Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2022

Σκοτεινές διακρατικές συνεννοήσεις και «τρομοκρατία»

 Σκοτεινές διακρατικές συνεννοήσεις και «τρομοκρατία»

Παιχνίδια για την παράδοση αγωνιστών από την Κύπρο σε άλλες χώρες

Αλέκος Μιχαηλίδης   

Πέρασε κάπως στα ψιλά, αλλά καλό είναι να γίνει μια συζήτηση σχετικά με τέτοιες προτάσεις νόμου, που συνήθως κατατίθενται στη Βουλή κατόπιν «ώθησης» από άλλες χώρες, ξένες κυβερνήσεις, πρεσβείες ή «φίλους» των βουλευτών μας. Ευτυχώς, τούτη τη φορά γράφουμε για κάτι που καταψηφίστηκε, προς τιμήν όλων των βουλευτών πλην αυτών του ΔΗΣΥ και του Κινήματος Οικολόγων. Το νομοσχέδιο αφορούσε τη διευκόλυνση του μηχανισμού παράδοσης καταζητούμενων προσώπων βάσει εντάλματος σύλληψης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ηνωμένου Βασιλείου και ήταν, βεβαίως, προτεραιότητα της κυβέρνησης και των βουλευτών του ΔΗΣΥ, μελών της Επιτροπής Νομικών, Νίκου Τορναρίτη, Φωτεινής Τσιρίδου και Νίκου Γεωργίου -ακόμα διερωτούμαστε γιατί το υπερψήφισαν οι βουλευτές των Οικολόγων.

 

Εν πάση περιπτώσει, πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που θυμίζει σκοτεινές εποχές της βρετανικής αποικιοκρατίας, όπου πίσω από τη λέξη «τρομοκρατία» δικαιολογούνται τα ειδεχθέστερα εγκλήματα εις βάρος της ελευθερίας του ανθρώπου. Όπως εξήγησε ο βουλευτής της ΕΔΕΚ, νομικός και άριστος γνώστης της δικαιοσύνης, Κωστής Ευσταθίου, το νομοσχέδιο προνοεί ότι σε περίπτωση έκδοσης καταζητούμενου προσώπου, δεν θα υφίσταται η υπερασπιστική γραμμή της «πολιτικής δίωξης». Δηλαδή, το καταζητούμενο πρόσωπο δεν θα δικαιούται να εφεσιβάλει την απόφαση της έκδοσης, έστω ισχυριζόμενο ότι διώκεται για την πολιτική του δράση. Είτε στην Κύπρο είτε στο Κουρδιστάν είτε στην Παλαιστίνη και πάει λέγοντας.

Το νομοσχέδιο, όπως επίσης ανέφερε ο Κωστής Ευσταθίου στην Ολομέλεια της προηγούμενης Πέμπτης, περιείχε αοριστίες ικανές να «μπλέξουν» την Κύπρο σε καταδίκες ανθρώπων που θεωρούνται τρομοκράτες από το βρετανικό κράτος. Οι αοριστίες αυτές επιτρέπουν στο βρετανικό κράτος να ζητήσει την έκδοση ενός Κούρδου, Παλαιστίνιου, Αρμένιου, Κινέζου, Βιετναμέζου, Κυπρίου αγωνιστή, ισχυριζόμενο ότι είναι μέλος «τρομοκρατικής οργάνωσης». Ο κ. Ευσταθίου θύμισε μάλιστα και την περίπτωση του Κούρδου αγωνιστή Τσερκέζ Κορκμάζ, του οποίου την έκδοση απαίτησαν οι γερμανικές Αρχές, με τη δικαιολογία ότι μοίραζε φυλλάδια του κουρδικού PKK και διοργάνωσε εκδήλωση για τον κουρδικό αγώνα. Οι γερμανικές Αρχές, προφανώς, θα προχωρούσαν -μετά την «παραλαβή»- στην παράδοση του Κορκμάζ στην Τουρκία και σήμερα θα αργοπέθαινε στα σκοτεινά κελιά του Ερντογάν αν δεν στεκόταν στο ύψος του ο δικαστής στη Λάρνακα και αν δεν αποδεχόταν τη δράση του ως πολιτική.

Καταλαβαίνει κανείς ότι η Βρετανία και το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυπριακή κυβέρνηση, στοχεύουν σε τέτοιου είδους υποθέσεις, ώστε να μην μπορεί το όποιο κυπριακό δικαστήριο να αρνηθεί την οποιαδήποτε έκδοση, όποιος και να βασανίζεται για την πολιτική του δράση. Αν, λοιπόν, το νομοσχέδιο εγκρινόταν, ο οποιοσδήποτε καταζητούμενος από τις βρετανικές Αρχές, δεν θα μπορούσε να επικαλεστεί την πολιτική του δίωξη, σε μια δημοκρατία, σε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολύ καλά, εξάλλου, ο Κωστής Ευσταθίου, πάντα με έγνοια για την ελευθερία και τη δημοκρατία, για τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, επεσήμανε ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής, πως για τη Βρετανία, η οποία απλώνει το μακρύ της χέρι στις δημοκρατίες του κόσμου, η ΕΟΚΑ ήταν τρομοκρατική οργάνωση το 1955, όπως επίσης και η «Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (PLO) λίγα χρόνια μετά, όπως είναι σήμερα το «Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν» (PKK). Αν, δηλαδή, αποφασίσουν οι ΗΠΑ, η Αγγλία και οι Βρυξέλλες πως είναι τρομοκρατική πράξη να στηρίζει κανείς τον κουρδικό αγώνα ή να αντιστέκεται στην τουρκική κατοχή, μέσω του ευτυχώς απορριφθέντος νομοσχεδίου θα μπορούσε η Βρετανία να ζητήσει την έκδοση των «εγκληματιών». Και η κυβέρνηση, ο ΔΗΣΥ και οι Οικολόγοι ήθελαν να γίνει νόμος του κράτους.

Φιλελεύθερος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου