Ο Πατέρας

Δεν ξέρω τί βάζεις εσύ ψηλά

κάπου εκεί στο τέλος μιας προσευχής

κάπου εκεί στο τέλος ενός τούνελ

Δεν ξέρω τι βάζεις εσύ ψηλά

ίσως βάζεις ψηλά τον καθρέφτη σου

ίσως τον ανώτερο καθρέφτη σου

ή να λες; σύμπαν, ή θεός, η Χριστός,

ή Μεγαλόχαρη Παναγιά

αληθινά δεν ξέρω τι βάζεις ψηλά

όμως ξέρω πως Εκείνο την αγάπη σου παίρνει

Εγώ Τον λέω Πατέρα, όχι εγώ - η ψυχή μου τον αποκαλεί Πατέρα

ένιωσα μια νύχτα από Εκείνον Πατρικά αισθήματα

ένα παιγνίδι της ψυχολογίας μας, θα μου πεις

πράγματι, δεν ξέρω τι βάζεις εσύ, ψηλά, αν βάζεις κάτι

Όμως μια νύχτα γεμάτη απόγνωση Τον είδα

κι από το τότε δεν μπορώ να πάρω πίσω τα μάτια μου απ’ τα μάτια Του

κι άλλη μια νύχτα μου μίλησε

και βεβαιώθηκα μια για πάντα μέχρι το αίμα

κι άλλη μια νύχτα - η σκληρότερη αυτή

βίωσα την αγάπη Του

κι έτρεξα αμέσως μακριά

μα γυρίζω πάντα γύρω γύρω απ’ αυτή την αγάπη

όμως ένα νεογέννητο γύρω απ’ τη θηλή του μαστού της μητέρας του

Δεν ξέρω τι βάζεις εσύ ψηλά

όμως το δικό μου ψηλά είναι μέσα σε μια λάμψη λουσμένο

δεν ξέρω τι βάζεις εσύ ψηλά

και σίγουρα δεν ξέρω για το ψηλά τις σκέψεις και τις εξηγήσεις σου

όμως εγώ μια νύχτα βίωσα Του ψηλά την αγάπη

κι από τότε όλες μου οι σκέψεις, όλες μου οι εξηγήσεις κι ερμηνείες για το ψηλά…

πάνε απλώς στα σκουπίδια.

Δεν ξέρω πως καταλαβαίνεις και νιώθεις εσύ το ψηλά σου

εγώ Τον λέω Πατέρα

γιατί μια νύχτα, μια σκοτεινή νύχτα, προσπαθούσα να του μιλήσω

και δεν Τον έφτανα, ένα σύννεφο είχε μπει ανάμεσά μας, ένα δικό μου σύννεφο κι Εκείνος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα γι’ αυτό,

όμως τότε τον ένιωσα ν' ανησυχεί για μένα, με μια ανησυχία ανώτερη απ' την ανθρώπινη, τον ένιωσα να ωρύεται και να θυμώνει με το σύννεφο που με είχε κρύψει από Εκείνον, μ’ έναν θυμό ανώτερο απ’ τον ανθρώπινο

κι εξεπλάγην ευχάριστα με την απεριόριστη αγάπη Του

Κι από τότε έχω βίωμα του τι εστί Πατρότητα

Κι άλλη μια νύχτα Του παρέδωσα όλες τις έγνοιες μου και τα προβλήματα,

στα δικά Του χέρια τώρα πια.  

Εγώ Τον ονομάζω Πατέρα.

triala