Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Δεν φτάνει μόνο να σωθείς


Είχε ραγίσει καρδιές «το 17 μηνών βρέφος» που σώθηκε από το ναυάγιο στο οποίο πνίγηκαν εκατοντάδες πρόσφυγες τον περασμένο Σεπτέμβριο στα ανοιχτά της Μάλτας. Εκεί που έχασε πατέρα, μητέρα κι αδερφή.
Της Βασιλικής Σιούτη

Σήμερα βρίσκεται στο κέντρο βρεφών «Η μητέρα», όπου κανείς δε μιλάει τη γλώσσα της και κανείς δεν την αποκαλεί με το όνομά της. Πριν από μερικές μέρες ήρθε στην Ελλάδα ο αδερφός του πατέρα της για να κινήσει τις νόμιμες διαδικασίες να πάρει το παιδί. Οι υπεύθυνοι του ιδρύματος δεν τον άφησαν να το δει, ούτε ελάχιστα λεπτά παρουσία τους. Δεν τον άφησαν να της πει δυο λόγια στη γλώσσα της. Να ακούσει ξανά να τη φωνάζουν με το όνομά της.

Αύριο είναι η δίκη για την επιμέλεια του παιδιού, που θα γίνει στα Χανιά, όπου μεταφέρθηκε το παιδί όταν διασώθηκε. Όπως καταδεικνύουν τα έγγραφα που έφερε ο θείος της, το κοριτσάκι το λένε Μάσα Ντασούκι και είναι Παλαιστίνια, από οικογένεια προσφύγων του ’48 που ζούσαν στη Συρία. Στο ίδρυμα και στο νοσοκομείο όλο αυτό το διάστημα, το αποκαλούσαν Νάντια. 

Για τον θείο της, τον 26χρονο Παλαιστίνιο, Μοχαμάντ Ντασούκι, έχει αρχίσει τώρα ένας νέος Γολγοθάς. Ο άνθρωπος αυτός που δεν γνωρίζει λέξη ελληνικά, αλλά ούτε αγγλικά μιλάει, πρέπει να φέρει σε πέρας μία απίστευτη γραφειοκρατία για την οποία το ελληνικό κράτος δεν του έχει προσφέρει όχι μόνο καμία βοήθεια, αλλά ούτε καν τη στοιχειώδη ενημέρωση για το τι πρέπει να κάνει. Για ανθρωπιά φυσικά ούτε κουβέντα. Εξίσου εντυπωσιακή είναι η πλήρης αδιαφορία των ελληνικών αρχών για την εξεύρεση των συγγενών του μωρού που διασώθηκε. Όχι μόνο δεν τους αναζήτησε κανείς, αλλά ακόμα και όταν αυτοί παρουσιάστηκαν, βρήκαν μπροστά τους ένα τείχος. Δεν τους υπέδειξαν καν ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσουν για να πάρουν το παιδί και τους απαγόρευσαν ακόμα και να το βλέπουν.

Την ίδια στιγμή πλήθος δημοσιευμάτων, αλλά και δηλώσεις ανθρώπων που ανέλαβαν τη φροντίδα του παιδιού, μιλούσαν για δεκάδες κι εκατοντάδες Ελλήνων που σπάνε τα τηλέφωνα για να υιοθετήσουν το παιδί. Ερωτήματα όμως -για να το πούμε κομψά- γεννάει η στάση του ιδρύματος και για τα τηλεοπτικά συνεργεία που επέτρεψε η διοίκηση να κάνουν ρεπορτάζ ακόμα και πάνω από την κούνια του μωρού την ώρα που αυτό κοιμόταν , τη στιγμή που δεν αφήνει συγγενείς και συμπατριώτες του να το επισκεφτούν και να περάσει λίγα λεπτά μαζί τους, όπως ζήτησαν, σεβόμενοι το πλαίσιο του ιδρύματος.

.thepressproject

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου