Κρατάμε τις θέσεις μας;

Η Ιστορία είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος και παρέχει πάντα όλο το απαραίτητο υλικό για να αντιμετωπίσουμε το σήμερα και να βαδίσουμε προς ένα καλύτερο αύριο.

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ  

Το ζητούμενο, στην περίπτωση της σύγχρονης Ελλάδας -και ειδικά των Ελλήνων- είναι στο κατά πόσο είναι γνώστες των διδαγμάτων της Ιστορίας και στο κατά πόσο είναι διατεθειμένοι οι σημερινοί Έλληνες να διαλύσουν την εικονική - απατηλή πραγματικότητα και να αντιμετωπίσουν την σκληρή αλήθεια, η οποία είναι και η μόνη που μπορεί να τους... διασώσει.
Μέσα στα πλαίσια της Ιστορίας, λοιπόν, της Ελληνικής Ιστορίας (άρα, λογικά και της ψυχοσύνθεσης των Ελλήνων) είναι και το αφήγημα που ακολουθεί:

Ο Δαβάκης αν και άρρωστος από προηγούμενους πολέμους κλήθηκε να υπερασπιστεί την πατρίδα και μάλιστα στην πρώτη γραμμή με έδρα το Επταχώρι στην Πίνδο. Οι διαταγές από το Επιτελείο ήταν συρρίκνωση βραδεία (δηλαδή υποχώρηση) απέναντι στην πάνοπλη Τζούλια, τους Ιταλούς αλπινιστές, που πήγαιναν προς τη Σαμαρίνα.

Παρακούοντας τους ανώτερους, ως βαθύς γνώστης τακτικής του πολέμου και θαρραλέος πολεμιστής της πρώτης γραμμής, αυτοσχεδίασε, μόλις κατάλαβε το λάθος που έκανε ο Ιταλός μέραρχος και τους «μάντρωσε» στο βουνό (όπως είχε πει κατά λέξη στους συμπολεμιστές του) καταγάγοντας την πρώτη νίκη στο μέτωπο.
Τραυματίστηκε στο στήθος και στον ταγματάρχη που πήγε να τον βοηθήσει είπε: "Ασε με εμένα. Πες πως είμαι πεθαμένος. Εσύ κράτα τη θέση σου…"

Όταν η γνωστή τραγουδίστρια της εποχής Δανάη, που τραγουδούσε στους θαλάμους του στρατιωτικού νοσοκομείου στην Αθήνα στρατιώτες τραυματίες του πολέμου για να τους απαλύνει τον πόνο επισκέφτηκε το συνταγματάρχη Δαβάκη που νοσηλευόταν για τον ίδιο λόγο, τον ρώτησε ποιο τραγούδι ήθελε να του τραγουδήσει και αυτός της ζήτησε το: ψηλά στην Κωστηλάτα, στα κρύα τα νερά…

Με δεδομένο πως η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται σε πόλεμο (χωρίς να χρησιμοποιούνται στρατιωτικά όπλα), έχει τραυματιστεί και δέχεται ανηλεή επίθεση ,το ερώτημα που προκύπτει και απευθύνεται σε όλους εμάς, τους σύγχρονους Έλληνες, είναι: Κρατάμε τις θέσεις μας ή... σκορπίσαμε απέναντι στον εχθρό;

kostasxan.