Η αρωματική άγρια Μέντα είναι γνωστή στη χώρα μας ως Φλισκούνι.
Στο γένος της μέντας ανήκει και το φλισκούνι
Φυτό πολυετές, αυτοφυές (φυτρώνει εκεί που δεν τη σπέρνουν), φθάνει σε ύψος μέχρι 60 cm, με όρθιους βλαστούς, λογχοειδή, αντικριστά, πριονωτά, χνουδωτά φύλλα και ανθούς σε μικρά στάχυα από ροζ, μωβ και άσπρα λουλούδια. Το βρίσκουμε σε εύκρατα κλίματα, σε φτωχά εδάφη, ηλιόλουστα σημεία και κοντά σε ρεματιές.
Το φλισκούνι ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο και τα φύλλα της χρησιμεύουν στη φαρμακοποιία, και τα άνθη στην αρωματοποιία. Και τα δύο μέρη ωστόσο τα χρησιμοποιούμε σαν αρωματικό στη μαγειρική και στη ζαχαροπλαστική
Επεξεργασία.
Για οικιακή χρήση δε χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη επεξεργασία. Την αποξηραίνουμε, φτιάχνοντας μικρά ματσάκια και κρεμώντας την ανάποδα σε σκιερό σημείο. Την αποθηκεύουμε σε γυάλινα ερμητικά κλειστά βάζα. Μπορούμε όμως να τη χρησιμοποιήσουμε και φρέσκια χρησιμοποιώντας λίγη παραπάνω ποσότητα.
Το αιθέριο έλαιο του Φλισκούνι εξάγεται με απόσταξη από τα άνθη της.
Ιδιότητες
Περιέχει τις μεγαλύτερες ποσότητες μενθόλης απ’ όλα τα είδη μέντας, μενθόνη, ταννίνες, τοκοφερόλες, φλαβονοειδή, χολίνη, αλκοόλες και άλλα ιχνοστοιχεία και μέταλλα.
Παρ’ ότι ο Ιπποκράτης είχε κάποιες διαφωνίες για τις καταπραϋντικές της ιδιότητες, όλοι συμφωνούσαν (Γαληνός, Διοσκουρίδης, Κινέζοι, Μεσογειακοί λαοί) στη χρήση της για την αντιμετώπιση του κρυολογήματος, του βήχα, της δυσμηνόρροιας, των ιλίγγων, της αϋπνίας, και του πονόλαιμου.
Το φλισκούνι θεωρείται:
αποχρεμπτική, αντιβροχική, αντιασθματική, αντιαρθριτική, αντιρευματική, διουρητική, αντιδιαρροική, ευστόμαχη, αντισπασμωδική, αναισθητική. Επίσης θεωρείται ότι προαγάγει την εμμηνόρροια. Χρησιμοποιείται και για αμβλώσεις.
Το φλισκούνι χρησιμοποιείται σαν καταπραϋντικό της βαρυστομαχιάς, των νευρικών διαταραχών και της γαστρίτιδας.
Ενδείκνυται για καπνιστές για τον καθαρισμό των πνευμόνων.
Το φλισκούνι είναι καλό να μην λαμβάνεται σε ισχυρές δόσεις και για μεγάλες χρονικές περιόδους.
Το αγαπημένο ρόφημα τις παγερές νύχτες ανδρών και γυναικών νέων και γέρων ήταν το αφέψημα της φλισκούνης. Μερικοί έβραζαν μαζί με τους ανθισμένους αλλά αποξηραμένους βλαστούς και μια κόκκινη καυτερή πιπεριά. Έτσι το ρόφημα αυτό γινόταν «αρκετά καυτερό» και άκρως θερμαντικό για όσους έβγαιναν να εργαστούν στην ύπαιθρο.
Τρόποι χρήσης.
Το φλισκούνι γίνεται μυρωδάτο αφέψημα, έγχυμα, αιθέριο έλαιο αλλά και μυρωδικό της κουζίνας.
Αναπνέουμε τους ατμούς, όταν έχουμε μπουκωμένη μύτη και πίνουμε παγωμένα αφεψήματα, τα οποία παρ’ ότι είναι εφιδρωτικά μας δροσίζουν.
Σε συνδυασμό φλισκούνι με λουίζα, μελισσόχορτο, ιβίσκο και γλυκόριζα βοηθά στην αποβολή κατακρατημένων υγρών και στη δίαιτα.
Κάνουμε κομπρέσες φλισκούνι με δυνατό αφέψημα για να καταπραΰνουμε ισχιαλγίες, πόνους στις αρθρώσεις και ρευματισμούς.
Κάνουμε γαργάρες για τις παθήσεις του φάρυγγα, της μύτης ή σε αφέψημα, καταπραΰνει τους στομαχικούς πόνους, για τον βήχα και γενικά για ασθματικές και γριπώδεις καταστάσεις και καταπολεμά το σάκχαρο.
Επίσης το φλισκούνι έχει θερμαντικές ιδιότητες και διαλύει την πέτρα στα νεφρά.
Κατάπλασμα. Βάλτε το σε αποστήματα, μώλωπες.
Νωπό βότανο. Το μάσημα των φύλλων φλισκούνι δρα ως αντιεμετικό και είναι χρήσιμο για να απαλλαγεί κανείς από την μυρωδιά του σκόρδου.
Τρίβουμε φύλλα φλισκούνι πάνω σε τσιμπήματα εντόμων για να μαλακώσουμε τη φαγούρα καθώς και στα ούλα για τη δυσοσμία του στόματοw.
Το φλισκούνι χρησιμοποιείται σαν φυσικό εντομοαπωθητικό και γι’ αυτόν το σκοπό μπορούμε να στάξουμε λίγες σταγόνες αιθέριου ελαίου στη συσκευή ατμοποίησής του.
Προσοχή.
Απαγορεύεται σε θηλάζουσες μητέρες γιατί δημιουργεί πρόβλημα στην παραγωγή γάλακτος, δεν συνιστάται για τα βρέφη και για όσους έχουν έλκος και γαστροoισοφαγική παλινδρόμηση. Επίσης αντενδείκνυται στην ομοιοπαθητική γιατί λειτουργεί ανασταλτικά
©ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
https://www.therapeftis.eu/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου