφασιστικά στις ταπεινώσεις που προκλήθηκαν από τις δυτικές δυνάμεις.
Μέχρι τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, τα δίκτυα μυστικών κοινωνιών στην Ινδοκίνα αγωνίζονταν ενάντια στη γαλλική κατοχή. Εντοπίζοντας την προέλευσή τους στην Κίνα, αυτές οι βιετναμέζικες αδελφότητες εξυπηρετούσαν οικονομικούς και κοινωνικούς σκοπούς, καθώς και θρησκευτικούς. Η αίσθηση της αλληλεγγύης μεταξύ των μελών ενισχύθηκε από τελετές μύησης που αντλήθηκαν από τον Βουδισμό και τον Ταοϊσμό και κατευθύνθηκαν από ένα πνευματικό μέσο. Μοιάζοντας με τον Ελευθεροτεκτονισμό κατά κάποιο τρόπο, οι περίτεχνες τελετές τους πραγματοποιήθηκαν τη νύχτα με τις ευλογίες των βουδιστών μοναχών. Όπως και στην Κίνα, αυτές οι ομάδες είχαν σαφώς καθορισμένους πολιτικούς στόχους, στην προκειμένη περίπτωση, τον τερματισμό της γαλλικής κυριαρχίας.
Στη δεκαετία του 1890 μέλη της ιαπωνικής μυστικής κοινωνίας Genyosha (κοινωνία του Μαύρου Ωκεανού) δημιούργησαν την Tenyukyo (Εταιρεία για την Ουράνια Σωτηρία των Καταπιεσμένων), η οποία παρείχε συγκεκαλυμμένη υποστήριξη στους Tonghak, μια κορεατική μυστικο-πολιτική ομάδα, που ενστερνιζόταν την ισότητα και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, σε αντίθεση με την αυτοκρατορική δυναστεία Yi της Κορέας.
Ιδρύθηκε στα μέσα του 1800, η κοινωνία Tonghak ή Eastern Learning προσπάθησε να συσπειρώσει τον κορεατικό λαό ενάντια στην ξένη εισβολή. Ο ηγέτης του κινήματος Ch'oe Che-u, μετά από μια περίοδο «άσκοπης περιπλάνησης» που θύμιζε ταοϊστή μοναχό, άντλησε την ιδεολογία του κινήματος από τον Κομφουκιανισμό, τον Βουδισμό και τον Ταοϊσμό. Οι Tonghak συνέβαλαν σημαντικά στην ανάπτυξη της κορεατικής εθνικής συνείδησης, ένα από τα φυλλάδιά τους διακήρυξε:
Ο λαός είναι η ρίζα του έθνους. Αν η ρίζα μαραθεί, το έθνος θα αποδυναμωθεί... Δεν μπορούμε να καθόμαστε και να παρακολουθούμε το έθνος μας να χάνεται. Ολόκληρο το έθνος είναι σαν ένα, τα πλήθη του ενωμένα στην αποφασιστικότητά τους να ανεβάσουν το δίκαιο επίπεδο της εξέγερσης...
Στην αυγή του εικοστού αιώνα, οι μυστικές κοινωνίες βρίσκονταν πίσω από ριζοσπαστικές εθνικιστικές εξεγέρσεις σε όλη την Ασία. Από τους Νεότουρκους και τους Νεαρούς Πέρσες της μουσουλμανικής Ανατολής μέχρι την κοινωνία του Μαύρου Ωκεανού της Ιαπωνίας και τις κινεζικές τριάδες, οι μυστικές κοινωνίες παρείχαν δίκτυα υποστήριξης στους νεαρούς επαναστάτες της Ασίας.
Με τη στρατιωτική νίκη της Ιαπωνίας επί της Ρωσίας το 1905, το Τόκιο έγινε το κέντρο ενός ισχυρού πανασιατικού κινήματος με στόχο την απελευθέρωση όλων των λαών της Ασίας από τη δυτική κυριαρχία. Ένα αξιοσημείωτο ιδρυτικό μέλος της κοινωνίας του Μαύρου Ωκεανού ήταν ο Τογιάμα Μιτσούρου (1855-1944).
Σύμφωνα με τον ιστορικό Richard Storry, ο Mitsuru «φαινόταν να είναι ο αντίπαλος όλων των καθιερωμένων κυβερνήσεων στην Ασία, συμπεριλαμβανομένης αυτής της χώρας του. Κινέζοι, Ινδοί και Φιλιππινέζοι αντιφρονούντες που επισκέπτονταν το Τόκιο έτειναν να έλκονται προς το σπίτι του στη Shibuya. Μια περίπλοκη, χαρισματική και αμφιλεγόμενη φιγούρα γνωστή ως "Shadow Shogun" και "Spymaster Supreme", ο Mitsuru έγινε ένας από τους πιο ισχυρούς άνδρες στην Ιαπωνία. Ένας δάσκαλος της παραδοσιακής ιαπωνικής εργασίας βούρτσας, έζησε λιτά και παρέμεινε ιδιώτης όλη του τη ζωή.
Η Hiraya Amane, μια άλλη εξέχουσα ηγέτιδα της κοινωνίας του Μαύρου Ωκεανού και πρωτοπόρος της επαναστατικής πανασιατικής αλληλεγγύης, συνέταξε την πρώτη αυθεντική ιστορία των Τριάδων και άλλων κινεζικών μυστικών κοινωνιών. Το βιβλίο του ήταν ο καρπός των φιλιών που καλλιέργησε με ηγέτες της κινεζικής μυστικής κοινωνίας και μαχητικούς Κινέζους επαναστάτες. Τα γραπτά της Hiraya Amane μελετήθηκαν επιμελώς από μια νέα γενιά μελών της ιαπωνικής μυστικής κοινωνίας στη δεκαετία του 1920.
Η κοινωνία του ποταμού Amur (Kokuryukai), που αργότερα έγινε διαβόητη στη Δύση ως κοινωνία του Μαύρου Δράκου, ανέλαβε το έργο και τις παραδόσεις της κοινωνίας του Μαύρου Ωκεανού στα χρόνια που οδήγησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ιδρύθηκε το 1901 από έναν ηγέτη της κοινωνίας του Μαύρου Ωκεανού και βουδιστή μοναχό, τον Ryohei Uchida, οι Μαύροι Δράκοι, με το πανασιατικό τους όραμα, είχε δεσμούς με τις Τριάδες και υποστήριξε τη Δημοκρατική Επανάσταση της Κίνας το 1911. Οι πράκτορές τους ανέλαβαν επιχειρήσεις συλλογής πληροφοριών στην Κίνα, την Κορέα, τη Μαντζουρία, τη Μογγολία, τη Σιβηρία και καθιέρωσαν σχέσεις με αντιαποικιακούς κύκλους στον μουσουλμανικό κόσμο.
Σχηματίζοντας συμμαχίες με επαναστάτες στην Ινδοκίνα, την Ινδία, την Ινδονησία και τις Φιλιππίνες, οι Μαύροι Δράκοι είχαν επίσης στενή επαφή με αρκετές βουδιστικές αιρέσεις. Καθ 'όλη τη δεκαετία του 1920 και του '30 η κοινωνία του Μαύρου Δράκου υποστήριξε τις δραστηριότητες ανεξαρτησίας της Ινδίας, παρέχοντας πολιτική και οικονομική βοήθεια στους Ινδούς εθνικιστές που έβλεπαν την Ιαπωνία ως τη μόνη ανατολική δύναμη ικανή να απελευθερώσει την Ασία από τον ασφυκτικό κλοιό της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας. Ένας τέτοιος Ινδός εθνικιστής ήταν ο Subhas Chandra Bose (ιδρυτής του αντιαποικιακού Ινδικού Εθνικού Στρατού), ανταποκριτής στη δεκαετία του 1930 για το σημαντικό γερμανικό περιοδικό Geo-political Review, που δημοσιεύθηκε από τον καθηγητή Karl Haushofer.
Ο υποστράτηγος Karl Haushofer αντιμετώπισε την πανασιατική γεωπολιτική και τον βουδιστικό μυστικισμό των μυστικών αδελφοτήτων της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Τόκιο ως Γερμανός στρατιωτικός ακόλουθος. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Haushofer έγινε καθηγητής Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, όπου ο Rudolf Hess (αργότερα έγινε αναπληρωτής του Χίτλερ) ήταν βοηθός φοιτητή του. Ο Haushofer έγραψε ότι «ο αγώνας της Ινδίας και της Κίνας για απελευθέρωση από την ξένη κυριαρχία και την καπιταλιστική πίεση συμφωνεί με τα μυστικά όνειρα της Κεντρικής Ευρώπης». Παρότρυνε την Ιαπωνία να συμβιβαστεί με την Κίνα και τη Σοβιετική Ένωση και υποστήριξε με συνέπεια μια συμμαχία μεταξύ της Γερμανίας και της ΕΣΣΔ. Αυτό θα διευκόλυνε αυτό που ο Haushofer ονόμασε «ευρασιατική ηπειρωτική οργάνωση από τον Ρήνο μέχρι τον ποταμό Amur και τον Yangtze».
Μερικοί ερευνητές είναι πεπεισμένοι ότι ο Haushofer, ένας δια βίου θαυμαστής της ανατολίτικης σοφίας, ήταν ο απεσταλμένος των «Άγνωστων Ανωτέρων» στην Ασία, ενεργώντας αποτελεσματικά ως κρίσιμος σύνδεσμος μεταξύ των ανατολικών μυστικών κοινωνιών και των ευρωπαίων ομολόγων τους στις γερμανικές στοές. Οι Γάλλοι συγγραφείς Pauwels και Bergier αναφέρουν μια φήμη ότι ο Haushofer μυήθηκε σε μια μυστική βουδιστική κοινωνία και ορκίστηκε, αν αποτύγχανε στην «αποστολή» του, να αυτοκτονήσει «σύμφωνα με το καθιερωμένο τελετουργικό». Ο Haushofer, ο οποίος αυτοκτόνησε το 1946, μνημονεύεται ακόμα και σήμερα από τους ευρασιατικούς στοχαστές της Ρωσίας, επειδή ποτέ δεν συμφιλιώθηκε με την εισβολή του Χίτλερ στην ΕΣΣΔ. Αν η ναζιστική ηγεσία είχε λάβει υπόψη τις απόψεις του Haushofer, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Χωρίς αμφιβολία, έχοντας επίγνωση του αξιοσημείωτου ρόλου του Haushofer στην κρυμμένη ιστορία, ο Anton LaVey, ιδρυτής της Εκκλησίας του Σατανά στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφιέρωσε τη διαβόητη Σατανική Βίβλο του στον Γερμανό στρατηγό.
Με την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, πράκτορες των ιαπωνικών μυστικών κοινωνιών, όλες συγκεντρωμένες από τις δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών με το όνομα Black Dragons, λειτουργούσαν παγκοσμίως από τη Βόρεια Αφρική έως τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένας επιτυχημένος πράκτορας του Black Dragon στην Αμερική ήταν ο Satohata Takahashi. Σταλμένος στις ΗΠΑ το 1929, ο Takahashi σχημάτισε ένα μυστικο-πολιτικό κίνημα που ονομάζεται Society for the Development of Our Own, στρατολογώντας αρκετές χιλιάδες μέλη στον πανασιατικό σκοπό του, τα περισσότερα από αυτά αφροαμερικανικής, φιλιππινέζικης ή ανατολικής ασιατικής καταγωγής. Οι «Πέντε Κατευθυντήριες Αρχές» της ομάδας ήταν «Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Ισότητα, Ελευθερία και Τιμή».
Μέσω του Takahashi, η κοινωνία του Μαύρου Δράκου διοχέτευσε οικονομική βοήθεια σε μαύρες μουσουλμανικές ομάδες στις ΗΠΑ. Ο Μαυριτανικός Επιστημονικός Ναός, που ιδρύθηκε από τον Noble Drew Ali το 1913, δίδασκε ότι η πραγματική καταγωγή των μαύρων Αμερικανών ήταν «ασιατική». Ένας άλλος μουσουλμάνος δάσκαλος, ο Δάσκαλος Wallace D. Fard, ο μυστηριώδης ηγέτης του Ναού του Αλλάχ του Ισλάμ δήλωσε: «Είμαι ένας μαύρος Ασιάτης. Ήρθα στην Αμερική για να σώσω τον χαμένο θείο μου [τους μαύρους Αμερικανούς]». Ο κύριος μαθητής του Fard, ο αξιότιμος Elijah Muhammad, προφήτης του Έθνους του Ισλάμ, είπε στους οπαδούς του: «Είναι καθήκον της Ιαπωνίας να σας σώσει. Τους έχει δοθεί η δύναμη από το ασιατικό έθνος να σας σώσουν στη Δύση». Μια άλλη οργάνωση που απολάμβανε την προστασία του Takahashi ήταν το Ειρηνικό Κίνημα του Ανατολικού Κόσμου, το οποίο έκανε εκστρατεία για να μείνουν οι ΗΠΑ έξω από τον πόλεμο και προώθησε την πανασιατική ατζέντα μεταξύ των μη λευκών Αμερικανών.
Με βάση τις αναφορές πληροφοριών από τους πράκτορές τους σε όλο τον κόσμο, η ηγεσία του Μαύρου Δράκου στο Τόκιο κατέληξε στο συμπέρασμα το 1941 ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν αρχίσει κρυφά να προετοιμάζονται για να εισέλθουν στον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ιαπωνίας. Φοβούμενοι μια αιφνιδιαστική αμερικανική επίθεση στις ιαπωνικές δυνάμεις, οι Μαύροι Δράκοι κάλεσαν τη στρατιωτική ιεραρχία της Ιαπωνίας να ξεκινήσει ένα προληπτικό χτύπημα στις ΗΠΑ. «Το σήμα για πόλεμο στον Ειρηνικό δόθηκε στις 26 Αυγούστου 1941, σε μια συνεδρίαση της Black Dragon Society στο Τόκιο», σημείωσε ένας Αμερικανός συγγραφέας το 1944. Μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, οι επιχειρήσεις κατασκοπείας και δολιοφθοράς που πραγματοποιήθηκαν από τους Μαύρους Δράκους έγιναν θρυλικές.
Ωστόσο, το αρχικό μυστικοπολιτικό όραμα της κοινωνίας για την πανασιατική αλληλεγγύη και την αντιαποικιοκρατία είχε υπαχθεί στα προπολεμικά χρόνια στον ιαπωνικό υπερεθνικισμό και μιλιταρισμό. Πολλά μέλη του Black Dragon ήταν μέρος της βιομηχανίας και της κυβέρνησης της Ιαπωνίας, κατέχοντας βασικές διπλωματικές και στρατιωτικές θέσεις. Με την παράδοση της Ιαπωνίας το 1945, ορισμένοι Μαύροι Δράκοι στην κυβέρνηση κατηγορήθηκαν ως εγκληματίες πολέμου. Αλλά η νίκη των Συμμάχων στην Ασία δεν μπορούσε να σβήσει το όνειρο της ελευθερίας. Η Ιαπωνία είχε συντρίψει το μύθο του στρατιωτικού αήττητου της δυτικής αποικιοκρατίας. Οι σπόροι που έσπειραν οι μυστικές κοινωνίες άνθισαν σε ένα νέο κύμα εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων που οδήγησαν τους λαούς της Ασίας στην ανεξαρτησία στα χρόνια αμέσως μετά το τέλος του πολέμου.
Πολιτικές ίντριγκες των μυστικών κοινωνιών στον σύγχρονο κόσμο
Πριν από ενάμιση αιώνα, ο Βρετανός πολιτικός Benjamin Disraeli σχολίασε ότι «ο κόσμος κυβερνάται από πολύ διαφορετικές προσωπικότητες από ό, τι φαντάζονται εκείνοι που δεν βρίσκονται πίσω από τα παρασκήνια». Στον εικοστό πρώτο αιώνα μας, οι περισσότεροι άνθρωποι, γοητευμένοι από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, έχουν συνηθίσει να απορρίπτουν την ιδέα ότι οι μυστικές κοινωνίες μπορεί να συνδέονται με πολιτικές ίντριγκες. Ωστόσο, οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών συχνά βασίζονται σε παράνομα συνωμοτικά δίκτυα για την ανατροπή ξένων κυβερνήσεων. Οι βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν μακρά ιστορία εμπλοκής με υπόγειες «μουσουλμανικές» αδελφότητες που αντιτίθενται ενεργά στα αραβικά εθνικιστικά κράτη της Μέσης Ανατολής. Οι ρίζες της πρόσφατης αιματηρής σύγκρουσης στη ρωσική δημοκρατία της Τσετσενίας μπορούν να εντοπιστούν στην υποστήριξη των μυστικοπαθών «μουσουλμανικών» αιρέσεων στον Καύκασο από τις βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών. Πολλοί πιστεύουν ότι η αμερικανική CIA χρησιμοποιεί σήμερα μια σειρά από οιονεί θρησκευτικές λατρείες σε μυστικές επιχειρήσεις που αποσκοπούν στην αποσταθεροποίηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
«Η ιστορία του κόσμου είναι η ιστορία του πολέμου μεταξύ μυστικών κοινωνιών», δήλωσε ο Αφροαμερικανός ποιητής Ισμαήλ Ριντ. Έχει διαμορφωθεί η παγκόσμια ιστορία από συνωμοτικές ομάδες που χρησιμοποιούν μυστική γνώση; Μήπως οι αγγλοαμερικανικές μυστικές κοινωνίες έχουν εμπλακεί σε έναν τιτάνιο αγώνα με τους ανατολικούς μύστες και τους συμμάχους τους;
Σε μια εποχή που ένας σκιώδης παγκόσμιος «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει τον αυξημένο κυβερνητικό έλεγχο και τη σοβαρή διάβρωση της προσωπικής ελευθερίας, καλά θα κάνουμε να θυμηθούμε τη νουθεσία του Ρωμαίου ποιητή Οβιδίου: «Είναι καθήκον κάποιου να μαθαίνει από τον εχθρό». Ο μυθιστοριογράφος της αντικουλτούρας William S. Burroughs πρότεινε κάποτε ότι η μορφή της κινεζικής μυστικής κοινωνίας χρησίμευε ως ο τέλειος τρόπος οργάνωσης για περιθωριακές ομάδες. Πράγματι, όταν το κράτος γίνεται καταπιεστής των πολιτών του, η μόνη εναλλακτική λύση είναι να αποσυνδεθεί και να επιδιώξει την αυτονομία με κάθε απαραίτητο μέσο. Η κρυφή ιστορία των μυστικών κοινωνιών μπορεί να έχει ακόμα πολλά να μας διδάξει.
https://enaasteri.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου