Πάσχα δικό μας Στο νησί!

andrea-garivaldis

Αφιερωμένο σ’ αυτούς που έφυγαν
Κι αυτούς που περιμένουν να γυρίσουν

Καλή Ανάσταση
Χέρι χεράκι λέμε
Στο δρόμο για τον Καλό Λόγο
Κρατώντας λαμπάδα από μέλισσας κερί μυρωδάτο
Σκιές αθόρυβες συναντιόμαστε στους δρόμους προς την εκκλησιά

Τόσο παλιά
Τόσο παλιά ανάμνηση
Στο πέρασμα των χρόνων…
Οι γειτονιές μας ζωντανεύουν
Γεμίζουν με παιδιά που τρέχουν να μαζέψουν κούτσουρα
Για τη χαρά της λαμπρατζιάς
Έξω απ’ την εκκλησιά μας του Τιμίου Σταυρού
Γεμίζουν οι καφενέδες με άντρες μεστωμένους
Μαντήλι φορώντας της εργατιάς
Συζητώντας για τα παλιά και τα καινούργια
Για τα φυντάνια τους, τα δέντρα τους, τον αγώνα
Kόκκινες κατακόκκινες οι παπαρούνες στους αγρούς
Λαλέδες πολύχρωμοι
Κρινάκια της Παναγιάς
Γύρη από κίτρινες μαργαρίτες του Λαζάρου
Σε στρώματα από αγνό χαμομήλι
Λουλούδια φύλλα σχήματα
Κάτω από την καμάρα του δίχωρου σπιτιού
Στο πέτρινο σκαλί
Στολίζουν κόκκινα τ’ αυγά οι κοπέλες

Καλή Ανάσταση
Ανασκουμπωμένες οι νοικοκυρές
Ετοιμάζουν προζύμι
Βουτούν τις γροθιές στο κριθαρένιο ζυμάρι
Στη ξύλινη σκάφη
«Έλα κυρά Γιαννούλα να πλάσεις τα παξιμάδια…»
Οι γλισταρκές έτοιμες να μπουν
Στον πυρωμένο φούρνο
Η φλαούνα ροδοκόκκινη
Αντίδωρο χαράς
Μοσχομυρίζει καλώντας μας
Το ζυμωτό στο φουρνέθκιο έτοιμο να πέσει στο πανέρι
Με την υφαντή πετσέτα
Σουσαμένιο ψωμί στην ποδιά της θειας μας
Ψωμί κι ελιά και λιόλαδο
Κουλούρια ξεροψημένα αχνίζουν στα χέρια
Ανθόνερο φτιαγμένο από τριαντάφυλλα
Και λεμονανθούς της Επισκοπής
Νίβει το πρόσωπο
Γεμίζει άρωμα το σπίτι
Έρχεται ο θείος απ’ το Βαρώσι «του-του-του» στο διθέσιο αυτοκινητάκι
Ανάσταση να κάμει με τους δικούς
«Παιδιά, ποιος θα μας δείξει το τετράδιό του;»
Ρωτάει ο άλλος θείος όλο ενδιαφέρον
«Φλαούνα με σταφίδες ή χωρίς;»
Αναρωτιέται η μικρότερη απ’ τις θείες

Καλή Ανάσταση
Δυο δυο
Χέρι χεράκι λέμε
Στο δρόμο για τον Λόγο τον Καλό

Χριστός Ανέστη ακούγεται και πάλι
Το νοτισμένο χώμα
Ξυπνάει με τη δροσιά της αυγής
Την ανθισμένη πνοή της Άνοιξης
Ανθός που σκάει χαμόγελο στην πρώτη ηλιαχτίδα
Σκορπώντας Απριλιάτικη ομορφιά
Μυρωδιά νέας ζωής
Σταυρός υψωμένος πάνω απ’ το καμπαναριό
Στην ράχη του βουνού
Στο πετρόχτιστο χωριό του Τροόδους
Βοτσαλάκι πρασινο-κοκκινο-καφεδί
Στην αμμουδιά της Πάφου
Βελούδινο χνούδι σε πέτρα γυαλιστερή στο Ακρωτήρι
Μπουμπούκι στο περβόλι του Ζωδιάτικου κάμπου
Δαντέλα στην ποδιά της πλουμισμένης Μόρφου
Μια ανατολή μοναδική πίσω απ’ το κορμί του Πενταδάκτυλου
Και πέρα πέρα η θάλασσα αστράφτει ολόλευκη
Ανάστασης καμπάνα ακούγεται
Στη γειτονιά της Αμμοχώστου
Ηχώ πηγαινοέρχεται
Πίσω απ’ το γύψινο τοιχάκι στο λιμάνι της Κερύνειας μας
Κρυμμένα κλειδιά στο πήλινο πιθάρι στο μοναστήρι τ’ Αγίου Νεοφύτου
Βασιλιτζιά ψιντρή
Στη γλάστρα τ’ Αγίου Γεωργίου τ’ Αλαμάνου
Εικόνα σκαλιστή
Σε μαρμαρένια πλάκα στον Άγιο Λάζαρο
Ανταύγεια εσπερινού ουρανού
Στις φοινικούδες της Λάρνακας
Ρόδινο συννεφάκι
Γιρλάντα πουπουλένια
Φιλημένη ακρογιαλιά της όμορφης νύφης της Λεμεσού
Άγριο κυκλάμινο που ξεφυτρώνει μέσ’ την παλιά κολόνα
Στ’ αρχαίο θέατρο του Κουρίου
Κύμα κυματάκι αλμυρό
Φιλά το μοναστήρι τ’ Αποστόλου Ανδρέα

Χριστός Ανέστη
λέμε γι άλλη μια φορά
Στην αυλή της ψυχής μας
Χριστός Ανέστη
Παπα-Πολύβιε
Παπα-Χαράλαμπε
Οι σκάμνοι τακκουρούν ακόμα
κράζοντας το χαρμόσυνο μήνυμα
Η πίσω πόρτα της εκκλησιάς σιέται
Χριστός Ανέστη
Παππού Μιχάλη
Γιαγιά Χρυσταλλού
Χριστός Ανέστη
Αδέρφια
Ξαδέρφια
Συγγενείς
Το τραπέζι μας περιμένει
Μέλισσες στο μεθύσι της δουλειάς
Ψέλνουν ακούραστα ύμνους πασχαλινούς
Τραγούδια της ζωής
Σ’ ένα νησί τόσο μικρό
Τόσο μικρό και διάφανο
Φυλλαράκι χρυσοπράσινο
Σκαρί παλιό
Πλεούμενο
Ξεχασμένο στη μεσόγειο
Κοχύλια
Μικροί ναυτίλοι κάτω απ’ το γυαλί
Χτενίζουν τον βυθό
Διαβάζοντας κουκκίδες άθικτες της ιστορίας
Αυτού τ’ αδάμαστου λαού
Που αναγεννιέται κάθε Ανάσταση
Νοσταλγώντας
Λαχταρώντας
Πάσχα λαμπρό
Δοξαστικό
Πάσχα δικό μας
Στο νησί!

http://diasporic.org/