Αληθινές ιστορίες
Την Αξιοπρέπια δε την βλέπουμε στους γραματιζούμενους που εχουν κοψωμεσιαστή απο το σκύψιμο,αλλα την συναντάμε στο δρόμο.Προχτές μια τσιγγάνα έσπροχνε ενα καροτσάκι με ψιλικά πρέπη να ήτανε περίπου τριανταπέντε χρονών,μελαχροινή πραγματικά μια ωραία γυναίκα.σταμάτησε το καρότσι και διαλαλούσε το εμπορευμάτης,την πλησίασε ενας Ανδρας θα ηταν πενήντα χρονών ενας νεόπλουτος λελές και της λέη θα αγοράσω ολο το εμπόρευμα και θα σου δόσω και εκατό ευρώ να ερθης μαζί μου απόψε το βράδυ.Αστραψε η τσιγγάνα και βρόντηξε και πιάνοντας μια βεντούζα που ξεβουλώνουμε τους νεροχύτες που είχε στα πράγματα που πουλούσε και του λέη για πιά με πέρασες εχω τρία παιδιά και ειμαι στο δρόμο μέσα στο κρύο για να μήν εχω ανάγκη κανέναν,και σηκόνωντας την βεντούζα αρχισε να τον κτυπάη παντού οπου τον εβρισκε και τον κηνήγισε μέχρι την επόμενη γωνία.Ενα μάθημα για ολους εμάς που για να μη χάσουμε το βολεμάμας εχουμε γίνη μπόσικοι χάσαμε τη φωνή μας
Ο Απέναντι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου