ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ 6 ΜΟΝΟ ΛΕΞΕΙΣ!

 

 Se non è vero, è  ben trovato("αν δεν είναι αληθινό, έχει εύστοχα επινοηθεί").  Πολλές φορές από το 1585 που έγραψε αυτόν τον αφορισμό ο Τζιορντάνο Μπρούνο, συνόδευσε ιστορίες που μπορεί να μην ήσαν αληθείς αλλά όπως είχαν ειπωθεί, δημιουργούσαν σε πολλούς την πεποίθηση πως ήσαν αληθινές.
Αυτή είναι και η σημερινή ιστορία που έχει με τα χρόνια δημιουργήσει σε πολλούς την βεβαιότητα πως είναι πραγματική.
Κάπου την 10ετια του 20 ο Χεμινγουέη, τότε μεταξύ 20 έως 30 ετών, τα έπινε με άλλους συναδέλφους του στο Παρίσι και κατ΄ άλλους στην Νέα Υόρκη.
Στην συζήτηση που έκαναν καυχήθηκε πως μπορεί να γράψει μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος με έξι λέξεις!
Όταν το άκουσαν οι άλλοι κάγχασαν, αλλά αυτός απτόητος επέμενε και τους προέτρεψε να βάλουν αν θέλουν  στοίχημα 10 δολάρια ο καθένας.
Αν κέρδιζε  θα τα έπαιρνε όλα και αν έχανε θα έδινε  στον καθένα από 20 δολάρια, αρκετά σεβαστό ποσό για εκείνη την εποχή .
Η ομήγυρη συμφωνεί και ο Χεμινγουέη παίρνει μια χαρτοπετσέτα και γράφει: For Sale, Baby Shoes, Never Worn, δηλαδή Προς πώληση, παιδικά παπουτσάκια, αφόρετα.
Έτσι κερδίζει και μαζεύει όλα τα δολάρια.
Το θέμα είναι ότι ο ίδιος  ο Χεμινγουέη δεν έχει γράψει πουθενά το περιστατικό αυτό!

 

Η ιστορία πρωτογράφτηκε το 1991 στο βιβλίο  του  Peter Miller με τίτλο «Συγγραφέας! Σεναριογράφος! Πώς να πετύχεις ως συγγραφέας στη Νέα Υόρκη και στο Χόλιγουντ» και αναφέρει πως έγινε στο εστιατόριο Luchow της Νέας Υόρκης.
Όταν επανεκδόθηκε το βιβλίο το 1996 ανέφερε ως τοποθεσία το ξενοδοχείο Algonquin του Μανχάτταν, στο οποίο από το 1919 έως το 1929 μαζεύονταν και έτρωγαν συγγραφείς, ηθοποιοί και κριτικοί που αποτελούσαν τον γνωστό Vicious Circle ή Algonquin Round Table. Σχετική με αυτόν τον κύκλο είναι και η ταινία του 1994 Mrs. Parker and the Vicious Circle. Ο Miller γράφει πως την ιστορία την είχε ακούσει από ένα μεγαλοσχήμονα του Συνδικάτου του Τύπου.
Το 1996 ξαναβρίσκουμε αυτή την ιστορία στο θεατρικό έργο με την ζωή του Χεμινγουέη, Papa.

Ο συγγραφέας του έργου deGroot, υπερασπιζόμενος ότι η απεικόνιση  του Χέμινγουεϊ στο έργο του είναι πραγματική, είπε στο θεατρικό περιοδικό  Playbill : «Όλα στο έργο βασίζονται σε γεγονότα όπως περιγράφονται από τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ, ή σε αυτούς που τον γνώριζαν καλά. Το αν αυτά ήσαν πραγματικά είναι κάτι που δεν θα ξέρουμε ποτέ αληθινά. Αλλά ο Χέμινγουεϊ και πολλοί άλλοι ισχυρίστηκαν ότι το έκαναν.»
Έκτοτε η ιστορία κυκλοφορεί ευρέως και χρησιμοποιείται ως υπόδειγμα στα μαθήματα Δημιουργικής Γραφής ή στα βιβλία περί συγγραφής.
Το 2008 όμως το Snopes που ειδικεύεται στην διαπίστωση της αλήθειας των διάφορων αστικών μύθων, φημών και ψευδών ειδήσεων βρήκε σε εφημερίδα του Tucson του 1945 στην στήλη Διάφορα αντικείμενα προς πώληση την παρακάτω παρόμοια αγγελία:
Small pile scrap lumber nursery chair baby shoes never worn Νο2
δηλαδή: Μικρή παλιά παιδική καρέκλα, αφόρετα παιδικά παπούτσια Νο 2

Το 2013 το Quote Investigator, που ασχολείται με την διαπίστωση της αλήθειας διαφόρων ευρέως κυκλοφορούντων αποφθεγμάτων, με την βοήθεια των ερευνητών του, βρήκε σε εφημερίδα του Μίτσιγκαν του 1906 και στην στήλη Σύντομες ιστορίες της πόλης την αγγελία :
For sale, baby carriage; Never been used. Apply at this office.
(Προς πώληση παιδικό καροτσάκι. Αχρησιμοποίητο. Απευθυνθείτε σε αυτό το γραφείο)
Το 1910 δημοσιεύτηκε άρθρο σχετικά με μια παρόμοια μικρή αγγελία
Baby’s hand made trousseau and baby’s bed for sale. Never been used. (Πωλούνται παιδικά χειροποίητα ρούχα και κρεβατάκι. Αχρησιμοποίητα.)
Το άρθρο αναφέρεται στο θάνατο του παιδιού και στη θλίψη των γονέων. Ο ανώνυμος δημοσιογράφος τόνισε ότι μέσα από  αυτή την καθημερινή διαφήμιση, που εύκολα παραβλέπει κανείς  «υφάνθηκε μια μικρή ιστορία της καρδιάς».
Το 1917 σε ένα δοκίμιο του William R. Kane, σε μια έκδοση για ασχολούμενους με την λογοτεχνία, αναφερόταν το πώς συνθέτει κανείς μια δυνατή διήγηση. Ο συνοπτικός τίτλος «Little Shoes, Never Wear» προτάθηκε για μια ιστορία για «μια γυναίκα που έχει χάσει το μωρό της».
Το 1921 ένας αρθρογράφος, το άρθρο του οποίου είχε πανεθνική δημοσιότητα, σχολιάζοντας μια διαφήμιση που έγραφε: “Baby carriage for sale, never used” έγραψε πως φίλος του, του είπε πως θα αποτελούσε καλή ιδέα για ταινία.
Το 1921 το περιοδικό Life αναπαρήγαγε την παρακάτω παράγραφο από εφημερίδα που έγραφε: Μεγάλος Αμερικανός δραματουργός θα είναι ο άντρας ή η γυναίκα που μπορεί να γράψει ένα μονόπρακτο τόσο οδυνηρό όσο μια διαφήμιση 7 λέξεων που γράφει η Houston Post: For Sale, a baby carriage; never used.
Την ίδια άποψη εξέφρασε μετά ένα μήνα και ο Avery  Hopwood, δημοφιλής τότε συγγραφέας έργων για το Μπροντγουέη.
Από τα παραπάνω διαπιστώνει κανείς πως η βάση της ιστορίας των 6 λέξεων υπήρχε και ήταν ευρέως γνωστή από την εποχή που ο Χεμινγουέη ήταν ακόμα παιδί.
Δεν αποκλείεται λοιπόν πράγματι αυτός που την είπε στον Peter Miller αν δεν την κατασκεύασε ο ίδιος, να την έχει ακούσει από τον Χεμινγουέη, γνωστό τζογαδόρο, να την παρουσιάζει σε κάποια παρέα για να τους προκαλέσει να στοιχηματίσουν!
Την ιστορία αυτή την θυμήθηκα όταν την βρήκα σε ένα παλιό μου αρχείο της χρυσής εποχής των μπλογκ. Είχα σκεφτεί τότε να προτείνω να προσπαθήσουν όλοι να γράψουν μια αντίστοιχη ιστορία με ελάχιστες λέξεις, σχέδιο που ναυάγησε γιατί ακολουθώντας την τότε επικαιρότητα το ξέχασα! 
Σαν παράδειγμα δε είχα σημειώσει, το γνωστό τότε, βραχύτατο ανέκδοτο του Αλβανού τουρίστα, και την φράση του Ντίνου Χριστιανόπουλου-Τα πρόβατα απέργησαν και ζητούν καλύτερες συνθήκες σφαγής!

https://atheofobos2.blogspot.com/