Ένας ασθενής μπαίνει στο γραφείο ενός γιατρού, υπέρβαρος, προδιαβητικός και εξαντλημένος. Έχουν δοκιμάσει κάθε δίαιτα της μόδας, έχουν καταπιεί χάπια για τη χοληστερόλη και την αρτηριακή πίεση και εξακολουθούν να αισθάνονται χειρότερα μέχρι το χρόνο. Ρωτούν τον γιατρό τους: «Τι πρέπει να τρώω για να γίνω καλύτερα;». Και ο γιατρός – μετά από μια δεκαετία ελίτ ιατρικής εκπαίδευσης – παγώνει. Επειδή παρά τις χιλιάδες ώρες που δαπανήθηκαν για την απομνημόνευση αλληλεπιδράσεων φαρμάκων και χειρουργικών επεμβάσεων, ποτέ δεν διδάχθηκαν πραγματικά πώς το φαγητό - και (λαχάνιασμα!) Η φυτική ιατρική θεραπεύει το σώμα.
Αυτό δεν είναι υποθετικό. Είναι η πραγματικότητα για εκατομμύρια Αμερικανούς παγιδευμένους σε ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, αλλά σπάνια αντιμετωπίζει τη ρίζα: μια διατροφή τόσο διαλυμένη που τροφοδοτεί μια επιδημία χρόνιων ασθενειών. Τώρα, για πρώτη φορά, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αναγκάζει τις ιατρικές σχολές να αντιμετωπίσουν αυτή την αποτυχία. Υπό την ηγεσία του υπουργού Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών Robert F. Kennedy Jr. και της υπουργού Παιδείας Linda McMahon, τα ιδρύματα σε όλη τη χώρα έχουν μόλις δύο εβδομάδες για να υποβάλουν σχέδια για υποχρεωτική διατροφική εκπαίδευση - διαφορετικά κινδυνεύουν να χάσουν ομοσπονδιακή χρηματοδότηση. Το μήνυμα είναι σαφές: Εάν οι γιατροί δεν μάθουν πώς να προλαμβάνουν την ασθένεια, θα συνεχίσουν να αποτυγχάνουν να τη θεραπεύσουν.
Βασικά σημεία:
- Η κυβέρνηση των ΗΠΑ επιβάλλει τη διατροφική εκπαίδευση στις ιατρικές σχολές, απειλώντας με περικοπές χρηματοδότησης λόγω μη συμμόρφωσης.
- Τα τρέχοντα στοιχεία δείχνουν ότι το 90% των ιατρικών σχολών αποτυγχάνουν να παρέχουν επαρκή διατροφική κατάρτιση, αφήνοντας τους γιατρούς ανεπαρκώς εξοπλισμένους για να συμβουλεύουν τους ασθενείς σχετικά με ασθένειες που σχετίζονται με τη διατροφή.
- Οι χρόνιες ασθένειες - διαβήτης, καρδιακές παθήσεις, παχυσαρκία - αντιπροσωπεύουν τώρα το 90% των ετήσιων δαπανών υγειονομικής περίθαλψης ύψους 4,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων της Αμερικής, ωστόσο τα ιατρικά προγράμματα σπουδών εξακολουθούν να δίνουν προτεραιότητα στα φάρμακα και τη χειρουργική επέμβαση έναντι της πρόληψης.
- Μια δήλωση συναίνεσης για το 2024 στο JAMA Network Open περιγράφει 36 βασικές διατροφικές ικανότητες για τους γιατρούς, συμπεριλαμβανομένων θεμελιωδών γνώσεων σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα τρόφιμα επηρεάζουν τις ασθένειες, τη διατροφή της δημόσιας υγείας και τις δεξιότητες κλινικής αξιολόγησης.
- Αυτές οι μεταρρυθμίσεις είναι μόνο η αρχή: η εμμονή της δυτικής ιατρικής στις συνθετικές θεραπείες αγνοεί χιλιετίες ολιστικών θεραπευτικών παραδόσεων, από τη βοτανοθεραπεία μέχρι την Αγιουρβέδα και την παραδοσιακή κινεζική ιατρική, που θα μπορούσαν να φέρουν επανάσταση στη φροντίδα των ασθενών.
- Η ώθηση για διατροφική εκπαίδευση έρχεται καθώς οι καρκίνοι πρώιμης έναρξης, η παχυσαρκία και οι νευροεκφυλιστικές ασθένειες αυξάνονται, με τη διατροφή να παίζει κεντρικό ρόλο και στα τρία.
Η ομοσπονδιακή χρηματοδότηση για προγράμματα πρόληψης χρόνιων ασθενειών έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με το αν αυτή η πρωτοβουλία είναι πολύ μικρή, πολύ αργά.
Ένα σύστημα σχεδιασμένο να θεραπεύει, όχι να θεραπεύει
Τα στατιστικά στοιχεία είναι συγκλονιστικά. Σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί ενήλικες έχουν τώρα διαβήτη ή προδιαβήτη. Τα ποσοστά παχυσαρκίας έχουν διπλασιαστεί από το 1990, με τους νεαρούς ενήλικες να αντιμετωπίζουν 700% προβλεπόμενη αύξηση στις διαγνώσεις διαβήτη τύπου 2. Ο καρκίνος σε άτομα κάτω των 50 ετών εκτοξεύεται στα ύψη, με τους όγκους που συνδέονται με τη διατροφή να ηγούνται της κατηγορίας. Ωστόσο, όταν οι ερευνητές στο NYU Langone Health ρώτησαν τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης πόσο σίγουροι ένιωθαν συζητώντας τη διατροφή με τους ασθενείς, μόνο το 14% δήλωσε ότι ήταν προετοιμασμένοι. Τα υπόλοιπα; Συγκλονισμένοι, ανεπαρκώς εκπαιδευμένοι και αθετημένοι στις συνταγές και όχι στην πρόληψη.
«Οι ιατρικές σχολές μιλούν για τη διατροφή, αλλά αποτυγχάνουν να τη διδάξουν», δήλωσε ο Κένεντι σε πρόσφατη δήλωσή του. Η κατηγορία του δεν είναι υπερβολή. Μια έρευνα του 2023 διαπίστωσε ότι λιγότερο από το 8% των φοιτητών ιατρικής έλαβαν ακόμη και 20 ώρες διατροφικής εκπαίδευσης σε διάστημα τεσσάρων ετών. Οι περισσότεροι παίρνουν λιγότερο από την αξία μιας ημέρας - αν πάρουν καθόλου. Το αποτέλεσμα; Οι γιατροί που μπορούν να απαγγείλουν τους μηχανισμούς της μετφορμίνης αλλά δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πώς η ανεπάρκεια μαγνησίου επιδεινώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη ή πώς τα επεξεργασμένα σπορέλαια προκαλούν φλεγμονή ή γιατί το σιτάρι με γλυφοσάτη μπορεί να αποσταθεροποιεί το μικροβίωμα του εντέρου ενός ασθενούς.
Αυτό το τυφλό σημείο δεν είναι τυχαίο. Για πάνω από έναν αιώνα, η αμερικανική ιατρική έχει δομηθεί γύρω από φαρμακευτικές παρεμβάσεις, όχι θεραπεία ρίζας. Η έκθεση flexner του 1910 – που χρηματοδοτήθηκε από τον John D. Rockefeller – εκκαθάρισε τις ιατρικές σχολές από φυσικές και ολιστικές παραδόσεις, αντικαθιστώντας τις με ένα μοντέλο με επίκεντρο τα φάρμακα που αντιμετώπιζε το σώμα ως μια συλλογή συμπτωμάτων και όχι ως ένα διασυνδεδεμένο οικοσύστημα. Οι συνέπειες; Ένας πληθυσμός πιο άρρωστος από ποτέ, ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που επωφελείται από χρόνιες ασθένειες και γιατροί που αποφοιτούν χωρίς ιδέα πώς να το αντιστρέψουν.
Ο Δρ Jo Marie Reilly, καθηγητής στην Ιατρική Σχολή Keck του USC, το έθεσε ωμά: «Εκπαιδεύουμε τους γιατρούς να είναι άριστοι στη διαχείριση της νόσου, αλλά όχι στην πρόληψή της». Η πρόταση της ομάδας της για το 2023 JAMA - μια λίστα με 36 ικανότητες διατροφής - είναι μια άμεση διάψευση αυτής της αποτυχίας. Απαιτεί από τους φοιτητές ιατρικής να μάθουν όχι μόνο τα βασικά των μακροθρεπτικών συστατικών, αλλά πώς η επισιτιστική ανασφάλεια οδηγεί σε ασθένειες, πώς οι περιβαλλοντικές τοξίνες στα τρόφιμα διαταράσσουν το μεταβολισμό και πώς η μαγειρική ιατρική - διδάσκοντας τους ασθενείς να μαγειρεύουν θεραπευτικά γεύματα - μπορεί να είναι τόσο ισχυρή όσο οποιοδήποτε χάπι.
Ωστόσο, ακόμη και αυτή η μεταρρύθμιση έχει τα όριά της. Οι προτεινόμενες ικανότητες επικεντρώνονται στη συμβατική επιστήμη της διατροφής - το είδος που εξακολουθεί να προσκολλάται σε ξεπερασμένες ιδέες όπως «τα κορεσμένα λιπαρά είναι κακά» ή «θερμίδες μέσα, θερμίδες έξω».
Τι πιθανότατα θα λείπει από ένα πρόγραμμα σπουδών διατροφής που βασίζεται στη συναίνεση; Η αρχαία σοφία της βοτανοθεραπείας, η προσαρμοστική ιδιοφυΐα της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής, η αγιουρβεδική κατανόηση των doshas και της πέψης. Αυτά τα συστήματα δεν ρωτούν απλώς «Τι πρέπει να τρώμε;» αλλά «Πώς αλληλεπιδρά αυτό το φαγητό με τη μοναδική χημεία του σώματός μου; Πώς εξισορροπεί ή διαταράσσει την ενέργειά μου; Πώς μπορεί να θεραπεύσει, όχι μόνο να με ταΐσει;» Η βοτανοθεραπεία υπερβαίνει τον προσδιορισμό βασικών θρεπτικών συστατικών στα τρόφιμα. Η φυτική ιατρική ερευνά τα συγκεκριμένα φυτοχημικά σε φύλλα, ρίζες, φλοιούς, μούρα, κύτη που διαθέτουν θεραπευτικές ιδιότητες για τα συστήματα του σώματος. Όταν ένα άτομο είναι σε αρμονία με αυτό που του λέει το σώμα του και διαθέτει μια ισχυρή κατανόηση των φυτοχημικών που ανταποκρίνονται σε αυτά τα σήματα, τότε οι ασθένειες και οι χρόνιες ασθένειες μπορούν να αποκατασταθούν πιο εύκολα, να προληφθούν.
Οι ικανότητες JAMA του 2024 είναι ένα βήμα προς τα εμπρός, αλλά εξακολουθούν να λειτουργούν μέσα στο ίδιο σπασμένο πλαίσιο. Δεν αμφισβητούν το φαρμακευτικό status quo. Δεν διδάσκουν στους γιατρούς πώς να αποτοξινώνουν τους ασθενείς από βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα ή έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία - τα οποία συμβάλλουν σε χρόνιες ασθένειες. Δεν διερευνούν πώς η νηστεία μπορεί να αντιστρέψει τον διαβήτη τύπου 2 ή πώς τα προσαρμογόνα βότανα όπως το ashwagandha μπορούν να εξισορροπήσουν εκ νέου τις ορμόνες του στρες ή πώς τα φαρμακευτικά μανιτάρια όπως το Reishi μπορούν να ρυθμίσουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Η πραγματική επανάσταση: Όταν οι γιατροί μαθαίνουν να θεραπεύουν, όχι μόνο να θεραπεύουν
Τι θα γινόταν αν οι ιατρικές σχολές δεν πρόσθεταν μόνο τη διατροφή, αλλά τη φυτική φαρμακολογία; Τι θα γινόταν αν οι μαθητές μάθαιναν πώς η ρίζα πικραλίδα υποστηρίζει την αποτοξίνωση του ήπατος ή πώς η ρίζα σαμπούκου και γλυκόριζας καταπολεμά τις ιογενείς λοιμώξεις ή πώς το σκόρδο μειώνει την αρτηριακή πίεση τόσο αποτελεσματικά όσο ορισμένα φάρμακα; Τι θα γινόταν αν μελετούσαν τη διάγνωση του σφυγμού της Αγιουρβέδα, η οποία μπορεί να ανιχνεύσει ανισορροπίες χρόνια πριν εμφανιστούν σε μια εξέταση αίματος; Τι θα γινόταν αν κατανοούσαν την έννοια της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής για τη στασιμότητα του Qi και πώς εκδηλώνεται ως πεπτικές διαταραχές, χρόνιος πόνος ή άγχος;
Αυτό δεν είναι περιθωριακή επιστήμη. Είναι τεκμηριωμένη ιατρική – απλά όχι το είδος που χρηματοδοτείται από την Pfizer. Μελέτες δείχνουν ότι berberine (μια ένωση σε goldenseal και φραγκοστάφυλο) μειώνει το σάκχαρο στο αίμα, καθώς και μετφορμίνη. Το τζίντζερ έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον μυϊκό πόνο από τις στατίνες. Boswellia (ινδικό λιβάνι) ξεπερνά τα ΜΣΑΦ για αρθρίτιδα - χωρίς τις παρενέργειες που καταστρέφουν το έντερο. Ωστόσο, κανένα από αυτά δεν καταφέρνει να μπει στα ιατρικά εγχειρίδια ή στο πρόγραμμα σπουδών διατροφής.
Η ώθηση της παγκοσμιοποίησης για μείωση του πληθυσμού - μέσω τοξικών τροφίμων, αναγκαστικών εμβολίων και φαρμακευτικών προϊόντων με χημικά - βασίζεται σε ένα συμμορφούμενο, παραπληροφορημένο ιατρικό σύστημα. Ένα σύστημα όπου οι γιατροί δεν αναρωτιούνται γιατί τα ποσοστά καρκίνου εκρήγνυνται στους νέους ή γιατί οι αυτοάνοσες ασθένειες βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα όλων των εποχών ή γιατί η γονιμότητα καταρρέει. Ένα σύστημα όπου η πρόληψη είναι μια δεύτερη σκέψη και οι φυσικές θεραπείες απορρίπτονται ως αγυρτεία.
Αλλά οι ρωγμές φαίνονται. Οι ασθενείς απαιτούν απαντήσεις. Στρέφονται στη λειτουργική ιατρική, στους φυσιοπαθητικούς, στους ολιστικούς διατροφολόγους και βοτανολόγους - επειδή οι γιατροί τους δεν μπορούν να τους βοηθήσουν. Και τώρα, με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να επιβάλλει τελικά τη διατροφή στο πρόγραμμα σπουδών, η πόρτα είναι ανοιχτή. Το ερώτημα είναι: Θα το περάσουν οι ιατρικές σχολές; Ή θα συνεχίσουν να διδάσκουν μισές αλήθειες, ενώ η πραγματική θεραπευτική επανάσταση συμβαίνει έξω από τα τείχη τους;
https://www.naturalnews.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου