Σκέψεις ελπίδας, προοπτικής και δύναμης

«Παρόν: Το κομμάτι της αιωνιότητας που χωρίζει τα εδάφη της απογοήτευσης από το βασίλειο της ελπίδας.»
Αμβρόσιος Μπηρ

Σκέψεις ελπίδας, προοπτικής και δύναμης… Πριν όμως από αυτές, δάκρυα γέμισαν τα μάτια μου. Ένα κύμα οργής με κατέκλυσε. Ήθελα απλά να φορέσω το τζιν παντελόνι μου. Αυτό που επέλεγα ξανά και ξανά τα τελευταία χρόνια. Με τις πέρλες και τις βαθιές τσέπες…

Υποθέτω ότι πολλές συμπάσχετε. Τα ρούχα δεν ταιριάζουν πάντα όπως εμείς θέλουμε.

Πριν από 4 χρόνια ένας γιατρός μου είχε πει ορθά κοφτά ότι αν δεν άλλαζα στάση ζωής θα πέθαινα από ανορεξία. Ήταν ένα μεγάλο ταξίδι και μια ιστορία που θα διηγηθώ κάποια άλλη στιγμή. Είμαι ζωντανή, είμαι εδώ και είμαι καλά.

Τον περασμένο χρόνο έφτασα το βάρος που με ωθούσαν οι γιατροί να ζυγίζω τα τελευταία χρόνια. Έπεσα με τη μούρη, δούλεψα με έναν life coach και τα κατάφερα. Επιτέλους θεραπεύτηκα. Όμως δεν θα έπρεπε η διαδικασία της θεραπείας να με κάνει να νιώθω υπέροχα; Δεν θα έπρεπε να είμαι περήφανη αντί να νιώθω ότι είμαι απαίσια;

Θα έπρεπε να είμαι περήφανη και η αλήθεια είναι ότι είμαι. Ωστόσο ακόμα παλεύω μέσα μου με τη φωνή που μου λέει «δεν είσαι αρκετά καλή. Ποτέ δεν θα είσαι αρκετά καλή». Και αυτή η φωνή με το αρνητικό μήνυμα είναι που με ρίχνει τις δύσκολες μέρες.

Θα ήταν υπέροχο εάν υπήρχαν μόνο ηλιοβασιλέματα και τριαντάφυλλα παντού όταν πετυχαίνουμε έναν σκοπό. Ωστόσο τις περισσότερες φορές δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Πετυχαίνουμε έναν σκοπό και νέες προκλήσεις εμφανίζονται στο δρόμο μας. Και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Γιατί αυτή είναι η ζωή.

«Να ξυπνάς ξέροντας πως ότι και να συμβεί, μπορείς να το αντιμετωπίσεις»

Άγνωστος

Στις ώρες της μεγάλης ντροπής, όταν θέλω να συρθώ κάτω από το κρεβάτι μου και να κρυφτώ από όλο τον κόσμο, υπάρχουν τρεις σκέψεις που μου δίνουν ελπίδα, προοπτική και δύναμη. Αυτές είναι οι εξής:

Όλα είναι προσωρινά

Η μητέρα μου πάντα μου έλεγε ότι «δεν θα αισθάνεσαι για πάντα έτσι». Και είχε δίκιο. Ευτυχία, λύπη, θύμος, όλα περνούν. Στις μεγάλες μάχες με το σώμα μου, με την πιο αδύνατη ή την περισσότερο γεμάτη φιγούρα μου, αυτή η σκέψη πάντα μου έδινε θάρρος.

Όσο άσχημα κι αν ένιωθα κάποια στιγμή, ήξερα ότι επρόκειτο μόνο για ένα κομμάτι του παζλ. Γιατί υπήρχαν πολλές άλλες στιγμές που ουδόλως με αφορούσε το νούμερο του τζιν μου. Ήταν οι στιγμές που απολάμβανα τον ήλιο στην εξοχή, τις συζητήσεις με τους φίλους, τη δουλειά μου ως καθηγήτρια, τους αγαπημένους μου μαθητές. Γιατί υπάρχουν στιγμές στην καθημερινότητα μου, και είναι πολλές, που νιώθω άνετα μέσα στο πετσί μου.

Αυτές οι στιγμές μου δίνουν ελπίδα ότι όσο πόνο, θλίψη, οργή κι αν νιώσω θα περάσουν. Όλα είναι προσωρινά.

Να προσδοκάτε το καλό

Αυτή η σκέψη έχει αλλάξει τα πρωινά μου. Ξυπνώ και λέω στον εαυτό μου να σκέφτομαι ότι σήμερα θα μου συμβούν καλά πράγματα. Μπορεί να φαίνεται αφελές. Είναι όμως χιλιόμετρα μακριά από τον τρόπο που ξεκινούσα τις μέρες μου στο παρελθόν.

Τότε που πάλευα με τον εαυτό μου και τον φόβο μέσα μου προκειμένου να με πείσω να πάω στη δουλειά ‘ή να κάνω το οτιδήποτε. Το να επαναλαμβάνω κάθε πρωί «περίμενε να σου συμβεί κάτι καλό» με βοήθησε να βλέπω όλα τα όμορφα που συμβαίνουν μέσα στη μέρα μου. Πιστεύω πραγματικά ότι όταν θυμίζουμε στους εαυτούς μας να περιμένουμε το καλό είναι σαν να τον προγραμματίζουμε να το ψάχνει παντού γύρω μας. Τα λουλούδια ανθίζουν, ένας ξένος μας ανοίγει την πόρτα κλπ.

Επιπλέον όταν προσδοκάμε το καλό είναι σαν να το προκαλούμε να προκύψει. Και κάπως έτσι συμβαίνει και κάπως έτσι μαθαίνουμε να απολαμβάνουμε το σήμερα από το να κυνηγάμε ένα μέλλον με προϋποθέσεις που μπορεί να υπάρξουν ή να μην υπάρξουν ποτέ.

Βρείτε κάτι που να σας συναρπάζει

Κάποιες φορές όταν μου λένε να εστιάσω στην ευγνωμοσύνη νιώθω ενοχή. Έχω έναν καταπληκτικό σύντροφο, οικογένεια δουλειά…. Νιώθω αχάριστη, ότι δεν εκτιμώ τίποτα.

Όταν όμως επικεντρώνομαι σε ένα πράγμα που με ενθουσιάζει νιώθω λιγότερη ενοχή και περισσότερη ευτυχία. Όταν δηλαδή στρέφω τη σκέψη μου σε αυτά που μου προκαλούν χαρά, δεν ασχολούμαι με το σώμα μου παρά μόνο με όσα έχουν πραγματική αξία. Χαρά μπορούν να σας προσφέρουν τα παιδιά σας, τα λουλούδια γύρω σας, οι διακοπές που πλησιάζουν…

Αν σκεφτείτε αυτά, η πίεση για όλα όσα σας αγχώνουν θα μειωθεί σημαντικά και κάποια στιγμή θα εξαφανιστεί ολοκληρωτικά!

Δεν ξέρω ποια είναι η ιστορία σας. Μπορώ όμως να σας υποσχεθώ ότι δεν είστε μόνοι. Μπορείτε να αντιμετωπίσετε ότι σας απασχολεί. Δεν χρειάζεται τα πράγματα να είναι όμορφα ή τέλεια. Η δικιά μου εμπειρία μου έμαθε ότι η διαδικασία της θεραπείας είναι χαοτική. Δεν έχει καμιά ενθαρρυντική μουσική υπόκρουση. Μπορείτε όμως να τα καταφέρετε. Δεν θα νιώθετε για πάντα έτσι όπως νιώθετε σήμερα. Να περιμένετε το καλό για να σας συμβούν όμορφα γεγονότα, να συναντήσετε υπέροχους ανθρώπους. Και πάντα να κρατάτε στο μυαλό σας σαν κινητήριο δύναμη ότι σας ενθουσιάζει πιο πολύ…

Πηγή: tinybuddha.com

omorfizoi