Πως αφήσαμε να μας ποδοπατούν αδιάντροπα την Μακεδονία όσοι δεν έχουν δικαίωμα ούτε καν να την κοιτάξουν; Πως δεν φράξαμε με σιδερένιους τοίχους υπερύψηλους και με κάστρα διαμαντένια;

 Είναι τραγική ειρωνεία το γεγονός ότι το τελευταίο άρθρο του πατέρα μου  είδε το φως της δημοσίευσης 3 ημέρες μετά τον απροσδόκητο θάνατό του σε ηλικία 92 ετών. Ένας θάνατος που μας συγκλόνισε όχι μόνο γιατί ήταν απροσδόκητος, αλλά και γιατί ο ίδιος βρισκόταν σε άριστη διανοητική κατάσταση με ακμαίο μαχητικό πνεύμα. Και με υπέρτατο στόχο την αποκατάσταση της αλήθειας για την εαμική Εθνική Αντίσταση (1941-1944) και την αποκάλυψη των ψευδών πληροφοριών που διαχέουν οι απόγονοι των δωσίλογων της Κατοχής για να δικαιολογήσουν την προδοτική στάση των τότε συνεργατών των κατακτητών. Να σημειώσουμε ότι στα βουνά του Κιλκίς οι Γερμανοί, οι Βούλγαροι και οι δωσίλογοι (ΕΕΣ), μαζί πραγματοποιούσαν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά των ανταρτικών αντικατοχικών δυνάμεων του ΕΛΑΣ

"kars191"

Η ειρωνία που μας επιφύλαξε η μοίρα ολοκληρώνεται (σε προσωπικό επίπεδο πάντα) με την αναδημοσίευση του άρθρου αυτού από το ιστολόγιό μου λίγες μέρες μετά από την αμφιλεγόμενη συμφωνία με την ΠΓΔΜ, εφόσον μόλις το έλαβα σε ψηφιακή μορφή από τον εκδότη της εφημερίδας ‘Μαχητής'.

Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι οι...

τίτλοι οφείλονται στον αρχισυντάκτη της εφημερίδας, το περιεχόμενο έχει μεγάλο ενδιαφέρον και αξίζει να αναλυθεί σημειολογικά, με την  απόλυτη όμως γνώση του πλαισίου εντός του οποίου γράφτηκε.

Το κείμενο συντάχθηκε λίγες μέρες μετά από τα συλλαλητήρια που οργανώθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας μου είχε πάντα μια ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα αυτό γιατίείχε βιώσει ως μαθητής  τα μαχητικά συλλαλητήρια του 1943 ενάντια στην επέκταση της βουλγαρικής ζώνης στην Κεντρική Μακεδονία.

Απόσπασμα από την πρώτη σελίδα της «Ελευθερίας», μυστικής εφημερίδας του ΕΑΜ , όπου το κύριο άρθρο και το ρεπορτάζ αναφερόταν στονξεσηκωμό κατά της βουλγαρικής επέκτασης τον Ιούλιο του 1943

Τότε, 22 Έλληνες έπεσαν νεκροί στην Αθήνα, όπου πάνω από 200.000 πολίτες διαδήλωναν με το σύνθημα «Έξω οι Βούλγαροι από τη Μακεδονία» και το «Η Μακεδονία είναι ελληνική.»  Στη μεγαλειώδη διαδήλωση που έγινε στο Κιλκίς τον Ιούλιο του ’43, μπροστά στο 17χρονο τότε πατέρα μου δολοφονήθηκε ένας διαδηλωτής καθώς η πορεία περνούσε μπροστά από το Στρατόπεδο Καμπάνη. Και ο δολοφόνος, φρουρός του στρατοπέδου, ήταν ένας Βούλγαρος στρατιώτης, εφόσον οι πρώτες προφυλακές είχαν αρχίσει να φτάνουν στο Κιλκίς. 

Για τον πατέρα μου και τη γενιά αυτή της εαμικής Αντίστασης το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι ελληνική» συνέχισε να έχει τον αρχικό συμβολικό χαρακτήρα -όπως και στην Κατοχή- και οι σύγχρονοι Σλαβομακεδόνες εθνικιστές αντιμετωπίζονταν κάτι ως συνέχεια των παλιών Βούλγαρων φασιστών. ‘Ετσι, θεωρούσαν ότι η πρόθεση του  σλαβομακεδονικού εθνικισμού των Σκοπίων να μονοπωλήσει τους όρους ‘Μακεδόνας’ και ‘Μακεδονία’, ήταν  συνέχεια εκείνης της επεκτατικής βουλγαρικής προσπάθειας του 1943. Αυτά τα σχήματα δύσκολα είναι κατανοητά σε ένα σύγχρονο Νεοέλληνα, ειδικά όταν δεν έχει σχέση με αυτές τις μαρτυρικές περιοχές της ελληνικής Μακεδονίας. 

Ας δούμε όμως το κείμενο του πατέρα μου, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραπάνω πληροφορίες:

Ήταν πρωτοφανής η προσέλευση των  Ελλήνων στην μεγαλειώδη διαδήλωση που διοργανώθηκε στην Θεσσαλονίκη για την απαράδεκτη απαίτηση των Σκοπιανών, να ονομάσουν το κρατικό τους μόρφωμα με το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Επί έναν αιώνα σχεδόν, από την εποχή της οθωμανικής κυριαρχίας αλλά κυρίως  επί Τίτο, Προέδρου τότε της Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας, η Ελλάδα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, δηλαδή, πριν τους απελευθερωτικούς πολέμους του 1912-13, η διαμάχη γι΄αυτόν τον πληθυσμό που κατοικούσε στην ελληνική Μακεδονία, ήταν ανάμεσα στους Βουλγάρους και Σέρβους.

Οι μεν Βούλγαροι τους θεωρούσαν Βούλγαρους και είχαν οργανώσει τους κομιτατζήδες, συμμορίες που δρούσαν με την ανοχή των τουρκικών αρχών, εκβιάζοντας, βασανίζοντας, δολοφονόντας τους Έλληνες Μακεδόνες για να τους εξαναγκάσουν ν΄ασπασθούν τον Βουλγαρισμό. Έτσι οι Έλληνες αντιστάθηκαν γενναία και δημιουργήθηκε ο μεγαλειώδης Μακεδονικός Αγών, που έσωσε τη Μακεδονία και παρέμεινε ελληνική. Αυτή τη Μακεδονία, βροντοφώναξαν εκατοντάδες χιλιάδες  Ελλήνων στο πρωτόγνωρο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης πως κανείς δεν μπορεί να μας την πάρει, είναι ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Παίχτηκαν βρώμικα «παιχνίδια» εις βάρος της πατρίδας μας και εξακολουθούν να παίζονται και σήμερα, ύστερα από έναν σχεδόν αιώνα.

Δεν είναι σωβινισμός, δεν είναι εθνικισμός το να υποστηρίζεις και να υπερασπίζεσαι το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Είναι εθνικό χρέος, είναι εθνικό καθήκον να αγωνίζεσαι για την πατρίδα σου, και για μας η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι η πατρίδα μας και δεν την χαρίζουμε σε κανέναν, και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τη σφετεριστεί με οποιονδήποτε προσδιορισμό.

Γενιές ολόκληρες γεννιώνταν και πέθαιναν με το όνειρο «ΣΟΛΟΥΝ» (Θεσσαλονίκη). Από το βρεφονηπιακό σταθμό μέχρι την Ακαδημία επιστημών, κοιμούνται και ξυπνούν με το όνομα «Μακεδονία». Πάνω από έναν αιώνα ζούν μ΄αυτό το ψεύτικο όνειρο, που για εμάς υπήρξε ένας διαρκής επίπονος «πονοκέφαλος». Γνωρίζουν, κάλλιστα, ότι είναι Σλάβοι και εγκαταστάθηκαν στα βόρεια της βυζαντινής αυτοκρατορίας τον 6ο αιώνα χίλια περίπου χρόνια μετά τη δημιουργία του Μακεδονικού κράτους του Μ.Αλέξανδρου, που ήταν Έλληνες, πίστευαν τους ίδιους θεούς, μιλούσαν την ίδια γλώσσα, των ελληνική.

Όλα τα αρχαιολογικά ευρύματα μαρτυρούν την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Άς κάνουν ανασκαφές, ίσως και να έχουν κάνει στο τμήμα το 35% της Μακεδονίας που πήραν, σύμφωνα με τις συμφωνίες Α΄Βαλκανικού Πολέμου, και  αν πάρουν έστω μια μαρμάρινη πλάκα ή ένα σφαιρίδιο που να δείχνει την ύπαρξη αυτών των σφετεριστών, των παραχαρακτών, των άθλιων βιαστών της ιστορίας. Δυστυχώς γι΄αυτούς δεν θα βρούν τίποτα, γιατί και τα μέρη αυτά που κατέχουν είναι ελληνικά.

Με ποιό λοιπόν δικαίωμα επί έναν και πλέον αιώνα μας ταλαιπωρούν και προσπαθούν να δημιουργήσουν με τη φαντασία τους ξεχωριστό έθνος; Είναι Σλάβοι και μιλούν σλαβικά. Βρέθηκαν σε τούτα τα μακεδονικά-ελληνικά εδάφη κατά τη μακραίωνη οθωμανική δουλεία. Και να είσθε, εσείς οι Σκοπιανοί βέβαιοι, πως η πλειονότης των Σλαβομακεδόνων είναι Έλληνες, έχουν ελληνική συνείδηση. Όσοι ισχυρίζονται, ότι η Μακεδονία πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924 είχε ελάχιστο ελληνικό πληθυσμό, ψεύδονται, παραποιούν την αλήθεια και προσπαθούν να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη.

Όλες οι απογραφές, που ενεργήθηκαν προ του 1912, επί οθωμανικής κυριαρχίας, μαρτυρούν ότι το ελληνικό στοιχείο ήταν το πρώτο, μεταξύ όλων των άλλων. Για του λόγου το αληθές θα παραθέσω δύο απογραφές: Α) Στατιστική της ΚΤΕ (προ του 1912) Μακεδονία: Έλληνες 513.000  ποσοστό 42,6%, Μουσουλμάνοι 475.000 ποσοστό 39,4%, Βουλγαρίζοντες 119.000 ποσοστό 9,9%, διάφοροι (Εβραίοι κλπ.) 98.000 ποσοστό 8,1%. Β) Στατιστική Φον ντερ Γκόλτς-πασσά (1904) Βιλαέτια Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου: Μωαμεθανοί 730.000 ποσοστό 43,55%,  Έλληνες 580.000 ποσοστό 34,6%, Βούλγαροι 286.000 15,87%, Σέρβοι 19.000 1,13% κλπ.. Όπως βλέπουμε στις παραπάνω απογραφές υπερτερεί καταφανώς το ελληνικό στοιχείο.

Από που, λοιπόν, και ως που οι Σκοπιανοί και γενικώς οι Σλάβοι ή οι Βούλγαροι αντλούσαν το δικαίωμα να διεκδικούν τη Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που ήταν Ελλάδα 100%;

Το τί τράβηξε το έθνος μας απ΄αυτούς τους κακούς γειτόνους δεν περιγράφεται και, φυσικά, βαρύνει τις τότε κυβερνήσεις της ελεύθερης Ελλάδας.

Πολύ παραστατικά ο αείμνηστος πατριδολάτρης Ίων Δραγούμης, σε μια του έκκληση φωνάζει: «Πως αφήσαμε να μας ποδοπατούν αδιάντροπα την Μακεδονία όσοι δεν έχουν δικαίωμα ούτε καν να την κοιτάξουν; Πως δεν φράξαμε με σιδερένιους τοίχους υπερύψηλους και με κάστρα διαμαντένια;

Πως δε χύνουμε το αίμα μας όλο για να την προφυλάξουμε από τους βρώμικους, τους άγαρμπους, τους αιμοπότηδες χοιροβοσκούς και τους αρκουδιαραίους;

Πανώρια χώρα πως να μην λυπούνται τις χαρές σου τα μάτια μας και να μη δακρύζουν, αφού βλέπουν ποιοί βάρβαροι αδιάντροποι αγναντεύουν την παρθενιά σου και σε πατούν και σε λερώνουν;».

Αυτά τα παραπάνω ειπώθηκαν πριν έναν αιώνα και σήμερα ζούμε δυστυχώς περίπου τα ίδια εξαιτίας των αλυτρωτικών επιδιώξεων των γειτόνων. Από το αλφαβητάριο του νηπιαγωγείου μέχρι τα επιστημονικά συγγράμματα της Ακαδημίας επιστημών του κρατιδίου των Σκοπίων σε κάθε σελίδα θα δούμε να διεκδικούν την ελληνική Μακεδονία.

Το θράσος των δεν έχει όρια. Δικαιολογημένα εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων συγκεντρώθηκαν στην Θεσσαλονίκη και φώναξαν ότι η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Γι΄αυτό, κύριε πρωθυπουργέ, να λάβετε πολύ σοβαρά υπ΄όψιν σας τη δυνατή φωνή του ελληνικού λαού, που θα πρέπει να σας είναι το μοναδικό «όπλο» διαπραγμάτευσης. Δεν θα πρέπει να έχουμε καμμία εμπιστοσύνη στους γείτονές μας. Από τα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας, το 1893, ιδρύθηκε το βουλγαρικό κομιτάτο από τους Γκότσε Ντέλτσεφ, Πέρε Τόσεφ, Σαντάνσκυ κ.ά. με στόχο τη Μακεδονία, την ελληνική Μακεδονία. Το Νοέμβριο του 1944, πάνω από μισό αιώνα στο Μοναστήρι της Νότιας Γιουγκοσλαβίας γιορτάσθηκε η 27η επέτειος της Οκτωβριανής επανάστασης.

Στην ομιλία του ο στρατηγός Βουκμάνοβιτς, γνωστός με το ψευδώνυμο Τέμπο μεταξύ άλλων είπε: «…Είτε το θέλουν οι Έλληνες, είτε όχι, η Μακεδονία θα γίνει αυτόνομο Σλαβομακεδονικό κράτος και θα υπαχθεί εις το γιουγκοσλαβικό ομοσπονδιακό κράτος. Εάν οι Έλληνες δεν θελήσουν τούτο ειρηνικά, θα το επιτύχωμεν δια των όπλων». Αυτοί, είναι οι γείτονές μας, κύριε πρωθυπουργέ. Το ένστικτο του ελληνικού λαού το αντιλαμβάνεται, γι΄αυτό μαζικά συμμετέχει στα συλλαλητήρια. Στο συλλαλητήριο που θα διοργανωθεί στην Αθήνα, θα πρέπει να είναι από τα πιο μαζικά, τα πιο μαχητικά. Ούτε ένας Έλληνας θα πρέπει να λείψει.

Όλοι, 4.000.000, εκεί στο συλλαλητήριο και να ακουστεί στα πέρατα της οικουμένης και εις ώτα μη ακουόντων ακόμη: Ότι η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι ΜΙΑ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Να ακούσουν την οργισμένη φωνή των Ελλήνων, και η ΕΕ και η ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Κανένα δικαίωμα δεν έχει το σκοπιανό κρατίδιο να οικειοποιηθεί το όνομα Μακεδονία, τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Φίλιππο, τον Αριστοτέλη. Είναι Νοτιοσλαβία, ή Βαρδαρία ή Δαρδανία και κατέχει ένα κομμάτι της ελληνικής Μακεδονίας. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια κύριε Νίμιτς. Εάν δεν είσθε σε θέση, κύριε Νίμιτς, να λάβετε, την σωστή απόφαση, παραιτηθείτε. Και σεις κύριε πρωθυπουργέ και κύριε υπουργέ των εξωτερικών καμμιά υποχώρηση, αν θέλουν όνομα οι Σκοπιανοί να βρούν χωρίς το όνομα Μακεδονία.

Εάν αποδεχθείτε το όνομα Μακεδονία με, οποιονδήποτε προσδιορισμό, θα είναι για εμάς μια καλοστημένη παγίδα, που πολύ ακριβά θα το πληρώνουν οι επόμενες γενιές. Κάποιοι αντιστόρητοι, ανεγκέφαλοι έσπευσαν να κατηγορήσουν τον ιερό κλήρο επειδή πρωτοτοστάτησε στη διοργάνωση του συλλαλητηρίου και παρέσυραν τον Αρχιεπίσκοπο, αυτόν τον άξιο, τον θαυμάσιο ιεράρχη, τον σώφρονα, τον μετριοπαθή, τον σοφό, να τηρήσει στάση ισορροπίας απέναντι στο συλλαλητήριο, αντί να μπεί μπροστά και ν΄αγωνιστεί με ολόκληρο τον ελληνικό λαό για τη Μακεδονία μας, για τη δική μας Μακεδονία.

Αλλά, δυστυχώς, υπήρξαν «νάνοι» της δημοσιογραφίας και της πολιτικής που τόλμησαν να ζητήσουν την παραίτησή του από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Είμαι, απολύτως βέβαιος, ότι και η ψυχή και το πνεύμα του Αρχιεπισκόπου ήταν μαζί με τις εκατοντάδες χιλιάδες λαού που συμμετείχε στο παλλαϊκό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Ο ιερός κλήρος στάθηκε πάντοτε σ΄όλους τους εθνικούς αγώνες μπροστάρης του αγωνιζόμενου έθνους. Στους τέσσερις αιώνες της οθωμανικής τυραννίας ο ορθόδοξος ιερός κλήρος στάθηκε ο ακρογωνιαίος λίθος, ο κύριος «πυλώνας» που στήριξε το Έθνος. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821 στην πρώτη γραμμή του αγώνα βρέθηκε η ορθόδοξη εκκλησία.

Τα ματωμένα ράσα έγραψαν μ΄όλους τους Έλληνες την αθάνατη εποποιΐα του 1821. Σ΄όλους τους εθνικούς αγώνες στον Μακεδονικό Αγώνα, τους απελευθερωτικούς αγώνες του 1912-13 η εκκλησία βρέθηκε και εδώ μπροστά. Μπροστά βρέθηκε ο ιερός κλήρος και κατά τη διάρκεια της γερμανοϊταλικής και βουλγαρικής κατοχής 1941-1944 μέσα από τις ηρωϊκές γραμμές της εθνικής αντίστασης.

Πως, λοιπόν, τώρα, που διακυβεύεται το όνομα της Μακεδονίας, που αδίστακτα το σφετερίσθηκαν οι Σκοπιανοί ήταν δυνατόν να έμεναν αμέτοχοι;

Αγαπητοί φίλοι, για να κερδίσουν οι γείτονές μας, οι Σκοπιανοί την εμπιστοσύνη μας θα πρέπει να τ΄αλλάξουν όλα: Το σύνταγμά τους, τα βιβλία τους, την πλαστή ιστορία τους και ν΄ακολουθήσουν το αληθινό τους πρόσωπο. Πριν εβδομήνα χρόνια ο αντιπρόεδρος της βουλής της Ομοσπονδιακής Λαϊκής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας Δήμηταρ Βλαχώφ, σε χαιρετιστήρια επιστολή του σε συνέδριο έγραφε: «...Πρέπει να πραγματοποιηθεί η Ένωση του Μακεδονικού λαού σε ελεύθερο κράτος μέσα στο πλαίσιο της Γιουγκοσλαβίας». Αυτό είναι το όνειρο των γειτόνων μας.

Εμείς, κύριε πρωθυπουργέ και κύριε υπουργέ εξωτερικών σε καμμιά περίπτωση δεν πρέπει να υποκύψουμε σε πιέσεις είτε της ΕΕ, είτε των ΗΠΑ,είτε του ΝΑΤΟ. Θα υπερασπιστούμε με κάθε τίμημα τα ιερά και τα όσιά μας.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών.

*Είναι το τελευταίο άρθρο του εξαίρετου συνεργάτη μας, το οποίο συνέταξε δύο εβδομάδες πριν τον θάνατό του. Ο Ανδρέας Αγτζίδης απεβίωσε την Παρασκευή 9.2.18.

sibilla