Τράμπ πρός Κίεβο : Τέλος ὁ ἐξοπλισμός πᾶμε γιά εἰρηνευτικές συνομιλίες

 

Ο Τραμπ παρέδωσε σχέδιο για διακοπή της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ στο Κίεβο, εκτός εάν συνομιλήσει ειρήνη με τη Μόσχα

 Ο αναπληρωτής πρεσβευτής της Ρωσίας στον ΟΗΕ ( φωτό ἀριστερά) δήλωσε την Τετάρτη ότι οποιαδήποτε απόφαση της επερχόμενης κυβέρνησης του νεοεκλεγμένου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να περικόψει την υποστήριξη προς την Ουκρανία θα ήταν «θανατική ποινή» για τον ουκρανικό στρατό, ενώ κατηγόρησε το Κίεβο ότι προσπαθεί να σύρει τις χώρες του ΝΑΤΟ σε άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία.

Μιλώντας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο Dmitry Polyanskiy κατηγόρησε την απερχόμενη κυβέρνηση Μπάιντεν ότι προσπαθεί μέσω της αυξημένης υποστήριξής της στην Ουκρανία να δημιουργήσει ένα « μπάχαλο, τόσο στη Ρωσία όσο και με τη νέα ομάδα στον Λευκό Οίκο».

Ο Polyanskiy είπε ότι ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelenskiy ήταν τρομοκρατημένος από την επιστροφή του Trump τον Ιανουάριο και είχε λόγους να είναι έτσι.

«Ακόμα κι αν βάλουμε στην άκρη την πρόβλεψη ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα μειώσει τη βοήθεια προς την Ουκρανία, κάτι που για τον ουκρανικό στρατό θα ήταν ουσιαστικά μια θανατική καταδίκη, γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι αυτός και η ομάδα του, σε κάθε περίπτωση, θα κάνουν έλεγχο της βοήθειας που παρέχεται στο Κίεβο», είπε.

Η μεταβατική ομάδα του Τραμπ δεν απάντησε αμέσως σε αίτημα για σχολιασμό των δηλώσεων του Polyanskiy.

Τρεις πηγές με γνώση του θέματος δήλωσαν νωρίτερα στο Reuters ότι ο Τραμπ εξετάζει τον Keith Kellogg , έναν απόστρατο αντιστράτηγο που του παρουσίασε ένα σχέδιο τερματισμού του πολέμου στην Ουκρανία, ως ειδικό απεσταλμένο για τη σύγκρουση.

Το σχέδιο του Kellogg για τον τερματισμό του πολέμου, ο οποίος ξεκίνησε όταν η Ρωσία εισέβαλε σε κυρίαρχο έδαφος της Ουκρανίας, περιλαμβάνει το πάγωμα των γραμμών μάχης στις τρέχουσες τοποθεσίες τους και τον εξαναγκασμό του Κιέβου και της Μόσχας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ανέφερε το Reuters τον Ιούνιο.

Ο Polyanskiy είπε ότι η Ρωσία είχε επανειλημμένα προσφερθεί να διαπραγματευτεί, αλλά η Ουκρανία και οι δυτικοί υποστηρικτές της έχουν ευνοήσει την κλιμάκωση.

Προειδοποίησε ότι η απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν και των Ευρωπαίων συμμάχων της να εξουσιοδοτήσουν τον ουκρανικό στρατό να χρησιμοποιεί πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο εσωτερικό της  Ρωσίας, «έθεσε τον κόσμο στο χείλος μιας παγκόσμιας πυρηνικής σύγκρουσης».

«Κάθε κύμα κλιμάκωσης από τη Δύση θα απαντηθεί αποφασιστικά», είπε. «Θα είμαι ειλικρινής, πιστεύουμε ότι είναι δικαίωμά μας να χρησιμοποιήσουμε τα όπλα μας ενάντια στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις εκείνων των χωρών που επιτρέπουν τη χρήση όπλων ενάντια στις δικές μας εγκαταστάσεις».

..........

Ο αναπληρωτής πρεσβευτής στον ΟΗΕ των Ηνωμένων Πολιτειών Robert Wood είπε στη συνεδρίαση η Ουάσιγκτον «θα συνεχίσει να αυξάνει τη βοήθεια ασφαλείας προς την Ουκρανία για να ενισχύσει τις δυνατότητές της, συμπεριλαμβανομένης της αεράμυνας, και να θέσει την Ουκρανία στην καλύτερη δυνατή θέση στο πεδίο της μάχης».

(Τοῦ David Brunnstrom ἀπό  ΕΔΩ ) 

Ἀναδημοσίευσις ἀπό : thetruthseeker.co.uk

https://sxolianews.blogspot.com/

Μεγαλώνει η πληγή στην κυβέρνηση!

 

Λογοτεχνικό περιβόλι!

Η κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία και η Αλεξανδρούπολη

Στο τηλεοπτικό διάγγελμα που απηύθυνε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ

Πούτιν λίγο μετά το χτύπημα με υπερηχητικό βαλλιστικό πύραυλο στην πόλη

Ντνίπρο της Ουκρανίας, ανέφερε πως «η περιφερειακή σύγκρουση έχει

αρχίσει να αποκτά στοιχεία παγκόσμιας», ενώ προειδοποίησε τα δυτικά κράτη

που εξοπλίζουν το Κίεβο ότι μπορεί σύντομα να αποτελέσουν στόχο. Σε αυτή

την περίπτωση ποιός έχει την ισχύ σε αυτό το επίπεδο ώστε να υπερασπισθεί

την Αλεξανδρούπολη; Διότι η Αλεξανδρούπολη είναι έδρα αμερικανικής βάσης

και εφαλτήριο προώθησης στρατιωτικού εξοπλισμού προς την Ουκρανία και

γειτονικές χώρες του ΝΑΤΟ, έτσι έγινε παγκόσμια γνωστή. Γιαυτό αποτελεί

επιλεγμένο στόχο στην αντιπαράθεση ΗΠΑ - Ρωσίας γεγονός που προκαλεί

ανησυχίες, ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη αναθεώρηση του πυρηνικού

δόγματος της Ρωσίας..

Όμως όταν αποφάσιζαν την εγκατάσταση της αμερικανικής βάσης στην

Αλεξανδρούπολη και χορηγούσαν με το Νόμο 4660/2020 "στην Κυβέρνηση

των Ηνωμένων Πολιτειών καθεστώς προτεραιότητας (ανεμπόδιστη

πρόσβαση και χρήση) του λιμένα Αλεξανδρούπολης...", τότε, για να

καθησυχάσουν την κοινή γνώμη, θριαμβολογούσαν υποστηρίζοντας ότι με

την εγκατάσταση αμερικανικής βάσης στο λιμάνι «θα θωρακιστεί η

Αλεξ/πολη και η ακριτική περιοχή μας θα αισθάνεται περισσότερο

ασφαλής» έναντι της τουρκικής επιβουλής. Ουδέν ψευδέστερον! Ο

Παναγιώτης Κονδύλης στο βιβλίο "Θεωρία του Πόλεμου" και συγκεκριμένα

στο Επίμετρο με θέμα: "Γεωπολιτικές και Στρατηγικές Παράμετροι ενός

Ελληνοτουρκικού Πολέμου", που διδάσκονταν και στη Σχολή Εθνικής Άμυνας,

επισημαίνει την υπεροχή της χώρας μας στον Έβρο έναντι της Τουρκίας,

λόγω της ορεινής μορφολογίας του εδάφους σε αντίθεση με τον πεδινό

χαρακτήρα του εδάφους στην Ανατολική Θράκη. Μάλιστα αναφέρει ότι: "Μια

γρήγορη προέλαση τεθωρακισμένων μονάδων στην Ανατολική Θράκη, την

οποία ευνοεί το πεδινό έδαφος και οι περιορισμένες αποστάσεις, θα

μπορούσε να αποφέρει στην Ελλάδα το σημαντικότερο πιθανό

αντίβαρο απέναντι σε οποιεσδήποτε εδαφικές απώλειες σε άλλες

περιοχές" Ως "άλλες περιοχές" εννοεί Αιγαίο και Κύπρο που θεωρεί

εξαιρετικά ευάλωτες. Προς επίρρωση αυτών ο Κωνσταντίνος Καραμανλής,

στις 11 Δεκεμβρίου 1984 (Πρόεδρος της Δημοκρατίας τότε) σε κατ’ ιδίαν

συνομιλία εντόπιζε τους φόβους του στην περίπτωση μιας ελληνοτουρκικής

σύγκρουσης μόνον στα νησιά. “Η Τουρκία, είχε πει, αν θέλει μπορεί να μας

τσακίσει τα πλευρά Εκείνο που έκανε στην Κύπρο μπορεί να το κάνει ανά

πάσα στιγμή στο Αιγαίο, σε ένα νησί, χωρίς εμείς να μπορούμε να κάνουμε

τίποτε άλλο από το να τιμήσουμε τα όπλα μας”» (Χρήστος Πασαλάρης: “Οι

Βαρώνοι των Media”, Εκδοτικός Οίκος Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα 2008, σελ. 304 και

310). Ο Έβρος και η Θράκη λοιπόν δεν έχουν πρόβλημα έναντι της Τουρκίας,

αντίθετα μάλιστα αποτελούν "το σημαντικότερο πιθανό αντίβαρο απέναντι σε

οποιεσδήποτε εδαφικές απώλειες σε άλλες περιοχές", τα νησιά δηλαδή τα

οποία αντί να τα ενισχύσουν τα αποδυνάμωσαν αμυντικά αποστέλλοντας

εξοπλισμό τους στην Ουκρανία.

Πώς συνδέθηκε άρρηκτα η Αλεξανδρούπολη με τον πόλεμο στην Ουκρανία;

Να θυμίσουμε ότι ο κ. Δένδιας, τον Μάιο του 2022, δηλαδή μετά τη ρωσική

εισβολή στην Ουκρανία, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την «κύρωση

του δεύτερου πρωτοκόλλου τροποποίησης της Συμφωνίας Αμοιβαίας

Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδος και των ΗΠΑ» στην Επιτροπή

Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, είπε: «Θέλαμε τη

στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή και στη Θράκη. Ένα κύριο

σημείο ήταν το θέμα της Αλεξανδρούπολης. Θέλουμε τη στρατιωτική

παρουσία των ΗΠΑ. Ναι δεν θέλουμε να είναι εμπορικό το λιμάνι της

Αλεξανδρούπολης» (Καθημερινή 10/5/2022).

Μάλιστα ο κ. Δένδιας κατά την τελετή ανακήρυξής του ως επίτιμου δημότη

Αλεξανδρούπολης τον Ιανουάριο του 2024 (μάλλον διότι ενέπλεξε την πόλη

έστω έμμεσα στον πόλεμο στην Ουκρανία και μια λουτρόπολη μεταβάλλεται

σε ενεργειακό κόμβο), είπε ότι επισκεπτόμενος το λιμάνι είδε «ως

πραγματικότητα» αυτά που ονειρευόταν το 2019, όταν υπέγραψε την πρώτη

Αμυντική Συμφωνία «με τη μεγάλη υπερατλαντική μας φίλη και δύναμη, τις

ΗΠΑ», εξ ου και χαρακτήρισε εαυτόν «ευτυχή» ως άνθρωπο.

Ενδεικτικά να θυμίσουμε ότι σε εκδήλωση που οργάνωσε η AHEPA στις 28

Νοεμβρίου 2022 με θέμα "Η Αλεξανδρούπολη στον 21ο αιώνα" και συμμετοχή

αμερικανών και ημεδαπών στρατιωτικών, διπλωματών και πανεπιστημιακών,

όλοι τους εγκλώβισαν τον μελλοντικό ρόλο της πόλης στα όρια των

στρατιωτικών επιδιώξεων της υπερδύναμης στην Ουκρανία και ευρύτερα

αλλά και στα οικονομικά συμφεροντά της με τη μετατροπή της πόλης σε

ενεργειακό κόμβο, δηλαδή σε "χαβούζα της Ευρώπης". Και στο διεθνές

συνέδριο που διοργάνωσε στην Αλεξανδρούπολη τον περασμένο Σεπτέμβριο

το εμβληματικό Εθνολογικό Μουσείο Θράκης με θέμα "Στη διασταύρωση των

νέων εντάσεων" ήταν ολοφάνερο ότι οι ξένοι σύνεδροι είχαν ακούσει για

πρώτη φορά την Αλεξανδρούπολη με τον πόλεμο στην Ουκρανία με

αποτέλεσμα να περιορίζουν τον ρόλο της στα ψυχροπολεμικά πλαίσια της

αντιπαράθεσης στην Ουκρανία και στην ανάδειξή της σε ενεργειακό κόμβο

προς υλοποίηση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.

Να θυμίσουμε το άρθρο της Κύρας Αδάμ στην εφημερίδα "Δημοκρατία" στις

23/6/2024 με τίτλο "Ο υποβρύχιος στόλος των Ρώσων στοχοποιεί την

Αλεξανδρούπολη - Πώς απαντά η Αθήνα" σύμφωνα με το οποίο η NAVTEX

που είχε εκδώσει ξαφνικά η κυβέρνηση για "επιστημονικές εργασίες" του

πλοίου "Αλκυών" στο Θρακικό Πέλαγος και στις εκβολές του Έβρου από 11 -

22 Ιουνίου ήταν «απλώς ένα κακοφτιαγμένο πρόσχημα, για να ικανοποιηθούν

το αμερικανικό αίτημα και οι αμερικανικές φοβίες για πιθανό "σουλάτσο"

ρωσικών πυρηνικών και μη υποβρυχίων στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, τα

οποία μέχρι στιγμής είναι άφαντα, αλλά μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να

καταφέρουν πλήγματα στην Αλεξανδρούπολη και σε εγγύτερες περιοχές με

αμερικανικές και νατοϊκές εγκαταστάσεις, που μπορεί να χρησιμοποιηθούν

εναντίον ρωσικού εδάφους».

Μακροδημόπουλος Δημήτρης

Αλεξ/πολη - κιν. 6947-771412

Tι ??? Δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια με τη χρήση...μαγνητών?

 (Another example of free electricity using magnets)

 link

Αίσχος! Και πώς θα ζήσουν οι..."πάροχοι"? Kαι πώς θα "ξεζουμίζεται" αέναα η "πλέμπα"?

Πέρνα μια βόλτα κι από αυτά τα ... εξωπραγματικά μα τόσο πραγματικά και συναρπαστικά "κατατόπια":

• "Electricity is free" ?
• Όλοι όσοι πρωτοπόρησαν και κατασκεύασαν μια επαναστατική συσκευή φθηνής ή δωρεάν ενέργειας "έχουν βγει από τη μέση"!
• Τι θα γινόταν Αν… Νικούσε ο Τέσλα;   ΚΑΙ   Τα πιο τρελά μας όνειρα ("Το παρόν είναι δικό τους. Το μέλλον είναι δικό μου". Νίκολα Τέσλα, 1856-1943)
• Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! Για έναν κόσμο δίχως καλωδίωση, λογαριασμούς ρεύματος, "αδελφές του πετρελαίου" και θανατηφόρες ακτινοβολίες...

https://antidras.blogspot.com/

Πως ξέρετε ότι είναι έτσι;

 Όταν συμβαίνουν διάφορα γεγονότα έχουμε την τάση να τα «δικάσουμε» Βγάζουμε την απόφαση ότι είναι καλά ή κακά και ταυτιζόμενοι ψυχολογικά υποφέρουμε μέσα σε αυτά. Όμως αυτό είναι μία κακή συνήθεια και πρέπει να μάθετε σιγά σιγά να μην το κάνετε αυτό.

Μοιρασθῆτε τὸ

https://filologos10.wordpress.com/

Ριζάρι: Το πολύτιμο φυτό με την κόκκινη ρίζα που έχει γράψει ιστορία

 

Το Ριζάρι (Rubia tinctorum), ή Ρούμπια η βαφική, ή ερυθρόδανο το βαφικό, ή αλιζάρι, ή ρούβια, ή και μπογιά, είναι ένα φυτό της οικογενείας των Ρουβιϊδών (Rubiaceae) και περιλαμβάνει σαράντα (40) είδη, τα οποία φύονται στην Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική και την Αμερική.

Το Ριζάρι είναι ένα φυτό και συγκεκριμένα ένας αυτοφυής θάμνος που φύεται στη νότια Ευρώπη και τη νοτιοδυτική Ασία. Μπορεί να φτάσει μέχρι και 1½ μέτρο ύψος και προτιμά τα αργιλώδη και υγρά εδάφη.

Η ρίζα του ξεπερνά το μέτρο, είναι αρκετά παχιά και είναι η πηγή της ουσίας αλιζαρίνης, που της δίνει το διακριτικό κόκκινο χρώμα. Τα άνθη του είναι κιτρινωπά, κατά μασχαλιαίους ή επακρίους βότρεις, τα οποία σχηματίζουν εμφύλους βότρεις. Το ριζάρι, είναι δικοτυλήδονο συμπέταλο και το συναντάμε σε όλη την Ελλάδα κυρίως σε άγονες περιοχές και φράχτες.

Το φυτό ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο στο παρελθόν, γιατί από την ρίζα του παραγόταν μία κόκκινη χρωστική, κατάλληλη για βαφή νημάτων… Η βαφή που προκύπτει από το ριζάρι έχει ως κύριο συστατικό την αλιζαρίνη. Η χρήση του ριζαριού εγκαταλείφθηκε όταν η χημική βιομηχανία παρήγαγε την ένωση ανιλίνη που έδινε το ίδιο αποτέλεσμα.

Το ρίζωμα του φυτού συλλέγεται, καθαρίζεται από το χώμα, πλένεται, ξηραίνεται σε καλώς αεριζώμενο μέρος και υπό σκιά, και στη συνέχεια κονιορτοποιείται. Βράζεται σε νερό και χρησιμοποιείται για τη βαφή νημάτων και υφασμάτων. Στο μείγμα χρησιμοποιείται επίσης ξύδι και αλάτι, διότι αυτά συμβάλλουν στην στερέωση της βαφής.

Παλαιότερα, αλλά και σήμερα, πιο σπάνια, τη Μεγάλη Πέμπτη οι νοικοκυρές συνήθιζαν να βάφουν τα αυγά βράζοντας τις ρίζες ενός φυτού.

Το Ριζάρι από την αρχαιότητα έως και σήμερα

Το Ριζάρι ήταν γνωστό στην Αρχαιότητα. Ο Διοσκουρίδης το αναφέρει ως «ερυθρόδανον το βαφικόν» ενώ ο Θεόφραστος ο Ερέσιος ( 372-287 π. Χ.) αναφέρεται στο φυτό ως «Ερευθεδανόν», και γράφει τα εξής: «Εν δε τοις ανακάνθοις ούκ εστιν ούτως διαλαβείν τοις γένεσιν. Η γαρ των φύλλων ανωμαλία μεγέθει και μικρότητι και σχήμασιν άπειρος και ασαφής. Αλλά δει πειράσθαι κατ΄ άλλον τρόπον διαιρείν. Πλείω δέ εστι τα γένη τα τούτων και διαφοράς έχοντα μεγάλας, οίον κίσθος, μήλωθρον, ερευθεδανόν, σπειραία, κνέωρον, ορίγανος…».
(Θεόφραστος, Περί φυτών ιστορίας 6, 1, 4).

Ηταν γνωστό επίσης στην Αίγυπτο, από την περίοδο των Φαραώ αλλά και τους κάτοικους της Πομπηίας.

Το 16ο και 17ο αιώνα καλλιεργούνταν για την παραγωγή της αλιζαρίνης, η οποία χρησιμοποιούνταν για τη βαφή βαμβακερών και μάλλινων νημάτων και υφασμάτων, αλλά και στη ζωγραφική.

Από την Ελλάδα το Ριζάρι διαδόθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη και είχε μεγάλη επιτυχία εμπορικά στην Ολλανδία και στην Αγγλία, μέχρι που ανακαλύφθηκε η χημική κόκκινη βαφή και το ριζάρι αποσύρθηκε από την παγκόσμια αγορά. Ηταν επίσης πολύτιμο σε όλες τις Τσεχικες περιοχές καθώς και στην Ουγγαρία.

Ο πρώτος αγροτικός συνεταιρισμός στη Θεσσαλία

Οπως προαναφέραμε στο παρελθόν, το Ριζάρι καλλιεργούταν στην Ελλάδα. Στη Θεσσαλία και συγκεκριμένα στα Αμπελάκια, δημιουργήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα ο πρώτος αγροτικός συνεταιρισμός που ασχολείτο με τη βαφή των νημάτων από το ριζάρι. Η παραγωγή και εξαγωγή νημάτων και υφασμάτων κόκκινου χρώματος, βαμμένων με ριζάρι, γνώρισε μεγάλη ακμή και κατέκτησε τις ευρωπαϊκές αγορές.

Μέχρι σήμερα διατηρούνται τα παλαιά αρχοντικά επιφανών οικογενειών των Αμπελακίων ( π.χ. το Αρχοντικόν του Γεωργίου Schwarz), τα οποία αποτελούν μάρτυρες του πλούτου και της ευημερίας οικογενειών της περιοχής, που ήταν το αποτέλεσμα της καλλιέργειας του φυτού ριζάρι και την εκμεταλλεύσεως των εξ αυτού παραγομένων προϊόντων.

Σήμερα η Ρουβία η βαφική (Rubia tinctorum) καλλιεργείται μόνον σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδος. Ειδικότερα στην Κρήτη ( πρώην Δήμος Ρούβα, οικισμοί: Γέργερη, Ζαρρός, Βορρίζα κλπ.) έχει εν μέρει αναβιώσει η καλλιέργεια του φυτού αυτού και η χρήση των ριζών του, για την βαφή νημάτων και υφασμάτων, σύμφωνα με τον παλαιό παραδοσιακό τρόπο. (Πληροφορίες: Δρ. Ιωάννης Ηλ. Βολανάκης, Εφορος αρχαιοτήτων ε.τ., rodiaki.gr ).

weeklyhubris.com

Οι νοικοκυρές έβαφαν και βάφουν τα αυγά τους

Το Ριζάρι, όπως αναφέραμε, είναι φυτό γνωστό για τις βαφικές του ιδιότητες από τα αρχαία χρόνια. Εχει χρησιμοποιηθεί στην βαφή υφασμάτων αφού δίνει φυσικό πορτοκαλί έως κόκκινο σκούρο χρώμα καθώς και ως φυσική βαφή των πασχαλινών αυγών.

«Και ήρχισε να βάφη εν χύτρα τα αβγά, με ριζάρι, κιννάβαρι και όξος», γράφει σε κάποιο διήγημά του ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, δίνοντάς μας στοιχεία για το πώς έβαφαν την εποχή του τα πασχαλινά αβγά.

Τα πασχαλινά αυγά βαμμένα με ριζάρι εκτός από το μοναδικό χρώμα τους είναι και ανεξίτηλα. Δεν βάφουν τα χέρια, ενώ η βαφή δεν εισχωρεί και στο εσωτερικό τους. Το αποτέλεσμα που δίνει είναι ένα βαθύ κόκκινο χρώμα. Ακόμη και σήμερα αρκετοί προτιμούν το ριζάρι για να βάψουν τα αυγά τους.

weeklyhubris.com

H διαδικασία για βάψιμο των αυγών

Κοπανίζουμε το ριζάρι σε γουδί για να μπορεί να βγάλει το χρώμα του ευκολότερα. Βράζουμε το ριζάρι σε νερό για 10 λεπτά και στη συνέχεια το αφήνουμε να κάτσει για 2-3 ώρες ή και όλη τη νύχτα. Το πρωί σουρώνουμε το ριζάρι και κατόπιν προσθέτουμε τα αυγά και τα βράζουμε για περίπου 15 λεπτά προσθέτοντας μισό ποτηράκι του κρασιού ξύδι (αν χρειαστεί συμπληρώνουμε νερό, ίσα που να καλύπτει τα αυγά). Η δοσολογία είναι 70 γρ. ριζάρι για 15 αυγά.

Ριζάρι μπορείτε να σπείρετε και να χρησιμοποιήσετε τη ρίζα του και φυσικά μπορείτε να βρείτε σε καταστήματα που πουλούν βότανα και μπαχαρικά.

Οι φαρμακευτικές του ιδιότητες

Το ριζάρι έχει φαρμακευτικές ιδιότητες. Η ρίζα του περιέχει ως σπουδαιότερες δραστικές ουσίες γλυκοζίτες (γαλιοσίνην, ασπερουλοσίτην), κιτρικό οξύ και άλλα οξέα, δεψικές και πηκτινικές ουσίες καθώς και σάκχαρο, λεύκωμα και λίγο λιπαρό έλαιο.

Οι γλυκοζίτες, που προαναφέραμε, αναφέρεται ότι έχουν αντιφλογιστική και σπασμολυτική δράση στο ουροποιητικό σύστημα και όταν αποβάλλονται δίνουν μία ροδοκόκκινη χροιά στα ούρα.

Σύμφωνα με πειράματα που έγιναν σε ζώα, αναστέλλουν ή εμποδίζουν το σχηματισμό πετρών από ασβέστιο (οξαλικά, φωσφορικά άλατα) και η ρίζα του φυτού συνιστάται στις νεφρολιθιάσεις και χολολιθιάσεις, πράγμα όμως το οποίο αμφισβητείται από άλλους. (Πληροφορίες: ifarmakeia.gr).

Στη λαϊκή ιατρική, αφέψημα της ρίζας της Ρουβίας της βαφικής, συνιστάται για διάφορες παθήσεις, είναι γευστική και τονωτική.

Αναφέρεται πως έχει ισχυρή λιθοδιαλυτική ενέργεια καθώς τα συστατικά που περιέχει διασπούν ταχέως το εξ ανοργάνων ουσιών περίβλημα των χολολίθων. (Δ. Σ. Καββάδας, Εικονογραφημένον Βοτανικόν-Φυτολογικόν Λεξικόν, τ. 2, Αθήνα αν. χρον. εκδ., σ. 3472-3473).

Αλλα είδη ρουβίας είναι: Ρουβία η περιπλανωμένη (Rubia peregrina), Ρουβία η στίλβουσα ( Rubia lucida ), Ρουβία η ελλειπτική (Rubia elliptica), Ρουβία η καρδιοειδής (Rubia cordata).

Πηγή φωτό: freenatureimages.eu
Αλλες πηγές: wikipedia.org, bostanistas.gr

https://www.thes.gr/

10 σοφά αποφθέγματα του Ιπποκράτη για την ισορροπία του νου

 

Στο απέραντο τοπίο της ιατρικής ιστορίας, ο Ιπποκράτης αποτελεί μια ιδιαίτερη μορφή που εμπνέει ανά τους αιώνες.

Ο Ιπποκράτης πίστευε στη θεραπεία ολόκληρου του ατόμου και όχι μόνο των συμπτωμάτων μιας συγκεκριμένης ασθένειας. Έδωσε έμφαση στη διασύνδεση του σώματος, του νου και του περιβάλλοντος. Αυτή η ολιστική προοπτική άνοιξε το δρόμο για μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση της υγείας και της ασθένειας.

Σε αντίθεση με τις επικρατούσες πεποιθήσεις της εποχής που απέδιδαν τις ασθένειες σε υπερφυσικές δυνάμεις, ο Ιπποκράτης επέμενε στην αναζήτηση φυσικών εξηγήσεων για τις ασθένειες. Τάχθηκε υπέρ μιας εμπειρικής προσέγγισης για την κατανόηση των αιτιών των ασθενειών, θέτοντας τις βάσεις για την ιατρική που βασίζεται σε αποδείξεις.

Ο Ιπποκράτης εισήγαγε τη  θεραπεία των χυμών, η οποία υποστήριζε ότι η υγεία του σώματος καθορίζεται από την ισορροπία τεσσάρων σωματικών υγρών ή χυμών: του αίματος, του φλέγματος, της μαύρης και της κίτρινης χολής. Η ανισορροπία σε αυτούς τους χυμούς θεωρούνταν η βασική αιτία των ασθενειών και οι θεραπείες αποσκοπούσαν στην αποκατάσταση της ισορροπίας.

10 αποφθέγματα του Ιπποκράτη

1.Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, η τροφή γίνεται πολύ δύσκολα ανεκτή» πολύ εύκολα γίνεται τον χειμώνα και κατά δεύτερο λόγο την άνοιξη.

2.Είναι αδύνατο να ξέρει την ιατρική αυτός που δεν ξέρει ακριβώς τι είναι ο άνθρωπος.

3.Από την ηρεμία και την τεμπελιά αυξάνεται η δειλία, από τις κακουχίες και τον πόνο, η ανδρεία.

4.Η ζωή είναι σύντομη αλλά η ιατρική μακρόχρονη, η ευκαιρία φευγαλέα, η πείρα απατηλή, η σωστή κρίση δύσκολη. Ο γιατρός πρέπει λοιπόν όχι μόνο να προσφέρει στον άρρωστο ό,τι αρμόζει, αλλά να έχει και τη δική του βοήθεια, τη βοήθεια των προσώπων που τον περιβάλλουν και τις κατάλληλες για την περίσταση συνθήκες.

5.Η λιτή και αυστηρή δίαιτα είναι πάντα επικίνδυνη και στις μακροχρόνιες αρρώστιες και τις βαριές, όπου δεν γίνεται δεχτή. Εξάλλου, η δίαιτα που οδηγεί στα έσχατα όρια αδυνατίσματος είναι βλαβερή, γιατί η αποκατάσταση της ζημιάς, όταν έχει φτάσει στο έσχατο σημείο, είναι πολύ δύσκολη.

6.Όταν η αρρώστια βρίσκεται στο κρισιμότερο σημείο της, τότε πρέπει να εφαρμόζεται πολύ αυστηρή δίαιτα.

7.Οι άνθρωποι για να τα βγάλουν πέρα στη ζωή τους, μηχανεύονται πολλά και διάφορα.

8.Οι χοντροί εκ φύσεως πεθαίνουν πολύ πιο γρήγορα από τους αδύνατους.

9.Τόσο ο ύπνος όσο και η αγρύπνια, αν ξεπερνούν το μέτρο σημαίνουν ασθένεια.

10.Στην τροφή είναι το καλύτερο φάρμακο και στην τροφή το πιο βλαβερό δηλητήριο. Το χειρότερο και το καλύτερο για κάτι.

https://www.lavart.gr/