του Νικ Τζιαμπρούνο
 | |
Με κόστος 250 εκατομμύρια δολάρια, το Millennium Challenge 2002 ήταν το μεγαλύτερο και πιο ακριβό πολεμικό παιχνίδι στην ιστορία του Πενταγώνου.
Με περισσότερους από 13.500 συμμετέχοντες, η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρειάστηκε πάνω από δύο χρόνια για να το σχεδιάσει.
Η άσκηση αντιμετώπισε το Ιράν με τον αμερικανικό στρατό. Η Ουάσιγκτον σκόπευε να δείξει πώς ο αμερικανικός στρατός θα μπορούσε να νικήσει το Ιράν με ευκολία.
Ο Paul Van Riper, ένας στρατηγός τριών αστέρων και 41χρονος βετεράνος του Σώματος Πεζοναυτών, ηγήθηκε των ιρανικών δυνάμεων στο πολεμικό παιχνίδι. Η αποστολή του ήταν να αναλάβει την πλήρη ισχύ του αμερικανικού στρατού, με επικεφαλής μια ομάδα μάχης αεροπλανοφόρου και μια μεγάλη αποβατική δύναμη αποβίβασης στον Περσικό Κόλπο.
Τα αποτελέσματα συγκλόνισαν τους πάντες…
Ο Βαν Ρίπερ περίμενε να περάσει το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ από το ρηχό και στενό στενό του Ορμούζ, κάτι που τους έκανε να κάθονται πάπιες για τις αντισυμβατικές και ασύμμετρες τεχνικές πολέμου του Ιράν.
Η ιδέα είναι να ισοπεδωθούν οι όροι παιχνιδιού ενάντια σε έναν ανώτερο εχθρό με σμήνη γεμάτα εκρηκτικά ταχύπλοα σκάφη αυτοκτονίας, αεροπλάνα χαμηλής πτήσης που μεταφέρουν πυραύλους κατά πλοίων, ναυτικές νάρκες και βαλλιστικούς πυραύλους επί ξηράς, μεταξύ άλλων χαμηλού κόστους, αλλά εξαιρετικά αποτελεσματικά μέτρα.
Σε λίγα λεπτά, ο Van Riper βγήκε νικητής έναντι του ανώτερου αντιπάλου του και βύθισε και τα 19 πλοία. Αν ήταν η πραγματική ζωή, 20.000 Αμερικανοί ναυτικοί και πεζοναύτες θα είχαν πεθάνει.
Το Millennium Challenge 2002 ήταν μια πλήρης καταστροφή για το Πεντάγωνο, το οποίο είχε ξοδέψει ένα τέταρτο του δισεκατομμυρίου δολαρίων για να στήσει το εκτεταμένο πολεμικό παιχνίδι. Είχε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα που ήθελαν.
Τι έκανε λοιπόν το Πεντάγωνο με αυτά τα ταπεινά αποτελέσματα;
Σαν παιδί που παίζει βιντεοπαιχνίδι, πατούν το κουμπί επαναφοράς. Στη συνέχεια, στησίωσαν και έγραψαν το σενάριο του παιχνιδιού, έτσι ώστε οι ΗΠΑ ήταν εγγυημένα να κερδίσουν.
Αφού συνειδητοποίησε ότι η ακεραιότητα του πολεμικού παιχνιδιού είχε παραβιαστεί, ένας αηδιασμένος Van Riper αποχώρησε στη μέση του παιχνιδιού. Στη συνέχεια είπε:
"Τίποτα δεν διδαχθήκαμε από αυτό. Και ένας πολιτισμός που δεν είναι πρόθυμος να σκεφτεί σκληρά και να δοκιμάσει τον εαυτό του δεν προμηνύεται καλό για το μέλλον."
Το κύριο μάθημα της Πρόκλησης της Χιλιετίας 2002 είναι ότι τα αεροπλανοφόρα - τα μεγαλύτερα και πιο ακριβά πλοία που κατασκευάστηκαν ποτέ - δεν θα αντέξουν ούτε μια μέρα στη μάχη ενάντια ακόμη και σε μια περιφερειακή δύναμη όπως το Ιράν. Η Ρωσία και η Κίνα θα είχαν ακόμη πιο εύκολο χρόνο να τους στείλουν. Είναι υπερτιμημένα παιχνίδια.
Αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ έχουν σπαταλήσει ανείπωτα τρισεκατομμύρια σε στρατιωτικό υλικό που θα μπορούσε να αποδειχθεί άχρηστο σε μια σοβαρή σύγκρουση.
Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση των ΗΠΑ εξακολουθεί να παρελαύνει κατά καιρούς αεροπλανοφόρα σε όλο τον κόσμο για να προσπαθήσει να εκφοβίσει τους εχθρούς της.
Ωστόσο, είναι μια ελαττωματική στρατηγική επιρρεπής σε καταστροφικά αποτελέσματα εάν κάποιος αποκαλεί μπλόφα.
Ενώ η Πρόκληση της Χιλιετίας 2002 συνέβη πριν από περισσότερα από 20 χρόνια, είναι ύψιστης σημασίας σήμερα.
Το Ιράν έχει βελτιώσει σημαντικά τις ασύμμετρες και αντισυμβατικές πολεμικές του ικανότητες. Είναι αμφίβολο ότι ο αμερικανικός στρατός θα τα πήγαινε πολύ καλύτερα σήμερα από ό,τι πριν από 20 χρόνια.
Εν ολίγοις, ο πόλεμος με το Ιράν σήμερα θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο καταστροφικός από την προσομοίωση της Πρόκλησης της Χιλιετίας του 2002.
Δυστυχώς, ο πόλεμος με το Ιράν είναι μια ολοένα και πιο πιθανή έκβαση, καθώς οι εντάσεις στη Μέση Ανατολή βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο τους εδώ και γενεές και αυξάνονται.
Προηγουμένως, ζούσα στη Βηρυτό του Λιβάνου για αρκετά χρόνια ενώ εργαζόμουν σε μια επενδυτική τράπεζα. Η εμπειρία ήταν ουσιαστικά ένα προηγμένο εκπαιδευτικό μάθημα στη γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής. Σήμερα, με βοηθά να δω τη μεγάλη εικόνα της περιοχής… και δυστυχώς, δεν είναι όμορφη.
Νομίζω ότι ο επόμενος μεγάλος πόλεμος στη Μέση Ανατολή έρχεται σύντομα και θα μπορούσε να είναι ο μεγαλύτερος ποτέ. Θα επικεντρωθεί στο Ιράν.
Η αγορά δεν εκτιμά πόσο κοντά είμαστε σε έναν μεγάλο πόλεμο και τις επιπτώσεις του.
Αλλά αυτή η στρέβλωση στην αγορά είναι ευλογία. Μας δίνει μια χρυσή ευκαιρία.
Πρώτα και κύρια, νομίζω ότι υπάρχει μια τεράστια ευκαιρία για κέρδος στην αγορά πετρελαίου αυτή τη στιγμή.
Σίγουρα δεν ζητωκραυγάζω για πόλεμο. Περιφρονώ τον πόλεμο, που είναι η υγεία του Κράτους.
Ανεξάρτητα από αυτό, ένας μεγάλος πόλεμος είναι πολύ πιθανός, με σημαντικές επενδυτικές επιπτώσεις που θα ήταν ανόητο να αγνοηθούν.
Εν ολίγοις, βρισκόμαστε μόνο μία κλιμάκωση μακριά από το δυνητικά μεγαλύτερο πετρελαϊκό σοκ στην ιστορία, καθώς η Μέση Ανατολή βρίσκεται στα πρόθυρα του μεγαλύτερου περιφερειακού πολέμου των τελευταίων γενεών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου