Είναι η πρώτη επιλογή του Ερντογάν ο πόλεμος; Η 'γαλάζια πατρίδα' σας θα γίνει κόκκινο ποτάμι...

Πρίν ο φόβος κυριεύσει το τρομαγμένο και ταλαιπωρημένο από την δεκαετία έθνος μας, ας απαντήσουμε: Όχι. Αν όμως με όπλο τον φόβο πού προκαλεί ένας πόλεμος επιχειρήσει και πάλι να επιβάλει το σύνολο των διεκδικήσεων πού η Τουρκία θεωρεί ως διαφορές της με την Ελλάδα (επικαιροποίηση Λωζάννης, Θράκη, αποστρατικοποίηση νήσων Αιγαίου, εύρος χωρικών υδάτων, ΑΟΖ, μειονοτικό Δωδεκανήσων, Κυπριακό), ας μην υπάρχει αμφιβολία: Θα μπλοφάρει και θα επιχειρήσει να πείσει ότι θέλει πόλεμο. Όπως το έπραξε τον Νοέμβριο του 2018 πού προσπάθησε να διεξαγάγει σεισμικές έρευνες στο Καστελλόριζο στέλνοντας αρκετά πλοία και ερευνητικό σκάφος. Μόνο πού και εμείς ήμασταν τότε πειστικοί και δείξαμε απολύτως διατεθειμένοι να αναλάβουμε το ρίσκο. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Αποστολάκης έστειλε την φρεγάτα «Νικηφόρος Φωκάς», η οποία «όρμηξε» με ταχύτητα πρός τα τουρκικά πλοία και τα έτρεψε εις άτακτο φυγή.
Τίς προηγούμενες μέρες «διαβάσαμε» το διεθνές περιβάλλον. Είναι ευνοϊκό για τον Τούρκο Πρόεδρο. Δεν υπάρχει κανείς (ΗΠΑ, Ρωσσία, ΕΕ) για να τον εμποδίσει στην πράξη αν θέλει να κλιμακώσει στην θάλασσα. Με τα λόγια των συμμάχων χτίζουμε ανώγεια και κατώγεια, βεβαίως, αλλά στην πράξη… Ωστόσο, πρέπει να διαβάσουμε εξίσου καλά τις εξελίξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν το κόμμα του Ερντογάν να έχει υποχωρήσει στο 40%, ενώ οι Σύμμαχοί του Εθνικιστές του Μπαχτσελί τους οποίους έχει απόλυτη ανάγκη για να επανεκλεγεί στην Προεδρία, κινούνται περί το 13%. Οι εκτιμήσεις πού έρχονται από την Άγκυρα είναι πώς ο Σουλτάνος άγχεται για την μείωση της απήχησής του και πιθανόν να προκηρύξει Προεδρικές εκλογές πρίν από το 2023. Δεδομένου ότι οι παλαιοί του συνοδοιπόροι Νταβούτογλου, Γκιούλ, Μπαμπατζάν ιδρύουν συγγενή ισλαμικά κόμματα για να απορροφήσουν την φυσιολογική του φθορά (σχεδόν είκοσι χρόνια στην εξουσία), ο Ερντογάν έχει έναν λόγο παραπάνω να επισπεύσει τις εκλογές. Και δεδομένου ότι η τουρκική οικονομία δεν έχει την ίδια δυναμική με το παρελθόν, είναι «ερμηνεύσιμο» γιατί κλιμακώνει με εμάς.
Επί της ουσίας τώρα: ο Ερντογάν ξέρει μόνο από ισχύ. Διεθνές Δίκαιο δεν ξέρει. Το διαπίστωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο Λονδίνο, το διαπίστωσε σε παλαιότερη συνάντησή τους στην Άγκυρα και ο Αλέξης Τσίπρας. Συμβουλεύεται πολύ λίγους ανθρώπους. Πού και αυτοί δεν γνωρίζουν άριστα τα θέματα. Ο μειλίχιος υπουργός Εξωτερικών του Τσαβούσογλου πού διαδέχθηκε τον «σατανά» Νταβούτογλου, ζεί εδώ και δύο χρόνια (μετά την απώλεια του Δήμου της γενέτειράς του Αττάλειας), με τον φόβο της καρατόμησης. Είναι υπάκουος. Ο υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, αξιωματικός πού εκπαιδεύτηκε στις ΗΠΑ, έχει δική του ατζέντα. Φιλοδοξεί με όχημα την «Γαλάζια Πατρίδα» να διαδεχθεί κάποια στιγμή τον Ερντογάν. Και παρωθεί τα πράγματα στην όξυνση. Ο περίφημος σύμβουλός του Καλίν είναι εξουδετερωμένος. Για την γραφειοκρατία του Υπουργείου Εξωτερικών δεν συζητάμε: Κεμαλιστές και «εχθροί».
Εκτός από τους συσχετισμούς σημασία έχει να δούμε ακόμη δύο πράγματα: την ψυχολογία του Ερντογάν και τις εναλλακτικές επιλογές του επί του πεδίου. Η ψυχολογία του έναντι ημών: Θεωρεί ότι τον έχουμε «γελάσει» δύο τρείς φορές και έχει εμμονή με αυτά τα θέματα. Θεωρεί ότι τον «γελάσαμε» το 2004 με το σχέδιο Αννάν, στο οποίο εξετέθη και «έδωσε» χωρίς να λάβει. Θεωρεί ότι τον «γελάσαμε» με το ζήτημα της έκδοσης των 8 πραξικοπηματιών πού μετείχαν στο σχέδιο δολοφονίας του. Του υποσχέθηκε ο Τσίπρας ότι θα τους στείλει πίσω σε 15 μέρες και δεν το έκανε (σ.σ. η Κυβέρνηση δεν πρέπει να υποτιμήσει καθόλου τα ζητήματα απέλασης γκιουλενιστών πού έβαλε στο τραπέζι στο Λονδίνο ο Σουλτάνος, για τους εχθρούς του μιλούσε!). Θεωρεί πώς πρέπει να επιτρέψουμε την εκλογή Μουφτήδων από την μειονότητα στην Θράκη επικαλούμενος αστήρικτα νομικά επιχειρήματα.

Όσον αφορά τώρα τις επιλογές του. Πρίν φθάσει στην απειλή σύρραξης για να μας καθίσει στο τραπέζι της διμερούς διαπραγμάτευσης, έχει τρείς επιλογές, μετά την καταχώριση της συμφωνίας με την Λιβύη στα αποθετήρια του ΟΗΕ. Να προχωρήσει σε σύναψη εικονικών συμβολαίων έρευνας και εκμετάλλευσης εντός της ΑΟΖ της Λιβύης. Να προχωρήσει σε έρευνα κοντά στην Ρόδο εντός της «ΑΟΖ» του. Να προχωρήσει σε σύναψη εικονικών συμβολαίων για έρευνα εκεί πού προσπάθησε και πέρυσι και τον αποκρούσαμε με αποφασιστικότητα (ήρωες Κοτζιάς – Αποστολάκης), στο Καστελλόριζο. Αν ο Τούρκος Πρόεδρος νοιάζεται τόσο πολύ για την υστεροφημία του έναντι του Κεμάλ και για την επανεκλογή του στο Προεδρικό αξίωμα, αξίζει να του σταλεί ένα μήνυμα: Δεν είναι η Ελλάδα, το Αιγαίο και ο λαός μας πάνω στην πλάτη του οποίου θα περάσετε στο πάνθεον της τουρκικής ιστορίας, κ. Πρόεδρε. Βρείτε άλλο τρόπο. Αν το επιχειρήσετε, καλό είναι να γνωρίζετε ότι εμείς οι Έλληνες αγαπάμε μιά ρήση του Σαμψών (Κριταί ΙΣτ΄ 30), αν μας πιέσει κάποιος πολύ: «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Μπορεί σε μιά σύντομη σύρραξη να χάσουμε, μπορεί να κερδίσουμε, αλλά ένα είναι σίγουρο. Το Αιγαίο θα γίνει ο υγρός τάφος των πολιτικών σας φιλοδοξιών, σεβαστέ Τούρκε Πρόεδρε. Η γαλάζια πατρίδα θα γίνει …κόκκινο ποτάμι.
Πηγή: Μ. Κοττάκης estianews.gr δημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο "Αποθανέτω η ψυχή μας μετά των αλλοφύλων"

https://thesecretrealtruth.blogspot.com/