ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΣΟΥ;

Μια σχέση πολύτιμη και ευεργετική. Οι μελετητές την αναλύουν και συστήνουν: γιαγιάδες και παππούδες, ασχοληθείτε με τα εγγόνια σας, κάνει καλό!

Την εποχή που αποφασίσαμε να αποκτήσουμε παιδιά με τον σύντροφό μου, πήραμε και μια άλλη απόφαση: να μείνουμε κοντά στις γιαγιάδες και τους παππούδες. Ωφελιμιστικό, το ξέρω, αλλά στα μέρη μας είναι σχεδόν δεδομένο ότι οι μεγαλύτεροι εμπλέκονται συστηματικά στη φροντίδα των μικρότερων –και αντίστροφα– με όλα τα αρνητικά και τα θετικά που μπορεί να έχει αυτή η σχεδόν αναγκαστική συνθήκη.

Δεν είναι μόνο ότι οι δομές φύλαξης και φροντίδας είναι ελλιπείς στη χώρα μας, είναι και η Αθήνα που, εξαιτίας της αβάσταχτης κίνησης, μπορεί να μετατρέψει το ωράριο εργασίας σε 10ωρο. Στο πέρασμα των χρόνων, έβαλα πολλές φορές την απόφασή μας αυτή στο μικροσκόπιο.

Στην αρχή μού φαινόταν τέλεια. Λίγο αργότερα συνειδητοποίησα πόσο εκνευριστική μπορεί να γίνει η παρεμβατικότητα των γονιών σου στη δική σου οικογένεια (πράγμα που, δυστυχώς, πάει πακέτο με τη βοήθεια). Μετά, πέρασα στη φάση της ανησυχίας, καθώς ένα μικρό παιδί που αρρωσταίνει συνεχώς, κολλάει και τους φροντιστές του... Ανησυχία που γιγαντώθηκε, όπως όλοι θυμόμαστε, την περίοδο της πανδημίας.

Κάποιες φορές θύμωσα με την υπέρμετρη ελαστικότητα των μεγάλων απέναντι στους μικρούς, ενώ άλλοτε απόρησα με την επιθυμία και των δύο πλευρών να συναντηθούν και να περάσουν χρόνο μαζί ακόμη και όταν οι μικροί πέρασαν τους μεγάλους σε μπόι.

Εγγόνια, γιαγιάδες και παππούδες: Μια σχέση μοναδική

Τελικά, το κατάλαβα: Η σχέση ανάμεσα στις γιαγιάδες, τους παππούδες και τα εγγόνια είναι μοναδική και ανεκτίμητη, και ωφελεί και τις δύο πλευρές. Όμως για να φτάσω σε αυτό το συμπέρασμα, είδα πολλές φορές τη σπίθα της χαράς στα μάτια των γονιών μου και αναγνώρισα την επιθυμία τους να συναντηθούν με το εγγόνι τους σε κάθε άκαιρη στιγμή που μου παρουσίαζαν ως ευκαιρία.

Χάρηκα λοιπόν πολύ όταν έμαθα ότι αυτή η ενασχόληση και η χαρά που προκύπτει σε αρκετούς πρεσβύτερους μεταφράζεται σε οφέλη για την υγεία και τη μακροζωία. Την αφορμή για να το ψάξω περισσότερο μού έδωσε ένα βίντεο του Αμερικανού κλινικού ψυχολόγου Dr Adam Dell.

Σε αυτό υποστηρίζει ότι, σύμφωνα με διάφορες επιστημονικές μελέτες, ένας παππούς και μία γιαγιά που βλέπουν συχνά τα εγγόνια τους και διαμορφώνουν μια διαδραστική σχέση μαζί τους, γελούν περισσότερο, αποκτούν αίσθημα σκοπού και νοήματος στη ζωή, και αναρρώνουν ταχύτερα από διάφορες ασθένειες, με αποτέλεσμα να ζουν περισσότερο! Έτσι, καταλήγει, η γνήσια χαρά που βλέπεις συχνά στα μάτια τους έχει μια κυριολεκτικά θεραπευτική δύναμη.

Το ίδιο ισχυρίζεται και ο Dan Buettner, ιδρυτής των Μπλε Ζωνών και μελετητής της μακροζωίας, καταγράφοντας τις συνήθειες των ηλικιωμένων κατοίκων της Σαρδηνίας που περνούν πολύ χρόνο με τα εγγόνια τους. Ποια είναι ακριβώς τα οφέλη;

Καλύτερη σωματική υγεία

Το να είσαι παππούς και γιαγιά μπορεί να αυξήσει τη σωματική δραστηριότητα, σύμφωνα με την Cleveland Clinic. Ο Kenneth Koncilja, γιατρός με ειδίκευση στη γηριατρική, δήλωσε: «Οι ηλικιωμένοι που περνούν χρόνο με μικρότερα παιδιά, ειδικά βοηθώντας στη φροντίδα ή τη φύλαξή τους, τείνουν να είναι πιο δραστήριοι, να κάνουν περισσότερα βήματα την ημέρα, περισσότερη άσκηση». Αυτό το είδος δραστηριότητας έχει πολλά οφέλη για την υγεία, από τη μείωση του σακχάρου στο αίμα και της αρτηριακής πίεσης έως τη μείωση των ορμονών του στρες.

https://www.ow.gr/