Διαβάζουμε, σχεδόν καθημερινά πλέον, αναλύσεις επί αναλύσεων για την κατάσταση στα Ελληνοτουρκικά.
Εκτιμήσεις και απόψεις που θυμίζουν περισσότερο το μουρμούρισμα της ήττας και την προετοιμασία κλίματος αποδοχής Εδαφικών απωλειών … παρά σκέψεις με σαφή χαρακτήρα Νίκης.
Κανείς δε φαίνεται να εξηγεί στον Ελληνικό λαό πως ο βασικός λόγος που η Τουρκία 45 χρόνια τώρα δεν έχει τολμήσει το παραμικρό ενάντια στην «μικρή πλην τιμία Ελλαδίτσα» είναι ότι ΔΕ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΣΕ ΟΛΟΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ … και ειδικά με την Ελλάδα σε ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΘΕΣΗ.
ΔΕ ΔΥΝΑΤΑΙ, τελεία και παύλα (., -)
Αυτό, όμως, που μπορεί να κάνει με επιτυχία είναι να εντοπίσει μια όποια μικρή και σύντομη σύγκρουση σε μια αμφισβητούμενη περιοχή αναγκάζοντας την Ελλάδα να πάει σε εις βάρος της διαπραγματεύσεις εν όψει απειλής γενικευμένου Πολέμου!
Μα! … ο Γενικευμένος Πόλεμος είναι αυτός που συμφέρει την Ελλάδα!!!
Ακούγεται παράδοξο αλλά μόνο μια γενικευμένη σύγκρουση με την Τουρκία θα έφερνε τα ακόλουθα θαυμαστά αποτελέσματα:
1. Θα δίδασκε στην Τουρκία το τρομακτικό κόστος του χυδαίου της τσαμπουκά όταν αντιμετωπίζεις ένα συντεταγμένο Κράτος με ψυχωμένο λαό που ψάχνει να σε τιμωρήσει παραδειγματικά.
2. Θα εξηγούσε γλαφυρά στο κομμάτι του Τουρκικού λαού, που ακόμη αναζητά να επιβληθεί στους γειτονικούς του λαούς δια της βίας, την φρικιαστική ισχύ των σύγχρονων οπλικών συστημάτων.
3. Θα ανατίναζε την παραπαίουσα Τουρκική Οικονομία, η οποία ήδη βλέπει τη σκιά του ΔΝΤ να πλησιάζει.
4. Θα έδινε άλλον αέρα διαπραγματευτικό στις Ελληνικές κυβερνήσεις στα Διεθνή fora.
5. Θα έπειθε και άλλους αμφιταλαντευόμενους γείτονες της Ελλάδας πως καλύτερο και σοφότερο είναι να επιδιώξουνε το δρόμο της Ειρήνης και όχι της αδιάκοπης αμφισβήτησης, κάτι που μεταξύ άλλων μας οδηγεί και σε τρομερά έξοδα για τη συντήρηση Στρατιωτικών δυνάμεων.
6. Θα εξανάγκαζε το εγχώριο Πολιτικό σύστημα σε τρομακτικές αναδιατάξεις, οι οποίες θα έθιγαν τον Έλεγχο των Δανειστών εις βάρος της Ελληνικής Οικονομίας.
7. θα ξυπνούσε όλες τις εσωτερικές ρήξεις της Τουρκικής Κοινωνίας με δραματικά αποτελέσματα για την ίδια τη συνοχή του Νέο-Οθωμανισμού.
Και το σημαντικότερο απ’ όλα:
7. Θα έδενε γερά τον Ελληνικό λαό που τώρα αντιμετωπίζει πλέον το φάσμα της αποσάθρωσης αποσυντονισμένος από μυριάδες ρητορικών με κοινό παρονομαστή την υποταγή και την αυτοκαταστροφική Εθνοκτονία.
ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ, ΟΜΩΣ, μα είναι επιλογή ο Πόλεμος που θα μας οδηγήσει σε δράματα, νεκρούς και απώλειες;
Η πιο αρμόζουσα απάντηση σ’ αυτό είναι: Μα είναι επιλογή το να χάσεις την πατρίδα σου, να ζεις ταπεινωμένος και φτωχός με ανεπαρκή επιδόματα και ανά πάσα στιγμή να γίνεσαι βορά ενός αχόρταγου Τουρκικού Μεγαλο – ιδεατισμού;
ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ.
Η ζωή είναι μικρή και ο καθένας μας επιλέγει τί βίο θα διάγει…
ΠΟΙΑ ΖΩΗ ΔΙΑΛΕΓΕΙΣ και κατά πόσον επιλέγεις να ζήσεις με τον φόβο και το προσκύνημα είναι ταυτόχρονα και ατομικό και συλλογικό ζήτημα.
ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ, ΟΜΩΣ, ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΟΙ ΘΑ ΤΟ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΕ = ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ από πολλούς και α-διάφορους ώστε ο Ελληνισμός ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ.
ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ.
ΟΛΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΣΦΑΧΤΕΙ ΣΤΑ ΒΟΥΒΑ, με κάποιες δηλώσεις περί Πολιτικής ευθύνης και Ομόνοιας του Πολιτικού Κόσμου ενώπιον της Κρίσης…
Σκεφτείτε λίγο:
Αν η νοοτροπία της φοβικότητας και της δειλίας μας συνέφερε θα την επικοινωνούσαν με τόση περίσσια χάρη στην Τηλεόραση;
ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΦΟΒOYΝΤΑΙ ΕΝΘΕΝ ΚΑΚΕΙΘΕΝ είναι ακριβώς το να βγούμε στην αρένα;
Τι λέτε;
Υπάρχει, όμως, μια προϋπόθεση, βεβαίως βεβαίως: ΤΟ ΝΑ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΡΙΣΚΑΡΟΥΜΕ τις μικρο-αστικές μας μικρο-ανέσεις.
Μέχρι μέσα μας να ωριμάσει αυτή η διεργασία, τουλάχιστον ας θυμόμαστε κάτι:
Η Τουρκία γνωρίζει, όπως και όσοι τη συνδράμουν, ότι ΔΕ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ μία Ενωμένη και αποφασισμένη για ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΕΛΛΑΔΑ.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ΑΝ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΩΣ ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ τότε το ΛΑΘΟΣ ήδη ενεργείται – και αυτό το λάθος θα είναι χειρότερο από έγκλημα, όπως έλεγε ο Ταλεϋράνδος!
Ποτέ μια χώρα δεν απαντάει σε μία ευθεία αμφισβήτηση με την αστεία συγκέντρωση δυνάμεων στην περιοχή της Κρίσης. ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΜΕ ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΑ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ.
Αν αντιθέτως ακούσετε πως ούτε ίχνος ελληνικών ενόπλων Δυνάμεων δεν παρευρίσκεται στο σημείο εντοπισμού της αμφισβήτησης αλλά κάθε μονάδα είναι στα σημεία διασποράς και ο Έλληνας Πρέσβης στέλνει τελεσίγραφο αποχώρησης των Εχθρικών Δυνάμεων, ΤΟΤΕ Η ΝΙΚΗ κτίζεται και η Κυβέρνηση έχει αποφασίσει να χτυπήσει παραδειγματικά!
Ας υποθέσουμε, και ας το δούμε από την ανάποδη, ότι η Ελλάδα ξαφνικά αμφισβητούσε την Ανδριανούπολη και με κάποιον τρόπο την έπληττε.
Η Τουρκία τί θα έκανε δηλαδή; Θα αμύνονταν της Ανδριανούπολης και αν δεν τα κατάφερνε και πολύ καλά θα πήγαινε στη Χάγη να το συζητήσει;
Ή θα επέλεγε να μας χτυπήσει ολομέτωπα, με στρατηγικά και τακτικά τετελεσμένα σε Ολοκληρωτικό Πόλεμο;
ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΕ ΤΟΠΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ και μετά ΑΠΟΚΛΙΜΑΚΩΣΗ με αποτέλεσμα τη διαπραγμάτευση, ΘΑ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΗΤΤΗΘΕΙ ΠΡΙΝ ΦΤΑΣΕΙ ΚΑΝ ΣΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ…
Η Ελλάδα έχει συμφέρον απ’ την Γενίκευση μιας σύγκρουσης, αφού πρώτα θα έχει εξαντλήσει κάθε μέσο επίπονων κυρώσεων εις βάρος του επιτιθέμενου, σε Επικοινωνιακό και Οικονομικό επίπεδο.
Έχει μόνον να κερδίσει και αυτό είναι το Μεγάλο Μυστικό που αποκρύπτεται συστηματικά απ’ τον Ελληνικό Λαό.
Ουσιαστικά βρισκόμαστε απέναντι σ’ ένα τρομακτικό σταυροδρόμι της Ιστορίας μας, αντιμέτωποι με μία πραγματική ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΚΡΙΣΗ.
Ή Τώρα ή Ποτέ είναι η μόνη επιλογή που έχουμε να κάνουμε απέναντι σε μια Τουρκία που γιγαντώνεται και ετοιμάζεται να μας καταπιεί – τόσο απλό!
…και ακόμα κι αν κάποιος διαφωνεί με την εκτίμηση ας σκεφτεί βαθύτερα ποιος πραγματικά κερδίζει όταν με μία Φανταχτερή Κρίση οδηγείσαι να απωλέσεις Κυριαρχία και Αυτοδιάθεση!
Αυτό παρακολουθούμε τώρα!
Το ζούμε.
Μένει να δούμε και το κατά πόσον θα το ανεχτούμε!
Σε ποιον βαθμό, δηλαδή, θα συνεχίσουμε να είμαστε μια Φοβική Κοινωνία Ανοχής της κάθε έμπρακτης προσβολής…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου