Τελικα, αυτοί ήρθαν για να σου πάρουν το σπίτι!

Έχω μια ανάμνηση από τα χρόνια που ήμουν παιδάκι: ο πατέρας έλεγε πως οι κουμουνιστές ήταν αυτοί οι άνθρωποι που θα ερχόντουσαν και θα σου έπαιρναν το σπίτι.

Τα χρόνια πέρασαν και οι κουμουνιστές δεν ήρθαν ποτέ!
Έφτασε όμως το 2013 και ήρθε ο «φιλελεύθερος» κ. Σαμαράς και το ανίκανο αλλά και θρασύ του ασκέρι, το οποίο προσπαθεί να σου πάρει το σπίτι…

Όχι το σπίτι του «πλούσιου» (διότι αυτός έχει φροντίσει εδώ και πολλά χρόνια να το προστατεύσει «περνώντας το» σε off-shore), αλλά το δικό σου Ελληνάκο μου.  Ναι , ναι! Αυτό που αγόρασες με τα δάνεια που σου έλεγαν ότι είναι καλή επένδυση. Αυτό που σου άφησε ο πατέρας σου, που δούλεψε σαράντα χρόνια χωρίς να παραπονεθεί. Ένα κομμάτι γης που σου άφησε ο παππούς σου που την εποχή που το πήρε ήταν βοσκοτόπι και τόπος διακοπών.

Η ιστορίας της φορολογίας σπιτιών και οικοπέδων εξελίσσεται με το γνωστό θράσος και ψέμα που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση. Το χαράτσι για τα ακίνητα προέκυψε μετά από σκληρή διαπραγμάτευση με την τρόικα. Ο Τόμσεν υπαγόρευε και ο Στουρνάρας έγραφε….

Γιάννης Στουρναρας: Ο πρώτος άνθρωπος που έκανε πράξη τη φράση «γ@μώ τα σπίτια σας»…..

Η δημόσια διαβούλευση άνοιξε για τον κόσμο που καλείται να πληρώσει, μέσα στο τριήμερο της αργίας, ενώ πέρναγαν στην Θεσσαλονίκη τα άρματα του Αβραμόπουλου με καύσιμο από τη «δωρεά» Βαρδινογιάννη, η κυβέρνηση μέσα στη φασαρία προσπαθεί να υλοποιήσει και νέα σειρά οριζόντιων μέτρων.

Η κυβέρνηση αυτή είχε όλο το χρόνο να προχωρήσει σε αναπτυξιακά μέτρα που θα έδιναν ανάσες στην οικονομία, που θα έφερναν επενδύσεις, που έδιναν δουλειές.
Θα μπορούσε να σπάσει μονοπώλια.
Θα μπορούσε να απελευθερώσει δραστηριότητες από τα δεσμά συντεχνιών. Θα μπορούσε να μην σπαταλάει τους φόρους που ήδη μας παίρνει (τα νοίκια που πληρώνει η κυβέρνηση τη στιγμή που έχει δικά της κτίρια κλειστά είναι ένα απίστευτο παράδειγμα).

Η κυβέρνηση προχωράει σε νέα φορολογία από επιλογή, και όχι από ανάγκη.

Ψάχνω μια λέξη να χαρακτηρίσω αυτό που συμβαίνει και όλες είναι τριμμένες: ληστεία, επιδρομή, κλοπή. Καμμιά δε μοιάζει να είναι αρκετή.

xeimwniatikhliakada