Μείνε ήσυχος και παρατήρησε τις στάλες της βροχής πάνω στα φύλλα, τις δροσοσταλίδες.

 Αυτό που νιώθεις είναι μόνο δικό σου, μη του δίνεις πρόσωπο, μη το κρίνεις, μην το βαπτίζεις, μόνο παρατήρησέτο. Πως φέρνει στο νου, καλό κακό, όμορφο άσχημο, καμία σημασία δεν έχει, άσχετα τί σου προκαλεί, άσχετα πως αισθάνεσαι κάθε φορά μαζί του, στην ουσία του είναι ουδέτερο. Εσύ του δίνεις στρατόπεδο, εσύ το περιθάλπεις, εσύ το χρωματίζεις κι είσαι εσύ που το ορίζεις. Κι ότι του πεις θα κάνει κι ότι του πεις θα γίνει.

Κατέβα χαμηλά πιο χαμηλά, λιγάκι ακόμα. Τι βλέπεις; μια λίμνη. Πως είναι τα νερά της; κάποτε ήσυχα, κάποτε ανταριασμένα. Διακρίνεις στο βάθος της λίμνης κάποια πληγή; ναι, υπάρχει εκεί μια πληγή. Τι αναδύει; παράξενο, όμως άρωμα.

Καθάρισε τώρα κι άλλο τα νερά και πες μου τι βλέπεις; πρώτα όμως πες μου, μπορείς να δεις μέσα από τα νερά; ναι, όταν τα νερά είναι ήσυχα μπορώ να δω μέσα απ΄τα νερά. Και τι βλέπεις; χρυσό. Αυτή η λίμνη έχει χρυσό βυθό. Κι όταν τα νερά είναι ανταριασμένα ο χρυσός χάνεται. Κι όταν τα νερά είναι ανταριασμένα δεν μπορώ να δω μέσα απ΄τα νερά. Κάθε φορά που κάνει τρικυμία χρυσό χάνω.

Καταλαβαίνεις τώρα; αυτό το λένε επαφή.

Όταν τα νερά είναι ήσυχα μπορείς να δεις μέσα απ΄τα νερά, όταν είναι ανταριασμένα νομίζεις πως είσαι τα νερά. Δώσε μια διαταγή να χαμηλώσει το κύμα, μπορείς να δώσεις μια τέτοια διαταγή.

Τι είμαι; αυτό που είσαι δεν έχει απάντηση τελική.

Χρειάζεται μόνο να μείνεις ήσυχος, μείνε ακίνητος, κοίτα τη δροσοσταλίδα, έχει ζωή, είναι αδερφή σου. Μη το χάσεις αυτό σε παρακαλώ, μη νομίσεις ποτέ πως είσαι κάτι λιγότερο, εκτός απ΄τον χαμένο σκεπασμένο σου θησαυρό. Κοίτα πως λάμπει στο βυθό, φτιάξε περισσότερη διαφάνεια, μπορείς να φτιάξεις περισσότερη διαφάνεια, τότε οι θησαυρός είναι δικός σου. Άπλωσε το χέρι σου, τον φτάνεις; τον αγγίζω. Δεν είναι ωραία; είναι θαυμάσια. Κράτησέ τον τώρα στο χέρι σου. Ο θησαυρός καίει. Είναι γιατί είναι κάτω απ’ την κόλαση ακριβώς. Ο παράδεισος; ναι, ο παράδεισος είναι κάτω απ΄την κόλαση ακριβώς.

Ο πόνος είναι πυκνό άρωμα. Κάθε φορά που βιώνεις λίγο πόνο (βιώνω σημαίνει τον πόνο, τον κάνω δάκρυα) απελευθερώνεις στην ατμόσφαιρα λίγο από το άρωμά σου, λιανίζεις λίγη από τη φυλακή σου, κάνεις σκόνη λίγο από τον φόβο σου.

Η πληγή. Τι είναι η πληγή; ένα μικρό ηφαίστειο. Ποιο είναι το περιεχόμενο της πληγής; ο έρωτας. Η πληγή είναι ανοιχτή; όταν είναι ανοιχτή δεν είναι πληγή. Και τι πονάς; πονάς χρόνο.

Βλέπεις θάνατο εκεί; Όχι, δεν υπάρχει θάνατος εκεί. Τι υπάρχει; υπάρχει μόνο ο χρυσός βυθός. Και τι σημαίνει αυτό; είναι η Απάντηση. Η απάντηση που σε όλη τη ζωή σου γυρεύεις.

Και ποια είναι η απάντηση; Στην ανατολική κουλτούρα είναι ο ήχος της σιωπής ΩΜ. Στη δυτική ορθόδοξη κουλτούρα το ΑΜΗΝ.

Έχεις κι άλλες ερωτήσεις; όπως ποιοι είμαστε, που πάμε; τι κάνουμε εδώ κ.λ.π.; αν ναι, είναι γιατί δεν σ' έφτασε ακόμα ο ήχος της σιωπής.

triala