Αυτό το πράγμα με την Δημοκρατία το έχουμε μπερδέψει.
Την μια την βλέπουμε να προσπαθεί να νικήσει τους διακηρυγμένους αντιπάλους της μέσα από την “ανοχή”, την ηπιότητα, εμβάθυνση, το σεβασμό στην άλλη άποψη και την μη ποινικοποίηση της. Την παρατηρούμε να κινείται για να τους αντιμετωπίσει με δειλά βήματα, για να μην θιχτεί η ιδέα Δημοκρατία. Για να μην δώσει στο φασίστα επιχειρήματα.
Κι από την άλλη την βλέπουμε να ταράζει στο ξύλο όσους δημοκράτες τολμήσουν να διαδηλώσουν, να επιστρατεύει όσους εξασκούν το δημοκρατικό δικαίωμα τους να απεργούν, να μπουζουριάζει όσους ζητούν να εφαρμοστεί η δημοκρατία τοπικά ή ειδικά με δημοψηφίσματα. Την βλέπουμε να φλερτάρει με την λογοκρισία και να ανέχεται την άσκηση προπαγάνδας από φίλια ΜΜΕ.
Την είδαμε να στοχοποιεί ομάδες, συντεχνίες, δημοκρατικούς πολίτες, νοικοκυραίους άλλα και συνδικαλιστικούς φορείς και ενώσεις ή όσους αντιδρούν. Την είδαμε να σκορπίζει παντού την οργή και εσχάτως να προσπαθεί να μας πείσει για τον φασισμό των 500 ατόμων που διαδηλώνουν και κλείνουν έναν δρόμο.
Το παραπάνω θέμα προκύπτει γιατί σε αυτή την δημοκρατία που διάγουμε, έχουμε το παράδοξο να παίρνονται οι αποφάσεις παραδημοκρατικά, εξωθεσμικά ή σε παράκεντρα εξουσίας και απλά να αναζητείται τρόπος ώστε να εφαρμοστούν.
Η Ελληνική Δημοκρατία σήμερα δεν είναι ο τρόπος λήψης των αποφάσεων αλλά ο τρόπος εφαρμογής προειλημμένων αποφάσεων και ακόμη χειρότερα, κορυφαίοι θεσμοί της -όπως η Βουλή- γίνονται τακτικά και “δημοκρατικά” το πλυσταριό διαφόρων εγκλημάτων του κοινού ποινικού δικαίου.
Αυτό συμβαίνει για αρκετές δεκαετίες και ως λειτουργία έχει δημιουργήσει μηχανισμούς και δομές πάνω στις οποίες -καιρό μετά- θα έρθει και θα “κάτσει” το μνημονιο.
Με σιγουριά θα λέγαμε ότι αυτός ο τρόπος λειτουργίας του πολιτεύματος παγιώνεται με τον δικομματισμό των 80s και 90s και γινεται ορατός με την διαπλοκή.
Ο δικομματισμός και η συμπαγής διαπλοκή θα κάνει την Δημοκρατία να συμπεριφέρεται σαν “σιγουράντζα” προς του πολίτες της. Θα τους κλέβει, θα τους δέρνει, θα τους κοροϊδεύει και στο τέλος θα τους χρεοκοπήσει και θα τους φτύσει.
Θωρώντας δεδομένο ότι οι Δημοκράτες πολίτες είναι δικοί της πολίτες, θα τους ταράζει το ξύλο και στο χημικό όταν αντιδρούν. Και θα το κάνει χωρίς διακρίσεις ακόμη και όταν παλεύουν για την υπεράσπιση της, την ανοχή, την ηπιότητα, εμβάθυνση, τον σεβασμό στην άλλη άποψη, την ποιότητα ζωής. Την ίδια στιγμη όμως, όσους γνωρίζει ότι την υπονομεύουν θα τους χαϊδεύει για να μην την δαγκώσουν.
Και είναι απλό να πούμε εδώ, πως αν η Δημοκρατία γίνει ο τρόπος λήψεως των αποφάσεων και ο πολίτης συμμέτοχος αυτής, συνειδητοποιημένος και κύριος υπεύθυνος των πράξεών και των παραλήψεων του, τότε ο φασίστας δεν θα είχε επιχειρήματα.
Είναι απλό να πούμε πως το δίπολο Δημοκρατίας -Διαπλοκής στο οποίο ο ένας δουλεύει για τον άλλο πρέπει να σπάσει και διαχωρίζοντας τα δυο “Δέλτα” να Διασώσουμε την Δημοκρατία.
Για να συμβεί αυτό πρέπει να αφανίσουμε την διαπλοκή χτυπώντας την στο αδύνατο σημείο της και κόβοντας τις παρτίδες της με την εξουσία. Και το αδύνατο σημείο της διαπλοκής είναι ο σημερινός πολιτικός.
Αλλαγή λοιπόν παντού. Αλλάξτε τους όλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου