Του Μιχάλη Μιχελή
Μπορεί να θέλουμε τρεις και πλέον μήνες για τις δημοτικές εκλογές, μπορεί στην Αθήνα η υποψηφιότητα του ΣΥΡΙΖΑ (Γαβρήλου Σακκελλαρίδη) να δείχνει αδύναμη, όμως βγήκε το πρώτο μεγάλο κέρδος για το ΣΥΡΙΖΑ (που θα στεναχωρήσει το φίλο μου «Σχολιαστή»).
«Η Νάπολη, ψηφίζει Τσίπρα»! Τη συγκεκριμένη υποστήριξη μας ήρθε από το δήμαρχο της πόλης, Λουίτζι ντε Ματζίστρις.http://tv.ilfattoquotidiano.it/2014/02/21/tsipras-de-magistris-mi-piace-come-me-guarda-ai-problemi-del-sud-del-mondo/266949/
Βεβαίως η έκπληξη είναι ότι ο εν λόγω δήμαρχος δεν είναι αριστερός, άρα της ιδεολογικής επιρροής (με την έννοια της κομμουνιστικής προσέγγισης), α λα Τσίπρα ή έστω Λαφαζάνη. Ανήκε στο κόμμα της «Ιταλίας των Αξιών», δηλαδή του πρώην εισαγγελέα, βουλευτή και υπουργού, εντιμότατου Ντι Πιέτρο (γνωστού για την υπόθεση «Καθαρά Χέρια») και μάλιστα ο ντε Ματζίστρις ήταν κι αυτός εισαγγελέας με αξιολογότατο έργο στην καταπολέμηση της κρατικής διαφθοράς (υπόθεση «Ποσειδών»). Στη συνέχεια εκλέχτηκε ευρωβουλευτής με το κόμμα του Αντόνιο Ντι Πιέτρο και το 2011 δήμαρχος της Νάπολι στο δεύτερο γύρο. Η συνολική του παρουσία στο δήμο κρίνεται λίαν καλώς, με δεδομένο του μεγάλου χρέους που έχει ν’ αντιμετωπίσει ο δήμος της εν λόγω πόλης και με υπαρκτά τα προβλήματα με την παρανομία και ιδιαίτερα την Καμόρα. O ντε Ματζίστρις τα τελευταία χρόνια έφτιαξε το «Πορτοκαλί κόμμα της Ιταλίας», μια κεντροαριστερή συμμαχία με σκοπό την προώθηση μιας εναλλακτικής πολιτικής, για τη δημιουργία της «Μεσογειακής Συμμαχίας».
Όπως σημειώνει η πολιτική παρουσία του Τσίπρα στην ευρωπαϊκή σκηνή είναι να δείξει τα πάμπολλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Νότος της Ευρώπης και παράλληλα να προβάλλει μια ευρωπαϊκή πολιτική που απευθύνεται στον άνθρωπο και στον ανθρωπισμό κι όχι στα κελεύσματα της αγοράς.
Ακόμα. Το βιβλίο που παρουσιάστηκε παράλληλα χθες στην Ιταλία και Γαλλία, έχει τον σημαδιακό τίτλο: «Οι Έλληνες-οι ήρωες της Ευρώπης»!
Τούτο το πόνημα, που αναφέρεται στα δεινά που περνά ο λαός μας από την οικονομική κρίση, σχολιάζει ένα από τους μεγαλύτερους διανοητές της εποχής μας, ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν.
«Η Ευρώπη ανακαλύπτει το νέο πρόσωπό της, μέσα από μια μοντέρνα επιστροφή. Όπως τα φημισμένα ελληνικά αγάλματα, ήταν τα πειστήρια ενός μεγάλου πολιτισμού, που χτίστηκε στην ευρωπαϊκή ήπειρο και νιώσαμε όλοι υπερήφανοι για τους Έλληνες προγόνους μας. Όπως λοιπόν τότε, που ο διαφωτισμός αγκάλισε την ελληνική τέχνη και την έκανε κοινή κληρονομιά της παγκόσμιας δημιουργίας, έτσι και στη σύγχρονη εποχή μας, οι Έλληνες μας μαθαίνουν, πώς μέσα από το δράμα τους, οι άνθρωποι και ο ανθρωπισμός, πρέπει να σταθούν πάνω από την μιζέρια των αριθμών»!
Στην Ευρώπη κονταροχτυπιούνται δυό λογικές. Του ρασιοναλισμού και της ποιότητας ζωής. Της πειθαρχίας και του αντικομφορμισμού. Της περιβαλλοντικής προσαρμογής στο σύστημα των καπιταλιστικών αξιών κι εκείνης του ανατρεπτικού οικολογικού οραματισμού, που βάζει τις ανθρώπινες αξίες, πάνω από τ’ αναπτυξιακά μεγέθη.
Με ποιους είμαστε λοιπόν; Σχολιάζει ο συγγραφέας του βιβλίου Φραντσέσκο ντε Πάολο. Με τους Έλληνες, τους νέους μας ήρωες ή με τον απρόσωπο σπεκουλαδόρο τραπεζίτη;
«Η Ελλάδα, όπως αναφέρεται στο βιβλίο, δεν είναι μια περίπτωση σαν όλες τις άλλες χώρες της κρίσης. Δεν μπορεί τούτη η χώρα να γίνει Πορτογαλία και Ισπανία, μα μήτε και Ιρλανδία. Έχουν άλλη ψυχοσύνθεση. Δεν υποτάσσονται εύκολα. Δεν βάζουν το κεφάλι στα σκέλια τους. Δεν άντεξαν επί μακρό να έχουν δικτατορίες, όπως στην Πορτογαλία και Ισπανία. Δεν αποδέχθηκαν ως πεπρωμένο τη στυγνή βρετανική κυριαρχία, όπως έπραξαν οι Ιρλανδοί. Γι αυτό και είναι σήμερα οι δακτυλοδεικτούμενοι της Ευρώπης. Γιατί θυμίζουν στους Γερμανούς τα χρέη τους, τα δεινά που προξένησαν στη χώρα τους, πράγμα που δεν έκαναν στους συμμάχους τους (στον πόλεμο) Πορτογάλους και Ισπανούς. Η Ιρλανδία είδε στα μάτια της Γερμανίας, την τιμωρία των δικών της καταπιεστών (των Άγγλων), γι αυτό και ουδέποτε μίλησε για το γερμανικό δημοσιονομικό φασισμό, που επεβλήθη στην Ευρώπη»!
panosz
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου