Η Ελλάδα στα πεδία των μαχών της αξιοπρέπειας

Η Ελλάδα μας βρίσκεται πλέον για έκτο συνεχόμενο χρόνο υπό τη μέγγενη των (υποτιθέμενων) δανειστών. Οι οποίοι μάλιστα, ως γνήσιοι εκβιαστές, επιμένουν στην περαιτέρω συνέχιση της εξαθλίωσης την οποία βαφτίζουν ως ‘βοήθεια’, τη στιγμή που, πριν λίγους μήνες, δήθεν την αποποιούντο, και δεν ήθελαν να «δίνουν άλλο τα λεφτουδάκια τους».

Είναι πλέον πασιφανές ότι δεν έχουμε επιλεγεί τυχαία ως ο αποδιοπομπαίος τράγος της Ευρώπης.
Δεν είναι τυχαίο που η παγκόσμια ιουδαϊκή τοκογλυφική συμμορία έχει επιλέξει να εξαπολύσει τα γεμάτα δηλητήριο συκοφαντικά βέλη της στην κοιτίδα του πολιτισμού και του χριστιανισμού.

Δεν είναι τυχαίο που η συμμορία αυτή, καλά μεταμφιεσμένη πίσω από το προτεσταντικό κεφάλαιο, προσπαθεί να ξεριζώσει ό,τι ελληνικό υπάρχει στην Ελλάδα είτε αυτό είναι παραδόσεις, είτε ήθη, είτε έθιμα, είτε θρησκεία, είτε ιστορία.

Δεν τυχαίο που προσπαθούν να μεταλαμπαδεύσουν την προτεσταντική ηθική, σύμφωνα και μεδήλωση του ίδιου του πρώην υπ. Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, στην κοιτίδα της Ορθοδοξίας.

Δεν είναι τυχαία η συστηματική προσπάθεια σμίκρυνσης του μεγαλείου της ελληνικής γλώσσας, της πανανθρώπινης αυτής γλώσσας στην οποία γράφτηκαν τα Ευαγγέλια.

Δεν είναι τυχαία η λάσπη, οι απειλές, οι εκβιασμοί. Πλέον όσο περισσότεροι, τόσο περισσότερο αποκαλύπτεται ο φόβος τους για την έκβαση των εξελίξεων. Τόσο περισσότερο αποκαλύπτεται η αγωνία τους για το αν θα καταφέρουν να υποτάξουν την Ελλάδα στο άρμα τους, ώστε, στη συνέχεια, να ανοίξει ευκολότερα ο δρόμος για την παγκόσμια υποδούλωση, μέσω ενός παγκόσμια κοινού νομίσματος.

Σήμερα δεν υπάρχει ο δυσθεώρατος περσικός στόλος ώστε οι Έλληνες να αντιτάξουν σε αυτόν τα ‘ξύλινα τείχη’, δεν υπάρχουν τα φαρμακερά βέλη των στρατιών του Δάτη και του Αρταφέρνη, ώστε οι Έλληνες να αντιτάξουν σε αυτά την πολεμική μεγαλοφυΐα του Μιλτιάδη.

Δεν υπάρχουν οι ερπύστριες των ναζί ώστε οι τελευταίοι να υποχρεωθούν να αναγνωρίσουν τη μεγαλειώδη αντίσταση των πολεμιστών μας, παρουσιάζοντας όπλα κατά την αποχώρησή τους από τα τελευταία οχυρά των Ρούπελ και Ιστήμπεη (όταν πια κάθε αντίσταση ήταν μάταιη).

Κάθε φορά είναι διαφορετικές οι προκλήσεις και διαφορετικός ο τρόπος αντιμετώπισής τους. Αυτή τη φορά ο εχθρός είναι περισσότερο ύπουλος παρά ποτέ, ίσως γιατί ξέρει πως δεν έχει τύχη αν σταθεί απέναντί σου στα ίσα και μετρηθεί (όπως έχει δείξει και η ιστορία).
Στοχεύει σε αξίες για να διαβρώσει το αρχαίο μέταλλο ψυχής του Έλληνα.
Στοχεύει στη θρησκεία για να μας πείσει για την αναχρονιστικότητα της ύπαρξής της.
Στοχεύει στην ιστορία για να την αλλάξει και να την παραποιήσει με σκοπό να την ξεχάσουμε.

Περισσότερα απ’ όλα όμως, στοχεύει στο να κλιμακώσει και να φωλιάσει το φόβο στις ψυχές μας. Στοχεύει στο να περάσει τις αλυσίδες της υποτέλειας και της μικρότητας πρώτα στους Έλληνες και, στη συνέχεια, νομοτελειακά, στην ανθρώπινη ύπαρξη.

Γιατί, είναι γεγονός πως, από ένα σημείο και μετά, τον αντίπαλό σου τον διαλέγεις. Είναι γιατί σε ό,τι και αν έχεις κάνει ως τώρα τον βρίσκεις μπροστά σου. Είναι γιατί το ομολόγησε ο μέγιστος των ρομαντικών, Φρειδερίκος Φον Σίλλερ, και ο μέγιστος των φιλοσόφων, Φρειδερίκος Νίτσε.
Ότι πάντα θα βρίσκουν μπροστά τους Έλληνες, και πως ό,τι και αν κάνουν το έχουν κάνει προηγουμένως, και καλύτερα, οι Έλληνες.

Είναι μία και μοναδική η οδός για να ξεπεράσεις τον αντίπαλό σου: Δημιουργώντας έργα ανώτερα των δικών του. Όταν όμως βλέπεις πως κάθε τέτοια προσπάθεια είναι μάταιη, τότε θα πρέπει να τον διαβάλλεις, για να μην φανεί η δική σου γύμνια.

Γιατί, όσο και αν στην ελληνική φιλοσοφία μπήκαν οι βάσεις της ηθικής, όσο και αν προσπάθησαν ο Σωκράτης αρχικά, και ο Ιησούς στη συνέχεια, μέσω της Διδασκαλίας του, να τοποθετήσουν την ανθρώπινη συμπεριφορά σε πανανθρώπινα πλαίσια, το ανθρώπινο γένος συνήθιζε να επιστρέφει στο ζωώδες ‘κέρδος με κάθε τρόπο’.

Σήμερα, κατά τη γνώμη μας, η κατάσταση είναι κατά πολύ ευκολότερη των παραπάνω αναφερθέντων ελληνικών επιτευγμάτων. Αρκεί ακόμη ένα βροντερό ΟΧΙ (που, ωστόσο, αυτό δεν θα κοστίσει τίποτα σε ανθρώπινες ζωές), ώστε οι δανειστές να χάσουν μια για πάντα το ύπνο τους.

Αρκεί ένα ΌΧΙ για να θυμηθεί η ανθρωπότητα το πραγματικό ανάστημα των Ελλήνων. Να θυμηθεί πως πάντοτε υπήρξαμε Δαϋίδ εναντίον Γολιάθ, και πως πάντα κερδίζαμε. Να θυμηθεί ποιος άνοιξε το δρόμο για τη Φιλοσοφία, τα Μαθηματικά, το Χριστιανισμό, τη Μουσική, τις Τέχνες, το Θέατρο, και, κυρίως, τον Αγώνα μέχρι τελευταίας ρανίδας.

Δεν υπάρχουν αριστεροί και δεξιοί σε αυτές τις εκλογές. Δεν υπάρχουν δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι. Δεν υπάρχουν ‘πράσινοι’ και ‘γαλάζιοι’. Δεν υπάρχει: ‘Ήσουν και ήμουν’ Δεν θα υπάρχουν νικητές και νικημένοι Έλληνες πολίτες.

Σε αυτές τις εκλογές, στο πεδίο της μάχης θα αναμετρηθούν η Αξιοπρέπεια με την Απληστία.
Ή όλοι οι Έλληνες θα κερδίσουμε πάλι την αξιοπρέπειά μας, ή όλοι οι Έλληνες θα βρεθούμε σταδιακά στα νύχια της ιουδαϊκής απληστίας.

Σαφώς και την ιστορία τη γράφουν κάθε φορά οι ηγεσίες, σαφώς και η ηγεσία είναι αυτή που θα κληθεί να διαχειριστεί το ΟΧΙ των Ελλήνων.

Σαφώς και η ελληνική ηγεσία της 26ης Ιανουαρίου, θα πρέπει να υλοποιήσει τις προεκλογικές της υποσχέσεις, διαφορετικά η παρακοή στις επιθυμίες του ελληνικού λαού θα αποτελέσει Ύβρη. Και την Ύβρη ακολουθεί η Νέμεσις.

Δεν ξέρουμε αν ήρθε «η ώρα της Αριστεράς», ξέρουμε όμως ότι ήρθε η ώρα η Αριστερά να μην προδώσει (για ακόμη μία φορά) τα οράματα των Ελλήνων (όπως πολλές φορές έχει κάνει στο παρελθόν).
Ήρθε η ώρα η Αριστερά να βρεθεί αντιμέτωπη, όχι τόσο με τις ευθύνες της, όσο με το ίδιο της το DNA.
Γιατί Αριστερά σημαίνει επανάσταση και ανατροπή, με σκοπό περισσότερη Δημοκρατία και μια δικαιότερη κοινωνία.

Αναγνώστης

kostasxan