Μαυριδερά βράχια και γκρεμοί, πυργόσπιτα που μοιάζει να τα έχει στοιχειώσει ο χρόνος, χαμογελαστές παραλίες και πολύχρωμα ψαροχώρια, όλα συνοδοιπόροι σ' ένα ταξίδι μοναδικό που καθηλώνει και τον πιο απαιτητικό ταξιδευτή, εδώ στο νοτιότερο άκρο του Μοριά.
Λακωνική Μάνη: Πυργόσπιτα και παραλίες
Ανατολική Μάνη
Η διαδρομή από το Γύθειο προς τα χωριά της ανατολικής Μάνης είναι πέρα από κάθε περιγραφή και δύσκολα μπορείς να τη φανταστείς, αν δεν τη ζήσεις!
Πρώτη προτεινόμενη στάση το Σκουτάρι με τις θαυμάσιες παραλίες του και τα επιβλητικά πυργόσπιτα.
Από εδώ η πορεία προς Νότο, χιλιόμετρο το χιλιόμετρο, γίνεται όλο και πιο συναρπαστική.
Μαραζωμένα χωριά, πύργοι, ξωκλήσια, καχεκτικά λιόδεντρα που μάταια προσπαθούν να απλώσουν τις ρίζες τους στον βράχο και πάλι πέτρα, χτισμένη πάνω στην πέτρα.
Οπωσδήποτε αξίζει να σταθείτε στη θαλασσινή πολίχνη του Κότρωνα, που βρίσκεται στη θέση όπου ανιχνεύονται υπολείμματα της αρχαίας πόλης Τευθρώνη.
Συνεχίζοντας την πορεία προς Νότο θα περάσετε από το χωριό Φλομοχώρι, απ' όπου θ’ απολαύσετε την καλύτερη θέα στην περιοχή και θα δείτε τον εντυπωσιακό πυργόσπιτο του Τσιλιβάκου.
Στο ίδιο μοτίβο ακολουθούν το χωριό Νύφι που μαζί με τους όμορους οικισμούς Μέσα Χώρα, Ατσούπι και Βίγλα αποτελούν ένα ενιαίο οικιστικό σύμπλεγμα με αρκετούς καλοδιατηρημένους πολεμόπυργους.
Ξεστρατίζοντας λίγο από την κεντρική διαδρομή θα κατηφορίσετε για το λιμανάκι της Αλύπας με τη μικροσκοπική βοτσαλιά και το γραφικό ταβερνάκι.
Νοτιότερα ξεχωρίζει η παραλία Γιαλός με τις λαλλούδες του –έτσι λέγονται στην ντοπιολαλιά τα μεγάλα λευκά βότσαλα.
Από το μανιάτικό κεφαλοχώρι Κοκκάλα προσεγγίζονται εύκολα οι κρυστάλλινες βοτσαλιές του Αγίου Κυπριανού και του Αμπελου.
Οχτώ χιλιόμετρα νοτιότερα, ακολουθεί το μεσόγειο οικιστικό σύμπλεγμα της Λάγιας, ένα από τα μεγαλύτερα μανιάτικα χωριά, χτισμένο σε περιοχή που κατοικείται αδιάλειπτα από τα ρωμαϊκά χρόνια.
Ακροταινάρια γη
Σε ένα καλογραμμένο όρμο, που βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του ακρωτηρίου Τάιναρο, θα δείτε να απαγκιάζει το «Λιμάνι των Ορτυκιών» (το «Port aux Cailles» των Ενετών), δηλαδή το σημερινό Πόρτο Κάγιο.
Το παλιό πειρατικό λημέρι είναι ένα από τα πιο γραφικά λιμανάκια της Πελοποννήσου, με όμορφες ψαροταβέρνες και μια απάνεμη βοτσαλωτή παραλία που προσφέρει ασφάλεια στα ιστιοφόρα από την άγρια θάλασσα.
Από το Πόρτο Κάγιο ο ασφάλτινος δρόμος συνεχίζει την προς Νότο πορεία του για ακόμη 6 χιλιόμετρα και τερματίζει στον οικισμό Κοκκινόγεια, το τελευταίο χωριό του Ταίναρου, όπου υπάρχει ταβέρνα και λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Σε ελάχιστη απόσταση διακρίνονται τα υπολείμματα του ναού του Γαιήοχου (Ταινάριου) θεού Ποσειδώνα, κοντά στη θέση του διάσημου Ψυχοπομπείου.
Να υπενθυμίσουμε πως εδώ η αρχαία ελληνική μυθολογία τοποθέτησε μία από τις Πύλες του Αδη, απ’ όπου ο ημίθεος Ηρακλής ανέβασε τον Κέρβερο στη Γη στον τελευταίο άθλο του.
Μονοπάτια που οδηγούν στο ιερό του Ποσειδώνα, στο Ρωμαϊκό ψηφιδωτό ή στον θαλασσοδαρμένο φάρο που στέκει εκεί στο ακρωτήρι, 16 μέτρα ψηλά στην άκρη του βράχου, από το 1882.
Για κολύμπι, εκτός από την ακρογιαλιά στο Πόρτο Κάγιο, μπορείτε να πάτε στο Μαρμάρι όπου θα βρείτε την παραλία της Ψιλής Αμμου που θεωρείται από τις καλύτερες της Λακωνίας, αλλά και στον απάνεμο όρμο του Βαθιού που προσεγγίζεται με τα πόδια.
Από τον οικισμό Κοκκινόγεια θα προσεγγίσετε την παραλία Στέρνες με πέτρες και χοντρό βότσαλο.
Από τη Βάθεια ώς το Λιμένι
Ακολουθώντας τον δύσκολο και γεμάτο στροφές δρόμο που οδηγεί από το Πόρτο Κάγιο προς την Αρεόπολη δεν γίνεται να μη σταθούμε στη Βάθεια, το πιο γνωστό από όλα τα χωριά της Μάνης.
Πρόκειται για έναν από τους πιο εντυπωσιακούς παραδοσιακούς οικισμούς της Ελλάδας με περισσότερους από σαράντα τριώροφους ή τετραώροφους πολεμόπυργους, χτισμένους με τη σοφία των παλιών ώστε να προσφέρουν ζέστη τον χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι.
Ολόγυρα αμέτρητες πεζούλες σκαρφαλώνουν στα πιο απόμερα σημεία και συγκρατούν το πολύτιμο χώμα.
Πηγάδια, στέρνες, δεξαμενές συλλέγουν σταγόνα σταγόνα το ζωογόνο νερό.
Ο Γερολιμένας βρίσκεται ανάμεσα στην Αρεόπολη και στο ακρωτήρι Ταίναρο (48 χλμ. απ’ το Γύθειο) και είναι το μόνο οργανωμένο και ασφαλές αγκυροβόλιο της νοτιοδυτικής ακτογραμμής.
Αραδιασμένα στη σειρά τα καΐκια, ζωγραφίζουν με χρώμα τη μικρή προβλήτα.
Με την πάροδο του χρόνου ο Γερολιμένας κατάφερε να εξελιχθεί σε τουριστικό κέντρο και σήμερα διαθέτει ξενοδοχεία, αρκετά εστιατόρια, ταβέρνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Από εδώ φεύγουν πλοιάρια για τις απρόσιτες ακτές της νότιας Μάνης και τις θαλάσσιες σπηλιές του Κάβο Ματαπά ή, όπως αναφέρεται στους χάρτες, ακρωτήρι Ταίναρο.
Αφήνοντας πίσω τον κόλπο του Δυρού και τα φημισμένα σε όλο τον κόσμο σπήλαια, αναζητούμε τη γαλήνη της μανιάτικης γης σε ένα από τα γραφικά ψαροχώρια της που δεν είναι άλλο από το Λιμένι.
Το παραθαλάσσιο χωριό, που ήταν η έδρα της οικογένειας των Μαυρομιχαλαίων, απέχει 5 χιλιόμετρα από την Αρεόπολη.
https://www.efsyn.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου