Είμαι και το παιδί μέσα μου Το παίρνω αγκαλιά

Όσοι ασχολούνται με την αυτογνωσία, τις εναλλακτικές θεραπείες, την ψυχοθεραπεία ή τη Ραιχική θεώρηση της ψυχικής και σωματικής υγείας, αργά ή γρήγορα έρχονται αντιμέτωποι με την αλήθεια της σημαντικότητας της παιδικής ηλικίας κατά την οποία δημιουργούνται προγραμματισμοί και μηχανισμοί επιβίωσης...

Οι μηχανισμοί τούτοι είναι που ελέγχουν και καθορίζουν την ενήλικη ζωή σε βαθμό πολύ μεγαλύτερο από όσο νομίζουμε. Έλκουν κοντά μας ανθρώπους και εμπειρίες, καθορίζουν τις σχέσεις μας... Σαμποτάρουν την επιτυχία μας... ή τη στηρίζουν.... ανάλογα το προυπάρχον στρώμα "προγραμματισμών" της παιδικής ηλικίας, αναπαράγωντας σκηνές παρόμοιες με αυτές της παιδικής ηλικίας....

Οι μηχανισμοί αυτοί δεν επιρρεάζουν μονάχα την ψυχική μας υγεία. Οι πολυετείς έρευνες του Δρ. Βίλχελμ Ράιχ είχαν αποδείξει πως καθορίζουν και τη σωματική υγεία μας, καθώς μέσα από αλλοιώσεις και "μπλοκαρίσματα" της ροής της ζωτικής ενέργειας εντός του σώματος μας επιρρεάζουν την τροφοδοσία των οργάνων και τελικά την υγεία μας...

Αυτό το εσωτερικό παιδί καλούμαστε να αγκαλιάσουμε και να στηρίξουμε...
Καλούμαστε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του, ώστε να μας επιτρέψει να διοχετεύσουμε τη δύναμη του προς την επιτυχία μας ως ενήλικες...

Τα παραπάνω περιγράφει ιδιαίτερα εύστοχα ο φίλος Γιώργος Νάσιος στο σύντομο κείμενο του...

"

Πως ήταν τα παιδικά σου χρόνια ..;
Όμορφα
Δύσκολα
Ήσυχα
Εφιάλτης
...

Μαμά μ’ αγαπάς;
Μπαμπά αξίζω;
Ή αντίστροφα
Τα ερωτήματα που όσο χρονών κι αν είμαστε
προσπαθούμε ακόμα να απαντήσουμε.
Τα παιδικά χρόνια που πιστεύουμε πως είχαμε
και το παιδί μέσα μας του τότε είναι αυτά που ακόμα μας ορίζουν.
Μεγαλώνουμε και ακόμα επαναλαμβάνουμε με πίστη και τυραννική ακρίβεια την παιδική μας ταυτότητα. Παίζουμε με τις μαριονέττες της Μαμάς και του Μπαμπά μέσα μας και τελικά … εμείς είμαστε ακόμα οι μαριονέττες των μηχανισμών που τότε αναπτύξαμε για να επιβιώσουμε. Μηχανισμοί που τότε μας προστάτευαν αλλά σήμερα μας εμποδίζουν να ζήσουμε, να χαρούμε, ν’ αγαπήσουμε, να πετύχουμε …
Τα Καλά νέα είναι πως όλα γύρω μας μεταμορφώνονται.
Γκρεμίζονται και μας πονάνε.
Η αλλαγή εμπεριέχει την αντίσταση.
Αλλά στην άλλη άκρη είναι η Αγάπη χωρίς όρους.
Η κάμπια έσκισε το κουκούλι και τώρα γίνεται πεταλούδα!
Δοκιμάζει τα φτερά της για να πετάξει … !!!
Δεν είμαι το παιδί μέσα μου
Είμαι και το παιδί μέσα μου
Το παίρνω αγκαλιά
Κερδίζω την εμπιστοσύνη του
Αναλαμβάνω την ευθύνη μου ως ενήλικας πια
Και αρχίΖΩ απ ‘ την αρχή"
Γιώργος Νάσιος

vickytoxotis