Τετάρτη 23 Αυγούστου 2023

Είσαι αυτός που σε ψηφίζει;

 Είσαι αυτός που σε ψηφίζει;

Με τι κριτήρια ψηφίζουμε;

Της Νάντιας Γώγουλου

Αποτελούν αντικείμενο μακροχρόνιων επιστημονικών , κοινωνιολογικών και ανθρωπιστικών αναλύσεων, τα κύρια κριτήρια, με βάση τα οποία, πίσω από τα ημίκλειστα παραβάν, οι πάσης λογής ψηφοφόροι αποφασίζουν τον εκλεκτό τους τόσο στον Πολιτιστικό Σύλλογο μίας επαρχίας όσο και έως την επιλογή Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής…

Αποτελεί δε συγχρόνως και το πιο χρηστικό και πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των διαφημιστικών εταιρειών προώθησης μίας εκλογικής καμπάνιας, η παραμετροποίηση των κριτηρίων, των κινήτρων και των προθέσεων των ψηφοφόρων, στο βωμό των οποίων, οι φιλόδοξοι υποψήφιοι μετέρχονται κάθε μέσο που θα τους εξασφαλίσει τη νίκη και φυσικά τον κοινωνιολογικό έλεγχο των υποψήφιων ψηφοφόρων τους.

Με τι κριτήρια όμως στην πραγματικότητα αποφασίζουμε; Τι επιδρά και κατευθύνει την επιλογή μας την κρίσιμη ελάχιστη ώρα της κάλπης; Γιατί μετά από λίγο χρονικό διάστημα τυχόν απαρνιόμαστε ή μετανιώνουμε για την ψήφο μας και γιατί τυχόν ασκούμε δριμεία κριτική μεταγενέστερα στην ίδια την επιλογή μας;

Οι περισσότεροι από εμάς, πιθανότατα έχουμε δοκιμάσει αυτά τα συναισθήματα ή αυτές τις ψυχολογικές μεταπτώσεις στην διάρκεια μίας εκλογικής διαδικασίας και εν τέλει εκλογικής επιλογής.

Μοιάζει πολλές φορές σαν να είναι το χρονικό σημείο που παραμερίζεται ακούσια ο δείκτης νοημοσύνης μας , από υποσυνείδητες εκτροπές φροϊδικών προσεγγίσεων, με κλειδί ίσως το πρωταρχικό κριτήριο -που αν σκεφθούμε καθαρά φαίνεται πως σφόδρα ισχύει – , μήπως σχεδόν πάντα τείνουμε να ψηφίζουμε άτομα που θεωρούμε για απροσδιόριστους λόγους κατώτερα από εμάς;

Τούτο εδράζεται στην εξήγηση, προφανώς, ότι υποσυνείδητα μας δίδεται η ψευδαίσθηση εξουσίας και ελέγχου μίας απόφασης -που φαντάζει ότι θα καθορίσει το τελικό σύνολο-, και ρέπουμε στο να δώσουμε την ψευδεπίγραφη εκλογική μας δύναμη στον , κατά την υποσυνείδητη εγκεφαλική υπόφυσή μας, λιγότερο προσοντούχο υποψήφιο … Έναν υποψήφιο που νομίζουμε πως μπορεί να είναι λιγότερο πετυχημένος από εμάς, λιγότερο όμορφος από εμάς, οικονομικά ασθενέστερος από εμάς, ένας άνθρωπος που μπορεί να φέρει χαρακτηριστικά κάποιου που στη ζωή μας κερδίσαμε σε κάτι ή τον άνθρωπο που παρουσιάζει εν γένει συγκριτικά με εμάς στο μυαλό μας μειωμένα και “διαχειρίσιμα” προσόντα..

Η στιγμιαία αυτοακύρωση του βαθμού ευφυϊας μας που λαμβάνει χώρα πολλές φορές κατά την ώρα της κάλπης, είναι σύνοδο χαρακτηριστικό μίας αποδεχούμενης εσωτερικής διεργασίας, που όπως φαίνεται, τείνει να μην ενοχλείται από την εικονική “δυναμοδότηση” ενός θεωρητικά “κατώτερου ημών”. Η εσωτερική ικανοποίηση ότι “είμαι καλύτερος αυτού που επέλεξα να με εξουσιάζει” σημαίνει πως υποσυνείδητα δε θα με εξουσιάζει και “οπλίζει” το σταυρό της εκλογικής προτίμησης και δεν επιδρά αρνητικά στο εγγενές εγωϊστικό μας περιβάλλον.

Άλλωστε, και η λογική της εξαιρετικά ρηξικέλευθης και ευφυούς ιδέας της Cambridge Analytica, που μετετράπη εν τέλει σε σκάνδαλο, σκοπό είχε να αφαιμάξει από το εκλογικό κοινό δια μέσω ηλεκτρονικών μέσων, τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων και να ετοιμάσει τους υποψηφίους στις παραμέτρους αυτές, εμφιλοχωρώντας τεχνηέντως στον υποσυνείδητο εσωτερικό τους κόσμο …

Φοβόμαστε, μήπως, και αρνούμαστε εσωτερικά να δώσουμε θέση σε πιο «άξια» άτομα από εμάς με αποτέλεσμα ο φαύλος κύκλος να διογκώνεται και να υποτροπιάζει προϊόντος του χρόνου σε κάθε εκλογική αναμέτρηση ή μήπως αδιαφορούμε, βυθισμένοι στο matrix της καθημερινότητά μας για τα κοινά, λαμβάνοντας επιπόλαιες αποφάσεις εικόνας και διαφήμισης…;

Έρμαια του στενού πυρήνα του εαυτού μας που έχει ονομαστεί από τον Freud “ID” και της συνακόλουθης ασυνείδητης εσωψυχικής διαδικασίας ή κατά τον Περικλή “μόνοι γάρ τον τε μηδέν τώνδε μετέχοντα ουκ απράγμονα , αλλ’ αχρείον νομίζομεν..[..]..”..;

https://infognomonpolitics.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου