ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Είναι ορατό ότι εκτός από την προσωπική μου σελίδα το Polis – Agora, οι άλλες σελίδες που αναφέρονται στο όνομα μου αναπτύχθηκαν, εξελίχθηκαν και εξελίσσονται μόνες τους, αυθόρμητα.

Είναι επίσης γνωστή η προτροπή μου να μην είναι σελίδες μόνο πληροφόρησης αλλά γνώσης και εκπαίδευσης στην καλή πολιτική, την πολιτική δηλαδή.

Δεν νομίζω ότι τα χρηματοδοτούμενα από το δημόσιο προϋπολογισμό Κόμματα μη Κόμματα, συμπολιτευόμενα και αντιπολιτευόμενα που ενθρονίζονται σήμερα στο Κοινοβούλιο μπορούν να εκπαιδεύσουν πολιτικά την κοινωνία και ιδιαίτερα τις νέες γενιές. Δεν νομίζω ότι έχουν συνείδηση αυτού του ρόλου τους.

Είναι επίσης γνωστή η άποψη μου ότι δεν αρκεί το διαδίκτυο, η εικονική αγορά αλλά χρειάζεται η πραγματική Αγορά, η Πόλις, οι Πολίτες. Θέλουμε Πολίτες, Συναθλητές και Μάστορες. Άνδρες και Γυναίκες.

Αυτή μου την γνώμη, την έκφρασα λίγα χρόνια πριν στην αμπελοζωγραφισμένη Νάουσα, με τον εξής τρόπο: Καλό το διαδίκτυο αλλά χρειάζεται και λίγο Μοσχοφίλερο ή Μαυροτράγανο. Συμπόσια δηλαδή.

Αυτά τα Τοπικά Συμπόσια, τους τοπικούς αυτοκινούμενους δημιουργικούς ομίλους, μπορούν να συγκροτήσουν σε επίπεδο Πόλις – Περιφέρειας ή Θεματικά οι φίλοι και συνομιλητές αυτών των ιδεών. Ένα παράδειγμα: Η συγκρότηση της Εικονικής Γαστρονομικής Εγνατίας ή της Γαστρονομικής Ιόνιας και η μετατροπή τους σε πραγματικές. Όπως κάναμε εθελοντικά το 2003 και το 2004.

Δεν νομίζω ότι συναντά κανείς στην πολιτική ιστορία των λαών τόσο υψηλό επίπεδο δικαίωσης ιδεών, ανάλυσης μιας πολιτικής στρατηγικής. Δεν νομίζω επίσης, ειδικά όταν παρατηρώ επιστημονικά τα συνεδριακά ή διακηρυκτικά κείμενα των Κομμάτων και Ομάδων εκτός και εντός του Κοινοβουλίου ότι εκτός από αυτές τις δικαιωμένες ιστορικά ιδέες και προτάσεις, υπάρχει στην χώρα άλλο παραγωγικό, δημιουργικό πολιτικό Κεφάλαιο.

Αυτά που υπάρχουν και παρουσιάζονται θορυβωδώς ή κρυφίως, δεν έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Έχουν άλλα.

Είναι επίσης γνωστό ότι αυτή η μορφωτική και πολιτική ξηρασία με θλίβει, με ενοχλεί, με οργίζει. Η ιστορία όμως λέει ότι δεν είμαι εγώ υπεύθυνος γι’ αυτό. Αν με άκουγαν «Άρχοντες» θεσμικοί και μη και «Λαός» η χώρα δεν θα ήταν σε αυτήν την κατάσταση. Θα ήταν σε άλλη. Μπορούσε να ήταν και μπορεί να πάει. Αυτό που απουσιάζει είναι η Πολιτική. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΑΝΩΤΕΡΗ ΤΕΧΝΗ