PD Dr.-Ing. Georg Chaziteodorou Bleibergweg 114 D-40885 Ratingen Tel.+Fax: 0049 2102 32513
E-Mail: chaziteo@t-online.de
Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
Οι ανθρωποι κατά την παροδο των χιλιετηριδων επινοησαν διαφορες παραλλαγες πληρωμων για αγορα προ’ι’οντων απαραιτητων για την επιβιωση τους: Κοχυλια, Ιπποι, Μαργαριταρια, Τσιγαρα και φυσικα Ασημι και Χρυσο.
Τελικα όλα τα πραγματα μπορουν να γινουν χρημα εάν εκπληρωνουν αυτά ταυτοχρονα τρεις οικονομικες λειτουργιες: ανταλλακτικο μεσο, μετρο εκτιμησης και μεσο διατηρησης της αξιας.
Για πολύ καιρο υπηρχε το χρημα υπο την μορφη κερματων.
Οι αρχαιοι Ελληνες προτιμουσαν τα ασημενια ενώ οι Ρωμαιοι τα χρυσα κερματα.
Το δικαιωμα κοπης των κερματων ειχαν οι ηγεμονες, οι βασιλεις και οι αυτοκρατορες. Αυτοι μπορουσαν στις τοτε εποχες να μεταφερουν από μεγαλες γεωγραφικα αποστασεις χωρις προβληματα τις απαραιτητες ποσοτητες ευγενων μεταλλων.
Η αξια του χρηματος εξαρτωνταν από το βαρος του ευγενους μεταλλου.
Η πιστωση δεν ηταν τιποτε άλλο από την δικαιοδοσια ικανοποιησης των αναγκων σε ευγενη μεταλλα.
Προβληματα δημιουργουνταν (φαινομενα αντιπληθωρισμου) με την αυξηση της οικονομιας και την μη αυτοματη τροφοδοτιση αυτης με τις αναγκαιες ποσοτητες ευγενων μεταλλων.
Σε συγκριση με την αρχαια Ελλαδα και την Ρωμα’ι’κη Αυτοκρατορια, στον Μεσαιωνα σε πολλες περιοχες της Ευρωπης ηταν ο δανεισμος τοκιζομενου χρηματος απαγορευμενος.
Η κυριαρχη ταξη της αριστοκρατιας δεν αφηνε περιθωρια δραστηριοποιησης στο εμποριο και στην χειροτεχνια στους υπηκοους.
Το ιδιοκτησιακο ατομικο δικαιο ηταν περιορισμενο.
Ως ένα ειδος ταμιευτηριο λειτουργουσαν μονο οι Ιπποτες—Templer.
Οι ταξιδευοντες αριστοκρατες μπορουσαν με καταθεση των σχετικων ποιστιποιητικων να λαμβανουν χρηματα από τα υποκαταστηματα των Ιπποτων σε ολη την Ευρωπη.
Οπου υπαρχει όμως το χρημα δεν βρισκεται και πολύ μακρυα και ο θεσμος της τοκιζομενης πιστωσης!
Το παγκοσμιο νομισματικο συστημα μεταξυ 1870 και 1914 βασιζονταν στο στανταρτ χρυσου.
Τα χαρτονομισματα κάθε χωρας μπορουσαν ανα πασα στιγμη να εξαργυρωθουν στην κεντρικη τραπεζα σε μια σταθερη και μη μεταβαλλομενη σχεση με τον χρυσο.
Αυτά ως κρατικα νομισματα καλυπτονται με κρατικες υποσχεσεις, με ομολογα, δηλαδη με κρατικα χρεη και μαζι με τις τραπεζικες καταθεσεις διοχετευονται στο οικονομικο κυκλωμα των «Αγορων» και εκπληρωνουν τις οικονομικες λειτουργιες (ανταλλακτικο μεσο, μετρο εκτιμησης και μεσο διατηρησης της αξιας).
Οι περιφημες «Αγορες» σημερα αποτελουνται από κερδοσκοπικες μαφιες, από επιχειρηματικες ιδιωτικες τραπεζες, από ασφαλιστικα ταμεια και από φυσικα προσωπα.
Αυτές ανεκαλυψαν πολλες μορφες πιστωσεων που επιταχυνουν τις μηχανες παραγωγης χρεων σε κάθε χωρα: καταθεσεις οψεων στην τραπεζα, υποθηκευμενα δανεια, γραπτες εγγυησεις χρεων (ομολογα), πιστωτικες καρτες, πιστωσεις με δοσεις, οικονομικα Παραγωγα, συναλλαγματικες και δανεια.
Ολους αυτους τους συμφερει να τους οφειλει ένα κρατος και να μην τους «χρωσταει», διοτι αλλως θα κατηγορουνταν για τοκογλυφια.
Εδώ κρυβεται ολο το παιχνιδι με τα κρατικα Ομολογα!
Οι ετσι ονομασθεντες «Επενδυτες» κάθε άλλο παρα «Επενδυτες» είναι.
Δεν επενδυουν σε παραγωγικους τομεις ενός κρατους τα χρηματα τους αναμενοντες τις αποδοσεις των επενδυσεων τους αλλα σπεκουλαρουν σε τεραστιες αποδοσεις από τις αναγκες ενός κρατους.
Ρισκαρουν βασιζομενη στην κρατικη υποσχεση, δηλαδη στο Ομολογο.
Τα Ομολογα συνεπως είναι «ευκαιριες» που δινει ένα κρατος σε «Ψευτοεπενδυτες» για να κερδισουν χρηματα βασιζομενοι στις δανειακες αναγκες του κρατους αυτου.
Πληρωνουν οι «Ψευτοεπενδυτες» τις προηγουμενες δανειακες αναγκες ενός κρατους, για να ξεπληρωθουν από τις επομενες, Ετσι δημιουργειται από το τιποτε μια πηγη χρηματος, στην οποια περιμενουν οι τοκογλυφοι το κρατος για να εξυπηρετηση αυτό τις προηγουμενες υποσχεσεις του.
Αυτό είναι το περιφημο τραπεζικο προ’ι’ον που λεγεται κρατικο Ομολογο και κρυβει μεσα στο συστημα διακινησης την μεγαλη και διαβολικη απατη των Μεγαλοαπαταιωνων που ελεγχουν και ολες τις κεντρικες τραπεζες.
Το ιδιο ισχυει και στους «Ψευτοεπενδυτες», δηλαδη στις κερδοσκοπικες μαφιεςπου συνεργαζονται με τους διεφθαρμενους του «κρατους-Θυμα» και με τους γνωστους οικους και δηθεν αξιολογισης μιας οικονομιας.
Ετσι δημιουργειται από χρεη το χρημα.
Η ποσοτητα του χρηματος Μ είναι μονο ενας από τους τεσσερες παραγοντες της βασικης εξισωσης της κλασικης χρηματικης οικονομιας
M x V = Y x P.
Η ως ανω εξισωση διατυπωνει ότι το γινομενο από την ποσοτητα χρηματος Μ και την ταχυτητα κυκλοφοριας του (V), ισουται με το γινομενο από το ετησιο πραγματικο εισοδημα (Y) και της σταθμης των τιμων (P).
Η εις κυκλοφορια ευρισκομενη ποσοτητα χρηματος σε μια οικονομια Μ χαρακτηριζεται με τα μεγεθη Μ1, Μ2 και Μ3.
Το χρημα Μ1 περιλαμβανει τα χαρτονομισματα που βρισκονται σε κυκλοφορια, επιταγες και καταθεσεις σε τραπεζικους λογαριασμους.
Στην Ε.Ε. το χρημα αυτό υπολογιζεται με 7,8 Billionen ευρω.
Σε αυτά περιλαμβανονται 1,1 Billionen ευρω χαρτονομισματα και κερματα ενώ το τεραστιο υπολοιπο αποτελειται από καταθεσεις σε τραπεζικους λογαριασμους.
Το χρημα αυτό δημιουργειται κατά το μεγαλυτερο του μερος από τις τραπεζες με παροχες δανειων οι οποιες καταγραφονται ως θετικες στους λογαεισμους των πελατων και ένα ελαχιστο αποθεματικο (2,5 %) διοχετευεται στην κεντριη τραπεζα.
Στο χρημα Μ2 αθροιζονται ακομη αποταμιευσεις και ορισμενα προθεσμιακα χρηματα και στο χρημα Μ3 περαιτερω προθεσμιακα χρηματα και καταθεσεις σε χρημα από αγορα φοντς.
Το φουσκωμα των ογκων των δανειων αναγνωριζεται με το χρηματικο χαρακτηριστικο Μ3.
Ειδικα το Μ3 είναι ιδιαιτερα ευαισθητο για οικονομικες κρισεις και εξαρταται από την ψυχολογια των των συμμετεχοντων στις διαδικασιας της «Αγορας» και μη ελεγχομενο από τις κεντρικες τραπεζες.
Σχετικα με το πληρες ‘η ολικο χρημα προκειται για μια μεταβολη (μεταρρυθμιση)όχι πανω στο ρευστο και κυκλοφορουν στην αγορα χρημα, αλλα πανω στο ετσι ονομασθεν Giral-χρημα, δηλαδη πανω στο ηλεκτρονικο χρημα των αποταμιευτων σε λογαριασμους των τραπεζων.
Προκειται για μια αλλαγη των προβληματικων κανονων σχετικα με την δημιουργια χρηματος από το τιποτε, όχι μονο δια των κεντρικων τραπεζων αλλα και των εμπορικων και γενικα επιχειρηματικων τραπεζων.
Δεν προκειται όμως για κατι το καινουργιο.
Η εξελιξη του χρηματος αυτου εγινε γνωστη με την εννοια «Sovereign money»στην Μεγαλη Βρεταννια.
Η «ολικου χρηματος» μεταρρυθμιση στην Ελβετια δεν εχει καμια σχεση με την νομισματικη μεταρρυθμιση.
Η δημιουργια χρηματος από το τιποτε της κεντρικης τραπεζας και των επιχειρηματικων τραπεζων θα αντικατασταθει και θα αναληφθει από μια «τεταρτη κρατικη εξουσια», την «χρηματικη».
Η εξουσια αυτή θα λειτουργει τελειως ανεξαρτητη από το Κοινοβουλιο, από τις εκαστοτε κυβερνησεις και φυσικα από την κεντρικη τραπεζα και από τις επιχειρηματικες τραπεζες.
Με την μεταρρυθμιση αυτή του «ολικου χρηματος» διακοπτεται η μονοπωλιακη δημιουργια χρηματος από το τιποτε και ταυτοχρονα εκτοπιζεται και εξαφανιζεται και ο χαρακτηρας του ταχυτατου συστηματος μπαλας του ισχυοντος ακομη χρηματικου συστηματος.
Η κρατικη οικονομια της Ελβετιας θα λαμβανει με τον τροπο αυτό ατοκα το χρημα που χρειαζεται.
Με την εγκατασταση της χρηματικης «τεταρτης κρατικης εξουσιας» τιθεται ένα τερμα στο τυπωμα από την κεντρικη τραπεζα κατά βουληση της ποσοτητας του χρηματος.
Για να επιτευχθη ο σκοπος όμως απαιτειται και η λυση πολλων οργανωτικης φυσεως προβληματων.
Στον τομεα του χρηματικου συστηματος οι ανθρωποι και πρωτιστως της Ελβετιας με το αρχαιοελληνικο πολιτευμα τους, ανιχνευουν τις δυνατοτητες ελευθερωσης τους από την λεηλασια τους από μια μικρη αλλα εγκληματικη ομαδα Μεγαλοαπαταιωνων.
Αυτό μπορει να το κανουν διοτι δεν ανηκουν στην Ε.Ε., δηλαδη δεν υπαγονται στις εγκληματικες μεθοδευσεις της ΕΚΤ.
Σχετικα με τους Μεγαλοαπαταιωνες προκειται για ένα επικινδυνο ξενο σωμα που πρεπει με τον ένα ‘η άλλο τροπο να απομακρυνθη, με πολλες όμως παρενεργειες.
Κατ’ αρχην θα υποβιβαζονταν η σναγκαιοτητα διακυβερνησης μιας κοινωνιας.
Στην θεση μιας κυβερνησης θα μπορουσε να τοποθετηθη μια διαφανης Διαχειρηση για ολους τους απαραιτητους τομεις αναγκαιων ζωτικων αποθεματων και παροχων.
Με τον τροπο αυτό καταργειται η λεηλασια του λαου με την ετσι ονομασθεισα «Φορολογια Εισοδηματος» αλλα και ολες οι άλλες και δηθεν αναγκαιες φορολογησεις για την διατηρηση της κυβερνησης και των νομοθεσιων που κανουν την λεηλασια ενός λαου «επιφανειακα» νομιμη.
Προς το τελος της Ευζω’ι’ας του στον πλανητη Γη, θα αναγνωριζε κάθε ανθρωπος, ότι αυτος αποτελει ένα βιολογικο στοιχειο του πλανητη Γη οπου ζει και με τον θανατο του ενωνεται με τα αλλα βιολογικα στοιχεια χωρις να στασιαζη και χωρις να πεφτη θυμα περαν των χρηματικων και των «αλλων Μεγαλοαπαταιωνων» που υποσχονται τον Παραδεισο στην άλλη ζωη.
Η ιδεολογια των Απατεωνων αυτων πασης αποχρωσης σκοπημα κυνηγησε και χτυπησε και κυνηγα και χτυπα ακομη κάθε τι το «Ελληνικο», προκειμενου να επιβαλη την δογματικη της θεωρια και τον παρα φυση προσυμπαντικο και εξωσυμπατικο Δημιουργο, εννοιες, που δεν μπορουν να γινουν δεκτες από έναν ελευθερο κατά φυση προβληματιζοντα Ελληνα.
Στο παρων πονημα τιποτε των λεχθεντων δεν αποτελει ουτοπικη προβολη.
Τα παντα είναι δυνατα…
Γ. Θ. Χατζηθεοδωρου
arxaiaithomi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου