Μια νέα οικοκοινότητα γεννιέται στη μεσσηνία

Η ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Η ΑΛΛΑΓΗ ΕΡΧΕΤΑΙ, ΟΤΑΝ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΜΟΝΤΕΛΟ, ΠΟΥ ΚΑΘΙΣΤΑ ΤΟ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ
Buckminster Fuller

Τον Σεπτέμβριο του 2013 μαζευτήκαμε σ’ ένα σπίτι της Νέας Μάκρης Αττικής αρκετοί φίλοι και γνωστοί προσπαθώντας να υλοποιήσουμε κάποια συμπεράσματα από τις χαοτικές συζητήσεις του καλοκαιριού. Ήταν κοινή μας αντίληψη ότι αυτό που μας ενοχλούσε περισσότερο ήταν η έλλειψη ελευθερίας που προερχόταν από έναν αργό αλλά σταθερό περιορισμό του ζωτικού μας χώρου. Εντοπίσαμε ότι η κυριότερη αιτία αυτού ήταν η αδράνεια και η άρνηση ανάληψης ευθύνης από μεριά μας. Όταν καταφέραμε να απελευθερωθούμε από την δικαιολογία ότι για όλα φταίει το «σύστημα» και κοιτάξαμε μέσα βαθιά τον εαυτό μας, ο μόνος δρόμος που απέμενε ήταν αυτός της «πράξης».
Κάποιοι από μας ήδη στο παρελθόν είχαν προσπαθήσει να «αλλάξουν το σύστημα» αγωνιζόμενοι κινηματικά και κάποιοι άλλοι είχαν προσπαθήσει μέσα από αυτό να πορευτούν σε δικό τους δρόμο. Ήταν φανερό ότι αυτές οι επιλογές είχαν ισχνό αποτέλεσμα και δημιουργούσαν μια στασιμότητα που όσο πέρναγε ο καιρός γινόταν πιο μόνιμη αλλά και λιγότερο ορατή.

Η ιδέα της αυτάρκειας, δηλαδή του ελέγχου της ζωής μας αποκλειστικά από εμάς, υπήρχε ήδη από καιρό και το μόνο που έμενε ήταν να βρούμε τον τρόπο να την υλοποιήσουμε. Έτσι λοιπόν καταλήξαμε ότι πρέπει να αλλάξουμε εντελώς τον τρόπο ζωής μας.
Για να είμαστε αυτάρκεις, δηλαδή ελεύθεροι, καταρχάς θα έπρεπε να παράγουμε την τροφή μας, την ενέργειά μας, να χτίσουμε μόνοι μας τα σπίτια μας, να απελευθερωθούμε από τη έννοια της ιδιοκτησίας είτε υλικής είτε πνευματικής, οι σχέσεις μας να διέπονται από αλληλεγγύη και αποδοχή, να απεξαρτηθούμε από την ανάγκη του χρήματος, να καθορίζουμε τον χρόνο μας σύμφωνα με τις πραγματικές μας ανάγκες, να ζήσουμε οργανωμένα αλλά χωρίς ιεραρχία, να λειτουργούμε περισσότερο με την καρδιά και λιγότερο με το μυαλό και κυρίως να προωθήσουμε την έννοια της κοινοκτημοσύνης στην πράξη.

Δύσκολα πράγματα πολλά μαζεμένα. Και το κυριότερο έπρεπε να λειτουργούν όλα μαζί συγχρόνως. Πως θα γινόταν όλα αυτά;

Ο μόνος δρόμος, ήταν η ίδρυση μιας οικοκοινότητας σε κάποια σχετικά μεγάλη έκταση γης όπου η διαμονή μας θα είναι μόνιμη και όλοι θα απασχολούμαστε αποκλειστικά γι αυτόν τον σκοπό.

Έτσι λοιπόν εκείνη την ημέρα του Σεπτεμβρίου, παρουσιάστηκε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ίδρυσης οικοκοινότητας σε κτήμα 17 στρεμμάτων στη Μεσσηνία που ανήκει σε ένα από τα μέλη της ομάδας.

Από τους συμμετέχοντες επτά άτομα δήλωσαν ότι θα συμμετέχουν σε αυτό το εγχείρημα. Στην πορεία βρέθηκαν άλλοι δύο κι έτσι στήθηκε η ιδρυτική ομάδα που αποτελείται από πέντε άνδρες, τέσσερεις γυναίκες και τέσσερα παιδιά.

Που θα γίνει

Αίπεια παραγόμενο από το επίθετο αιπύς, – εία, – αιπύ, που σημαινει “υψηλή,” πόλη που βρισκόταν σε θέση υψηλή.

Η αρχαία πόλη Αίπεια ήταν ένα από «τα ευναιόμενα πτολίεθρα» (ομορφοβαλμένες πόλεις) τα οποία έδινε σαν προίκα ο Αγαμέμνων σε όποια από τις τρείς κόρες του εξέλεγε ως γυναίκα του ο Αχιλλέας.

Στον νομό Μεσσηνίας δέκα χιλιόμετρα περίπου πριν την Κορώνη, και στην τοποθεσία που υπήρχε η αρχαία πόλη Αίπεια βρίσκεται το χωριό Λογγά όπου ανήκει στον δήμο Μεσσήνης. Επτά χιλιόμετρα δυτικά και σε υψόμετρο 300 μέτρων υπήρχε το χωριό Νεραϊδόβρυση (Κουτσουμάδι) όπου εγκαταλείφτηκε από τους κατοίκους του πριν πολλά χρόνια. Εκεί βρίσκεται το κτήμα μας, έκτασης 17 στρεμμάτων, ανατολικό με απεριόριστη θέα στον Μεσσηνιακό κόλπο και απέναντι από τον Ταΰγετο.

Το κτήμα και η ευρύτερη περιοχή γενικότερα είναι εγκαταλειμμένη και ακαλλιέργητη πολλές δεκαετίες. Υπάρχουν πολλά άγρια δένδρα και θάμνοι και κάποιες παλιές ελιές και χαρουπιές παρατημένες.

Προσδοκούμε να αναβιώσουμε αυτό το μέρος με την μέθοδο της φυσικής καλλιέργειας όπου θα γίνει παραγωγικό και βιώσιμο και να το μετατρέψουμε σε αγροτική περιοχή σεβόμενοι την φύση και τους ρυθμούς της.

Θα καλλιεργήσουμε όλων των ειδών τα λαχανικά, αρκετά είδη δημητριακών και οσπρίων και θα φυτέψουμε αμπέλια και περίπου 150 οπωροφόρα δένδρα από πολλές διαφορετικές ποικιλίες σπάζοντας την μονοκαλλιέργεια της ελιάς που έχει επικρατήσει στην περιοχή τα τελευταία χρόνια.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ.

Στόχος μας είναι να καταφέρουμε να αυτονομηθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο. Μέσα απο αυτόν το δρόμο θέλουμε να ανακαλύψουμε ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες που έχει ο άνθρωπος και να μπορέσουμε να τις καλύψουμε. Βασικές μας αρχές είναι η αλληλεγγύη, η μη βία, η δικαιοσύνη, ο σεβασμός και η αγάπη για τη συνεργασία μας με το οικοσύστημα. Θεωρουμέ την δημιουργία οικοκοινοτήτων καθώς και την επιστροφή στη φύση σαν την πιο φυσική απάντηση στον εκφυλισμό που διέπει τη σημερινή κοινωνία. Η φύση του ανθρώπου δεν είναι να ζεί μεσα σε τσιμεντένια κτήρια, σε βρώμικες, γεμάτες καυσαέριο και θόρυβο πόλεις, ούτε να αγοραζει προϊόντα απο εταιρίες κολοσσούς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος, αλλα να ζεί στο φυσικό του περιβαλλον, διατηρώντας την επικοινωνία του με τα στοιχεία της φύσης, τα ζώα και φύσικα τον άνθρωπο.

Το να κάτσουμε να αναμασήσουμε το τι έχει γίνει μέχρι τώρα, το ποιός έφταιγε για την κατάσταση που επικρατεί δεν μας λέει τίποτα.Αυτό που επιδιώκουμε είναι να δημιουργήσουμε αυτό που ονειρευόμαστε: πολλές συνδεδεμένες αυτόνομες κοινότητες ανθρώπων που θα συνεργάζονται και θα κάνουν πράξη αυτά που πιστεύουν.Το σύστημα συντηρείται απο εμάς, χωρίς εμάς δεν υπάρχει.Μας έχουν αιχμαλωτήσει εμφυτεύοντάς μας ψεύτικες ανάγκες, ψεύτικη καλοπέραση και μια βόλεψη η οποία μας αποτρέπει απο κάθε τι διαφορετικό και δημιουργικό. Μας έκαναν να φοβόμαστε την αλλαγή. Ας γίνουμε η αλλαγή που φοβούνται!

Για να επισκεφθείτε, να συνδράμετε ή/και να συμμετάσχετε στην Οικοκοινότητα, επισκεφθείτε τον δικτυακό τόπο

http://aipeia-gi2.webnode.gr/   enallaktikidrasi

το politismos-anaptixi τους εύχεται από καρδιάς ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ