Έχασε τη συντροφιά του
Και του λένε τα παιδιά του
Να αφήσει το χωριό
Που έγινε ερημικό.
Δέκα γερόντια όλοι κι όλοι
Φύγανε οι συγχωριανοί
Πήγαν για δουλειές στην πολη
Μοιάζουν οι γέροι ορφανοί.
Αν φύγω απ'τη γωνίτσα μου
Να ξέρετε θα πεθάνω
Μεσα στην πόλη πείτε μου
Μαγκούφης τι θα κάνω;;
Όσο μπορώ και περπατάω
Το χωριό δεν παρατάω
Θα ανάβω κάθε βραδάκι
Της γριάς το καντηλάκι.
Κι αν ρωτήσετε μιά πέτρα
Θα σας πει πως με γνωρίζει
Στα χωράφια στο αλώνι
Στο βουνό στο μετερίζι.
Είμαι φίλος με τα δέντρα
Τους αϊτούς και τα αηδόνια
Τα φαράγγια αντηχούνε
Τη φωνή μου τόσα χρόνια.
Θα έρχεστε και θα σας βλέπω
Μην αρνείστε το χωριό
Ένα πέτρινο σπιτάκι
Σας περιμένει πατρικό.
Stamatios Remis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου