Το επίκαιρο θέμα των ημερών είναι η αναγνώριση της λεγόμενης "ταυτότητας φύλου" και η νομική αναγνώριση του δικαιώματος κάποιου να προσδιορίζει... μόνος του το φύλο του!
Και ρωτώ εγώ: κατ' αρχάς ελληνικά γνωρίζουν όσοι μιλούν για... επιλογή φύλου;
Φύλο είναι αυτό με το οποίο γεννιέσαι και είναι σύμφυτο μ' εσένα. Είναι άμεσα παράγωγο του ρήματος "φύομαι" που σημαίνει "γεννιέμαι, είμαι απ' τη φύση μου".
Κι αφού είναι απ' τη φύση σου, άρα προφανώς δεν τίθεται θέμα επιλογής. Δεν μπορείς να επιλέξεις τη φύση σου. Διότι η επιλογή αφορά τα επίκτητα. Η φύση είναι υπεράνω επιλογής. Η φύση διορθώνεται, αλλά δεν ανατρέπεται.
{Και από την πλευρά της αγγλικής γλώσσας να το εξετάσει κανείς -εφόσον από κει προέρχονται αυτές οι εξυπνάδες-, η σχετικά πρόσφατη διάκριση μεταξύ sex (φύλο) και gender (γένος) είναι επίσης παράλογη, αφού το gender συνδέεται ετυμολογικά με τη γέννηση (απ' το ελληνογενές λατινικό ρήμα gigno-genui-genitum-gignere)}
Και σε γενικές γραμμές ισχύει η ταυτότητα "λέγεσθαι=είναι", δηλαδή η ίδια η λέξη κατά κανόνα δείχνει και τη σημασία της. Εξ ου και η αναφορά στην ετυμολογία.
Αλλά δεν είναι μόνο ζήτημα ετυμολογίας βέβαια.
Είναι πρωτίστως ζήτημα φυσιολογίας (απ' την οποία, ειρήσθω εν παρόδω, παράγεται το επίθετο "φυσιολογικός").
Η φύση μας γεννά με πέος ή με αιδοίο (είδατε , είμαι ευγενικός). Και αυτά τα φέρουμε μέχρι να πεθάνουμε.
Αυτά είναι το "φύλο" μας.
Αλλά καθετί δεν ορίζεται βάσει του σχήματός του, αλλά βάσει της λειτουργίας του, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη -και θα συμφωνήσω κι εγώ απολύτως (εφόσον "χέρι δεν είναι αυτό που απλώς έχει σχήμα χεριού, αλλά αυτό που επιτελεί τις θεμελιώδεις λειτουργίες του χεριού").
Κι επειδή είναι η φύση, γι' αυτό και (εάν δεν προκύπτει αδυναμία λόγω προβλήματος υγείας) έχουμε δυνατότητα αναπαραγωγής με αυτά.
Ενώ αυτοί που κάνουν εγχείρηση "αλλαγής φύλου" (sic) μπορεί να κολλάνε ένα επίκτητο πέος ή αιδοίο, αλλά αυτά δεν έχουν καμία δυνατότητα αναπαραγωγής.
Δηλαδή δε δύνανται σε καμία περίπτωση να επιτελέσουν την λειτουργία του πέους ή του αιδοίου.
Για τον απλούστατο λόγο ότι είναι αντίθετα στη φύση!
Γιατί απλούστατα, δεν μπορείς να αλλάξεις πραγματικά φύλο.
Η χρήση, δε, της έννοιας που αναμασάται από τους προωθητές αυτών των περίεργων αντιλήψεων ονόματι "κοινωνικό φύλο" είναι ανόητη, διότι εμπλέκει δύο εξ ορισμού ασύμβατες έννοιες. Το "φύλο" είναι ζήτημα έμφυτο ενώ το "κοινωνικό" είναι επίκτητο, συμβατικό. Δεν μπορεί λοιπόν να υφίσταται τέτοιου είδους έννοια. Δεν υφίσταται... συμβατική φύση!
Είναι τόσο προφανής ο παραλογισμός, ώστε αποτελεί χάσιμο χρόνου και μόνο να το συζητάμε!
Δηλαδή, αν εγώ ξυπνήσω ένα πρωί και φορέσω φουστάνι, βάλω κραγιόν και γόβα, πάει να πει πως είμαι γυναίκα;
Είναι άλλο πράγμα η σεξουαλική προτίμηση (γούστο του-καπέλο του του καθενός να κάνει ό,τι θέλει στο κρεβάτι του) και άλλο πράγμα το φύλο.
Το φύλο είναι αυτό που είσαι και δεν αλλάζει.
Όπως είσαι λευκός, μαύρος, ερυθρόδερμος κλπ. (βλ. Μάικλ Τζάκσον και εγχείρηση αλλαγής... χρώματος), έτσι είσαι και άνδρας ή γυναίκα.
Η σεξουαλική σου συμπεριφορά είναι τελείως διαφορετική υπόθεση και, φυσικά, αλλάζει και διαμορφώνεται όπως εσύ θες και όποτε θες.
Δηλαδή μπορείς να είσαι άνδρας και να σε ελκύουν ερωτικά οι άνδρες. Αυτό δεν αναιρεί ότι είσαι άνδρας! Τα χρωμοσώματα του άνδρα έχεις και τη φυσιολογία του.
Απλώς σου αρέσει το ίδιο φύλο.
Αυτό δεν αναιρεί το φύλο σου!
Τόσο απλά είναι τα πράγματα, αγαπητοί μου.
Ζήτημα κοινής λογικής.
Η οποία όμως ανατρέπεται συστηματικά από τους προωθητές της νεο-γλώσσας που βαφτίζει την διάλυση των κοινωνικών δομών "πρόοδο" και την επίκληση της λογικής "συντηρητισμό/μεσαίωνα κλπ."
Λειτουργώντας 100% αντιεπιστημονικά, προβάλλουν ως δεδομένα αυτά που χρήζουν απόδειξης και αφαιρούν κάθε δικαίωμα διαφωνίας, υπό την απειλή του δημόσιου εξευτελισμού και διαπόμπευσης του διαφωνούντος μέσω των πολυάριθμων προπαγανδιστικών μέσων που διαθέτουν.
Αν αναρωτιέστε ποιοι είναι αυτοί, νομίζω πως είναι οι ίδιοι που βαφτίζουν τη διάλυση "διάσωση", την αποσάρθρωση "μεταρρύθμιση", το ξεπούλημα "αξιοποίηση", τα μονοπώλια "φιλελευθερισμό" και την επιβολή "ένωση".
Τα ίδια κέντρα προωθούν και τα μεν και τα δε.
Τα ίδια κέντρα/funds/ think tanks που χρηματοδοτούν τις πληρωμένες γραφίδες των ΜΜΕ και του Ακαδημαϊκού χώρου για να προωθούν τις πολιτικές στην οικονομία, την εργασία κλπ., τα ίδια χρηματοδοτούν (pay roll) και τις πληρωμένες γραφίδες καθώς και τις "έρευνες" των "ανεξάρτητων επιστημόνων" που βγάζουν τα αντιεπιστημονικά πορίσματα, στα οποία στηρίζονται οι αλλοπρόσαλλες παπάρες περί "κοινωνικών φύλων", "ταυτότητας φύλου", "δυσφορίας φύλου" κλπ.
Είναι φανερό ότι εδώ και χρόνια το Σύστημα έχει επιλέξει να καθοδηγήσει την πολιτική αντιπαράθεση από τον χώρο των τάξεων, στον χώρο της ταυτότητας.
Δηλαδή, αν παρατηρήσετε, η μεγάλη πλειοψηφία των κοινωνικών/ιδεολογικών "καινοτομιών" που εισάγονται κάθε δυο και τόσο στην ευρωπαϊκή και αμερικανική νομοθεσία αφορά ζητήματα ταυτότητας.
Αυτή είναι η λεγόμενη "πολιτική της ταυτότητας" η οποία στοχεύει στη μετατόπιση του πολιτικού διακυβεύματος από την κοινωνία στο άτομο, από την κοινωνική θέση στον ατομικό αυτοπροσδιορισμό του "είναι" και κατ' επέκταση στην παγίδευση του ατόμου σε μια ατομικιστική, αντικοινωνική συμπεριφορά, ταιριαστή βέβαια στα νορμανδο-γοτθικά ήθη.
Δείτε τον ταλιμπανικό φεμινισμό (με νόμο Μακρόν) που ουσιαστικά ποινικοποιεί το φλερτ από άνδρα σε γυναίκα, δείτε την αναγνώριση του δικαιώματος 8χρονων παιδιών να γίνονται "τρανς" (ΗΠΑ), δείτε αυτά που ψηφίζονται αυτές τις ημέρες στη χώρα μας, με την έμμεση, κουτοπόνηρη (απ' το παράθυρο) νομιμοποίησης των υιοθεσιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, δείτε και το συνεχή βομβαρδισμό μας μέσω των ΜΜΕ που ελέγχουν με εικόνες και άρθρα που προωθούν -όχι την ανεκτικότητα αλλά- την επιβολή της απόκλισης ως νόρμας (κανονικότητας), με νομικό μάλιστα μανδύα.
Αγαπητοί φίλοι, που αισθάνεστε αριστεροί ή προοδευτικοί,
σκεφτείτε καλά ποιοι είναι αυτοί που προωθούν όλα αυτά.
Σκεφτείτε μήπως είναι οι ίδιοι που προωθούν και όλα τα υπόλοιπα που (δικαίως) τα βρίσκετε αντικοινωνικά, διαλυτικά, αποσαρθρωτικά.
Πόσο πιθανό σας φαίνεται αυτοί που με τόσο ζήλο επιδιώκουν τη διάλυση των κοινωνικών μας δομών (με όλα τα γνωστά οικονομικά-πολιτικά μέσα) να δείχνουν τόσο ζήλο για κάτι που είναι τόσο "προοδευτικό";
Δε σας παραξενεύει που σχεδόν σύσσωμη η άρχουσα τάξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και στις ΗΠΑ, δείχνει τέτοιο ζήλο για την επιβολή αυτών των ιδεών σε θεσμικό και ιδεολογικό επίπεδο;
Δε σας παραξενεύει η τόση εμμονή των διεθνών οργανισμών (που κάνουν πως δε βλέπουν στη Συρία, την Ουκρανία κλπ.) και φυσικά των πανταχόθεν χρηματοδοτούμενων ΜΚΟ να προωθήσουν αυτές τις ιδέες και τους νόμους;
Και ρωτώ εγώ.
Μήπως έχετε παρασυρθεί από τα ειλικρινή αισθήματα ανεκτικότητας προς την άλλη επιλογή και εξ αντανακλάσεως ετεροκαθορίζετε τη στάση σας, υιοθετώντας ιδέες και επιλογές τις οποίες αν σκεφτείτε με καθαρό μυαλό και απαλλαγμένο από τις αντιθέσεις του τύπου "αφού ο Αμβρόσιος ή ο Άνθιμος βρίζουν τους ομοφυλόφιλους, άρα εγώ που είμαι προοδευτικός θα υποστηρίζω με παβλοφική συνέπεια κάθε αίτημα ομοφυλοφιλικών οργανώσεων, είτε αυτό είναι λογικό είτε παράλογο";
Σκεφτείτε μήπως αυτό που σας έχουν πείσει ότι είναι "προοδευτικό", τελικά είναι το πολιτισμικό επιστέγασμα του εκφυλιστικού νεοφιλελευθερισμού.
Στο όνομα των "Δικαιωμάτων" προωθούνται οι πιο διαβρωτικές, αντικοινωνικές, ατομοκεντρικές και αντιδραστικές ιδέες και πρακτικές.
Γρηγορείτε.
ΥΓ.1: Ψάχνοντας στοιχεία και ιδέες, έπεσα πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Ριζοσπάστη σχετικά με το θέμα. Αξίζει να διαβάσετε την κομμουνιστική θεώρηση του πράγματος, που δεν απέχει και πολύ από τη δική μου. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8115072
Στα σχόλια θα παραθέσω κομμάτια από το άρθρο για όσους βαριούνται να μπουν.
ΥΓ.2: Οι ακρότητες αυτές εύλογα θα δημιουργήσουν και θα ενισχύσουν τις αντίρροπες τάσεις στην κοινωνία, οι οποίες δυστυχώς θα είναι εξ αντανακλάσεως ακραίες. Και τότε, οι ομοφυλόφιλοι κλπ που σήμερα ζουν με ασφάλεια και δεν τους ενοχλεί κανείς για τη σεξουαλική τους συμπεριφορά, θα αποκτήσουν πρόβλημα, αφού θα επικρατήσει το άλλο άκρο. Αυτό της δαιμονοποίησης της ομοφυλοφιλίας. Και τότε θα υπάρξει πραγματικό πρόβλημα. Αλλά αυτό ουδόλως απασχολεί τους επαγγελματίες συνδικάλες των "δικαιωμάτων".
ΥΓ.2: Τον τόσο συκοφαντημένο ρόλο του ύψιστου θεσμού της οικογένειας, ίσως πρέπει να τον ξαναδούμε.
Η αληθινή προσωπική ευτυχία αλλά και η κοινωνική ευημερία δύσκολα μπορούν να νοηθούν έξω απ' το πλαίσιό της.
toixo-toixo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου