Η Ουκρανία δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ, η κυβέρνησή της όμως το επιδιώκει. Διαθέτει εκλεγμένη κυβέρνηση, η οποία όμως διαδέχθηκε κυβέρνηση που προέκυψε με πραξικοπηματική ανατροπή άλλης εκλεγμένης κυβέρνησης. Κατά την πραξικοπηματική διακυβέρνηση και την τωρινή, διαρκείας από το 2014, ρωσόφωνοι και φιλορώσοι πολίτες, υπέστησαν βαριές έως και θανατηφόρες κακοποιήσεις από ναζιστοειδείς εθνικιστές ουκρανούς, όπως διαπιστωμένα και επανειλημμένα έχει καταγγελθεί..
Ύστερα από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του «Συμφώνου της Βαρσοβίας», πολλές χώρες από τα πρώην μέλη αυτού εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ. Η Ουκρανία, όχι. Ούσα η χώρα με την ιδιότητα του μεγαλύτερου διακομιστή από το έδαφός της του πετρελαίου και του φυσικού αερίου από την διάδοχο της ΕΣΣΔ Ρωσική Ομοσπονδία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικά την Γερμανία, έτυχε ειδικής διαχείρισης και δεν προσαρτήθηκε σε πολυεθνικές συσσωματώσεις ( ΝΑΤΟ, ΕΕ ). Από το 2014 και μετά, αυτό επιδιώκεται από μεγάλες δυτικές δυνάμεις. Γιατί;
Την απάντηση έχει δώσει η πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ επί Κλίντον, Μ. Ωλμπράιτ, όταν είχε δηλώσει «είναι πολύ άδικο μία χώρα να έχει τόσο πλούτο» εννοώντας τον φυσικό πλούτο της τότε ( παραπαίουσας ) ΕΣΣΔ. Παντί τρόπω επιχειρήθηκε η καταλήστευσή της αφότου κατέρρευσε η ΕΣΣΔ. Αλλά, εγχώριες δυνάμεις της, με δεσμούς και διαδοχές και κληρονομιές του τέως καθεστώτος, κατόρθωσαν να ανασυγκροτήσουν και κατόπιν να ανασυνθέσουν, την εθνική τους και κρατική υπόσταση. Τότε αναδείχθηκε και προωθήθηκε και ο Β. Πούτιν. Ακολούθησαν την αγοραία τάση της Αγοράς και διεφύλαξαν την φοβερή κληρονομιά των πυρηνικών όπλων τους.
Σήμερα, χωρίς να έχει αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη ( «πίστη» ) στις Αγορές μετά την βύθιση της Leehman Brothers στο 2007, με την πανδημία covid-19 να έχει προκαλέσει τεράστια πιστωτική επέκταση και επενδυτική αναστάτωση και σθεναρό πληθωρισμό, η παγκόσμια οικονομία αντικρίζει ιστορικά άγνωστα. Μεσολάβησαν η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, η προεδρία και αποκαθήλωση Trump στις ΗΠΑ. Όπου καταγράφηκαν εντονώτατες πολιτικές συγκρούσεις αντιτιθέμενων συμφερόντων. Μπορεί να τα αγνοούν όλα αυτά ( και πολλά άλλα ) στην Ρωσική Ομοσπονδία; Πιθανόν, όχι.
Οπότε, μάλλον η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με όλες τις αναμενόμενες παρελκόμενες παραμυθίες, δεν είναι μάλλον τυχαία, αντιθέτως.
Κι αν όντως η κύρια αντίθεση στην εποχή μας είναι αυτή μεταξύ εθνικού και υπερεθνικού κεφαλαίου ενώ η βασική αυτή μεταξύ παραγωγικού και παρασιτικού, τότε κατανοείται και η θέση της Ρωσίας ( και της Κίνας ) και η βαρύτητα της ρωσικής συμπεριφοράς. Που εύλογα ούτε swift ούτε internet μπορούν να αντιμετωπίσουν ( καθώς υπάρχουν και οι BRICS ! ).
Ν. Καραβαζάκης
https://vimasaronikou.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου