Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης
Για ένα κομμάτι ψωμί,
δε φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
πρέπει να δώσεις πολλά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
πρέπει να δώσεις πολλά.
Μην αγχώνεσαι φίλε μου. Το άγχος μικραίνει τη ζωή, σε σκοτώνει. Αν είσαι γυναίκα, χαλάει το δέρμα και αφαιρεί τη λάμψη των μαλλιών σου. Αν είσαι άντρας, σου μειώνει τις επιδόσεις.
Δεν πρέπει να αγχώνεσαι, γι’ αυτό υπάρχουν οι εταιρείες. Μπορεί να μην υπάρχει κράτος, αλλά οι εταιρείες ζουν και βασιλεύουν. Γι’ αυτό δεν υπάρχει κράτος.
Θες να πας διακοπές; Έχεις τα χρήματα για ξενοδοχείο, για φαγητό για βόλτες, για παγωτό και δεν σου φτάνουν για να βγάλεις εισιτήριο; Μην ανησυχείς! Ένα SMS στην «εταιρεία» και θα έχεις δύο εισιτήρια στην τιμή του ενός. Εντάξει μπορεί να μην είναι για τον προορισμό που είχες στο μυαλό σου, αλλά δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να αλλάξεις προορισμό. Άλλωστε η «εταιρεία» ξέρει, που είναι τα καλά ξενοδοχεία, οι καλές παραλίες, τα καλά εστιατόρια καλύτερα από σένα. Αφού κι αυτά δικά της είναι!
Θα σου κρεμάσουνε μια μπάλα
και θα τραβιέσαι μ’ αυτήν μέρα νύχτα.
Έχεις κανάλι πολύ να τραβήξεις,
μέχρι να πάψεις να λες "μα τι τρέχει;"
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
και θα τραβιέσαι μ’ αυτήν μέρα νύχτα.
Έχεις κανάλι πολύ να τραβήξεις,
μέχρι να πάψεις να λες "μα τι τρέχει;"
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Είσαι νέος και θες να δεις μια ταινία στον κινηματογράφο. Δεν έχεις όμως τα χρήματα για τα εισιτήρια. Μη σκας! Με ένα SMS η «εταιρεία» θα σου δώσει τα δώσει στη μισή τιμή. Για σένα και τους φίλους σου. Εντάξει μπορεί να μην είναι για την ταινία που είχες στο μυαλό σου, αλλά τι σε πειράζει αν δεις αυτή που σου προτείνει η «εταιρεία»; Εκείνη ξέρει καλύτερα από σένα τι πρέπει να δεις αφού η ίδια έκανε την παραγωγή και τη διακίνηση!
Για ένα κομμάτι ψωμί,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα πιεις φαρμάκια πολλά.
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα πιεις φαρμάκια πολλά.
Η «εταιρεία» φίλε μου μπορεί να είναι απρόσωπη όμως έχει κοινωνική ευαισθησία και οικολογική συνείδηση.
Μπορεί να στέλνει τους εργαζόμενούς της στην ανεργία όμως θα τρέξει να εξασφαλίσει τη γραφική ύλη για τα παιδιά τους.
Σου έχει πουλήσει τόσα κινητά τηλέφωνα και αξεσουάρ που δεν έχεις τι να τα κάνεις. Σκέφτεσαι να τα πετάξεις αλλά ξεχνάς την οικολογική ζημιά που θα προκαλέσεις. Ευτυχώς που υπάρχει η «εταιρεία» με περιβαλλοντικές ευαισθησίες και μαζεύει όλα αυτά τα άχρηστα αντικείμενα τα οποία θα κατέληγαν στη χωματερή των Άνω Λιοσίων και οι κάτοικοι των γύρω περιοχών δεν θα μπορούσαν να πιουν νερό. Όπως στις Σκουριές Χαλκιδικής καλή ώρα (ωχ αυτό δεν έπρεπε να το αναφέρω). Εντάξει, τα κινητά έχουν και κάποιες σπάνιες γαίες που στοιχίζουν και είναι απαραίτητα στην «εταιρεία» για να φτιάξει νέα κινητά. Αλλά, τι σε νοιάζει εσένα; Ας επωφεληθεί και σε κάτι η «εταιρεία» που τόσα προσφέρει στο περιβάλλον. Θα σου δώσει και βεβαίωση ότι παρέδωσες τα παλιά σου κινητά για να νιώσεις κι εσύ συμμέτοχος στην προστασία του περιβάλλοντος! Είδες η «εταιρεία»;
Μέχρι και τρόφιμα στέλνει η «εταιρεία» στα σχολεία για τους φτωχούς μαθητές. Ένα τοστ και ένα ολόκληρο φρούτο για τις απαραίτητες βιταμίνες. Πρέπει τα παιδιά να μάθουν ότι θα επιβιώνουν μόνο με την ελεημοσύνη της «εταιρείας», ότι δεν έχουν δικαίωμα στην τροφή, δεν έχουν δικαίωμα στη ζωή παρά μόνο αν φροντίσει γι’ αυτό η «εταιρεία».
Και πετρέλαιο θέρμανσης έστειλε στα σχολεία η «εταιρεία» για να μην κρυώνουν οι μαθητές οι οποίοι πρέπει γρήγορα να καταλάβουν πως αν θέλουν να μην κρυώνουν το χειμώνα πρέπει να υπάρχει η «εταιρεία». Το δικαίωμα στη ζεστασιά περνά από τα δικά της χέρια.
Θα σε πετάνε από δω κι από κει
θα λαχανιάζει η ψυχή σου.
Θα φτύσεις αίμα απ’ το στόμα, δικέ μου.
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
θα λαχανιάζει η ψυχή σου.
Θα φτύσεις αίμα απ’ το στόμα, δικέ μου.
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Είσαι νέος και θες να σερφάρεις στο ίντερνετ, να μπεις στο face book να μιλήσεις με τους φίλους σου, πού να τρέχεις τώρα να τους συναντάς, αλλά δεν έχεις χρήματα γιατί το κουτσουρεμένο σου χαρτζιλίκι το έδωσες για να αγοράσεις κάρτα για το κινητό σου. Μην προβληματίζεσαι! Στέλνεις ένα SMS στην «εταιρεία» κι εκείνη σου δίνει τη δυνατότητα να βρυκολακιάσεις με την ησυχία σου σερφάροντας από τις 12 τα μεσάνυχτα μέχρι στις 6 το πρωί εντελώς δωρεάν. Την άλλη μέρα θα κοιμάσαι σαν το βόδι μέχρι αργά το απόγευμα. Έτσι, και να καίγεται ο κόσμος γύρω σου και να έχουν απολύσει τη μάνα σου και τον πατέρα σου, εσύ χαμπάρι δεν θα πάρεις. Ας είναι καλά η «εταιρεία» που σε απάλλαξε από ένα επιπρόσθετο άγχος. Και να ξέρεις, η «εταιρεία» σε παρακολουθεί. Έχει το νου της μην πάρεις τον στραβό το δρόμο!
Θες να δεις την αγαπημένη σου ομάδα από κοντά να παίζει στο γήπεδό της αλλά που να βρεθούν τα χρήματα; Η «εταιρεία» πάλι είναι δίπλα σου. Με ένα SMS (Πόσο στοιχίζει ένα SMS; Ούτε 1 ευρώ!), μπαίνεις στην κλήρωση και μπορεί να είσαι εσύ ο τυχερός! Φίλε, μην το γελάς. Τύχη χρειάζεται στη ζωή και τίποτε άλλο. Αν έχεις τύχη διάβαινε. Γι’ αυτό πήγαινε σ’ ένα πρακτορείο του ΟΠΑΠ. Θα το βρεις εύκολα. Είναι πολύ περισσότερα από τα σχολεία που υπάρχουν στην περιοχή σου. Μπες μέσα και προσπάθησε να μαντέψεις ποιο παιχνίδι θα είναι στημένο και με ποιον τρόπο. Αν έχεις και λίγη τύχη θα τα κονομήσεις. Θα παίξεις δύο ευρώ, θα πάρεις οχτώ για να έχεις να ξαναπαίξεις. Θα νιώσεις τη χαρά της επιτυχίας. Άσε που αν κληρωθείς για το γήπεδο θα έχεις τη δυνατότητα να εκτονωθείς και να νιώσεις άρχοντας για δύο ώρες!
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα `χεις ξεχάσει πολλά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα `χεις πληρώσει ακριβά.
θα `χεις ξεχάσει πολλά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα `χεις πληρώσει ακριβά.
Είσαι δυο χρόνια άνεργος και βρίσκεσαι στα όρια της ψυχολογικής κατάρρευσης; Μη φοβάσαι. Η «εταιρεία» και μάλιστα «μη κυβερνητική» θα σε βγάλει από τη δύσκολη θέση. Θα σε νοικιάσει για 4-5 μήνες για να πάρεις κι εσύ μια ανάσα, να πάρει κι εκείνη κάποιες δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ώστε να συνεχίσει να υπάρχει και να μπορεί να στέκεται δίπλα σου στα δύσκολα.
Πιστεύεις ότι η αναδιάρθρωση του δημοσίου, η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις που έφεραν τα πρώτα εντυπωσιακά αποτελέσματα, για το δικό σου καλό, οφείλεται στην τρόικα; Κάνεις λάθος! Στην «εταιρεία» οφείλεται. Αυτή δίνει τις εντολές στην τρόικα. Έτσι για να ξέρεις ποιοι είναι οι πραγματικοί σου σωτήρες;
Έχεις στ’ αλήθεια την εντύπωση ότι η «εταιρεία» καίγεται τόσο να σου μειώσει τους μισθούς, να σε απολύσει, να σε βάζει να δουλεύεις περισσότερο ή να σε στείλει μετανάστη; Κάνεις πάλι λάθος! Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, την ενδιαφέρει η ψυχή σου. Να της την πουλήσεις, να της την τάξεις, να την ανταλλάξεις. Έτσι εκείνη θα μπορεί να θησαυρίζει την ώρα που εσύ θα πεινάς για να έχει τη δυνατότητα μετά να σε ελεημονήσει. Αν δεν σ’ αφήσει άνεργο, αν δεν σ’ αφήσει άφραγκο, αν δεν κάνει τα προϊόντα της ανάγκες σου, αν δεν υποταχτείς στον πολιτισμό της και την ιδεολογία της, πώς θα καταλάβεις την αναγκαιότητα της ύπαρξής της.
Πρέπει να γίνεις παραγωγός και όχι δημιουργός, να γίνεις υπεύθυνος καταναλωτής και όχι άνθρωπος με πραγματικές ανάγκες.
Πρέπει τα όνειρά σου να ταυτιστούν σιγά-σιγά με τα όνειρα της «εταιρείας» που θα γίνουν σύντομα οι εφιάλτες σου, εκτός αν κρατήσεις τα δικά σου, πράγμα εφιαλτικό για την «εταιρεία».
Δεν έχεις καταλάβει φίλε ότι τελικά η «εταιρεία» δεν θέλει να έχεις πατρίδα, γιατί θέλει να είναι πατρίδα σου εκείνη η ίδια; Θέλει να πολεμάς και να σκοτώνεσαι για κείνη με τα όπλα που η ίδια θα σου πουλάει, να στρέφεσαι ενάντια στον αδερφό σου για τα πετρέλαιά της, για τα εργοστάσιά της για το χρυσό της.
Έτσι είναι η «εταιρεία». Μάνα, φίλη, αδερφή, πατρίδα!
Δεν φτάνει μόνο το μυαλό σου,
δε φτάνει μόνο το κορμί σου.
Το πιο σπουδαίο είν’ η ψυχή σου, δικέ μου.
Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Και κάποια μέρα θα σε λύσουν,
μα θα φοβάσαι να φύγεις, θα τρέμεις.
Θα σε κλωτσάνε και θα σ’ αρέσει, δικέ μου.
Σαν το σκυλί τους θα σ’ έχουν, δικέ μου,
μα δε θα έχεις ψυχή να το νιώσεις,
θα είναι για σένα αργά.
μα θα φοβάσαι να φύγεις, θα τρέμεις.
Θα σε κλωτσάνε και θα σ’ αρέσει, δικέ μου.
Σαν το σκυλί τους θα σ’ έχουν, δικέ μου,
μα δε θα έχεις ψυχή να το νιώσεις,
θα είναι για σένα αργά.
Σύντομη Περιγραφή:
Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης
Δεν έχεις καταλάβει φίλε ότι τελικά η «εταιρεία» δεν θέλει να έχεις πατρίδα, γιατί θέλει να είναι πατρίδα σου εκείνη η ίδια; Θέλει να πολεμάς και να σκοτώνεσαι για κείνη με τα όπλα που η ίδια θα σου πουλάει, να στρέφεσαι ενάντια στον αδερφό σου για τα πετρέλαιά της, για τα εργοστάσιά της για το χρυσό της.
Έτσι είναι η «εταιρεία». Μάνα, φίλη, αδερφή, πατρίδα!
aristeroblog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου