Από την αρχή: Το USDA στοιχηματίζει 700 εκατομμύρια δολάρια για την υγεία του εδάφους για να αναδιαμορφώσει τα αμερικανικά τρόφιμα και την υγεία

• Το USDA ξεκίνησε ένα Αναγεννητικό Πιλοτικό Πρόγραμμα 700 εκατομμυρίων δολαρίων για να βοηθήσει τους αγρότες να υιοθετήσουν πρακτικές για την υγεία του εδάφους.
• Η πρωτοβουλία αποτελεί βασικό μέρος της ατζέντας δημόσιας υγείας της κυβέρνησης Τραμπ «Make America Healthy Again» (MAHA).
• Οι αξιωματούχοι πλαισιώνουν την υγεία του εδάφους ως θεμελιώδη για την παραγωγή πιο θρεπτικών τροφίμων και τη βελτίωση της εθνικής ευεξίας.
• Το πρόγραμμα εξορθολογίζει τις αιτήσεις για υπάρχοντα ταμεία διατήρησης, με στόχο τη μείωση του γραφειοκρατικού φόρτου για τους αγρότες.
• Ιδρύει ένα συμβουλευτικό συμβούλιο υπό την ηγεσία των αγροτών και ενθαρρύνει τις συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα για να ενισχύσει τον αντίκτυπό του.

Σε μια σημαντική κίνηση που συνδέει τη γεωργική πολιτική άμεσα με τους εθνικούς στόχους δημόσιας υγείας, το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ παρουσίασε μια πρωτοβουλία 700 εκατομμυρίων δολαρίων στις 10 Δεκεμβρίου για την επιτάχυνση της υιοθέτησης της αναγεννητικής γεωργίας. Ανακοινώθηκε από την Υπουργό Γεωργίας Brooke L. Rollins μαζί με τον Υπουργό Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών Robert F. Kennedy Jr., το Αναγεννητικό Πιλοτικό Πρόγραμμα αντιπροσωπεύει μια σημαντική οικονομική και φιλοσοφική επένδυση για την ανοικοδόμηση της υγείας του εδάφους. Η κυβέρνηση το τοποθετεί αυτό όχι απλώς ως μια προσπάθεια διατήρησης, αλλά ως ένα θεμελιώδες βήμα στην ατζέντα του Προέδρου Τραμπ «Make America Healthy Again» (MAHA), υποστηρίζοντας ότι η υγεία του πληθυσμού του έθνους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την υγεία του εδάφους του.

Ρίζες στην κρίση: Η ιστορική επιταγή για τη διατήρηση του εδάφους

Η εστίαση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στην υγεία του εδάφους δεν είναι νέα. Γεννήθηκε από την καταστροφή. Το Dust Bowl της δεκαετίας του 1930, μια περίοδος σοβαρών καταιγίδων σκόνης που προκλήθηκαν από την ξηρασία και τις κακές γεωργικές πρακτικές, κατέστρεψε την αμερικανική γεωργία και ώθησε ένα εθνικό κίνημα διατήρησης. Σε απάντηση, το Κογκρέσο δημιούργησε την Υπηρεσία Διατήρησης Εδάφους, πρόδρομο της σημερινής Υπηρεσίας Διατήρησης Φυσικών Πόρων (NRCS), για να βοηθήσει τους αγρότες να προστατεύσουν τη γη τους. Αυτό το ιστορικό πλαίσιο υπογραμμίζει τα υψηλά διακυβεύματα της νέας πρωτοβουλίας. Ενώ η σύγχρονη γεωργία έχει δει τεράστια κέρδη στην παραγωγικότητα, οι ανησυχίες εξακολουθούν να υφίστανται. Τα τρέχοντα δεδομένα του USDA υποδεικνύουν συνεχιζόμενα προβλήματα διάβρωσης σε εκατομμύρια στρέμματα, υποδηλώνοντας ότι τα μαθήματα του παρελθόντος απαιτούν ανανεωμένη, καινοτόμο εφαρμογή για τις προκλήσεις του παρόντος.

Η σύνδεση MHA: Το έδαφος ως ζήτημα δημόσιας υγείας

Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του προγράμματος είναι η ρητή ενσωμάτωσή του σε μια ευρύτερη στρατηγική υγείας. Ο υπουργός Κένεντι έχει δηλώσει δημοσίως: «Αν σκοπεύουμε να κάνουμε την Αμερική υγιή ξανά, πρέπει να ξεκινήσουμε με την αποκατάσταση της υγείας του εδάφους μας». Αυτή η φιλοσοφία επισημοποιείται στην Έκθεση Στρατηγικής MAHA που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο, η οποία περιγράφει την αποκατάσταση του εδάφους ως βασικό στόχο της δημόσιας υγείας. Το επιχείρημα της διοίκησης είναι άμεσο: οι αναγεννητικές πρακτικές που χτίζουν οργανική ύλη και μικροβιακή ζωή στο έδαφος οδηγούν σε καλλιέργειες πιο πυκνές σε θρεπτικά συστατικά. Βελτιώνοντας τη διατροφική ποιότητα των τροφίμων στην πηγή τους, η πολιτική στοχεύει στην αντιμετώπιση των ποσοστών χρόνιων ασθενειών, πλαισιώνοντας τις γεωργικές επιδοτήσεις και τις πληρωμές διατήρησης ως επενδύσεις στην προληπτική υγειονομική περίθαλψη. Ο Διαχειριστής Υπηρεσιών Medicare & Medicaid, Δρ Μεχμέτ Οζ, το ενίσχυσε, δηλώνοντας ότι η πρόσβαση σε «υγιεινά, θρεπτικά και οικονομικά προσιτά τρόφιμα» είναι βασικό δόγμα της ατζέντας MAHA που εκτελείται σε όλες τις κυβερνητικές υπηρεσίες.

Εξορθολογισμός της πράσινης γραφειοκρατίας: Πώς λειτουργεί το πιλοτικό πρόγραμμα

Διοικητικά, το πιλοτικό πρόγραμμα επιδιώκει να ξεπεράσει αυτό που οι αξιωματούχοι περιγράφουν ως «φουσκωμένη γραφειοκρατία» και «γραφειοκρατία» προηγούμενων προγραμμάτων διατήρησης. Ενοποιεί τις αιτήσεις για δύο μεγάλες υπάρχουσες ομάδες χρηματοδότησης - το Πρόγραμμα Κινήτρων Περιβαλλοντικής Ποιότητας (EQIP) και το Πρόγραμμα Διαχείρισης Διατήρησης (CSP) - σε μια ενιαία, βελτιωμένη διαδικασία. Για το οικονομικό έτος 2026, 400 εκατομμύρια δολάρια από την EQIP και 300 εκατομμύρια δολάρια από την CSP θα κατευθυνθούν μέσω αυτού του νέου αναγεννητικού πλαισίου. Τα βασικά δομικά στοιχεία περιλαμβάνουν:

• Εστίαση στον «προγραμματισμό ολόκληρου του αγροκτήματος» που επιτρέπει στους παραγωγούς να ομαδοποιούν πολλαπλές πρακτικές.
• Η δημιουργία ενός Συμβουλευτικού Συμβουλίου Αναγεννητικής Γεωργίας του Αρχηγού, με εκ περιτροπής μέλη αγρότες, για την παροχή συνεχούς εποπτείας και καθοδήγησης.
• Νέες αρχές για το USDA για τη δημιουργία συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, συνδυάζοντας κρατικά κεφάλαια με ιδιωτικές επενδύσεις για να επεκτείνουν τα δολάρια των φορολογουμένων και να επεκτείνουν την εμβέλεια.

Καλλιεργώντας το μέλλον: Επιπτώσεις και εφαρμογή

Η πρωτοβουλία χαιρετίστηκε από μεγάλες αγροτικές ομάδες όπως η American Farm Bureau Federation, η οποία επαίνεσε την «εθελοντική και βασισμένη σε κίνητρα» προσέγγιση. Για τους αγρότες, η υπόσχεση είναι διπλή: μειωμένη γραφειοκρατία και μια πιθανή πορεία για μείωση του κόστους εισροών με την οικοδόμηση φυσικής γονιμότητας και ανθεκτικότητας του εδάφους έναντι της ξηρασίας και των παρασίτων. Για τη διοίκηση, είναι μια απτή πολιτική εκδήλωση του οράματός της για την υγεία και τη γεωργία. Καθώς οι αγρότες αρχίζουν να υποβάλλουν αιτήσεις μέσω των τοπικών γραφείων NRCS, η επιτυχία του προγράμματος θα μετρηθεί όχι μόνο σε εγγεγραμμένα στρέμματα ή τόνους άνθρακα που δεσμεύονται, αλλά στην ικανότητά του να επιδεικνύει μια μετρήσιμη σχέση μεταξύ των γεωργικών πρακτικών, της διατροφής των τροφίμων και των αποτελεσμάτων υγείας - ένας φιλόδοξος στόχος που τοποθετεί την αμερικανική γεωργία στο επίκεντρο μιας εθνικής συζήτησης για την ευεξία.

Σπέρνοντας τους σπόρους της συστημικής αλλαγής

Το Αναγεννητικό Πιλοτικό Πρόγραμμα των 700 εκατομμυρίων δολαρίων είναι κάτι περισσότερο από ένα νέο στοιχείο γραμμής στον προϋπολογισμό του USDA. Είναι ένα πείραμα συστημικής αλλαγής. Συνδέοντας άμεσα τις γεωργικές επιδοτήσεις με τους στόχους της δημόσιας υγείας, η πολιτική αμφισβητεί τα μακροχρόνια στεγανά μεταξύ της παραγωγής τροφίμων και της διατροφής. Το αν μπορεί να βελτιώσει με επιτυχία το έδαφος σε κλίμακα, να μειώσει τις γραφειοκρατικές τριβές για τους αγρότες και τελικά να συμβάλει σε έναν υγιέστερο πληθυσμό μένει να φανεί. Ωστόσο, σηματοδοτεί αναμφισβήτητα μια στιγμή όπου η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις χρόνιες ασθένειες και το κόστος υγειονομικής περίθαλψης όχι μόνο στις κλινικές, αλλά στο ίδιο το έδαφος από το οποίο αναπτύσσεται η τροφή μας, στοιχηματίζοντας ότι η μελλοντική υγεία της Αμερικής εξαρτάται από τη ζωτικότητα του εδάφους της.

https://www.naturalnews.com/

Χώρος, Χωράφι, Χωριό, Χώρα: Κοινή ρίζα που ξεριζώνεται.

 

Της 

 

Ευγενίας Σαρηγιαννίδη

 

 

Για την σφαγή των αμνών…

 

 

Τ’ ακούσαταν τι γένηκε στου Κώστα τα χειμάδια;

 

 

Μπήκαν φονιάδες στα μαντριά και πήραν τα κοπάδια.

 

Τις προβατίνες με τ’ αρνιά και τα τρανά κριάρια.

 

 

Σκοτώσανε τα πρόβατα με την αράδα όλα.

 

 

Σφάξαν το Νιάγγρο τον τρανό, τον Μπέλο τον γκεσέμι.

 

 

Σφάξαν την στρεφοκάλεσα με το λαμπρό κουδούνι.

 

 

Ρημάξαν έτσι τα μαντριά, ρημάξανε κι’ οι στρούγγες…

 

 

(Παράφραση δημοτικού τραγουδιού της Ηπείρου. Παραλλαγή επικαιροποιημένη μετά από  την εξόντωση του κοπαδιού του Κώστα Θεοφίλου στο Μικρό Μοναστήρι Μακεδονίας στις 10/12/2025)

 

 

Όπως διαβάζουμε στο προφίλ της κ. Μαίρης Θεοφίλου (κόρης του τσέλιγκα Κώστα Θεοφίλου) στο facebook: «Το αρνάκι στη φωτογραφία γεννήθηκε το βράδυ 8 Δεκεμβρίου 2025. Η φωτογραφία τραβήχτηκε το πρωί της ενάτης Δεκεμβρίου, όπου ο πατέρας μου το βοηθά να πιει γάλα. Στις 10 Δεκεμβρίου η μαμά και το κοριτσάκι της θανατώθηκαν μαζί με τα υπόλοιπα ζώα μας.» Και συνεχίζει λίγο πιο κάτω: «Αυτά είναι μερικά από όσα κάναμε ως διατηρητές της φυλής ρουμλουκίου αλλά υπάρχουν και άλλα πολλά. Κλείνοντας, θα αναφερθώ και στη φυλή η οποία μετά από τόσα χρόνια ΞΑΦΝΙΚΑ παύει να υφίσταται επειδή, μάλλον, δεν εξυπηρετεί συμφέροντα. Η φυλή υπάρχει, ή μάλλον υπήρχε και είχε αναγνωριστεί από τους αρμόδιους φορείς σύμφωνα με οδηγίες του υπουργείου. Αν τώρα το αρνείται, το υπουργείο αναιρεί τον ίδιο τον εαυτό του. Αυτά είχα να πω. Και κάτι τελευταίο. Δεν δώσαμε τα πρόβατα, μας τα πήραν.

 Δεν υπογράψαμε ποτέ, δεν συμφωνήσαμε ποτέ και δεν τα παραδώσαμε ποτέ. Ήρθαν με εισαγγελική εντολή, μπήκαν στο μαντρί μας, τα κυνήγησαν μόνοι τους, τα πυροβόλησαν και τα φόρτωσαν πεθαμένα στα φορτηγά.»

 

 

Περί της σπανιότητας της φυλής διαβάζουμε σε δημοσίευμα της εφημερίδας Μακεδονία[1]: «Μετά από ενδελεχή έρευνα που έχει κάνει σε γενετικές βάσεις δεδομένων ο κ. Αρσένος, κατέληξε ότι δεν πιστοποιείται η ύπαρξη της. «Η σχετική βεβαίωση περί “φυλής Ρoυμλουκίου” φαίνεται να καλύπτει διοικητικές ανάγκες, όχι όμως επιστημονικά κριτήρια, τόνισε, υποστηρίζοντας την ανάγκη ελέγχου προκειμένου να δίνονται εκεί που πρέπει οι επιδοτήσεις. Για να αναγνωριστεί μια φυλή, απαιτούνται γενετικά δεδομένα και αντικειμενική ανάλυση. Ώρα να καθοριστούν με επιστημονική ακρίβεια οι πραγματικά σπάνιες ελληνικές φυλές, ώστε οι επιδοτήσεις να βασίζονται σε διαφάνεια και τεκμηρίωση» κατέληξε ο κ. Αρσένος, Καθηγητής Κτηνιατρικής του ΑΠΘ.»

 

 

Ενδιαφέρουσα επιχειρηματολογία από την πλευρά ενός ακαδημαϊκού: «η βεβαίωση καλύπτει διοικητικές ανάγκες, όχι όμως επιστημονικά κριτήρια». Παρόλα αυτά δόθηκε. Από μόνο του το εν λόγω επιχείρημα, θα μπορούσε να εκκινήσει δικαστική έρευνα, δεν θα χρειαζόντουσαν περισσότερα.

 

 

Οι κύριες διαφορές μεταξύ της εποχής των δημοτικών τραγουδιών και του σήμερα είναι φανερές.  Τότε ήταν Τουρκαλβανοί που για να κλέψουν τα κοπάδια σκότωναν τους Έλληνες κτηνοτρόφους και τμήμα των κοπαδιών τους. Τώρα είναι οι εκπρόσωποι του ελληνικού κράτους που εξοντώνουν μαζικά τα κοπάδια στη βάση «υγειονομικών πρωτοκόλλων»,  με την υποψία ότι πάσχουν από ευλογιά. Αφήνουν έτσι τους κτηνοτρόφους χωρίς τα ζώα τους να αργοσβήνουν, να μεταναστεύουν στις πόλεις ή να αγωνίζονται για να μην πεθάνουν οι ίδιοι της πείνας. Είναι κι αυτό μια κάποια «πρόοδος»… Κοντά στα Χριστούγεννα λοιπόν, που είναι παραδοσιακά «ο γένος», δηλαδή τα γεννητούρια των αμνών, τα νεογέννητα προβατάκια που μόλις ήρθαν στη ζωή στο μαντρί του Κώστα Θεοφίλου, συνάντησαν επιτόπου τον θάνατο, ενώ οι φιλοζωικές οργανώσεις την άκρα του τάφου σιωπή.

 

 

Ας μην κοροιδευόμαστε: Η μαφιοποίηση απλώνει τα πλοκάμια της σε όλη τη δυτική Ευρώπη. Η κατάχρηση της εξουσίας μέσω του ελέγχου της δικαιοσύνης είναι ο κύριος τρόπος λειτουργίας του τεχνοφεουδαρχικού καθεστώτος, που έχει επιβληθεί. Η Ελλάδα, ως συνήθως, σε αυτό τον κατήφορο προπορεύεται. Είναι ίσως το πιο σκοτεινό παράδειγμα. Ο μηχανισμός της διαχείρισης των σκανδάλων επιτρέπει την κραυγαλέα ατιμωρησία των  πολιτικών και της προστατευόμενης αυλής τους. Οι ευθύνες συγκαλύπτονται με την αδράνεια, όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και των Ευρωπαίων Εισαγγελέων. Αντίθετα, η τρομοκράτηση όσων τολμούν έμπρακτα να διαμαρτυρηθούν δεν καθυστερεί ποτέ. Έχει ανατεθεί θεσμικά σε δικαστές και εισαγγελείς που ποτέ προηγουμένως δεν ασχολήθηκαν με όσους καταχρέωσαν την χώρα, υποθήκευσαν το δημόσιο πλούτο, καταλήστευσαν με χίλιους δυο τρόπους τον ιδιωτικό και τσέπωσαν εκατομμύρια από ευρωπαϊκές επιδοτήσεις που θα ενίσχυαν υποτίθεται τις παραγωγικές διαδικασίες.

 

 

Κατά συνέπεια, το ερώτημα που προκύπτει είναι: πότε, πως και από ποιους άραγε θα γίνει η ιστορικά απαραίτητη σύνδεση του εξαγγελθέντος (αλλά μη πραγματοποιημένου), κινήματος για τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία γύρω από το θέμα του εγκλήματος των Τεμπών, με το πραγματικό λαϊκό  κοινωνικό κίνημα του πρωτογενούς παραγωγικού τομέα της χώρας, οι υπεύθυνοι του οποίου κινδυνεύουν πλέον επισήμως με διώξεις, ως οργανωτές και μέλη «εγκληματικής οργάνωσης»;   

https://resaltomag.blogspot.com/

Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Όπως ήμασταν πάντα!

 Όπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες 60χρονες πόρνες!

Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθίσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό- ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να ‘ρθει η σειρά τους…

Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας και οι αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ’ τις εκκλησιές περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου.

Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή π@ιδοφιλία.

Να βρούμε ξανά τις σωστές μας κλίμακες χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας. Να ξαναβρούμε τη γεύση του «μπατιρόσπορου», των ελαχιστοποιημένων αναγκών, να ανακαλύψουμε εκ νέου τον ποδαρόδρομο και το συγκινητικό μοντέλο της «γυναίκας της Πίνδου».

Μόνο με τέτοιες ηρωικές διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το κόμπλεξ μας έναντι του Μπραντ Πιτ και της Ναόμι Κάμπελ.

Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς εχθρούς (κυρίως από τα βόρεια) που σήμερα τους έχουμε σκλάβους στα παβιγιόν μας.

Να ξετρελαθούμε από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής.

Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν αυλές- και να κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να ασπρίζουμε τα δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία.

Να βρούμε πάλι τη σημασία του χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού.

Να εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από σπίτι σε σπίτι ρίχνοντας ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια ολόκληρου του Έθνους…

Να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον «σεβασμό» προσέχοντας το βλακώδες λεξιλόγιο των τέκνων μας.

Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη «ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό φορές την ημέρα να το μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό», όπως τον καιρό της εξαίρετης φτώχειας μας ...

Μ' άλλα λόγια, ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ αυτοί που ήμασταν. ΡΩΜΙΟΙ και όχι "Ελληνες ευρωπαίοι"...
https://www.pirinoslogios.com/