Το National Geographic τίμησε την Ελλάδα κυκλοφορώντας μια σειρά ντοκιμαντέρ που λέει «Οι Έλληνες άλλαξαν τον κόσμο!»
Η σειρά, που κυκλοφόρησε σε όλο τον κόσμο και τιτλοφορείται « The Greeks» υπογραμμίζει πόσα πολλά έχει δώσει ένα έθνος στον υπόλοιπο κόσμο.
«Σχετικά με τον πολιτισμό που μας έφερε τη δημοκρατία, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τον Σωκράτη και τον Μέγα Αλέξανδρο, αυτή η πλούσια εικονογραφημένη αναφορά για την αρχαία Ελλάδα παρουσιάζει την εκπληκτική ιστορία μέσα από συναρπαστικές ιστορίες. χάρτες μεγάλων μαχών και την άνοδο και την πτώση της φαινομενικής αυτοκρατορίας. την ισχυρή κληρονομιά που άφησε η αρχαία Ελλάδα στον σύγχρονο κόσμο. και οι νέες ανακαλύψεις ρίχνουν φως σε αυτούς τους αρχαίους ανθρώπους που είναι ακόμα τόσο πολύ μαζί μας», λέει το National Geographic .
«Ακόμη και σήμερα η ελληνική τέχνη και αρχιτεκτονική κυριαρχούν στις πόλεις μας. Οι σύγχρονοι στρατιωτικοί στρατηγοί εξακολουθούν να μελετούν και να χρησιμοποιούν ελληνικές πολεμικές τακτικές. Η ελληνική ποίηση, τα θεατρικά έργα και η φιλοσοφία διαβάζονται και απολαμβάνουν ευρέως. και η επιστήμη, τα μαθηματικά, η ιατρική και η αστρονομία βασίζονται στα θεμελιώδη στοιχεία της πρώιμης ελληνικής σκέψης».
«Ήταν ένας εξαιρετικός λαός που γεννήθηκε από λευκό βράχο και γαλάζια θάλασσα. Εφηύραν τη δημοκρατία, απόσταξαν τη λογική και τη λογική, έγραψαν θεατρικά έργα για να βυθίσουν τις βαθύτερες εσοχές της ψυχής και συνέλαβαν την τελειότητα της ανθρώπινης μορφής στον αθλητισμό και την τέχνη. Πολύ απλά, οι Έλληνες δημιούργησαν τον κόσμο μας» National Geographic, Greekcitytimes
π. Γεωργίου Μεταλληνού :
‘’Τι είναι ό Ελληνισμός; Ότι υψηλότερο και Ιερότερο παρήγαγε ό κόσμος μέσα στην Ιστορική του πορεία και στα όρια της λυτρωτικής αναζήτησης του, της ανάστασης και ανάτασης του στις οντολογικές αρχές του, είναι ό Ελληνισμός. Ή μεγαλύτερη δημιουργία στον κόσμο, το φως πραγματικά της Οικουμένης. Δεν είναι εθνικισμός ούτε ρατσισμός να μιλεί κανείς έτσι για τον Ελληνισμό. Ποια είναι ή ουσία του Ελληνισμού, της Ελληνικότητας α) Ένα πρώτο γνώρισμα ουσιαστικό της Ελληνικότητας είναι ή Θεοκεντρικότητα. Στην Ιστορία μας δεν υπήρξε ποτέ αθεΐα. Ή αθεΐα με τη σημερινή γνωστή μορφή της είναι δημιούργημα των τελευταίων ευρωπαϊκών αιώνων. Για να προσδιοριστεί ή αξία η απαξία του Έλληνος ανθρώπου από την αρχαιότητα,, γίνεται αναφορά στη σχέση του με το Θείον, όπως και αν αυτό νοείται, με τον Θεό. Ένθους, δηλαδή ένθεος, είναι ό αληθινός άνθρωπος στην ελληνική παράδοση. Ενθουσιασμός είναι ή παρουσία του Θείου – Θεού μέσα στον άνθρωπο και αυτό συνεχίζεται ως την εποχή μας. Όταν ό Απόστολος Παύλος (Πράξ. ΙΖ, 22) χαρακτήριζε τους Αθηναίους Έλληνες της εποχής του «δεισιδαιμονεστάτους» (ευσεβέστατους), έλεγε την αλήθεια.
β) Μια άλλη συστατική Ιδιότητα της ελληνικής συνειδήσεως είναι ό ανθρωπισμός. Ή καταξίωση δηλαδή του ανθρώπου και τών ανθρωπίνων. Ό ελληνικός ανθρωπισμός, αναφερόμενος στην τελική διαμόρφωση του αληθινού άνθρωπου, ξεκινά με το γνωστό «καλός καγαθός άνθρωπος», για να φθάσει στον λόγο του Μενάνδρου (4ος αϊ. Π•Χ•) Η χαρίεν άνθρωπος όταν άνθρωπος η» (τι ωραίο πράγμα είναι ό άνθρωπος, όταν είναι όντως άνθρωπος). Ή κατάφαση του ανθρώπου και ή καταξίωση του στα όρια της Ελληνικότητας συνυφαίνεται με την ενότητα των ανθρωπίνων πραγμάτων, χωρίς κανέναν τεμαχισμό των περιοχών της ζωής και δράσης του ανθρώπου
Κλασικό παράδειγμα αυτής της κατάφασης και ενιαιοποίησης είναι ό Ιερός χώρος των Δελφών.
Το μνημείο όλων των αιώνων είναι δομημένο σε τρία επίπεδα. Το πρώτο το συγκροτούν τα ιερά, «από Θεού άρχεσθαι»! Το δεύτερο επίπεδο είναι το θέατρο, το σχολείο της ψυχής, το λαϊκό Πανεπιστήμιο της ελληνικής Αρχαιότητας. Το τρίτο επίπεδο είναι το Στάδιο, το γυμναστήριο, ό χώρος καλλιέργειας του σώματος. Ολόκληρος ό άνθρωπος γίνεται δεκτός ως ψυχή και σώμα, όπως ακριβώς και στην ‘Ορθοδοξία, διότι ολόκληρος ό άνθρωπος είναι πλασμένος «κατ’ εικόνα Θεού», με Βάση το αρχέτυπο του Θεανθρώπου -Χριστού καί ολόκληρος ό άνθρωπος έχει προορισμό το «καθ’ όμοίωσιν», δηλαδή την ένωση με το Θείο, τη Θέωση.
Οι Έλληνες δεν μιλούμε για σοφία, αλλά για φιλοσοφία, αγάπη προς τη σοφία, κίνηση δυναμική προς την εύρεση της Σοφίας, πού τελικά είναι ό θεός. Σοφία του Θεού ήταν για τους προγονούς μας ή «θεά» Αθηνά. Για τους Ορθοδόξους Έλληνες σοφία του Θεού είναι ό Χριστός. Αυτή ή κίνηση του Ελληνισμού προς την όντως Σοφία καταξιώνεται σε ένα λόγο του Αποστόλου Παύλου προς τους Κορινθίους (Α’ Κορ. α’ 22): «Έλληνες σοφίαν ζητούσιν, Ιουδαίοι σημείον αίτούσι». Ό Ιουδαίος αιτεί, επαιτεί. Περιμένει παθητικά από τον Θεό να έλθει το αναμενόμενο
Ό Κλήμης ό Αλεξανδρεύς με το να λέγει ότι ή Ελληνική Φιλοσοφία «ζήτησις εστίν αληθείας», υπονοεί και το ποια είναι αυτή ή αλήθεια. Και αυτό προσδιορίζει ερμηνευτικά ό άγιος Κυπριανός Καρχηδόνος (ι 258). Αλήθεια, λέγει, είναι Εκείνος (Πρόσωπο, δηλαδή), πού μόνος τόλμησε στη ν Ιστορία να πει: «Εγώ ειμί ή Αλήθεια» (Ίωαν. ιδ’ β), δηλαδή ό Ιησούς Χριστός. Αυτόν τελικά ζητούσαν στις πνευματικές ανατάσεις τους οι αρχαίοι Έλληνες σ’ όλους τους χώρους: την επιστήμη, την τέχνη, το δίκαιο• ως αλήθεια, ωραίο, δικαιοσύνη!
Ό Έλληνας, όταν είναι αυθεντικός και γνήσιος, καταφάσκει —σέβεται και αναγνωρίζει— την ετερότητα. Δέχεται τον άλλον και το άλλο. Ή τόσο προβαλλόμενη από κάποιους φράση «Πας μη Έλλην βάρβαρος» δεν έχει ρατσιστική απόχρωση. Σημαίνει διαφορά πολιτισμών. Ξέρετε, από τη εποχή του Θουκυδίδη ακόμη και οι Έλληνες των δυτικών περιοχών ονομάζονταν «βάρβαροι», διότι ήταν σε χαμηλότερο επίπεδα, πολιτισμού ή μιλούσαν κατά τρόπο δυσνόητο. Γι’ αυτό ό Σωκράτης στον «Φαίδρα» παρατηρεί ότι, για να αποφανθούμε σε σπουδαία υπαρξιακά προβλήματα, πρέπει να εξετάσουμε Τι λέγουν οι Έλληνες σοφοί, αλλά και «οι σοφοί των βαρβάρων». Έχουν κι αυτοί τους σοφούς τους.
https://www.triklopodia.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου