Άλλη μια υπόθεση που κάνει τα media να…πέφτουν από τα σύννεφα, είναι η πρόσφατη αποκάλυψη ένα μικρό ξανθό και γαλανομάτικο κορίτσι είχε απαχθεί από αθίγγανους και το έστελναν να ζητιανεύει. Τα ΜΜΕ, ασχολούνται καθημερινά με το θέμα, το οποίο σαφώς και είναι σοβαρό, αλλά υποτιμά την νοημοσύνη μας.
Φυσικά το πρόβλημα του trafficking γενικότερα (αν ισχύει στην εν λόγω υπόθεση), αλλά και του παιδικού ειδικότερα, είναι ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα, αλλά το θέμα μας δεν είναι εδώ αυτό,
αλλά η διαχείριση από τα ΜΜΕ. Τα οποία δεν έχουν μια συνεπή και το ίδιο ευαίσθητη στάση απέναντι σε όλα τα παιδιά. Γιατί όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα να ζήσουν και να είναι ευτυχισμένα.
Φαντάζομαι πως έχει πολύ μεγαλύτερη αξία στην αξιολόγηση ειδήσεων αλλά και στον αντίκτυπο της κοινής γνώμης ένα λευκό και ξανθό παιδάκι, από εκατοντάδες μελαμψά ανήλικα που επαιτούν επειδή οι γονείς τους τα “εκπαιδεύουν” κατ’ αυτόν τον τρόπο. Είναι ένας εύκολος τρόπος να αποποιούμαστε ως κοινωνία τις ευθύνες που γεννούν το περιθώριο παντός είδους.
Δεν είδα καμία τέτοια ευαισθησία για δεκάδες παιδάκια που κρατούνται μαζί με τους γονείς τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης έξω από την Αττική και στα νησιά με την συνδρομή της Frontex και μάλιστα χωρίς φαγητό και φάρμακα. Που το μόνο τους “έγκλημα” είναι ότι έφυγαν από τις πατρίδες τους για να προλάβουν να μεγαλώσουν.
Στο Δημοτικό Βρεφοκομείο σιτίζονται 1100 παιδιά, μαθητές λιποθυμούν στα σχολεία από την πείνα σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Κατά παραδοχή του Υπουργείου Παιδείας, σχεδόν 25.000 μαθητές υποσιτίζονται. Σύμφωνα με έρευνες, το 27% των μαθητών ζει υπό καθεστώς πείνας ειδικά σε περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση, ενώ το 37% νιώθει ανασφαλές όσο αφορά την εύρεση τροφής. Η UNICEF πάλι είχε δημοσιοποιήσει στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία 600.000 παιδιά βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.
Επίσης, τα “Παιδικά Χωριά SOS” που επιτελούν κοινωνικό έργο, υποφέρουν από τις πολιτικές της κυβέρνησης καθώς όχι μόνο δεν τους δίνεται έκπτωση για το πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά φορολογούνται με τα ίδια κριτήρια που ισχύουν για την ακίνητη περιουσία. Κάτι που φανερώνει κυνισμό και την έλλειψη της οποιαδήποτε ευαισθησίας και κατανόησης των ιδιαιτεροτήτων.
Η μικρή Μαρία απήχθη από ένα ζευγάρι τσιγγάνων οι οποίοι πρέπει να τιμωρηθούν όπως οποιοσδήποτε, λόγω της εγκληματικής τους πράξης και όχι επειδή είναι Ρομά. Γιατί τα media έχουν ξεκινήσει μια νέα εκστρατεία στοχοποίησης ενός πληθυσμού που έχει συγκεκριμένο πολιτισμικό υπόβαθρο. Και ασχέτως αν συμφωνούμε ή όχι με τον τρόπο ζωής τους η όχι, δεν μπορούμε να τους παρουσιάζουμε γενικά ως εγκληματίες λόγω φυλής.
Το κοριτσάκι στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου πληρώνει ότι δεν είναι ξανθό και…άριο.
Φυσικά το πρόβλημα του trafficking γενικότερα (αν ισχύει στην εν λόγω υπόθεση), αλλά και του παιδικού ειδικότερα, είναι ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα, αλλά το θέμα μας δεν είναι εδώ αυτό,
αλλά η διαχείριση από τα ΜΜΕ. Τα οποία δεν έχουν μια συνεπή και το ίδιο ευαίσθητη στάση απέναντι σε όλα τα παιδιά. Γιατί όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα να ζήσουν και να είναι ευτυχισμένα.
Φαντάζομαι πως έχει πολύ μεγαλύτερη αξία στην αξιολόγηση ειδήσεων αλλά και στον αντίκτυπο της κοινής γνώμης ένα λευκό και ξανθό παιδάκι, από εκατοντάδες μελαμψά ανήλικα που επαιτούν επειδή οι γονείς τους τα “εκπαιδεύουν” κατ’ αυτόν τον τρόπο. Είναι ένας εύκολος τρόπος να αποποιούμαστε ως κοινωνία τις ευθύνες που γεννούν το περιθώριο παντός είδους.
Δεν είδα καμία τέτοια ευαισθησία για δεκάδες παιδάκια που κρατούνται μαζί με τους γονείς τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης έξω από την Αττική και στα νησιά με την συνδρομή της Frontex και μάλιστα χωρίς φαγητό και φάρμακα. Που το μόνο τους “έγκλημα” είναι ότι έφυγαν από τις πατρίδες τους για να προλάβουν να μεγαλώσουν.
Στο Δημοτικό Βρεφοκομείο σιτίζονται 1100 παιδιά, μαθητές λιποθυμούν στα σχολεία από την πείνα σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Κατά παραδοχή του Υπουργείου Παιδείας, σχεδόν 25.000 μαθητές υποσιτίζονται. Σύμφωνα με έρευνες, το 27% των μαθητών ζει υπό καθεστώς πείνας ειδικά σε περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση, ενώ το 37% νιώθει ανασφαλές όσο αφορά την εύρεση τροφής. Η UNICEF πάλι είχε δημοσιοποιήσει στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία 600.000 παιδιά βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.
Επίσης, τα “Παιδικά Χωριά SOS” που επιτελούν κοινωνικό έργο, υποφέρουν από τις πολιτικές της κυβέρνησης καθώς όχι μόνο δεν τους δίνεται έκπτωση για το πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά φορολογούνται με τα ίδια κριτήρια που ισχύουν για την ακίνητη περιουσία. Κάτι που φανερώνει κυνισμό και την έλλειψη της οποιαδήποτε ευαισθησίας και κατανόησης των ιδιαιτεροτήτων.
Η μικρή Μαρία απήχθη από ένα ζευγάρι τσιγγάνων οι οποίοι πρέπει να τιμωρηθούν όπως οποιοσδήποτε, λόγω της εγκληματικής τους πράξης και όχι επειδή είναι Ρομά. Γιατί τα media έχουν ξεκινήσει μια νέα εκστρατεία στοχοποίησης ενός πληθυσμού που έχει συγκεκριμένο πολιτισμικό υπόβαθρο. Και ασχέτως αν συμφωνούμε ή όχι με τον τρόπο ζωής τους η όχι, δεν μπορούμε να τους παρουσιάζουμε γενικά ως εγκληματίες λόγω φυλής.
Την τριετία 1999-2002, 502 παιδιά εξαφανίστηκαν υπό άγνωστες συνθήκες από το ίδρυμα «Αγία Βαρβάρα» (πηγή “Εφημερίδα των Συντακτών“). Όλα ήταν παιδιά Ρομά. Γι’ αυτά κανένας ΣΚΑΙ δεν έκλαψε. Σε περιοχές σαν την Παγανή της Λέσβου μπορείτε να δείτε πως είναι τα “κέντρα κράτησης” μέσα στα οποία επιβιώνουν μικρά παιδιά (δείτε κι εδώ).
Ούτε ένα λεπτό δεν έχουν αφιερώσει τα υποκριτικά ΜΜΕ, οι καθεστωτικοί παπαγάλοι. Βλέπετε ένα παιδάκι με ξανθά μαλλιά μπορεί να γίνει μια πιο συγκινητική ιστορία. Θεωρείται λίγο-πολύ σταθερά πως υπάρχουν και παιδιά που πεινάνε, ειδικά αν αυτά είναι “μαυριδερά”. Είναι μια ρατσιστικού τύπου επικαιρότητα, που διαχωρίζει “εμάς” με τους “άλλους“, οι οποίοι ποτέ δεν αναφέρονται ως θύματα. Τα media δεν ενδιαφέρονται για τα παιδιά αν αυτά δεν κάνουν τηλεθέαση ή δεν παρουσιάζονται σε shows που επιδεικνύουν το ταλέντο τους.
manier
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου