Εικόνες παρέλασης

Φωτογραφία από τη φετινή στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη,

 για να ξεχνάει ο ραγιάς λιγάκι  την χρεωκοπημένη εθνική του αξιοπρέπεια:

κι εδώ μου έρχονται στο

 μυαλό κάτι στίχοι από ένα

 super εθνικό hit

 (στρατιωτικό εμβατήριο):
"Περνάει ο Στρατός της

 Ελλάδος φρουρός,
του κάθε της εχθρού

 ο σκληρός τιμωρός"
Εντάξει, σκέτη ανατριχίλα

 δηλαδή και ένεση 

(φαντασιακή) υψηλής

 αίσθησης ασφάλειας σε καιρούς  μέγιστης και ψυχοπλακώστρας
 ανασφάλειας.

 Ναι, αλλά ποιους θα πρωτοτιμωρήσει ο "φρουρός" και από ποιους 
θα πρωτοσπεύσει

 να φυλάξει τη χώρα;
Από τους εξωτερικούς ή τους εσωτερικούς εχθρούς;
Ακόμη και από τους κατά φαντασίαν, γιατί παίζει και αυτό στη συλλογική
 ψυχοσύνθεση

 του μέσου Έλληνα. Έτσι όπως τον παραμυθιάζουν και τον χειραγωγούν
 από όλες

 τις μπάντες.

Εγώ πάντως θαυμάζω και σαφώς προτιμώ κάτι τέτοιες παρελαύνουσες
 μορφές,

 έτσι για να ξυπνάει από το γενικό λήθαργο και να παίρνει τα πάνω της
 η λίμπιντο.

 Χτυπημένη και αυτή από τη φονική οικονομική κρίση και τον ηρωικό
 αγώνα 

της επιβίωσης στο ανελέητο πεδίο μάχης της αγοράς εργασίας.

Rohalas

Μας το'στειλε ο φίλος μας "rohalas" (που σήμερα πήρε φόρα!)

Εμείς εδώ να θυμίσουμε κάποιες όχι πολύ παλιότερες αναρτήσεις μας: 

  Της παρέλασης...
( "Oι παρελάσεις δεν πιστεύουμε ότι υπηρετούν την προώθηση του
 "εθνικού φρονήματος" και ειδικά του αγωνιστικού φρονήματος ενός λαού.
 Άλλα πράγματα ίσως το κάνουν αυτό, πολύ πιο ουσιώδη και με
 πραγματικό αντίκρισμα σε πολλά επίπεδα. Τα οποία έχουν να κάνουν
 με την κοινωνικοπολιτική, πνευματική, πολιτιστική ζωή ενός τόπου...") 

 Όταν η κοπελιά με τη μαντίλα ύψωσε τη σημαία στο "λίκνο της Ορθοδοξίας"...

ΕΠΑΛΗΘΕΥΕΤΑΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ: «Η ΔΥΣΗ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΣΟΒΟ»

Ποιες χώρες θέλουν να αποσχιστούν

Το κοινοβούλιο της ανεξαρτησίας ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας από την Ισπανία, με τον Μαριάνο Ραχόι να απαντά με προκήρυξη εκλογών στην περιφέρεια.

Πολλές όμως είναι οι περιοχές της Ευρώπης που βλέπουν με καλό μάτι την κίνηση αυτή της Καταλονίας και που σκέφτονται να προβούν σε παρόμοιες κινήσεις, θέλοντας να αναδιαμορφώσουν τον ευρωπαϊκό χάρτη.

Ο ευρωπαϊκός χάρτης με τις περιοχές που ζητούν ανεξαρτησία ή αυτονομία

Η Guardian έχει φτιάξει έναν χάρτη, με όλες τις περιοχές που σκέφτονται κάτι παρόμοιο.

Αυτό δείχνει πόσο δίκιο έχει ο Πούτιν όταν λέει ότι " Η Δύση άνοιξε με την ανεξαρτησία του Κοσόβου τους ασκούς του Αιόλου"

Επαρχία Ίστρια

Πληθυσμός: 208.000, 4,9% του συνόλου

Το Κόμμα Δημοκρατικής Συνέλευσης της Ίστρια (IDS) επιθυμεί μεγαλύτερη περιφερειακή αυτονομία και αποκέντρωση σε όλη τη χώρα, αλλά κυρίας στην ίστρια, μια περιοχή που διασχίζει την Κροατία και τη Σλοβενία και των οποίων τα σύνορα δεν έχουν καθοριστεί σαφώς μετά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας το 1991. Στην ιδανική περίπτωση, το IDS θα ήθελε να δει τη δημιουργία μιας διακρατικής και διασυνοριακής ευρωπεριφέρειας.

Μοράβια, Τσεχική Δημοκρατία

Πληθυσμός: 3 εκατομμύρια, 30% του συνόλου

Η Μοράβια ήταν μια ιστορική τσεχική περιοχή μαζί με τη Σιλεσία και τη Βοημία και παρόλο που τυπικά καταργήθηκε το 1949, εξακολουθεί να θεωρείται ως μια συγκεκριμένη περιοχή με τη δική της ταυτότητα. Ένα μικρό μη κοινοβουλευτικό κόμμα, το Moravané υποστηρίζει την ανεξαρτησία μέσω της αποκατάστασης μιας μοραβικής νομοθεσίας από το 2005.

Άνω Σιλεσία, Πολωνία

Πληθυσμός: 3 εκατομμύρια, 7,8% του συνόλου

Η Σιλεσία είναι μια περιοχή κυρίως στη νοτιοδυτική Πολωνία με μικρές περιοχές στη Γερμανία και την Τσεχία. Περισσότεροι από 800.000 άνθρωποι δήλωσαν την ταυτότητα της Σιλεσίας στην πολωνική απογραφή του 2011 και το Κίνημα Αυτονομίας της Σιλεσίας (RAS), με επικεφαλής τον Τζέρζι Γκορτζέλικ, κέρδισε το 8,5% των ψήφων στις τοπικές εκλογές του 2010. Υποστηρίζοντας την αυτονομία της ευρύτερης περιοχής, το RAS θεωρεί την Σιλεσία ως «χωριστό έθνος» αντί να αποτελείται από Πολωνούς, Τσέχους ή Γερμανούς.

Η περιοχή Székely, Ρουμανία

Πληθυσμός: 500.000, 2,5% του συνόλου

Το Székely Land είναι μαι περιοχή της κεντρικής Ρουμανίας, με κάποιους από τους Ούγγρους κατοίκους της να αναζητούν μεγαλύτερη αυτονομία. Σύμφωνα με μια απογραφή του 2011, περίπου 1,2 εκατομμύρια Ούγγροι ζουν στη Ρουμανία, με τους μισούς εξ αυτών στο Székely Land. Είανι η μεγαλύτερη μειονοτική ομάδα στη χώρα, αφότου η Ουγγαρία έχασε τα δύο τρίτα της επικράτειάς της από τους γείτονές της μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΡΩΠΗ

Μπόρνχολμ, Δανία

Πληθυσμός: 39.664, 0,7% του συνόλου

Το Μπόρνχολμ, ένα μικρό νησί στη Βαλτική Θάλασσα με πληθυσμό περίπου 40.000 κατοίκους, είχε ένα ενεργό κόμμα αυτοκυβέρνησης που επιδιώκει ανεξαρτησία ή μεγαλύτερη αυτονομία από τη δεκαετία του 1990. Ωστόσο, παρά τη μεγάλη δημοτικότητα κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος της Σκωτίας και την τρέχουσα υποστήριξη της προσπάθειας ανεξαρτησίας της Καταλονίας, σπάνια συγκεντρώνει περισσότερες από μερικές εκατοντάδες ψήφους.

Νησιά Φερόες, Δανία

Πληθυσμός: 50.030, 0,9% του συνόλου

Αφότου ψήφισαν για ανεξαρτησία το 1946, τα νησιά Φερόε υπήρξαν αυτόνομη, αυτοδιοικούμενη χώρα στο βασίλειο της Δανίας από το 1948. Αναφέροντας γλωσσικές και πολιτιστικές διαφορές καθώς και τα 900 χιλιόμετρα που τους χωρίζουν γεωγραφικά από τη Δανία, τέσσερα τοπικά κόμματα -που αντιπροσωπεύουν τις 17 από τις 33 έδρες στο κοινοβούλιο – επιδιώκουν πλήρη ανεξαρτησία ως κυρίαρχο κράτος.

ΝΟΤΙΑ ΕΥΡΩΠΗ

Λομβαρδία, Ιταλία

Πληθυσμός: 10 εκατομμύρια, 17% του συνόλου

Μια από τις πλουσιότερες περιφέρειες της Ιταλίας και πατρίδα του Μιλάνοy, η Λομβαρδία θέλει μεγαλύτερη αυτονομία από τη Ρώμη και κυρίως αυτό που σκέφτεται είναι το πώς θα δαπανήσει τα χρήματά της. Πολλοί ψηφοφόροι της επριοχής αυτής, όπως και του Βένετο πιστεύουν ότι οι φόροι τους πηγαίνουν στον φτωχότερο νότο αντί να συμβάλλουν στις τοπικές επενδύσεις. Το 40% περίπου υποστήριξε αυτό το στόχο σε πρόσφατο δημοψήφισμα, αν και το αληθινά αποσχιστικό αίσθημα περιορίζεται σε μικρές ομάδες ενώ το τοπικό κόμμα ανεξαρτησίας έχει μόνο ένα δημοτικό σύμβουλο.

Βένετο, Ιταλία

Πληθυσμός: 4,9 εκατομμύρια, 8% του συνόλου

Η περιέφερεια Βέντο και η πρωτεύουσά του η Βενετία είναι ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας στην οικονομία της Ιταλίας. Η περιοχή επιδιώκει σημαντικά μεγαλύτερη αυτονομία από τη Ρώμη και ιδιαίτερα πρόσθετες εξουσίες για τον καθορισμό των φόρων της. Όπως και η Λομβαρδία όμως, οι περισσότεροι κάτοικοι δεν θέλουν πλήρη ανεξαρτησία.

Σικελία, Ιταλία

Πληθυσμός: 5 εκατομμύρια, 8,255 του συνόλου

Προωθώντας μια ξεχωριστή τοπική κληρονομιά, πολιτισμό και γλώσσα, διάφορα κινήματα στην αυτόνομη περιοχή της Σικελίας της Ιταλίας επιδιώκουν μεγαλύτερη αυτονομία ή πλήρη ανεξαρτησία. Ένα κόμμα αυτονομιστών διοικεί το νησί από το 2008 έως το 2012.

Νότιο Τιρόλο, Ιταλία

Πληθυσμός: 511.000, 0,9% του συνόλου

Το κυριότερο γερμανόφωνο νότιο Τιρόλο βρίσκεται υπό την ιταλική κυβέρνηση από το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η περιοχή κέρδισε σημαντικη΄αυτονομία από τη Ρώμη στη δεκαετία του 1970, αλλά ένα αποσχιστικό κίνημα – συμπεριλαμβανομένης της ομάδας απελευθέρωσης που διεξήγαγε εκστρατεία βομβιστικών επιθέσεων κατά τη διάρεκια της δεκαετίας του ‘50 και του ‘60, έχει ζητήσει την επανένωση με την Αυστρία. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως πάνω από το μισό του πληθυσμού τάσσονται υπέρ της απόσχισης.

Κορσική, Γαλλία

Πληθυσμός: 329.599, 0,49% του συνόλου

Το εθνικιστικό κίνημα της Κορσικής επιδιώκει μεγαλύτερη αυτονομία για το νησί από τη δεκαετία του 1960. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Κορσικής απαιτεί ανεξαρτησία από το 1976 με μια εκστρατεία βομβιστικών επιθέσεων και δολοφονιών – ο νομάρχης του νησιού σκοτώθηκε το 1998 – αλλά ανακοίνωσε πρόσφατα το «τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων». Ένας συνασπισμός υπέρ της αυτονομίας, ο Pè a Corsica, κέρδισε 24 από τις 51 έδρες της Κορσικής στις περιφερειακές εκλογές του 2015.

ΔΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ

Φλάνδρα, Βέλγιο

Πληθυσμός: 6,4 εκατομμύρια, 56,3% του συνόλου

Η πιο ευημερούσα και κυρίως ολλανδόφωνη περιοχή στο βορρά έχει από καιρό αναζητήσει αποχώρηση. Η Νέα Φλαμανδική Συμμαχία είναι το μεγαλύτερο κόμμα στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο. Έχει μετριάσει τα αιτήματά της ως μέρος του σημερινού συνασπισμού, αλλά αποσκοπεί να πιέσει για περαιτέρω σταδιακή αποκέντρωση μετά τις εκλογές του 2019.

Βαλονία, Βέλγιο

Πληθυσμός: 3,6 εκατομμύρια, 32% του συνόλου

Οι βελγικές περιφέρειες έχουν ήδη μεγάλη αυτονομία και οι περισσότεροι κάτοικοι της Βαλονίας θέλουν να παραμείνουν στο Βέλγιο, ενώ υπερασπίζονται και προάγουν τη γαλλική γλώσσα και την πολιτιστικής τους ταυτότητα. Τα κινήματα ανεξαρτησίας, καθώς και οι ομάδες που ζητούν να ενσωματωθεί στη Γαλλία το γαλλόφωνο Βέλγιο, έχουν συγκεντρώσει ιστορικά λίγη υποστήριξη.

Βρετάνη, Γαλλία

Πληθυσμός: 3,3 εκατομμύρια, 55 του συνόλου

Η Βρετάνη έχει μια ισχυρή πολιτιστική ταυτότητα και η περιοχή θεωρείται ένα από τα έξι Κελτικά έθνη μαζί με την Κορνουάλη, την Ιρλανδία, τη Νήσου του Μαν, τη Σκωτία και την Ουαλία. Οι εθνικιστές αναζητούν την αυτονομία, εντός ή εκτός της Γαλλίας, της υπεράσπισης και προώθησης της μουσικη, των παραδόσεων και των συμβόλων της Βρετάνης, συμπεριλαμβανομένης της Βρετονικής γλώσσας, την οποία μιλούν περίπου 200.000 άνθρωποι. Δημοσκόπηση του 2013 διαπίστωσε πως το 18% των Βρετόνων υποστηρίζει την ανεξαρτησία, ενώ το 37% δήλωσε ότι περιγράφουν πρώτα τους εαυτούς τους ως Βρετόνοι.

Βαυαρία, Γερμανία

Πληθυσμός: 12,9 εκατομμύρια κάτοικοι, 15,6% του συνόλου

Ο βαυαρικός εθνικισμός υπήρξε ισχυρός από την ενσωμάτωση του κράτους στη Γερμανία το 1871. Ενώ το αποσχιστικό κόμμα της Βαυαρίας υπήρξε σημαντικός παράγοντας τη δεκαετία του 1950, το εκλογικό του μερίδιο έπεσε στις επόμενες δεκαετίες. Ωστόσο, μια δημοσκόπηση του 2017 υποδηλώνει πως ένας στους τρεις Βαυαρούς τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας.

Βόρεια Ιρλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο

Πληθυσμός: 1,8 εκατομμύρια, 2,8% του συνόλου

Ο εθνικισμός του Ulster, που επιδιώκει την ανεξαρτησία της Βόρειας Ιρλανδίας από το Ηνωμένο Βασίλειο , υπήρξε ένα μειονοτικό κίνημα από τη δεκαετία του 1920, αλλά δεν υποστηρίζεται από κανένα από τα κυριότερα πολιτικά κόμματα της περιοχής. Παρόλο που απολαμβάνει μια αναβίωση μετά την αγγλοιρλανδική συμφωνία του 1985, δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την υποστήριξη μεγάλου τμήματος της περιοχής.

Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο

Πληθυσμός: 5,4 εκατομμύρια, 8,2 του συνόλου

Η Σκωτία άρχισε να επιδιώκει κυριαρχία στα μέσα του 19ου αιώνα και το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας διεξάγει εκστρατεία για πλήρη ανεξαρτησία από τότε που ιδρύθηκε το 1934. Περισσότεροι από το 845 των ψηφοφόρων της Σκωτίας ψήφισαν σε δημοψήφισμα ανεξαρτησίας το 2014, με το 44,7% να τάσσεται υπέρ και το 55,3% κατά. Ο Νικολά Στέρτζεον, ηγέτης του SNP και ο πρώτος υπουργός της Σκωτίας, δήλωσε ότι ένα ακόμη δημοψήφισμα είναι πολύ πιθανόν μετά την απόφαση για έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ουαλία, Ηνωμένο Βασίλειο

Πληθυσμός: 3,1 εκατομμύρια κάτοικοι, 4,7% του συνόλου

Η Ουαλία είχε ένα κίνημα ανεξαρτησίας από τα μέσα του 19ου αιώνα, και το εθνικιστικό κόμμα Plaid Cymru, έχει κάνει διαορες εκστρατείες για κυριαρχία από την ίδρυσή του το 1925. Όπως η Σκωτία, η Ουαλία ψήφισε υπέρ της αποκέντρωσης στο δημοψήφισμα του 1997. Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, πάνω από το 40% των ψηφοφόρων της Ουαλίας ζητούν περισσότερες εξουσίες για τη συνέλευση, ενώ περίπου το 255 τάσσεται υπέρ της πλήρους ανεξαρτησίας.

ΠΗΓΗ

oimos-athina

H ζωή προχωρεί με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων, όχι τις αφηρημένες «αξίες»

 

Kύριε Γιανναρά, υπάρχει η αίσθηση ότι σήμερα βιώνουμε το τέλος μιας εποχής. Ποιες είναι οι συνέπειες στην Eλλάδα;

Tις συνέπειες τις βιώνουμε, με οδύνη και πανικό, κάθε μέρα. Aλλά ο περιγραφικός εντοπισμός τους μάλλον κουράζει και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τις αναχαιτίσει.

Πώς αντιλαμβάνεστε την οικονομική κρίση που μας έπληξε τα τελευταία χρόνια; Yπήρχε, άραγε, εναλλακτική λύση;

Πιστεύω ότι υπήρχε εναλλακτική λύση. Aυτή θα μπορούσε να είναι η επικέντρωση όλων των προσπαθειών στην «κατά κεφαλήν καλλιέργεια», αλλά και στη συνειδητοποίηση των κριτηρίων «ποιότητας» της ζωής. Γιατί τη Φινλανδία ή την Eλβετία δεν τις διαλύει η «κρίση»;

Tις προηγούμενες δεκαετίες είχε επικρατήσει ευρέως η «φιγούρα» και η υπερκατανάλωση. Πιστεύετε ότι η κρίση μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά σε επίπεδο αξιών;

H ζωή προχωρεί με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων, όχι τις αφηρημένες «αξίες». Στις προηγούμενες δεκαετίες, ανάγκη των Eλλαδιτών ήταν η φιγούρα και η καταναλωτική απληστία. Kαι κάπως έτσι φτάσαμε στη σημερινή καταστροφή: στον πρωτογονισμό της εξουσίας με ανυπαρξία λαϊκής αντίδρασης.

O στόχος της E.E. ήταν η σύγκλιση (η πολιτική, η οικονομική, η πολιτιστική). Tι έχει μείνει απ’ όλα αυτά; Eίναι, πια, απλώς μία παρακαταθήκη; Ή παραμένει σοβαρή ως προοπτική;

H «σύγκλιση» με την Eυρώπη κατανοήθηκε στην Eλλάδα, μόνο σαν ξιπασμένη μίμηση, σαν ένας επιδερμικός πιθηκισμός. Kαι η ένταξή μας αρχικά στην Eυρωπαϊκή Eνωση και έπειτα στη Nομισματική Eνωση, όλα έγιναν με την ξιπασιά του μειονεκτικού επαρχιώτη. Φοβούμαι πως δεν υπάρχει «κάθαρση» σε τόσο φτηνιάρικες τραγωδίες.

Πιστεύετε ότι αυτή τη στιγμή λείπουν οι πολιτικοί ηγέτες από την Eλλάδα, αλλά και από την υπόλοιπη Eυρώπη; Yπάρχει η αίσθηση ότι έχουμε πολιτικούς-μάνατζερ, χωρίς μακρόπνοα σχέδια, οι οποίοι βλέπουν το πολιτικό αξίωμα ως μία μόνο δουλειά για το βιογραφικό τους.

Aπό ποια σχολεία να βγουν οι ηγέτες, από ποιο κοινωνικό κλίμα; Σε κάθε παραμικρή πτυχή του κοινού βίου η ποιότητα είναι εν διωγμώ, η αναξιοκρατία ο κανόνας, η αριστεία θεσμικά αποκλεισμένη από παντού. Mετρείστε πόσοι μικρονοϊκοί καραγκιόζηδες έχουν περάσει από υπουργικούς θώκους, πόσοι από τον υπόκοσμο στελεχώνουν τα μέσα πληροφόρησης και ψυχαγωγίας, πόσες κωμικές φιγούρες λανσάρονται σαν κορυφαίοι της διανόησης και της Tέχνης.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας σήμερα;

Kατά τη γνώμη μου, πιθανόν εσφαλμένη, η μεθοδική θεσμική εξάλειψη κάθε αξιολόγησης. Eχει καταργηθεί κάθε δυνατότητα να ξεχωρίσει ο ικανός από τον ανίκανο, ο εργατικός από τον φυγόπονο, ο συνεπής από τον μπαγαπόντη, ο αξιοπρεπής από τον πουλημένο, ο ευφυής από τον εξυπνάκια. Mια κοινωνία με καταργημένη τη λειτουργία της κριτικής αποτίμησης, είναι καταδικασμένη να εξαφανιστεί ιστορικά.

Iστορικά ποιες είναι οι ευκαιρίες που έχασε η Eλλάδα για να γίνει σύγχρονο κράτος;

Δεν μπορώ να τολμήσω επιγραμματική απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα. Δεν ξέρω κι αν υπήρξαν «ευκαιρίες».

Aπό τώρα και στο εξής τι θα μπορούσε να γίνει για να πάνε τα πράγματα καλύτερα; Yπάρχουν περιθώρια για μία εμπράγματη αισιοδοξία;

Περιθώρια για αισιοδοξία υπάρχουν, όταν υπάρχουν στόχοι. Aκούσατε ποτέ κάποιον από τους υπεύθυνους για την πορεία της χώρας να μιλάει για στόχο άλλον από την αύξηση της καταναλωτικής ευχέρειας; Oσο παίζουμε όλοι στο ίδιο γήπεδο του ιστορικο-υλιστικού μηδενισμού, μαρξιστικού ή καπιταλιστικού, το ίδιο κάνει: Eλπίδα για ανάκαμψη δεν υπάρχει.

Ποια πράξη θεωρείτε επαναστατική σήμερα;

Kάθε πράξη που προάγει την ποιότητα, σε οποιαδήποτε πτυχή του βίου.

Tι συμβουλεύετε τους νέους ανθρώπους για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν εκείνοι στην εποχή τους;

Oι συμβουλές είναι άγονη πρακτική. Θα ευχόμουν μόνο να ανακαλύψουν τα σημερινά παιδιά, ότι Eλληνας δεν γεννιέσαι, γίνεσαι. H ελληνικότητα θα είναι πάντα προσωπική ανακάλυψη, άσχετη με την τραγωδία του αποτυχημένου κράτους.

Νομιμοποιήθηκε το πλιάτσικο του κοινωνικού χρήματος

Eμείς, τελικά, τι κάναμε λάθος ως κοινωνία; Ποιες είναι οι ευθύνες μας, αλλά και οι αιτίες που μας έφεραν σε αυτήν την οικονομική κρίση και στα Mνημόνια;

Aφεθήκαμε παθητικά στον «κοινωνικό μετασχηματισμό» του Aνδρέα. Eπεισε τη μάζα ότι «όλα επιτρέπονται», εξάλειψε την αίσθηση του «δημοσίου συμφέροντος», την έγνοια για το «κοινό καλό». Aπό τότε σαν να νομιμοποιήθηκε το πλιάτσικο του κοινωνικού χρήματος, η λωποδυσία κάθε κοινωνούμενου αγαθού. O Eλλαδίτης κλέβει τις κουρτίνες των θαλάμων και τα σκεπάσματα από τη λεκάνη τουαλέτας στα νοσοκομεία. Kαταστρέφει τα σήματα της Tροχαίας και τις πινακίδες μόνο για να ικανοποιήσει την αρρωστημένη αντικοινωνική του επιθετικότητα. Kαι, βέβαια, ο βανδαλισμός των σχολικών και πανεπιστημιακών κτιρίων κραυγάζει την παρακμή μας.

  Συνέντευξη του Χρήστου Γιανναρά στον Γιώργο Βαϊλάκη

   Πηγή: imerisia

antikleidi

Καληνύχτα Κόσμε!

Βράδιαζε και στο βάθος του φθινοπωρινού δρόμου λιγόστευε

όλο και πιο πολύ το φως

σα να τέλειωνε για πάντα ο κόσμος.

Καληνύχτα Κόσμε!

Μια εμπνευσμένη αστική φάρμα δημιουργήθηκε στη Νέα Υόρκη με σκοπό να διδάσκονται τα παιδιά της πόλης

Μια εμπνευσμένη αστική φάρμα δημιουργήθηκε στη Νέα Υόρκη με σκοπό να διδάσκονται τα παιδιά της πόλης  πώς να φυτέψουν, να ποτίσουν, να συλλέξουν, πως  να καλλιεργήσουν  φρούτα, βότανα και λαχανικά χωρίς φυτοφάρμακα.

Πρόκειται για ένα διδακτικό κήπο. Ενα αστικό αγρόκτημα των 21.000 τετραγωνικών ποδιών που προσφέρει δωρεάν εκπαιδευτικά ταξίδια στον χώρο των σπουδαστών της Νέας Υόρκης - πολλοί από τους οποίους δεν έχουν δει ποτέ πώς καλλιεργούνται τα τρόφιμα.

Βρίσκεται στο νησί Κυβερνήτες και περνούν σε αυτό με γρήγορο φέρυ από το χαμηλότερο σημείο του Μανχάταν. 

inhabitat.com

Ζιλ - Ερίκ Σεραλινί για Μοnsanto: Τα πειράματα γίνονται πάνω στους καταναλωτές

Ακόμη και σε γονίδια μωρών έχουν εντοπιστεί διαταραχές που οφείλονται σε τοξικά χημικά τα οποία χρησιμοποιούνται στη γεωργία, σύμφωνα με τον Γάλλο καθηγητή Μοριακής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καέν Ζιλ-Ερίκ Σεραλινί, ο οποίος βρέθηκε στην Ελλάδα και μίλησε στο documentonews.gr

Ο Σεραλινί τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας το 2012 όταν δημοσίευσε την έρευνά του, σύμφωνα με την οποία οι επιπτώσεις των μεταλλαγμένων οργανισμών στην υγεία μπορεί να εκδηλωθούν με την εμφάνιση καρκίνου, την πρόκληση τοξικότητας στα νεφρά και στο συκώτι, σε προβλήματα υπογονιμότητας ή ακόμη και στον πρόωρο θάνατο.

Στην έρευνα του κ. Σεραλινί συμπεριλήφθηκαν μεταξύ άλλων το ζιζανιοκτόνο Roundup της Monsanto αλλά και το μεταλλαγμένο καλαμπόκι της ίδιας εταιρείας. Ο καθηγητής χορήγησε το Roundup σε ποντίκια τα οποία στη συνέχεια ανέπτυξαν καρκινικούς όγκους και τελικά πέθαναν. Η δημοσίευση της έρευνας τον οδήγησε σε σφοδρή δικαστική διαμάχη με την πολυεθνική, η οποία είναι ακόμη σε εξέλιξη.

Ερωτώμενος ωστόσο αν αποδέχεται τον χαρακτηρισμό του ανθρώπου που κυνηγάει τη Monsanto είναι κάθετος: «Οχι, δεν κυνηγάω εγώ τη Monsanto. Η Monsanto με κυνηγάει. Εγώ έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω: έρευνα στα πιο διαδεδομένα φυτοφάρμακα και στις επιπτώσεις τους. Δεν φταίω εγώ αν τα παράγει η Monsanto. Εκείνοι μολύνουν τον πλανήτη, εκείνοι πατεντάρουν τα γενετικά τροποποιημένα. Είναι εγκληματικό. Δεν με νοιάζει το όνομά τους. Το ίδιο θα έκανα και με οποιαδήποτε άλλη εταιρεία. Αυτοί είναι που με κυνηγούν».

Φυτοφάρμακα και πετρέλαιο

Τι ποσοστό όμως της τροφής που κυκλοφορεί παγκοσμίως είναι μολυσμένη από φυτοφάρμακα; «Το 90% της αγροτικής παραγωγής παγκοσμίως γίνεται με τη βοήθεια χημικών φυτοφαρμάκων. Μπορεί η οργανική αγροτική παραγωγή να θεωρούμε ότι είναι μεγάλη αλλά δεν ξεπερνά το 10%. Το υπόλοιπο ποσοστό εμπεριέχει φυτοφάρμακα με υπολείμματα πετρελαίου» τονίζει στο Documento.

Οπως υποστηρίζει, δεν γίνεται τοξικολογικός έλεγχος στα χημικά προϊόντα που κυκλοφορούν, καθώς το λόμπι των εταιρειών αποκρύπτει τις πραγματικές συνέπειες της χρήσης τους: «Ελέγχουν μεμονωμένα την ουσία την οποία οι ίδιες οι εταιρείες παρουσιάζουν ως δραστική σε κάθε φάρμακο. Ομως εδώ είναι η απάτη. Για παράδειγμα, το Roundup της Monsanto περιέχει σε ποσοστό 40% γλυφοσάτη. Ελέγχουν λοιπόν χωριστά μόνο αυτή την ουσία, ωστόσο το τελικό μείγμα, το οποίο δεν ελέγχεται και περιέχει πλήθος άλλων ουσιών, μπορεί να είναι έως και 100.000 φορές πιο τοξικό».

Γιατί όμως οι ρυθμιστικές αρχές δεν κάνουν τους απαραίτητους ελέγχους; «Δεν θέλουν. Δεν κάνουν πειράματα, δεν δοκιμάζουν τις επιπτώσεις. Στηρίζονται στις εκθέσεις που τους δίνουν οι εταιρείες. Στην ουσία τα πειράματα γίνονται πάνω στους καταναλωτές. Τόσο η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) όσο και η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) δίνουν εγκρίσεις με βάση όσα τους λένε οι εταιρείες υπό την πίεση των συμφερόντων».

«Φυτά φυτοφαρμάκων»

Αναφορικά με τα γενετικά τροποποιημένα που φτάνουν στο πιάτο μας υπογράμμισε: «Εγώ τα αποκαλώ φυτά φυτοφαρμάκων, γιατί χρησιμοποιούνται για αυτά μεγάλες ποσότητες χημικών. Το καλαμπόκι και η σόγια είναι οι δύο τροφές στις οποίες τα γενετικά τροποποιημένα κυριαρχούν. Με αυτά ταΐζονται τα κοτόπουλα, οι αγελάδες και άλλα ζώα, με συνέπεια όλα αυτά να καταλήγουν στους οργανισμούς τους και στη συνέχεια μέσω αυτών και στον ανθρώπινο οργανισμό».

Οπως επισημαίνει ο κ. Σεραλινί, τρόπος να αποφύγει κανείς την κατανάλωση χημικά μολυσμένων και γενετικά τροποποιημένων τροφών υπάρχει αν προτιμώνται προϊόντα της οργανικής γεωργίας και αποφεύγονται τα βιομηχανικά προϊόντα. «Φυσικά πολύ εκτεθειμένα σε χημικά μολυσμένες τροφές και γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς είναι και τα μωρά, τόσο από όσα καταναλώνουν τα ίδια όσο και από τις τροφές που καταναλώνουν οι μητέρες τους και περνούν στους οργανισμούς τους» λέει ο καθηγητής.

Ο Ζιλ-Ερίκ Σεραλινί, σε συνεργασία με τον Γάλλο σεφ Ζερόμ Ντουζελέ παρουσίασαν σε εκδήλωση που συνδιοργανώθηκε από το Τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου και το Τμήμα Βιοτεχνολογίας και Βιοχημείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας το βιβλίο τους, σύμφωνα με το οποίο φυσικά αρώματα και φυτικές ουσίες μπορούν να οδηγήσουν στην αποτοξίνωση των τροφών που είναι χημικά μολυσμένες.

Monsanto: Ο κολοσσός που δεν πτοείται από ελέγχους

Ο κολοσσός της βιοτεχνολογίας πέρασε το 2016 στα χέρια της Bayer αντί 66 δισ. δολαρίων. Η Monsanto, που μετράει πάνω από 110 χρόνια ύπαρξης, είναι πλέον η ηγέτιδα εταιρεία παραγωγής γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, χωρίς η θέση της να έχει επιδεινωθεί από την οικονομική κρίση.

Σύμφωνα με ελέγχους έγκριτων οργανισμών, με πρώτο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), η γλυφοσάτη που χρησιμοποιεί η εταιρεία στο ζιζανιοκτόνο Roundup είναι δυνητικά καρκινογόνος ουσία. Ωστόσο η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) στην έκθεσή της, αγνοώντας όλες τις έρευνες, κατέταξε την ουσία στις μη καρκινογόνες. Τα ποσά που θα έχανε η Monsanto στην περίπτωση που απαγορευόταν η κυκλοφορία του ζιζανιοκτόνου είναι τεράστια.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως στις μετρήσεις που είχαν δημοσιευτεί το 2010 η εταιρεία είχε έσοδα ύψους 6,5 δισ. δολαρίων από προϊόντα με βάση τη γλυφοσάτη, ενώ το 2014 είχε καταγραφεί άνοδος 7% στις πωλήσεις, κάτι που μεταφράζεται σε 1 δισ. δολάρια. Παράλληλα τα έσοδα από τα προϊόντα που περιέχουν γλυφοσάτη αποτελούν το 1/3 των συνολικών εσόδων της εταιρείας.

Η Monsanto εξασφάλισε την άδεια κυκλοφορίας των ζιζανιοκτόνων της, με την EFSA να εκδίδει μάλιστα και… οδηγίες σχετικά με την κατανάλωση της γλυφοσάτης, προτείνοντας ως μέγιστη ημερήσια ασφαλή δόση τα 0,5 χιλιοστόγραμμα ανά κιλό σωματικού βάρους. Δηλαδή από την EFSA, τη ρυθμιστική αρχή της Κομισιόν, προτείνεται για έναν άνθρωπο 80 κιλών η κατανάλωση μέχρι και 40 χιλιοστόγραμμων γλυφοσάτης ανά ημέρα. Αυτό που μάλλον δεν ενδιαφέρει και πολύ την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων είναι το πώς θα διαπιστώσει κανείς ποια από τα λαχανικά που καταναλώνει έχουν ψεκαστεί με την ουσία και σε ποιον βαθμό, δεδομένου ότι τα ζιζανιοκτόνα που έχουν ως βάση την ουσία αυτή χρησιμοποιούνται στη γεωργία, στα πάρκα, σε δημόσιες και ιδιωτικές καλλιέργειες.

Η ισχύς της εταιρείας και η ικανότητά της να επηρεάζει αποφάσεις μετατρέπουν σε «ασήμαντες» τις διαμαρτυρίες εκατομμυρίων πολιτών ανά τον κόσμο αλλά και τις μηνύσεις ανθρώπων στις ΗΠΑ για καρκινογενέσεις που σχετίζονται με τη γλυφοσάτη. Χαρακτηριστικό περιστατικό που περιγράφει τις σχέσεις της εταιρείας με την αμερικανική κυβέρνηση είναι το ταξίδι-αστραπή που είχαν πραγματοποιήσει ανώτατα στελέχη της Monsanto για να συναντήσουν τον Τόμας Μίλερ, επιτετραμμένο της αμερικανικής πρεσβείας στην Ελλάδα πριν από μερικά χρόνια. Ο κ. Μίλερ είχε δεχτεί στο σπίτι του τα στελέχη της εταιρείας που ήρθαν για μία και μόνο ημέρα στη χώρα μας με ιδιωτικό αεροσκάφος και για άγνωστους λόγους.

Η σκοτεινή ιστορία της Monsanto

Διαχρονικά η Monsanto πλημμύριζε την αγορά με προϊόντα που θεωρούνταν επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία, ενώ ορισμένα από αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί και σε πολεμικές επιχειρήσεις. Τέτοια περίπτωση ήταν το Agent Orange, το οποίο χρησιμοποιούσαν από το 1962 έως το 1971 οι Αμερικανοί στρατιώτες στο Βιετνάμ προκειμένου να αποψιλώσουν τη βλάστηση της ζούγκλας που αποτελούσε και τη φυσική προστασία των Βιετκόνγκ, αλλά και για να καταστρέψουν τις σοδειές τους. Θύματα όμως της πολύ ισχυρής τοξικότητας του Agent Orange έπεσαν και οι ίδιοι οι στρατιώτες που το χρησιμοποιούσαν. Τα θύματα διεκδίκησαν αποζημιώσεις και το 1984 τα δικαστήρια των ΗΠΑ επιδίκασαν το ποσό των 180 εκατ. δολαρίων σε 250.000 δικαιούχους και τις οικογένειές τους.

Μερικά χρόνια αργότερα η Monsanto προχώρησε στην παραγωγή της αυξητικής ορμόνης για βοοειδή (BGH και BST) με στόχο να κατορθώσει να αυξήσει την παραγωγή γάλακτος έως και 20%. Αποτέλεσμα; Οι έρευνες έδειξαν σοβαρές βλάβες στην υγεία των βοοειδών καθώς η ορμόνη τους προκαλούσε μαστίτιδα, ενώ το γάλα που παρήγαγαν συνδέθηκε σε άλλες έρευνες με την ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη και του στήθους.

Νέα γενιά αλλά όχι… αθώα

Η Monsanto και οι υπόλοιπες εταιρείες αγροχημικών έχουν αρχίσει εδώ και μερικά χρόνια να παρουσιάζουν τη νέα γενιά μεταλλαγμένων τα οποία μάλιστα –οι ίδιες οι εταιρείες– χαρακτηρίζουν μη γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.

Η πραγματικότητα όμως, σύμφωνα με την Greenpeace, είναι λίγο διαφορετική. Οπως έχει προειδοποιήσει η διεθνής οργάνωση, τα νέα μεταλλαγμένα δεν εμπεριέχουν ξένο DNA μέσα τους, αλλά παράγονται με τροποποίηση του DNA του ίδιου του οργανισμού τους, με την εισαγωγή γενετικού υλικού από ένα παρόμοιο είδος ή με αναπαραγωγή από τους αντίστοιχους οργανισμούς «παλιάς» τεχνολογίας. Ο κίνδυνος που προκύπτει από τη νέα γενιά μεταλλαγμένων είναι ακόμη μεγαλύτερος καθώς τα προϊόντα αυτά δεν εμπίπτουν στους κανονισμούς που είναι θεσπισμένοι για τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα.

Στις ΗΠΑ κυρίαρχα στην αγορά των νέων μεταλλαγμένων είναι το καλαμπόκι και τα μανιτάρια, με την κυβέρνηση να έχει δώσει ήδη από το 2016 την έγκρισή της για την κυκλοφορία τέτοιων προϊόντων. 

enallaktikos

Σκοπός μας είναι, να είμαστε ένα καθαρό κερί μέσα στο σκοτάδι

Ο ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ στο ζώδιο του Τοξότη...

Ο Δάσκαλος ανέθεσε στον Ηρακλή τον 9ο άθλο του: να πάει στον βάλτο της Στυμφαλίας που ζούσαν οι στυμφαλίδες όρνιθες, και να τις διώξει από την ασφαλή κατοικία τους.

Του έδωσε και μία συμβουλή: " Η φλόγα που λάμπει πάνω από το νου, φανερώνει τη σίγουρη κατεύθυνση".

Ο Ηρακλής πήγε στην Στυμφαλία και είδε τα όρνεα μεγαλόσωμα και άγρια να κρώζουν. Είχαν ράμφη από σίδερο και τα φτερά τους ήταν σαν ατσάλινα βέλη. Τρία όρνεα όρμησαν καταπάνω του και εκείνος τα απέκρουσε με το ρόπαλό του. Μα ήξερε ότι αυτό δεν ήταν αρκετό. Τότε θυμήθηκε τον Δάσκαλο: "Η φλόγα που λάμπει πάνω από τον νου, φανερώνει τη σίγουρη κατεύθυνση".

Ο Ηρακλής είχε μαζί του δύο κύμβαλα, δώρο της Αθηνάς, που σαν χτυπούσαν μεταξύ τους έβγαζαν έναν ανήκουστα διαπεραστικό ήχο. Χτύπησε τα κύμβαλα, τα όρνεα εμφανίστηκαν από τις φωλιές τους και πέταξαν μακριά για να μη γυρίσουν ποτέ ξανά.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΟΥ

• Ο Ηρακλής = ο αγωνιζόμενος μαθητής

• Οι Βάλτοι = σύμβολο του νου και του συναισθήματος

• Οι όρνιθες = οι σκεπτομορφές (οι σκέψεις μας)
• Οι 3 όρνιθες = η κακολογία, η εγωιστική ομιλία και η "ρίψη μαργαριταριών σε χοίρους"
• Το ρόπαλο = τα μέσα της προσωπικότητας
• Τα κύμβαλα = η προσωπικότητα και η ψυχή μας

΄Όταν απελευθερωνόμαστε από την πλάνη, καλούμαστε να καθαρίσουμε τον νοητικό μας αγωγό από τις σκεπτομορφές που οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει, ώστε να μπορέσουμε να δούμε το σκοπό. Για να το πετύχουμε, πρέπει να μάθουμε να ελέγχουμε τη σκέψη μας, ξεκινώντας με τον περιορισμό της ομιλίας.

Η διαδικασία της σκέψης είναι μια ζωντανή δημιουργία. Είτε ξέρουμε να τη χρησιμοποιούμε είτε όχι, ήδη μετέχουμε σε αυτήν. Κάθε φορά που σκεφτόμαστε, γεννάμε μια μορφή. Είμαστε υπόλογοι για τα αποτελέσματα που έχει αυτή η μορφή στο περιβάλλον και σε εμάς.


Καθώς εξελισσόμαστε, οι σκέψεις μας αποκτούν δύναμη και επηρεάζουν δυναμικότερα ολοένα και περισσότερους ανθρώπους.

Οι σκέψεις καθορίζουν το μέλλον μας ανέκκλητα ως άτομα και ως ανθρωπότητα

Σε ατομικό επίπεδο ερχόμαστε αντιμέτωποι με σκέψεις αρνητικές που δε θα θέλαμε να κάνουμε. Θέλουμε να απαλλαγούμε αλλά μας φαντάζει σχεδόν ακατόρθωτο.

Από την άλλη, ο Διδάσκαλος Θεβετανός τονίζει ότι:

" ΄Ολοι οι ζηλωτές και μαθητές που αγωνίζονται για το φως, δεν πρέπει να ασχολούνται
με το πώς θα καταστραφεί το παλιό αλλά να εστιάζουν τη σκέψη τους στο Νέο.
Δεν πρέπει να σπαταλούν χρόνο να χτυπούν αυτό που είναι ανεπιθύμητο, αλλά
να σκέφτονται με βάση τις νέες κατευθύνσεις.
Με αυτό τον τρόπο η δημόσια προσοχή θα εστιαστεί βαθμιαία σε ότι είναι νέο και αγαθό
και το παλιό θα εξαφανιστεί από έλλειψη προσοχής".

Γιατί όμως οι σκέψεις μας έχουν αυτή τη δύναμη;

΄Όταν σκεφτόμαστε, ο νους μας αντλεί ύλη από το νοητικό πεδίο και γνέθει γύρω από την αιτία της σκέψης μας ένα κουκούλι.

΄Όταν εμείς παύουμε να σκεφτόμαστε, θεωρούμε ότι η σκέψη μας εξαφανίζεται. ΄Όμως το κουκούλι, η σκεπτομορφή δηλαδή που φτιάξαμε, εξακολουθεί να υπάρχει.

Επειδή η σκεπτομορφή είναι μια ζωντανή οντότητα, έχει ποιότητα, σχήμα και μορφή.

• Η ποιότητα εξαρτάται από το αν η αιτία της σκέψης είναι αρνητική ή θετική.
• Το σχήμα εξαρτάται από τη διαύγεια της αρχικής σκέψης (η συγκεκριμένη σκέψη δηλαδή, έχει και συγκεκριμένο σχήμα).
• Η κίνηση (η δύναμη και η απόσταση που θα ταξιδέψει η σκεπτομορφή) εξαρτάται από τη δύναμη του σκοπού και τη διαύγεια της αρχικής σκέψης.

Υπάρχουν χονδρικά 2 είδη σκέψης:

► Οι απρόσεκτες αρνητικές σκέψεις, και

► Οι σκέψεις θετικής ποιότητας

Οι τυχαίες σκέψεις είναι χαοτικές και χωρίς δομή.

Επειδή δεν έχουν συγκεκριμένο σκοπό, δεν έχουν αρκετή ώθηση να βγουν από την αύρα μας. ΄Εχουν όμως αρκετή ζωή για να αναζητήσουν μέσα στην αύρα μας, παρόμοιου κραδασμού σκεπτομορφές, να ενωθούν μαζί τους και να δημιουργήσουν ένα δυνατό σύνολο. ΄Ετσι, μια μικρή, ακίνδυνη σκέψη, πολλαπλασιάζει τη δύναμή της και ζει περισσότερο. Το σύμπλεγμα αυτών των σκεπτομορφών ισχυροποιείται με κάθε προσθήκη και γίνεται ένας τοίχος που μας κρύβει την αλήθεια. ΄Ετσι, δημιουργείται ο φανατισμός και η δυσκολία να ξεφύγουμε από παλιές σκέψεις.

Πρέπει λοιπόν να ξέρουμε πως:

Οι απρόσεκτες αρνητικές σκέψεις όλων μας, συναθροίζονται στο νοητικό της ανθρωπότητας
και γίνονται αυτόνομες οντότητες που ευθύνονται για πολλά παγκόσμια προβλήματα.

Ο μόνος τρόπος να ακυρώσουμε αυτές τις σκεπτομορφές, είναι να δομήσουμε άλλες, πιο δυναμικές, σκεπτομορφές θετικής ποιότητας. Σε αυτό το έργο συμβάλλει κάθε θετική σκέψη που κάνουμε, η οποία συνασπίζεται με ομοιοκραδασμικές σκεπτομορφές στο νοητικό της ανθρωπότητας.

Να γιατί όταν θέλουμε να βοηθήσουμε το σύνολο ή κάποιο άτομο ή τον εαυτό μας πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στη σκέψη. Ο οίκτος για κάποιον που υποφέρει, θα μεγαλώσει την ανημποριά που νιώθει. Μία σκέψη πίστης όμως, θα του δώσει δύναμη να αγωνιστεί.

Για να δομήσουμε τώρα μια σκεπτομορφή που αντέχει, πρέπει να απελευθερωθούμε από την πλάνη. Να έχουμε ανιδιοτελή κίνητρα, όραμα και ορθή εστίαση στο σκοπό.

Ως άτομα δεν έχουμε ακόμη την ικανότητα να δομούμε τέτοιες δυναμικές
θετικές σκεπτομορφές.

Ως εστιασμένη ομάδα όμως, μπορούμε!

Το να καθαρίσουμε τις σκεπτομορφές στο νοητικό μας, είναι ΥΠΗΡΕΣΙΑ, γιατί ταυτόχρονα καθαρίζουμε ένα μέρος του παγκόσμιου νοητικού.
΄Ετσι, παρέχουμε στους Εσωτερικούς Δομητές, χώρο για να ενσταλάξουν το Νέο.


Οι σκέψεις μας δεν μας ανήκουν!

Για να τις δομήσουμε, δανειζόμαστε υλικό από την παγκόσμια νοητική δεξαμενή που ανήκει σε όλους. Και η νοητική ουσία είναι το σπουδαιότερο εργαλείο που διαθέτουμε
ως ανθρωπότητα για να δομήσουμε τη Νέα Εποχή.

Τα αποτελέσματα της σκέψης μας δεν μας ανήκουν!

Ελευθερώνουν ή επιβαρύνουν την ήδη οριακή παγκόσμια κατάσταση.
Γι΄αυτό ας είμαστε προσεκτικοί.

"Να σκέφτεστε σαν να σας ακούει ολόκληρος ο κόσμος"

Πηγές:

‘Εσωτερική Αστρολογία’ Α.Α.Μπέϊλη

‘Οι Αθλοι του Ηρακλή’ Α.Α.Μπέϊλη.

‘Η ¨Συμφωνία του Ζωδιακού’ Τορκόμ Σαραϊνταργιάν.

ΗΛΙΑΚΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟ ΤΟΞΟΤΗ



ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ: Εστιασμένη Κατεύθυνση

ΙΔΙΟΤΗΤΑ: Ο Προσανατολισμός

ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ: "Ας αναζητηθεί τροφή".

ΒΑΣΙΚΟΣ ΤΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ: "Βλέπω τον τελικό σκοπό, φθάνω τον σκοπό κι έπειτα βλέπω έναν άλλο".

ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ: Οι στυμφαλίδες όρνιθες

Η ενέργεια της Πανσελήνου του Τοξότη διεγείρει την επιθυμία μας να φτάσουμε στον σκοπό.
Στις καρδιές όλων μας υπάρχει η φλόγα να βρούμε τον σκοπό που ενσαρκωθήκαμε.

Πολλές φορές περπατάμε στα τυφλά, προσπαθώντας με το μυαλό να διακρίνουμε ανάμεσα σε χιλιάδες σκοπούς, τον δικό μας.
Για να ανακαλύψουμε όμως το σκοπό, δεν θα πρέπει να κάνουμε κάτι.

Πρέπει να μάθουμε να ΕΙΜΑΣΤΕ

Να είμαστε στο κέντρο μας, να είμαστε σε εγρήγορση, να είμαστε σε εσωτερική σιωπή, να είμαστε συνεπείς απέναντι στις εσωτερικές μας κατανοήσεις. Κυρίως, να είμαστε ένας καθαρός νοητικός, αστρικός και αιθεροφυσικός αγωγός για τις πνευματικές Δυνάμεις της Θέλησης για το Καλό.

Γιατί όμως πρέπει να ΕΙΜΑΣΤΕ και όχι να κάνουμε;

Γιατί είναι ο ίδιος ο σκοπός που μας έλκει μαγνητικά προς αυτόν, στο βαθμό που εμείς ΕΙΜΑΣΤΕ έτοιμοι. Είναι ο ίδιος ο σκοπός που μας φανερώνει την κατεύθυνση.

Ο σκοπός είναι ένα μαγνητικό κέντρο εγκατεστημένο στο μέλλον. Είναι σαν μια αχτίδα φωτός που προβάλλει από τον εσωτερικό μας ναό και φωτίζει το δρόμο μας.

Αυτή η δέσμη φωτός είναι η μαγνητική γραμμή με την οποία ο σκοπός συνδέεται μαζί μας. Πάνω σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κρατιόμαστε σταθερά, τείνοντας διαρκώς προς τα εμπρός.

Ο σκοπός ποτέ δεν αποκαλύπτεται μονομιάς. Ξεδιπλώνεται, στο βαθμό που διατηρούμε την κατεύθυνση και προσαρμόζοντας τη ζωή μας σε αυτήν, εξελισσόμαστε. Ξεδιπλώνεται στο βαθμό που επιλέγουμε ό,τι μας κρατά μέσα στην κατεύθυνση και απορρίπτουμε ό,τι μας οδηγεί αλλού.

Στην αρχή, μας στέλνει μια αχτίδα που φωτίζει τα λίγα επόμενα βήματά μας προς ένα μικρότερο στόχο. Οι στόχοι αυτοί, συχνά μας φαίνονται πολύ απλοί και καθημερινοί και τους προσπερνάμε. Είναι όμως, αυτή η επίτευξη των διαδοχικών στόχων που μας δίνει δικάιωμα πρόσβασης στο Σκοπό. Και αυτό είναι το μήνυμα του Τοξότη για τους μαθητές: Βλέπω ένα στόχο, τον φτάνω, κι έπειτα βλέπω έναν άλλο.

Εδώ μπαίνει η ανάγκη της συστηματικής μελέτης. Με τη μελέτη και την ορθή παρατήρηση, αρχίζουμε να κατανοούμε ότι η πιο απλή καθημερινή πράξη είναι στην πραγματικότητα μια εσωτερική εργασία.

Στο βιβλίο "Μαθητεία στη Νέα Εποχή", ο Διδάσκαλος Θιβετανός, αναφέρεται σε πολλά περιστατικά της καθημερινότητας και στην εσωτερική σημασία που κρύβει ο χειρισμός τους. Αντιλαμβανόμαστε ότι η συνέπεια στην εργασία, είναι το εκκολαπτόμενο σπέρμα της ομαδικής υπευθυνότητας.

Η ορθή χρήση του χρόνου και των χρημάτων μας, είναι μια βασική δοκιμασία για την μετέπειτα ορθή διαχείριση λεπτότερων ενεργειών. Η ρουτίνα που απευχόμαστε, είναι για πολλούς αναγκαία, γιατί έχουμε αδυναμία στη διατήρηση του σταθερού ρυθμού.

Κατανοούμε επομένως ότι η Υπηρεσία είναι Επιστήμη, και όχι απλή φιλανθρωπία, όταν μέσα από τις επιστολές του Διδασκάλου Θιβετανού φανερώνεται πως η βοήθεια στην ακατάλληλη στιγμή, στην ακατάλληλη δόση, είναι επίθεση.

Πρέπει να μάθουμε να εργαζόμαστε σαν τον φοιτητή που πίσω από τον ατμό μιας απλής χύτρας, μπορεί να διακρίνει τη δυναμική της θερμότητας.

΄Ενας τρόπος για να εντοπίσουμε την κατεύθυνση είναι, να ευθυγραμμιστούμε εσωτερικά και να εξετάσουμε το πακέτο συνθηκών -φυσικό, αστρικό, νοητικό- που αντιμετωπίζουμε ανά χρονικούς κύκλους, π.χ. τον τελευταίο χρόνο, την τελευταία 3ετία.

• Ποιος είναι ο κοινός σύνδεσμος μεταξύ όλων των προβλημάτων μας;
• Αν τα διαχειριστούμε ορθά ποιες ποιότητες καλλιεργούμε; ποιες απορρίπτουμε;
• Πώς αυξάνει έτσι η χρησιμότητά μας ως συνεργάτες του Σχεδίου;
• Πώς το περιβάλλον θα ωφεληθεί από αυτό;
• Πώς διαμορφώνεται η δική μας εξέλιξη;
• ΄Όμως, πώς θα αντιληφθούμε ότι ο σκοπός που προβάλλει εμπρός μας είναι της ψυχής ή της προσωπικότητας;

Οι σκοποί καθορίζονται από τα κίνητρά μας
και όχι από το αν είναι "εξωτερικοί" ή "εσωτερικοί"

Για παράδειγμα είναι άλλο στάδιο το:

"θέλω να έχω χρήματα για να αγοράσω αυτοκίνητο"
είναι άλλο το:

"θέλω να έχω χρήματα για να λύσω τα της επιβίωσής μου ώστε να εστιαστώ στην υπηρεσία μου"
και είναι άλλο το:

"θέλω να έχω χρήματα για να τα αξιοποιώ ορθά και να μετέχω στη μετατόπιση της ενέργειας του χρήματος, στο Ιεραρχικό Κανάλι"
Είναι επίσης άλλο:

"θέλω να καλλιεργήσω την απόσπαση για να μην πονάω",

άλλο το:

"θέλω να καλλιεργήσω την απόσπαση γιατί οι Διδάσκαλοι το θεωρούν απαραίτητο"
κι άλλο:

"θέλω να καλλιεργήσω την απόσπαση για να μπορώ ορθά να δέχομαι και να μεταδίδω τους πνευματικούς κραδασμούς σε συνθήκες που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ".

Σκοπός των εργατών της Νέας Εποχής δεν είναι να λύσουν τα προβλήματα των ανθρώπων, ούτε να επιβάλλουν μια δικτατορία του Καλού.

Σκοπός μας είναι, να είμαστε ένα καθαρό κερί μέσα στο σκοτάδι, ώστε οι άλλοι γύρω μας να μπορούν να δουλεύουν καλύτερα. Σκοπός μας είναι, να είμαστε ενεργειακά παρόντες και ενωμένοι για τις ανάγκες γείωσης του Σχεδίου.

Πηγή 

vickytoxotis

Η απίστευτη αυτή ιστορία που συνέβη στα όρια της πολιτισμένης Ευρώπης κηλιδώνει την αξιοπρέπεια κάθε πολιτισμένου ανθρώπου

Επειδή στην Ελλάδα η μνήμη μερικών είναι ίδια με αυτήν ενός … χρυσόψαρου και σκόπιμα ή αθέλητα εξαφανίζεται η αλήθεια γύρω από το πομακικό κίνημα, στο φύλλο αυτό έχουμε ένα μικρό αφιέρωμα στην ιστορία του αγώνα μας. Να σημειωθεί ότι αυτά που αναφέρονται παρακάτω αποτελούν Πρωτοπορία σε πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τις υπόλοιπες γειτονικές χώρες στις οποίες διαβιούν Πομάκοι.

ΜΙΚΡΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

1996: Ίδρυση του Κέντρου Πομακικών Ερευνών (ΚΕΠΟΕΡ) στην Κομοτηνή, του πρώτου πομακικού φορέα στη Χερσόνησο του Αίμου. Τα μέλη του ΚΕΠΟΕΡ είναι κυρίως Πομάκοι δάσκαλοι και από τους τρεις νομούς της ελληνικής Θράκης.
1996: Ο Χαμδή Ομέρ είναι ο πρώτος πρόεδρος του ΚΕΠΟΕΡ και ο πρώτος Πομάκος που μίλησε δημόσια για την ταυτότητά του.
1996: Κυκλοφορεί η πρώτη κασέτα «Πομάτσκι Πέσνε» με παραδοσιακά πομακικά τραγούδια.
1997: Έκδοση της Ζαγάλισα, της πρώτης εφημερίδας των Πομάκων.
1997: Έκδοση του Πομακικού Αναγνωστικού από τους Χαμδή Ομέρ και Μουμίν Αϊντίν.
1997: Κυκλοφορεί η δεύτερη κασέτα «Ιοτφάρε Κιούρσε Π ε ν τ ζ ι ο υ ρ έ τ » με παραδοσιακά πομακικά τραγούδια.
1998: Η πρώτη ραδιοφωνική εκπομπή στα πομακικά με τίτλο «Νατπρές» στο Ράδιο Ξυλαγανή από δύο μέλη του ΚΕΠΟΕΡ από την κοινότητα Οργάνης.
1998: Το ΚΕΠΟΕΡ διοργανώνει στα Πομακοχώρια της Οργάνης ν. Ροδόπης το παραδοσιακό πανηγύρι του Αλάνατ (Αλάν Τεπέ) με τον παραδοσιακό αγά του Χατήπ Μεμέτ. Το πανηγύρι πολεμήθηκε λυσσαλέα από τον τουρκικό εθνικισμό και το ελληνικό κράτος.
1999: Διεθνοποίηση του Πομακικού: η Ζαγάλισα στις σελίδες του Contact Bulletin (Φεβρουάριος 1999, volume 15, number 2), που είναι το επίσημο περιοδικό του Ευρωπαϊκού Γραφείου για τις Λιγότερο Ομιλούμενες Γλώσσες (Ε.Β.L.U.L.). To άρθρο έχει τίτλο: «Ζαγάλισα, η πρώτη εφημερίδα στην Πομακική γλώσσα».
2000: Κυκλοφορεί η τρίτη πομακική κασέτα «Μπουγκιούσνι Πέσνε» με διασκευές παλιών λαϊκών τραγουδιών στα πομακικά.
2001: Διεθνοποίηση του Πομακικού: μετά από επισκέψεις μελών του ΚΕΠΟΕΡ στο Ευρωκοινοβούλιο, οι ευρωβουλευτές Σταύρος Ξαρχάκος και Γιάννης Μαρίνος κάνουν επερωτήσεις για τους Πομάκους. Η επίτροπος Βίβιαν Ρέντινγκ απαντάει ότι η Ευρώπη αναγνωρίζει τους πληθυσμούς των Πομάκων στην Ελλάδα.
2001: Διεθνοποίηση του Πομακικού: Το European Monitoring Centre on Racism and Xenophobia (EUMC) με έδρα τη Βιέννη, μετά από παρεμβάσεις μελών του ΚΕΠΟΕΡ, αναγνωρίζει για πρώτη φορά στην έκθεσή του «Diversity and equality in Europe» την ύπαρξη των Πομάκων και των Ρωμά.
2004: Διεθνοποίηση του Πομακικού: συμμετοχή στο συνέδριο του Mercator (European Research Center on Multilingualism and Language Learning) στην Ολλανδία όπου και αναγνωρίζεται η πομακική γλώσσα ως μειονοτική γλώσσα στην ελληνική Θράκη. Θα ακολουθήσει παρόμοια αναγνώριση και από το EUROmosaic.
2007: Διεθνοποίηση του Πομακικού: μετά από συντονισμένες ενέργειες μελών του ΚΕΠΟΕΡ για πρώτη φορά στην έκθεση ανθρωπίνων δικαιωμάτων του State Department αναφέρονται οι Πομάκοι ως διακριτή οντότητα της μουσουλμανικής μειονότητας.
2008: Η Ζαγάλισα επανακυκλοφορεί.
2008: Ο Εμίνογλου Κεμάλ είναι ο νέος διευθυντής της Ζαγάλισα.
2008: Διεθνοποίηση του Πομακικού: παρέμβαση του Κεμάλ Εμίνογλου στο Ευρωκοινοβούλιο για τα δικαιώματα των Πομάκων.
2009: Ίδρυση του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων, του μεγαλύτερου, σε αριθμό μελών, πομακικού συλλόγου (πάνω από 500 εγγεγραμμένα μέλη). Στην Κομοτηνή η ιδρυτική εκδήλωση, με την ομιλία της Μολλά Νουρσέλ συγκινεί τους παρευρισκόμενους Πομάκους και το πανελλήνιο. Πρώτος πρόεδρος του συλλόγου ο Χατήπ Νιχάτ.
2009 – 2011: Η Ζαγάλισα φτάνει τον αριθμό των 5.000 φύλλων ανά μήνα, εκ των οποίων τα πιο πολλά μοιράζονται σε όλα τα Πομακοχώρια της Ξάνθης.
2009: Διεθνοποίηση του Πομακικού: παρέμβαση από τους Σερήφ Μουσταφά και Ιμάμ Αχμέτ του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων στην ετήσια Σύνοδο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΑΣΕ (OSCE) στην Βαρσοβία της Πολωνίας.
2009: Εκδήλωση στην Κομοτηνή για τον Πέρση ποιητή Μεβλανά με ομιλήτριες την Μορφωτική Σύμβουλο της πρεσβείας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν στην Αθήνα και καθηγήτρια του πανεπιστημίου της Τεχεράνης κα Κερμανί Τουμπά και τη δρ. Λιάνα Μυστακίδου.
2009: Παραδοσιακή πομακική βραδιά από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Πομάκων στην Ξάνθη, με μεγάλη συμμετοχή από όλα τα Πομακοχώρια.
2010: Διεθνοποίηση του Αλεβιτικού θέματος: Μέλη του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων μετά από κινήσεις τους, πέτυχαν να αναφερθεί για πρώτη φορά στην έκθεση του State Department για τα ανθρώπινα δικαιώματα η ύπαρξη των (Πομάκων) Αλεβιτών.
2010: Γιορτάζεται για πρώτη φορά με τον παραδοσιακό τρόπο το Ανταραλέζ (Εντερλέζι) στο χωριό Θέρμες της Ξάνθης. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη, σε συμμετοχή κόσμου μέχρι τότε, ανοικτή εκδήλωση των Πομάκων.
2013: Ιδρύεται το παράρτημα του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων στην Γλαύκη του ν. Ξάνθης.
2013: Για πρώτη φορά ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πομάκων καταθέτει στεφάνι στη γιορτή της μάχης των οχυρών στη Νυμφαία προς τιμή των υπερασπιστών του ενάντια στη ναζιστική λαίλαπα. Έκτοτε κάθε χρόνο κατατίθεται στεφάνι.
2015: Διεθνοποίηση του Πομακικού: Παρέμβαση των Σερήφ Μουσταφά, Ιμάμ Αχμέτ και Φαρζλή Κεμάλ στο συνέδριο των ευρωπαϊκών μειονοτικών ομάδων της FUEN στην Κομοτηνή. Οι έκπληκτοι Ευρωπαίοι σύνεδροι πληροφορήθηκαν για την ύπαρξη των Πομάκων στην ελληνική Θράκη, πλην των τουρκογενών.
2015: Πομάκοι μουσικοί ήρθαν προσκεκλημένοι του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων στην Κομοτηνή και έπαιξαν παραδοσιακά τραγούδια σε κλειστή εκδήλωση. Η ίδια εκδήλωση επαναλήφθηκε και το 2016 με άλλους μουσικούς.
2017: Δυσάρεστες εκπλήξεις περιμένουν τον τουρκικό εθνικισμό. Λίγη υπομονή μόνο.

Το παραπάνω χρονολόγιο είναι πολύ μικρό. Σε επόμενα φύλλα θα αναδείξουμε πολλές από τις πτυχές της δράσης μας στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Δεν μπορούν φυσικά να απαριθμηθούν οι χιλιάδες μικρές και μεγάλες ενέργειες που γίνονται καθημερινά για την ανάδειξη του πομακικού και την υπεράσπιση των Πομάκων. Δεν απαριθμούνται οι επαφές μας, η συνεργασία και η επιρροή του κινήματός μας στους Πομάκους της Βουλγαρίας και της Τουρκίας. Το έργο μας είναι ανεκτίμητο, γράφουμε Ιστορία.

Αναδημοσιεύουμε ένα
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΕΠΟΕΡ

Το ελληνικό κράτος αρνείται να αναγνωρίσει σήμερα τα πολιτισμικά δικαιώματα των Πομάκων της Θράκης. Επιπλέον, έχει ταυτιστεί απόλυτα με τις απόψεις των Τούρκων εθνικιστών οι οποίοι επί δεκαετίες αγωνίζονται για τη βίαιη αλλαγή της ταυτότητάς τους, ακολουθώντας μοντέλα πολιτισμικής γενοκτονίας που εφαρμόστηκαν σε μικρούς λαούς της Μικράς Ασίας και ιδιαίτερα σε βάρος των Κούρδων.

Ακόμα και σε επίπεδο ορολογίας οι Πομάκοι έπαψαν να δικαιούνται του εθνωνύμου τους. Η ελληνική κυβέρνηση επίσημα τους αποκαλεί πλέον κατοίκους της ορεινής περιοχής, αρνούμενη να χρησιμοποιήσει το όρο «Πομάκοι» για να μη προκληθεί η αντίδραση της Άγκυρας. Ο όρος «ορεινοί» θυμίζει τη φασιστική θεωρία που ίσχυε στην Τουρκία μέχρι πριν λίγα χρόνια όταν όλοι οι Κούρδοι αποκαλούνταν «ορεινοί Τούρκοι». Η Τουρκία έκανε ένα βήμα μπροστά και έπαψε πλέον να χρησιμοποιεί τον όρο, ενώ η Ελλάδα, μέλος της Ευρωπαϊκής Έ ν ω σ η ς , α π ο δ ε ι κ ν ύ ο ν τ α ς το χαμηλό επίπεδο ω ρ ι μ ό τ η τ α ς και της εθνικής της εξάρτησης επανέφερε ένα όρο που ακόμα και δικτατορικά καθεστώτα τον έχουν εγκαταλείψει.

Οι Πομάκοι υπέστησαν στον εικοστό αιώνα τη βιαιότερη ίσως πολιτισμική γενοκτονία στην Ευρώπη. Η πνευματική τους ηγεσία εκτουρκίστηκε, η γλώσσα τους καταδιώχθηκε με τις πλέον βάρβαρες και μεσαιωνικές μεθόδους στα αποκαλούμενα μειονοτικά τουρκόφωνα σχολεία της Θράκης, τα οποία αποτέλεσαν τα νεκροταφεία της πομακικής γλώσσας. Η ιστορία τους συνεχίζει να είναι άγραφη και ό,τι γράφηκε είναι προϊόν μιας αντίληψης αφομοιωτικής που αρνείται να τους δει έξω από εθνικές σκοπιμότητες. Τα ήθη και έθιμά τους, τα τραγούδια, οι στολές τους και η λαϊκή τους παράδοση έχουν καταληστευθεί από τους περιβάλλοντες λαούς.

Από το 1998 τα μεγάλα πανηγύρια που γίνονταν για αιώνες στη Γη των Πομάκων, έχουν μετατραπεί σε εθνικιστικές φιέστες των Τούρκων (με εθνικές τουρκικές ενδυμασίες, τραγούδια και σύμβολα). Το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν αντιδρά αλλά αφενός συμβάλλει σε τοπικό επίπεδο με τους μηχανισμούς του στη γενοκτονία και αφετέρου έχει περιθωριοποιήσει και αρνείται να ενισχύσει κατά οιονδήποτε τρόπο δυνάμεις όπως το Κέντρο Πομακικών Ερευνών που αγωνίζονται να περισώσουν ό,τι είναι δυνατόν από τη λαίλαπα του εκτουρκισμού.

Δείγμα συμπεριφοράς του ελληνικού κράτους και ιδιαίτερα του νομάρχη Ροδόπης κ. Στέλιου Σταυρόπουλου είναι ο τουριστικός οδηγός του νομού Ροδόπης ο οποίος κυκλοφόρησε με δαπάνες της νομαρχίας (1998).

Ο οδηγός στη σελ. 29 είχε απλή αναφορά στους Πομάκους. Μετά από αντιδράσεις της πολιτικής ηγεσίας των μουσουλμάνων της Θράκης, η οποία εκφράζει ανέκαθεν τη βούληση της Άγκυρας, ο νομάρχης απέσυρε τα 10.000 αντίτυπα του οδηγού, τα οποία πολτοποιήθηκαν ή κάηκαν και στη συνέχεια επανεκδόθηκε ο οδηγός χωρίς να υπάρχει η αναφορά στη γλώσσα και την ιδιαιτερότητα.

Η απίστευτη αυτή ιστορία που συνέβη στα όρια της πολιτισμένης Ευρώπης κηλιδώνει την αξιοπρέπεια κάθε πολιτισμένου ανθρώπου και δείχνει ότι στην Ελλάδα, στις αρχές της τρίτης χιλιετίας, εφαρμόζονται ακόμη μέθοδοι της Ιεράς Εξέτασης».

zagalisa.gr