Μακράν η ομορφότερη ορεινή διαδρομή της Πελοποννήσου (καθόλου δεν υπερβάλω) ο παλιός επαρχιακός δρόμος που συνδέει τη Σπάρτη με την Καλαμάτα!
Καλοί οι αυτοκινητόδρομοι, δε λέω. Πας στη δουλειά σου γρήγορα και με περισσότερη ασφάλεια. Αλλά έλα, παραδεχτείτε το, είναι βαρετοί. Τουλάχιστον εγώ βαριέμαι θανάσιμα σε αυτούς τους κλειστούς δρόμους, αφού δε μπορώ να δω και πολλά πέρα από το μακρύ ασφάλτινο φίδι που απλώνεται μπροστά μου. Γι αυτό πάντα προτιμώ να κινούμαι σε επαρχιακούς δρόμους. Αν και ομολογώ πως οι περισσότεροι είναι σε κακή κατάσταση. Παρόλα αυτά, τους προτιμώ.
Σημαντικό επίσης είναι να μην έχεις μαζί σου βιαστικούς συνεπιβάτες. Οι βιαστικοί ας πάρουν τον αυτοκινητόδρομο κι ας πάνε στη δουλειά τους άνετα και γρήγορα. Εμείς οι αθεράπευτα ρομαντικοί και μαγεμένοι απ’ τη ζωή, ας πάρουμε τα βουνά. Που στην περίπτωσή μας είναι και πραγματικότητα!
Εδώ να σου πω πως είτε ακολουθήσεις τον καινούριο αυτοκινητόδρομο για να κινηθείς από τη μία πόλη στην άλλη, είτε τον παλιό επαρχιακό δρόμο μέσω Ταϋγέτου, την ίδια ώρα θα κάνεις. Η διαφορά είναι ξεκάθαρα στις εικόνες που θέλεις να δεις και στην άνεσή σου. Α και στα διόδια…
Σπάρτη – Καλαμάτα μέσω Ταϋγέτου η ομορφότερη ορεινή διαδρομή
Η διαδρομή Σπάρτη – Καλαμάτα μέσω Ταϋγέτου δεν είναι μόνο ένας δρόμος, είναι ολόκληρη ψυχοθεραπεία! Πες μου που θα βρεις κρεβάτι σαν τους πρόποδες του Ταϋγέτου να ξαπλώσεις και να βγάλεις τα εσώψυχά σου. Που θα βρεις τέτοιο μέρος που μεμιάς θα γαληνέψει την ψυχή σου. Μην το ψάχνεις, πουθενά δε θα ανακαλύψεις τέτοιον παράδεισο!
Πριν από χρόνια που η σύνδεση της Σπάρτης με την Καλαμάτα γινόταν κατά βάση από αυτό τον δρόμο, υπήρχαν παντού πωλητές που ανάλογα την εποχή πουλούσαν φρούτα, μυρωδικά, λαχανικά, γλυκά κι ένα σωρό άλλα καλούδια στους πάγκους τους! Εκεί να σε έβγαζε ο δρόμος καλοκαίρι με τα κεράσια και τα ζαρβατικά στημένα στις άκρες του δρόμου! Μια εντελώς διαφορετική εικόνα, που πια συναντάμε όλο και πιο σπάνια.
Εκτός από τον κεντρικό δρόμο που ενώνει τους δυο νομούς της νότιας Πελοποννήσου, υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι που οδηγούν σε μικρά χωριά. Το βουνό είναι πραγματικά απέραντο αλλά αξίζει να το εξερευνήσει κανείς. Είτε το κάνεις με αυτοκίνητο είτε με πόδια ακολουθώντας μονοπάτια, αξίζει κάθε προσπάθεια και θυσία. Το δίκτυο μονοπατιών του Ταϋγέτου είναι πράγματι εντυπωσιακό αφού καλύπτει πολύ μεγάλο μέρος της οροσειράς.
Εκείνο όμως που κάνει τον άνθρωπο να υποκλίνεται μπροστά στη μαγεία είναι οι εναλλαγές του τοπίου. Η μπροστινή πλευρά του Ταϋγέτου, αυτή που βλέπει στη Σπάρτη δηλαδή, είναι πιο άγρια και απότομη. Μοιάζει σαν ένας γίγαντας να έκοψε το βουνό από τη μια μεριά με ένα τσεκούρι. Κι αυτό τώρα, πέφτει απότομα και κατακόρυφα στην κοιλάδα του Ευρώτα.
Μόλις όμως περάσεις το τουριστικό που είναι και το ψηλότερο σημείο αυτής της διαδρομής, τα πράγματα αλλάζουν εντελώς. Πλέον δεν έχεις έναν άγριο ορεινό όγκο να πέφτει σαν λαιμητόμος στη γη, αλλά ένα απέραντο σύμπλεγμα από μικρότερες κορυφές να χάνονται μέχρι εκεί που σταματάει η στεριά κι αρχίζει η θάλασσα.
Έχε υπόψη σου πως στο τουριστικό η θερμοκρασία είναι δέκα βαθμούς λιγότερη και από τις δύο πόλεις. Όαση το καλοκαίρι,δράμα το χειμώνα.
Θυμήσου επίσης πως τα πισινά χωριά του Ταϋγέτου είναι τους κουκλίστικα. Μάλιστα η Αλαγονία είναι από τα πιο πρωτοποριακά χωριά της Ελλάδας.
Μην ξεχάσω να σου πω πως αν πετύχεις την ώρα που ο ήλιος χάνεται στο Μεσσηνιακό κόλπο, θα δεις ένα από τα πιο πορφυρά ηλιοβασιλέματα της ζωής σου.
Επιπλέον από την πισινή πλευρά ανοίγει το μάτι, φτάνει στη θάλασσα κι όλα μαλακώνουν. Αν με ρωτάς ποια πλευρά είναι καλύτερη, δεν μπορώ να σου απαντήσω. Ολόκληρη αυτή η διαδρομή (1 ώρα περίπου) είναι ένα βιωματικό ταξίδι.
Το μόνο που σε παροτρύνω να κάνεις, είναι να περάσεις από αυτό το δρόμο! Θα διαπιστώσεις και μόνος σου, πως δεν πρόκειται απλώς για μια διαδρομή αλλά για μια ανεπανάληπτη εμπειρία!
https://karidotsouflo.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου