Eίσαι Eυρωπαίος όταν κομίζεις διαφορά.

Του Χρήστου Γιανναρά

Ε​​φτά χρόνια τώρα, το πολίτευμα στη χώρα μας είναι παντομίμα δημοκρατίας: Γίνονται εκλογές, αλλά ο Eλληνας ψηφοφόρος δεν έχει καμιά πολιτική επιλογή. Tου επιβάλλεται να περιοριστεί σε διαχειριστικές προτιμήσεις.

H πολιτική που ασκείται είναι δεδομένη, την καθορίζουν τα

ψηφισμένα από τη Bουλή «μνημόνια». Tο περυσινό δημοψήφισμα (καλοκαίρι 2015), εξαιρετικά «θολό» πολιτικά, έδειξε ωστόσο ότι η πολιτική που ασκείται είναι δεδομένη, δεν μπορεί να την αλλάξει ούτε μια πλειοψηφία 62% των ψηφοφόρων. H χώρα έχει χρεοκοπήσει, δεν γίνεται να διαθέτει την πολυτέλεια πολιτικών επιλογών. Πρέπει να αρκεστεί στην παντομίμα. Σε προτιμήσεις διαχείρισης.

Yπάρχουν δύο κόμματα στο ελλαδικό κοινοβούλιο που εκπροσωπούν εναλλακτική πολιτική πρόταση: το KKE και η «Xρυσή Aυγή». H πρότασή τους είναι κοινή: να κηρύξουμε την άρνηση υποταγής μας στη «μνημονιακή» επιτρόπευση, αδυναμία αποπληρωμής των χρεών μας, επομένως αποχώρηση από τη «ζώνη» του ευρώ, ίσως και από την E.E.

Tο KKE μοιάζει να πιστεύει, χωρίς να το λέει απερίφραστα, ότι θα μπορούσαμε να στήσουμε μόνοι μας έναν μικρό «σοσιαλιστικό παράδεισο» – οι προδιαγραφές (τα μοντέλα) είναι δεδομένες, μετρημένες: ή μαρξιστικού-λενινιστικού τύπου ή βορειο-κορεατικού ή Kούβας ή των Eρυθρών Xμερ ή κάποιος συνδυασμός των παραπάνω. H «Xρυσή Aυγή» μάλλον δεν έχει προσδιορίσει σε τι ακριβώς αποβλέπει, λογικά υποθέτει κανείς κάποιο πολίτευμα που θα απομιμείται τις ισλαμικές «δημοκρατίες».

Tα δύο αυτά κόμματα είναι τα μόνα στο ελλαδικό κοινοβούλιο που διασώζουν πολιτική διαφορά. Oλα τα άλλα είναι δεσμευμένα με την υπογραφή τους (ψήφο τους) στους όρους των «μνημονίων», δεν μπορούν να επαγγελθούν εθνική ανεξαρτησία που τα ίδια τη θυσίασαν στον βωμό του εξωφρενικού δανεισμού. Παλεύουν, με μικρονοϊκά τεχνάσματα και απόμωρες ρητορείες, να δώσουν την εντύπωση ότι μπορούν να έχουν διαφορές στη διαχείριση της επιβεβλημένης και επιτροπευόμενης μνημονιακής πολιτικής. Aλλά τους ξέρουμε πια, εφτά χρόνια τώρα έχουμε μετρήσει το ανάστημά τους στις μνημονιακές κυβερνήσεις. Eίναι οριστικά παγιδευμένοι στη διαχείριση της παρακμής, δεν έχουν άλλον ορίζοντα.

Δεν είναι η μνημονιακή επιτρόπευση που αποκλείει την άσκηση πολιτικής, είναι τα ελλαδικά κόμματα που έχουν παραιτηθεί από την πολιτική και ασκούν μόνο διαχείριση της επιτρόπευσης. Kάποιες από τις απαιτήσεις των δανειστών θα μπορούσαν να εξασφαλιστούν με την πολιτική τόλμη μεταρρυθμιστικών τομών, όχι με αποσπασματικά διαχειριστικά μέτρα. Θυμηθείτε ότι κάθε τόσο βγαίνει δημόσια ο Στέφανος Mάνος και υποδείχνει, για συγκεκριμένη απαίτηση των δανειστών, μια αμιγώς πολιτική αντιμετώπιση. Mοιάζει ο μόνος πολιτικός στην Eλλάδα που «γεννάει» πολιτική. Γι’ αυτό και το κομματικό μας σύστημα (και τα ποιμνιοστάσια των ψηφοφόρων) τον έχουν εξεμέσει, τους χαλάει τη μαγιονέζα.

Oταν λέμε ότι τα κόμματα της Bουλής σήμερα εμμένουν στη διαχείριση και αγνοούν την πολιτική, δεν εννοούμε ότι διαχειρίζονται προβλήματα ή, έστω, εντολές επιτρόπων (E.E. - δανειστών), όχι. Tα κόμματα, που οι επαγγελματίες διαφημιστές της κάθε φενάκης τα λανσάρουν με τον ευφημισμό: «του ευρωπαϊκού τόξου», επιμένουν στη διαχείριση του πελατειακού κράτους – μόνο αυτό ξέρουν, άλλη διαχείριση δεν γνωρίζουν.

Δεν είναι ο τόπος εδώ για να πιστοποιήσουμε, αν το παρακμιακό φαινόμενο του πελατειακού κράτους απαντάται και σε άλλες κοινωνίες της E.E. ή όχι. Aυτό που οφείλουμε οι Eλληνες να διερωτηθούμε είναι, αν μπορεί να συμβιβαστεί η διατήρηση-συντήρηση του εν Eλλάδι πελατειακού κράτους με τη μετοχή μας στην E.E. Eνα από τα μεγαλύτερα πολιτικά εγκλήματα που έγιναν στην Eλλάδα, τα τελευταία τριάντα πέντε (ακριβώς) χρόνια, είναι ότι η ένταξή μας στην E.E. υποτάχθηκε ολοκληρωτικά στη συντήρηση και εξυπηρέτηση του πελατειακού κράτους. (H καραμανλική αφέλεια ότι η προσχώρησή μας θα εξασφάλιζε και το απαραβίαστο των συνόρων μας, κατέρρευσε παταγωδώς τη «νύχτα των Yμίων», 28.1.1996).

Oργίασαν τα κόμματα (του «ευρωπαϊκού, τάχα μας, τόξου») να εξαγοράζουν ψηφοφόρους με «πακέτα» ευρωπαϊκά, «προγράμματα», «επιδοτήσεις» – πακτωλούς χρημάτων που πήγαν όλα σε κατανάλωση και σε καταθέσεις στο εξωτερικό. Στη συνείδηση των Eλλήνων το γεγονός της μετοχής μας στην E.E. περιορίστηκε, αποκλειστικά και αυτονόητα, σε μόνη την είσπραξη ωφελημάτων, ούτε κατά διάνοιαν σε ευθύνη προσφοράς, ανάληψη δημιουργικών ευθυνών για πανευρωπαϊκά προβλήματα, για μετοχή στον σχεδιασμό του μέλλοντος της Eυρώπης. Δεν υπήρξε ούτε αναζητήθηκε η κατάρτιση και καλλιέργεια (η ανθρώπινη ποιότητα) για τέτοιους προβληματισμούς, κυριάρχησε μόνο η λιγούρα του υπανάπτυκτου, η ξιπασιά του μειονεκτικού και μύωπα.

Για να είχε υπάρξει επίγνωση ιστορικής ευκαιρίας, αίσθηση δημιουργικής ευθύνης που να συνοδεύει την ένταξή μας στην E.E., θα έπρεπε να διαθέτουμε ένα μελετημένο και σοβαρό κόμμα «ελληνοκεντρικού εκσυγχρονισμού» – στους αντίποδες βέβαια των εθνικιστικών γελοιοτήτων Kαρατζαφέρη, Kαμμένου, Σαμαρά - Mπαλτάκου. Mόνο πολιτικοί με σοβαρή κατάρτιση - καλλιέργεια - γνώση των διαφορών της ελληνικής από τη μετα-ρωμαϊκή παράδοση - εμπειρία - νοοτροπία (στη γλώσσα, στη φιλοσοφία, στην πολιτική, στην Tέχνη) θα μπορούσαν να συνεργαστούν συμβάλλοντας γόνιμα στην αναμέτρηση με τα προβλήματα και τις προοπτικές της E.E. Ξιπασμένοι θιασώτες των ιστορικο-υλιστικών γεννημάτων της ευρωπαϊκής Nεωτερικότητας, εθισμένοι μόνο να πιθηκίζουν, σαν μειονεκτικοί επαρχιώτες, δεν είναι δυνατό να κομίσουν συνειδητή πολιτική διαφορά στο ευρωπαϊκό πεδίο.

H μετοχή μιας χώρας σε εταιρισμό εθνών σημαίνει ενεργό δυναμική συνδιαμόρφωση του ιστορικού γίγνεσθαι. Oταν μετέχεις μόνο σαν παράσιτο ζητιανεύοντας δεκανίκια για το καρκίνωμα του πελατειακού κράτους, η ίδια η ιστορική δυναμική σε πετάει στο περιθώριο. Tο ίδιο και όταν κομίζεις σαν πολιτική διαφορά τα όσα έχει εμέσει η ευρωπαϊκή ιστορία (κομμουνισμό και πάλι ή φασισμό). Eμείς επιμένουμε, τριάντα πέντε χρόνια, να μετέχουμε στην E.E. κομίζοντας σαν «ευρωπαϊκό τόξο» την ντροπή και την καφρίλα του πελατειακού κράτους και σαν «διαφορά» το KKE και τη «Xρυσή Aυγή».

Σκέψου με σοβαρότητα και νηφαλιότητα, φίλε αναγνώστη, ποια θα μπορούσε να είναι, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η προσφορά ενός κόμματος «ελληνοκεντρικού εκσυγχρονισμού». Σκέψου παραδειγματικά, την προσφορά σε ένα και μόνο από τα πολλά, κοινά για όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες πρόβλημα. Λ.χ. στο οξύτατο και εφιαλτικό πανευρωπαϊκό πρόβλημα: πώς να διασωθεί η πολιτική (η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η κοινωνία των σχέσεων) από τις ολοκληρωτικές αξιώσεις της οικονομίας – είναι σκοταδισμός και απανθρωπία να μονοπωλεί η οικονομία το πολιτικό πεδίο παραχωρώντας στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια δευτερεύοντες ρόλους διαχειριστικούς.

Για να γεννηθεί κόμμα «ελληνοκεντρικού εκσυγχρονισμού» χρειαζόμαστε πρόταση για άλλα σχολειά, άλλα πανεπιστήμια, άλλον συνδικαλισμό, άλλη δημοσιοϋπαλληλία. Mιαν ελληνικότητα στους αντίποδες Kαρατζαφέρη, Kαμμένου, Mπαλτάκου - Σαμαρά.

Πηγή:  kathimerini.gr

 Σύνταγμα

Η διαδικασία της αυτοϊασης είναι έμφυτη

Όλα τα ζωντανά όντα είναι εκ γενετής εξοπλισμένα από τη μητέρα φύση να ζήσουν αυτάρκη και σε καλή υγεία.

Η κακή υγεία είναι μια αφύσικη κατάσταση για κάθε έμβιο ον. Η διαδικασία της αυτοϊασης του σώματος είναι αυτόματη σε κάθε ζωντανό σύστημα, όπως ακριβώς και η διαδικασία της αναπνοής, η πέψη, η αναπαραγωγή κτλ.

Η υγεία είναι μια φυσιολογική και φυσική κατάσταση της ζωής και χαρίζει στον άνθρωπο αρμονία και ισορροπία. Κάθε έμβιο ον έχει την ιδιότητα της ομοιόστασης, έτσι ονομάζεται η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί τις συνθήκες του εσωτερικού του περιβάλλοντος (θερμοκρασία, συγκέντρωση διαφόρων συστατικών, κτλ), παρά τις εξωτερικές μεταβολές.

Όμως τι είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο διαφορετικό από τα άλλα έμβια πλάσματα στον τομέα της υγείας; Η απάντηση είναι κυρίως η συναισθηματική στάση και η ανθρώπινη αδυναμία να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου για να ζήσει μια πιο υγιή και πιο ευτυχισμένη ζωή.

Στον κόσμο υπάρχουν δύο κύριες ομάδες ανθρώπων: αυτοί που πιστεύουν ότι η ζωή τους επηρεάζεται καθολικά από εξωτερικές επιδράσεις και, συνεπώς, είναι πέρα από τον έλεγχό τους και εκείνοι που πιστεύουν ότι όλα όσα τους συμβαίνουν είναι κυρίως αυτά που παράγονται από τον εαυτό τους και ως εκ τούτου είναι ελεγχόμενα από τους ίδιους. Τους τελευταίους, ας τους ονομάσουμε “εσωτερικούς”.

Είναι οι άνθρωποι που τείνουν να είναι πιο σίγουροι για τον εαυτό τους, πιο πλούσιοι σε επινοητικότητα, καλύτερα μορφωμένοι, πιο προσαρμόσιμοι στις διακυμάνσεις της πραγματικότητας και πιο εύκολα σε θέση να αποφύγουν ή να εγκαταλείψουν τις εξωτερικές επιδράσεις ή εξαρτήσεις. Την πρώτη ομάδα ανθρώπων θα την ονομάσουμε “εξωτερικούς”. Είναι οι άνθρωποι που έχουν την πεποίθηση ότι η τύχη τους είναι στα χέρια των άλλων ή απλά πιστεύουν ότι τα πάντα είναι θέμα καλής ή κακής τύχης, τείνουν να είναι καχύποπτα άτομα, να απογοητεύονται εύκολα και να είναι λιγότερο δημιουργικοί.

Το φαινόμενο Placebo και το φαινόμενο Nocebo

Οι γιατροί έχουν αποδείξει την λειτουργικότητα του φαινομένου Placebo σε πειράματα τους για τον ελέγχο των νέων φάρμακων, δηλαδή το πώς οι ασθενείς αντιδρούν θετικά ως προς τα χάπια ζάχαρης σαν να ήταν πραγματικό φάρμακο. Το ερώτημα που ευλόγως προκύπτει: γιατί δεν χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς η ευμενής επίπτωση που το μυαλό του σώματος, με τη δύναμη της πίστης στην ίαση, παράγει;

Το φαινόμενο Nocebo είναι ο κακός αδερφός του Placebo. Είναι ο όρος που ορίζει την αρνητική επίδραση που μπορεί να προκύψει στο σώμα λόγω της δύναμης της καταστροφικής πίστης. Το φαινόμενο Nocebo εμφανίζεται όταν κάποιος επιδεινώνει από μόνος του την κατάσταση της υγείας του μέσω της αρνητικής σκέψης. Είναι δυνατόν να παρουσιάσει συμπτώματα ασθένειας ακόμα και αν οι εργαστηριακές του εξετάσεις είναι καλές.

Αυτή είναι η τρομερή δύναμη της σκέψης στο σώμα μας και ωφέλιμο θα είναι να την κατανοήσουμε και να την χρησιμοποιήσουμε για την ευημερία μας.

Ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι ο μόνος λόγος που κάποιος θεραπεύεται ή όχι μέσα από μια θεραπευτική μέθοδο οφείλεται στην πεποίθησή του για αυτή τη θεραπεία. Δυστυχώς, αυτό είναι κάτι περισσότερο από μια εικασία, αλλά συνήθως απορρίπτεται εκ των προτέρων από τον ιατρό-σύμβουλο.

Ωστόσο, οι φοιτητές της ιατρικής σχολής μαθαίνουν από πολύ νωρίς ότι το 70% ή και περισσότερο από τους μελλοντικούς τους ασθενείς θα διαμαρτύρονται κυρίως για ψυχοσωματικά συμπτώματα, αλλά στη συνέχεια, όταν θα γίνουν γιατροί υποτιμούν σκόπιμα ή παραμελούν τη σημασία του νου στην θεραπεία του σώματος, καταφεύγουν ολοταχώς στα φάρμακα και τις πολύτιμες συνταγές τους. Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, είχε πει: “Είναι πιο σημαντικό να γνωρίζουμε τι είδους άτομο έχει μια ασθένεια, από το να γνωρίζουμε τι είδους ασθένεια έχει ένα άτομο.”

Αυτοθεραπεία και πίστη έχουν κάτι κοινό

Η ομάδα των “εσωτερικών” ατόμων πιστεύουν ότι η θεραπεία τους σε μεγάλο βαθμό αυτοδημιουργείται, ενώ η ομάδα των “εξωτερικών” ατόμων πιστεύει πιο εύκολα σε κάτι ή σε κάποιον ως μέσο-θεραπεία για τη διαδικασία επούλωσης. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι και οι δύο ομάδες ατόμων αντλούν πίστη για καλή υγεία, αλλά από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Έτσι λοιπόν, είτε η θετική σκέψη για την δύναμη του εαυτού μας, είτε η θετική σκέψη προς τον θεό ή προς το φάρμακο βοηθάει σε μεγάλο βαθμό στην ίαση.

Το 1975 ο Dr Ader επινόησε τον όρο ψυχονευροανοσολογία για να περιγράψει το πως ο νους επηρεάζει το σώμα. Η ψυχονευροανοσολογία εισέρχεται στην σφαίρα των νευρολογικών μονοπατιών που συνδέουν το ανοσοποιητικό σύστημα και τον εγκέφαλο. Όταν υπάρχει δυσαρμονία μεταξύ του μυαλού και του σώματος, βλέπουμε τη φυσική και ψυχική ασθένεια, αν και αρχικά παρουσιάζονται μόνο ψυχοσωματικά συμπτώματα.

Οι άνθρωποι διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους στον τρόπο που αντιμετωπίζουν μια νόσο, η έρευνα έχει δείξει ότι υπάρχουν διαφορές στη γενετική, στις διατροφικές συνήθεις αλλά και στο μυαλό. Παρά το γεγονός ότι η γενετική μηχανική έχει σημειώσει κάποια πρόοδο, ένα μεγάλο κομμάτι παραμένει ακόμη ανεξερεύνητο από το πεδίο των ιατρικών ερευνητών. Από την άλλη η συμπεριφορά και οι διατροφικές συνήθειες μπορούν να αντιμετωπιστούν από τον καθένα.

Η αλλαγή στη διατροφή και στην προσωπική στάση απέναντι στην ζωή έχει βοηθήσει κάποιους ανθρώπους, ακόμη κ με σοβαρές ασθένειες όπως ο καρκίνος ή το AIDS, να έχουν πραγματικά δει βελτίωση στην υγεία τους ή ακόμη και να θεραπευτούν από την ασθένεια τους.

Επιλέξτε θετικές σκέψεις και συναισθήματα

Αποφασίστε να εκφράσετε τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας με θετική διάθεση. Αποφασίστε να είστε ειλικρινείς με τους εαυτούς σας και με τους άλλους, και κάντε μόνο ότι αισθάνεστε πως θα σας κάνει ευτυχισμένους. Το να κάνουμε ότι μας κάνει ευτυχισμένους μας βοηθάει να μην εσωτερικεύουμε καταστροφικά συναισθήματα που μπορεί να βοηθήσουν στην ανάπτυξη σωματικών ασθενειών και ψυχικών διαταραχών.

Η θετική έκφραση είναι μια απελευθέρωση για τον οργανισμό μας. Οι φόβοι, οι αμφιβολίες και τα συναισθηματικά μπλοκαρίσματα αντικαθίστανται με το θάρρος, την δύναμη και την πυγμή να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις και τις περιπέτειες της κάθε καινούργιας μέρας.

Στην πραγματικότητα, αν εκφράσετε τα συναισθήματά σας θετικά και αγαπήσετε τον εαυτό σας θα ενθαρρύνετε το ανοσοποιητικό σύστημα φυσικά και γρήγορα. Ένα ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί, με τη σειρά του, να νικήσει την εισβολή παθογόνων μικροοργανισμών στο σώμα και επίσης να σας δώσει μια καλύτερη απάντηση στις δυσκολίες της εποχής.

Μια θετική συναισθηματική στάση είναι περισσότερο σύμφωνη με την καλή υγεία, ενώ μια αρνητική στάση είναι μια ανοιχτή πόρτα στην κακή υγεία. Είναι επίσης ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η έννοια αυτή είναι απλά ένα θέμα κοινής λογικής για ένα άτομο που ανήκει στην ομάδα των “εσωτερικών”, αλλά θεωρείται απολύτως γελοίο για ένα άτομο που ανήκει στην ομάδα των “εξωτερικών”.

Τι καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα; Τι βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα;

Αν μπορούσαμε να μετρήσουμε με ένα εργαλείο, το ανοσοποιητικό σύστημα και να δείξουμε τις αλλαγές από τη μια μέρα στην άλλη, από τη μια στιγμή στην άλλη, ανάλογα με την διατροφή και επίσης μεταξύ του ενός και του άλλου τρόπου σκέψης, τα αποτελέσματα θα ήταν συγκλονιστικά. Η αντοχή στις ασθένειες, είναι γεγονός, ποικίλλει σε σχέση με την αντοχή του ανοσοποιητικού συστήματος.

Κάνοντας πράξη τα πράγματα που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα, όπως η καλή και σωστή διατροφή, ο διαλογισμός, η καθοδηγούμενη νοερή απεικόνιση, οι θετικές επιβεβαιώσεις, η χαλάρωση, οι βαθιές αναπνοές και η κατανόηση, θα έχετε μια πραγματικά καλή υγεία.

Δεδομένου ότι η συναισθηματική στάση έχει άμεση σχέση με το ανοσοποιητικό σας σύστημα, ένα πρόσωπο που εκφράζει ευτυχία, γέλιο, αγάπη, καλοσύνη και κατανόηση, είναι πολύ λιγότερο πιθανό να παρουσιάσει μια ασθένεια από ότι ένα πρόσωπο που εκφράζει θυμό, φόβο, αμφιβολία, δυσαρέσκεια, κατάθλιψη και ανησυχία.

Θετικές σκέψεις, φυσικά τρόφιμα, καθοδηγούμενη νοερή απεικόνιση, θετικές επιβεβαιώσεις, βότανα, άσκηση, ήλιος, κτλ. όλα αυτά τα πράγματα επηρεάζουν με επωφελή τρόπο το ανοσοποιητικό σας σύστημα.

Σε μια μελέτη των γυναικών με καρκίνο του μαστού, διαπιστώθηκε ότι όσοι είδαν τους εαυτούς τους να λαμβάνουν δύναμη από το εσωτερικό του εαυτού τους ή να έχουν μια θετική ψυχική στάση, είχαν μεγαλύτερη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος προς την ασθένεια και έζησαν δύο φορές περισσότερο από εκείνα τα άτομα τα οποία είχαν ως μοναδικό στήριγμα το φάρμακο.

Με χαρά, αυτοπεποίθηση, αγάπη, με ένα θετικό πλαίσιο του μυαλού σας, το οποίο αξιοποιεί τις δυνατότητες του εγκεφάλου σας, σίγουρα θα ζήσετε ως ένα υγιέστερο και ευτυχέστερο πρόσωπο.

Το άτομο που είναι πάντα θυμωμένο, φοβισμένο, και καταθλιπτικό, συνεχώς βυθίζεται σε μια αρνητική διάθεση. Παρότι η λειτουργία του εγκεφάλου μόλις άρχισε να γίνεται καλύτερα κατανοητή, η έρευνα έχει δείξει ότι ο κύριος ρόλος του εγκεφάλου είναι να κρατήσει την υγεία στο μυαλό και το σώμα.

Αξιοποιώντας τις δυνατότητες του εγκεφάλου σας με μια πιο ολιστική αντιμετώπιση θα ζήσετε μια ζωή πιο υγιή και ευτυχισμένη.

olympia

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ | Αναγνώριση του σφάλματος.

 Του Θεοδόση Πελεγρίνη

Ο υφυπουργός Παιδείας και τέως Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσης Πελεγρίνης αρθρογραφεί αποκλειστικά για το enallaktikos.gr

ΑΝΑΓΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΦΑΛΜΑΤΟΣ

Η έλλειψη σθένους να αναγνωρίσει κανείς το σφάλμα του, αποκαλύπτοντας έτσι το μικρό του ηθικό ανάστημα, δεν είναι ίδιον μόνον των ασθενούς χαρακτήρα προσώπων, αλλά μπορεί να επισημανθεί επίσης στην συμπεριφορά καταξιωμένων ανθρώπων. Απλώς, οι τελευταίοι αυτοί  είναι σε θέση να το καλύπτουν επιμελώς –όπως τα κατάφερε ο Ξενοφών, ο οποίος, στην διάρκεια της Καθόδου των Μυρίων που εκτυλίχθηκε στην Μικράν Ασία μεταξύ των ετών 401 και 400 π.Χ., κτύπησε έναν στρατιώτη του. Η χειροδικία κατά ανθρώπου, ακόμη κι αν επρόκειτο περί του τελευταίου στρατιώτη, εθεωρείτο βαρύ παράπτωμα, έστω κι αν ο χειροδικών συνέβαινε να είναι, όπως ο Ξενοφών, στρατηγός, γιατί παραβίαζε την αρχή  του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. 

Ο Ξενοφών, αντί, ενώπιον των στρατιωτών που τον κατηγορούσαν για αυθάδεια, να αναγνωρίσει το σφάλμα του, επιχείρησε να παρακάμψει το ζήτημα τονίζοντας τον λόγο για τον οποίο έδειρε τον στρατιώτη, το γεγονός, ορισμένως, ότι ο τελευταίος αυτός, για να μην κουβαλάει έναν άλλο τραυματισμένο στρατιώτη, πήγε να τον θάψει ζωντανό –με τον ισχυρισμό, μάλιστα, ότι ο τραυματίας λίγο αργότερα πέθανε. «Κι εμείς θα πεθάνομε» αντέτεινε ο Ξενοφών, «θα πρέπει γι’ αυτό να μας χώσουν ζωντανούς στον τάφο;». Έτσι, ο Ξενοφών, από κει που τον κατηγορούσαν οι στρατιώτες για προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, κατάφερε να εισπράξει την επιδοκιμασία τους, καθώς όλοι πλέον φώναζαν ότι και λίγο ξύλο του έδωσε.

Βρισκόμαστε, εν προκειμένω, ενώπιον δυο ιστοριών. Σύμφωνα με την μια, ένας στρατιώτης επιχειρεί να θάψει κάποιον ζωντανό, και γι’ αυτό κρίνεται ηθικά επιλήψιμος. Σύμφωνα με την άλλη ιστορία, ένας στρατηγός χειροδικεί σε βάρος κάποιου στρατιώτη. Για την πράξη του αυτή, ηθικά επονείδιστη επίσης, δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί υπόλογος ο στρατηγός;

Ο Ξενοφών, σαν τους δεινούς σοφιστές, μάστορες στο να θολώνουν τα νερά, συμπτύσσει τις δυο ιστορίες έτσι, ώστε, επικεντρώνοντας την συζήτηση στην μια από αυτές, να αποκαλυφθεί η ευθύνη του στρατιώτη που πήγε να θάψει ζωντανό άνθρωπο και να αποσιωπηθεί η δική του  ευθύνη που χειροδίκησε κατά του στρατιώτη. 

Θα έπρεπε, όμως, ο Ξενοφών –ως πιστός μαθητής του Σωκράτη, που, καταγγέλλοντας τους Σοφιστές σαν επιδέξιους εξαπατητές, αναζητούσε αλήθειες που αντέχουν στον χρόνο– να ξέρει ότι η επιτυχία που του πρόσφερε η σοφιστεία, στην οποία κατέφυγε για να αποφύγει την αναγνώριση του σφάλματός του, ήταν στιγμιαία –όσο κράτησε η επιχειρηματολογία του ενώπιον των στρατιωτών του. Από κει κι ύστερα, για τις επόμενες γενιές, ως σήμερα, παραμένει το γεγονός ότι το ηθικό ανάστημα του Ξενοφώντα αποδείχθηκε μικρό από την στιγμή που δεν παραδέχθηκε το σφάλμα του να χειροδικήσει κατά του στρατιώτη του.

Το φίλο αν τον αγαπάς πρέπει να τον πονέσεις.

 

Κι αν αφαιρέσεις ρούχα, φτιασίδια, μάσκες, τι μένει; Οι άνθρωποι που επιλέγεις και σε επιλέγουν κάθε μέρα. Αυτό μένει στο τέλος. Δυο λόγια συμπονετικά κι άλλοτε μαχαίρια να κάνουν βόλτες στο κεφάλι σου για ώρες, ίσως μέρες. Λόγια των εκλεκτών, εκείνων που συγκατοικείτε στις ζωές σας από χρόνια γιατί η δική σας διαδρομή δεν έχει πόρτα εξόδου.
Άλλους τους ξέρεις από παιδιά. Μοιραστήκατε τις ίδιες γρατζουνιές, τις ίδιες φαφούτικες φωτογραφίες, τις ίδιες γνώριμες γειτονιές. Μυρωδιές, γέλια και κλάματα έγιναν αλυσίδες που σας κρατούν κοντά όσο κι αν άλλαξαν οι ενήλικες διαδρομές. Το παρελθόν έχει δική του δύναμη πάνω σας. Αντί τα χρόνια να φθίνουν τους δεσμούς, τους κρατούν αλώβητους από παραξενιές κι εξελίξεις.
Άλλους τους γνώρισες μετέπειτα. Με τσιγάρα βαριά και ποτά μπερδεμένα στα χέρια. Κλώτσησες τους ενδοιασμούς και τις δεύτερες σκέψεις και τους άφησες να δουν κάτι δικό σου μέσα απ’ τις χαραμάδες. Το ίδιο έκαναν κι αυτοί. Σου άνοιξαν δρόμο να περπατήσεις πλάι τους, να δεις κι έναν άλλο κόσμο πέρα απ’ το δικό σου. Δεσμοί αλλιώτικοι, πιο συνειδητά φτιαγμένοι από το ώριμο της ηλικίας.
Κι έπειτα όσα σας βρήκαν μαζί. Χαρές και λύπες. Νίκες κι αποτυχίες έπλεκαν κάθε μέρα λίγο απ’ το κουβάρι των κοινών σας αναμνήσεων. Ένα τηλέφωνο στα άγρια μεσάνυχτα, μια κουβέντα καθησυχαστική, ένα «εγώ είμαι εδώ» κι ένα «μη φοβάσαι». Κι ύστερα μπράβο, συγχαρητήρια, το αξίζεις και μάτια χαμογελαστά να χαίρονται με τα καλά της ζωής σου. Αϋπνίες, λαχτάρες,  έγνοιες, δανεικά κι αγύριστα, συμβουλές κι εκείνο το εκνευριστικό «στα ‘λεγα εγώ». Μούτρα για τόσο όσο και ξανά προς τη δόξα τραβά.
Βλέπεις, οι φίλοι έχουν πάντα δίκιο. Ακόμη κι εκείνες τις φορές που χτυπιέσαι πως έχουν άδικο, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου να σου τρίψει στα μούτρα τη σοφία τους. Όσο κι αν εκνευρίζεσαι, χαίρεσαι που έχεις δίπλα σου ανθρώπους που καθημερινά σου επιβεβαιώνουν πως αξίζουν να υπάρχουν και να υπάρχεις στη ζωή τους.
Όπως όλες οι σχέσεις έτσι κι αυτή θέλει δουλειά, ίσως την περισσότερη. Δεν είναι γονείς οι φίλοι να ανέχονται τα πάντα σου, ούτε σχέσεις ερωτικές να σηκώνουν νάζια, πείσματα και κέρατα. Οι φιλίες είναι αλισβερίσια που υπακούν σε λόγους τιμής και σταράτες κουβέντες. Δίχως ψέματα, υποκρισίες  και καλλωπισμούς. Ωμές κουβέντες για γερά στομάχια, γνήσιο  ενδιαφέρον, θάρρος και θράσος. Το φίλο αν τον αγαπάς πρέπει να τον πονέσεις. Τον φίλο αν τον αγαπάς πρέπει να τον χαϊδέψεις. Να ξέρεις τι θέλει χωρίς να χρειαστεί να στο ζητήσει και το ίδιο να κάνει κι εκείνος.
Καθρέφτης ο ένας στη ψυχή του άλλου. Εκείνος θα σου πει όσα δεν τολμάς να ξεστομίσεις κι εσύ θα ακούσεις όσα δε λένε τα χείλη του. Έχει κάτι από μαγεία αυτή η σχέση. Δεν ακολουθεί τη συνηθισμένη ροή των πραγμάτων. Εκεί που πάει να τελειώσει, αρχίζει πάλι απ’ την αρχή. Ρουτινιάζει, βαλτώνει, κουράζει και τροφοδοτείται απ’ την ίδια την ενέργεια των ανθρώπων της. Χρησιμοποιεί τα ίδια της τα υλικά για να γίνει σαν καινούρια.
Το πιο δύσκολο κομμάτι της είναι πως εδώ δε χρειάζεται να ξεγυμνώσεις το κορμί σου αλλά το χαρακτήρα σου. Δε χρειάζεται να μιλήσεις. Οι σιωπές κάνουν τις πραγματικές συζητήσεις μεταξύ φίλων. Να νιώθεις άνετα, να αισθάνεσαι ασφάλεια και να μη χρειάζεται να μετρήσεις τις κουβέντες σου πριν τις ξεστομίσεις.
Βάλσαμο στη ψυχή οι φίλοι, φάρμακο σπάνιο και πολύτιμο. Μην το χαραμίζεις.

 mindthetrap

Και στραβός είναι ο γιαλός, και στραβά αρμενίζουμε..

     Εθίχτηκαν λέει, κάποιοι τωνΑνεξάρτητων Κωλοτούμπων κυρίως,
     ..και ξεσάλωσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,
     ..γιατί λέει ο Αρτέμης έτυχε υποδοχήςροκ σταρ στην Τρίπολη.

     Και περιμένουνε λέει πότε θα επέμβει οεισαγγελέας εναντίον του Αρτέμη για όσαέωλα, λέει, υπόσχεται στον ελληνικό λαό.
     Εδώ μπορούμε να κάνουμε ένα μικρό
διάλειμμα για να καγχάσουμε έως να σπαρταρίσουμε στο γέλιο.
     Οι  Ανεξάρτητες Κωλοτούμπες!  Παρέα με τον ΤΣΥΡΙΖΑ!  Διαμαρτύρονται γιατί κάποιος υπόσχεται κάτι που δεν θα κάνει!  Έλεος!  Θα πεθάνουμε απ΄τα γέλια!

     Ναι ρε.  Εισαγγελέα.  Κι εμείς τον θέλουμε.
     Μαντέψτε όμως από ποιούς πρέπει ν' αρχίσει.
     Απ' αυτούς που τώρα τάζουν αυτά που ενδεχομένως, ή μάλλον πιθανότατα δεν θαπραγματοποιήσουν,
     ..ή απ' αυτούς που ήδη ξέσκισαν τις υποσχέσεις τους, γλύφουν εκεί που έφτυναν, και αισθάνονται και περήφανοι από πάνω;
     Ρε ελεεινά λιγούρια, σας τύφλωσε η εξουσία, σας μάραναν οι καρέκλες, μπουκωθήκατε μεδιορισμούληδες και με τ' αποφάγια των τοκογλύφων,
     ..και γίνατε προδοτότεροι των προδοτών, και δωσιλογιότεροι των δωσιλόγων,
     ..και τολμάτε να εγκαλείτε τους άλλους -όποιους άλλους- για πιθανή μελλοντική αθέτηση υποσχέσεων;
     Ούστ, πρώην ξενηστικωμένοι, και νυν χαραμοφάηδες.


     Από την άλλη βέβαια, η βλακεία και η απόλυτη αποχαύνωση του ελληνικού λαού έχει φτάσει σε τέτοια ύψη που η επιστήμη ποτέ δεν θα φτάσει.
     Ενώ μεγάλοι διεθνείς οικονομολόγοι,
     ..ενώ τεράστιες σε μέγεθος και σε εγκυρότητα εφημερίδες του εξωτερικού,
     ..παραδέχονται πλέον ανοιχτά πως αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας είναι ένα επί τούτουσχέδιο καταστροφής μιάς χώρας, και όχι λάθος,
     ..είτε σαν πείραμα, είτε προς παραδειγματισμό και εκφοβισμό άλλων χωρών,

     ..εμείς, ο ελληνικός λαός, αντί να ξεσηκωθεί, να συλλάβει, να δικάσει και να καταδικάσει τους υπεύθυνους κυβερνώντες και οιονεί προδότες των δύο τουλάχιστον τελευταίων δεκαετιών,
     ..τρέχουμε πίσω από Αρτέμηδες,
     ..ψηφίζουμε Λεβεντομ@λάκες,
     ..και κυνηγάμε πόκεμον,
     ..ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ την νεοναζιστική Νέα Τάξη της Ευρωπαϊκής "Ένωσης", για την επιλογή τούτου του λαού και την μετατροπή του σε σκλάβο εν καιρώ ειρήνης.

     Εδώ δεν υπάρχει δίλημμα.
     ΚΑΙ στραβός είναι ο γιαλός, καθ' όσον τον στραβώσαμε με τα ίδια μας τα χεράκια,
     ΚΑΙ στραβά αρμενίζουμε.
     Αλλά ολόστραβα.
     Πιό στραβά δεν γίνεται.
     Ανεχόμαστε Τσίπηδες, Κατακαημμένους, Φίδηδες και Πιτσιλήδες, Μπουμπούκους, Ηλίθιους και Κούληδες,
     ..και μετά τρέχουμε στους Αρτέμηδες να μας σώσουν!

     Ρε μνημόνια μέχρι να παγώσει ο ήλιος!
     Ρε ΦΠΑδες στο 368%, και φορολογία στο 103% μέχρι να ξεραθεί το Αιγαίο!
     Και ΕΝΦΙΕΣ, και Ρεπούσηδες, και την θειά Θεανώ μέχρι να μας βγουν τα γεμιστά απ' τη μύτη!
     Και Πάκηδες, και ΔΕΘ, και προγράμματα της Θεσσαλονίκης, και success stories, και ΜOUGA και Πρωκτεντέρηδες,
     ..μέχρι να σηκωθούν τα κόκκαλα των 300, και των Μαραθωνομάχων, και του Μακρυγιάννη, και των αντιστασιακών της Κατοχής,
     ..και να μας στρώσουν στο κυνήγι.

     Άκου ζητούν εισαγγελέα για αθέτηση υποσχέσεων οι Ανεξάρτητες Κωλοτούμπες!
     Άκου θα μας σώσει ο Αρτέμης!..
    

Οι προσπάθειες των ΗΠΑ για να κυβερνήσουν τον κόσμο είναι καταδικασμένες σε αποτυχία

© Flickr/ Official U.S. Navy Page

Ο στρατός των ΗΠΑ στον κόλπο του Άντεν. Φωτογραφία Αρχείου
-------------------------------------------

ΜΟΣΧΑ, 29, Αυγούστου - RIA Novosti. Η επιδίωξη  των ΗΠΑ να επιβάλουν τα συμφέροντά τους έχουν δημιουργήσει προβλήματα σε όλο τον κόσμο - οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση της Ουάσιγκτον έγινε η βάση για μια πιο σοβαρή σύγκρουση, λέει ένας ανώτερος συνεργάτης από το  Ινστιτούτο Cato, πρώην ειδικός βοηθός του προέδρου των ΗΠΑ Ronald Reagan,  Doug Bandow σε ένα άρθρο για το εθνικό συμφέρον [1].


Αυτοί που βρίσκονται πίσω από την αποτυχημένη εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, πιστεύουν  ότι θα ήταν διαφορετικά  αν μόνο η Ουάσιγκτον ενεργούσε  όλο και πιο αποφασιστικά, γράφει ο αναλυτής.

"Κατά τη γνώμη τους, το πρόβλημα δεν έγκειται στο γεγονός ότι η Αμερική εξαπολύει πολέμους , και ότι αυτή συντηρεί αρκετούς  πολέμους", — αναφέρεται στο άρθρο.
Ο Bandow πιστεύει ότι μια τέτοια προσέγγιση βασίζεται στην πεποίθηση ότι η  πολιτική των  ΗΠΑ είναι σε θέση να επιλύσει  όλα τα προβλήματα του κόσμου. "Τώρα, αν κάποιοι ταλαντούχοι άνθρωποι είχαν  συνειδητοποιήσει τις θεωρητικά λαμπρές  στρατηγικές με την υποστήριξη ορισμένων από τους αποφασισμένους πολίτες, η τρομοκρατία θα είχε ηττηθεί," το ισλαμικό κράτος "[2] (ISIS, απαγορευμένο  στη Ρωσία -  θα έπρεπε να είχε  ηττηθεί, η Ρωσία θα ήταν δουλοπρεπής, η επιχείρηση  στο Ιράκ δεν θα είχε  αποτύχει,  στη Συρία θα υπήρχε ειρήνη , η Λιβύη θα ήταν μία ενιαία  χώρα, και η Κίνα θα ήταν πιο ευγενική.
  Δυστυχώς, η εμπειρία δείχνει ότι αυτοί  οι «άνθρωποι» και αυτές οι «στρατηγικές» δεν υπάρχουν », -. γράφει.

Την ίδια στιγμή, η Ουάσιγκτον πιστεύει στην ορθότητα των στρατιωτικών επεμβάσεων, δεν έχει σημασία ποιες είναι οι συνέπειες επιβάλλοντας  την πολιτική αυτή, σύμφωνα με τον συγγραφέα του υλικού. Έτσι, για παράδειγμα, ο πόλεμος στο Ιράκ έχει γίνει ένας καταλύτης για την εκτεταμένη ενδο-θρησκευτική σύγκρουση, η οποία έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες χιλιάδες θύματα μεταξύ των ιρακινών αμάχων, στην  καταστροφή της χριστιανικής κοινότητας, στην  εξάπλωση της Αλ-Κάιντα και, κατά συνέπεια του ISIS.
Η εισβολή της Λιβύης επίσης απέτυχε, επειδή μετά την ανατροπή του Καντάφι οι νικήτριες δυνάμεις ήθελαν να αποφασίζουν για  τον εαυτό τους – και δεν χρειάζονταν τις   Αμερικανικές δυνάμεις κατοχής, είπε Bandow.

Η αποτυχία  στη Συρία [3] για τις Ηνωμένες Πολιτείες οφείλεται στο γεγονός ότι στην  κυβέρνηση ήταν Πρόεδρος της Αραβικής Δημοκρατίας Bashar al-Assad. "Λοιπόν, να τον ανέτρεψουν  για να βάλουν  στη θέση του τον Σύριο  Thomas Jefferson ή τον  George Washington, και το ISIS[4] θα εξαφανιστεί
Όμορφη ιστορία, μόνο που δεν λέει τίποτα για την  θρησκευτική σύγκρουση που ξέσπασε, ιδιαίτερα στο Ιράκ όταν οι ΗΠΑ ανέτρεψαν  τον κοσμικό άρχοντα εκεί. Η ανατροπή του Άσαντ θα οδηγήσει σε ένα νέο γύρο αγώνων  για την εξουσία », - δηλώνει το άρθρο.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουν ότι όλες οι προηγούμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις ηττήθηκαν όχι εξαιτίας των αποτυχημένων πολιτικών, αλλά  “λόγω της έλλειψης ορισμένων προϋποθέσεων."  Αλλά αφού οι   συνθήκες δεν ήταν κατάλληλες τα τελευταία 15 χρόνια, γιατί θα πρέπει να είναι  τα επόμενα 15, αναρωτιέται ο  Bandow.

Η καταστροφική εμπειρία των Ηνωμένων Πολιτειών με βρώμικες παρεμβάσεις  στις υποθέσεις των άλλων κρατών δεν μπορεί να δικαιολογηθούν  με το επιχείρημα ότι θα ήταν "αν συνέβαινε αυτό ή το άλλο". Οι ΗΠΑ θα πρέπει να σταματήσουν την  σπατάλη εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία  έχουν προσπαθώντας  να πάρουν τον έλεγχο ολόκληρου του πλανήτη, συνοψίζει ο συγγραφέας.

tokoutsavaki

ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΝΦΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ...

ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΗ: «ΘΑ ΠΡΟΒΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΩΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΦΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ "Φ.ΑΚ. (ΑΓΓΛΙΣΤΙ FUCK) ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ"»

Οι δωσίλογοι έχουν χάσει πλέον το μέτρο της λογικής και εν όψει της βεβαίωσης του ΕΝΦΙΑ, (τον οποίο θα καταργούσαν και τον επιβάλλουν αυξημένο), τρέμοντας την δίκαιη οργή του λαού, δηλώνουν ό,τι νάναι...


«Στο επόμενο διάστημα γίνεται επεξεργασία να αντικατασταθεί ο ΕΝΦΙΑ με φόρο ακίνητης περιουσίας, αυτός είναι ο στόχος», ανέφερε η εκπρόσωπος τύπου Γεροβασίλη.

Θα αλλάξει όνομα το χαράτσι, λίγο το θεωρείτε εσείς αυτό;

Απολαύστε συνοχή στα λεγόμενα της Γεροβασίλη: «Η καταστροφή που είχε προαναγγελθεί... δεν την είδαμε. Ξεχνάμε τις εκλογές που έγιναν πέρυσι με ψηφισμένη συμφωνία, με 221 βουλευτές, ψήφισαν την παραμονή του ΕΝΦΙΑ. (;;;)...Ο ελληνικός λαός επέλεξε να διαχειριστούμε την Ελλάδα μέσα σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Η ΝΔ έλεγε ότι ήταν ένας δίκαιος φόρος. (ενώ εμείς ότι είναι άδικος, γι αυτό τον επιβάλλουμε αυξημένο!)

Το 92% θα πληρώσουν μέχρι και 300 ευρώ λιγότερο. Κάποιοι μέσα σ’ αυτούς έχουν αύξηση μέχρι 10 ευρώ (το τ.μ.;)  Αυξημένος είναι σε κάποιες μονοκατοικίες, Κολωνάκι, Ψυχικό και Γλυφάδα».

Ο πανικός που προκαλεί αυτές τις ασυνάρτητες δηλώσεις είναι σαφής. Το 2016 θα είναι η ένατη συνεχής χρονιά με ύφεση και αυτό δεν συνέβη ούτε στην δεκαετία του '40 με έναν παγκόσμιο πόλεμο, μια Κατοχή κι έναν Εμφύλιο. Το 1946 ήδη η οικονομία άρχισε να ανακάμπτει!

Εννέα χρόνια συνεχούς ύφεσης δεν αντέχονται από καμία χώρα.

Στο Μαξίμου γνωρίζουν άριστα ότι "Δεν έχουν ελπίδα"!!!

Γιαυτό και τα άθλια θέατρα με την παραπομπή του Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ ...νομίζοντας ότι ο λαός δεν γνωρίζει ότι όλα τα έχουν στήσει οι κουκλοθεατρίνοι του ΣΥΡΙΖΑ

Είναι βέβαιη και πέρα από κάθε αμφισβήτηση η πτώση και αυτών των δωσιλόγων...

oimos-athina

O Δήμαρχος Πάτρας Πελετίδης: Πάρτε τα «τριάκοντα αργύρια» πίσω!

O δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, επέστρεψε – ως απαράδεκτο – ένα έγγραφο , με το οποίο καλούνται οι Δήμοι και οι Περιφέρειες να υλοποιήσουν ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα,  το οποίο προωθεί την ταύτιση ναζισμού  και κομμουνισμού. 

To πρόγραμμα έχει τίτλο «Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα «Ευρώπη για τους πολίτες, 2014-2020″».   Ο δήμαρχος Πατρέων, στην επιστολή του, προς τον...

υπουργό Εσωτερικών, Παναγιώτη Κουρουμπλή, αναφέρει τα εξής:

«Κε Υπουργέ,

Μας αποστείλατε, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, την 7η Δεκεμβρίου 2015 και με ΑΠ 42767, ενημέρωση με θέμα: Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα «Ευρώπη για τους πολίτες, 2014-2020». Το εν λόγω έγγραφο εστάλη σε όλους τους Δήμους και τις Περιφέρειες της χώρας.

Μέσω αυτής της ενημέρωσης, πληροφορούμαστε ότι οι δημόσιοι φορείς και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις μπορούν να αιτηθούν για ένταξη σ’ αυτό το πρόγραμμα της ΕΕ. Το πρόγραμμα έχει συνολικό προϋπολογισμό 185.468.000 ευρώ για την επταετία 2014-2020. Η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή αιτήσεων είναι η 1η Μαρτίου για δράσεις που θα αρχίσουν από την 1η Αυγούστου 2016. Στόχος του προγράμματος, όπως αναφέρεται στις σελίδες 9 και 10, είναι να χρηματοδοτήσει έργα που εξετάζουν τα αίτια «των απολυταρχικών καθεστώτων και ειδικά το ναζισμό, σταλινισμό και τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα’’. Στην 3η σελίδα αναφέρει κατ’ έτος τα θέματα που πρέπει να επιλεγούν, όπως: «1956: Πολιτική και κοινωνική κινητοποίηση στην Κεντρική Ευρώπη», «1917: Οι κοινωνικές και πολιτικές επαναστάσεις, η πτώση των αυτοκρατοριών και η απήχησή τους στο ευρωπαϊκό πολιτικό και ιστορικό τοπίο», «1948: Έναρξη του Ψυχρού Πολέμου», «1968: Κινήματα διαμαρτυρίας και πολιτικών δικαιωμάτων, εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, μαθητικές διαμαρτυρίες και αντισημιτική εκστρατεία στην Πολωνία», «1989: Δημοκρατικές επαναστάσεις στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και πτώση του τείχους του Βερολίνου», «1991: Έναρξη του Γιουγκοσλαβικού Πολέμου» και ένα σύνολο θεμάτων που αφορούν την πορεία της ΕΕ.

Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι η κυβέρνησή σας, μέσω του υπουργείου Εσωτερικών, υιοθετεί και προωθεί προς υλοποίηση ένα πρόγραμμα της ΕΕ, που έχει ως στόχο να ξαναγραφτεί η ιστορία του τελευταίου αιώνα όπως βολεύει την αστική τάξη, τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές. Γνωρίζοντας τη σημασία που έχει η ιστορία στη διαμόρφωση της συνείδησης, δεν τσιγκουνεύονται, δίνουν εκατομμύρια για να γεμίσουν το μυαλό του λαού με τις δικές τους απόψεις. Αυτό είναι βέβαια ένα μικρό μέρος του πακτωλού που διαθέτουν για να εκπαιδευτούν οι λαοί στο μονόδρομο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και του ευρωμονόδρομου.

Ο λαός μας γνωρίζει, και εκ του αποτελέσματος, «τι καλός» είναι ο καπιταλισμός και η ΕΕ. Το βιώνει. Η ανεργία, η φτώχεια, η κατάργηση κατακτήσεων και δικαιωμάτων δεν έρχονται εξ ουρανού, είναι αποτέλεσμα της κυριαρχίας του κεφαλαίου.

Δεν είναι τυχαίο το θεματολόγιο του προγράμματος. Θέλουν να σβήσουν την αλήθεια. Ότι στη μικρή ιστορική περίοδο που νίκησε η εργατική τάξη με τη σοσιαλιστική επανάσταση και επέβαλε την εξουσία της, το σοσιαλισμό, εξαλείφθηκε η ανεργία, η πείνα, απέκτησαν δικαιώματα, σε χρόνο ρεκόρ καταπολεμήθηκε ο αναλφαβητισμός, υπήρξε υγεία στο λαό. Η Οχτωβριανή Επανάσταση έδωσε ώθηση στους αγώνες της εργατικής τάξης και στις καπιταλιστικές χώρες, συνέβαλε στις κατακτήσεις.

Θέλουν να σβήσουν από τη μνήμη του λαού ότι υπήρξε ιστορική περίοδος όπου το κεφάλαιο καταργήθηκε. Γνωρίζουν ότι δεν θα συνεχιστεί αδιατάρακτα η κυριαρχία τους, ζουν με τον εφιάλτη της επανόδου της εργατικής τάξης στην εξουσία, της κατάργησης του καπιταλισμού και της κυριαρχίας του σοσιαλισμού – κομμουνισμού.

Είναι ντροπή για την κυβέρνηση «της αριστεράς» να αποδέχεται την προπαγάνδα του κεφαλαίου, που προσπαθεί να εξισώσει το φασισμό – ναζισμό με τον κομμουνισμό. Είναι δυο φορές ντροπή γιατί γνωρίζει πως ο φασισμός – ναζισμός είναι η ακραία μορφή κυριαρχίας του κεφαλαίου, που τη χρησιμοποιεί όταν η «δημοκρατική» κυριαρχία του απειλείται.

Είναι τρεις φορές ντροπή για την κυβέρνηση, γιατί ξέρει ότι σ’ αυτόν τον τόπο δεν υπάρχει γωνιά που να μην ποτίστηκε με το αίμα των κομμουνιστών, που πάλευαν για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να απελευθερωθεί ο λαός μας από κατακτητές, δικτάτορες, για να στέκεται ο λαός μας όρθιος και να μη σέρνεται.

Πάρτε τα «τριάκοντα αργύρια» πίσω και στείλτε τα στους γαλαντόμους κεφαλαιοκράτες της ΕΕ. Μπορεί ο λαός μας να βρίσκεται σε δύσκολη θέση, αλλά το ρόλο τόσο της ΕΕ όσο και του κεφαλαίου τον καταλαβαίνει πολύ καλά. Δεν θα αργήσει η στιγμή που θα καταλάβει ο λαός τη δύναμή του, θα ανατρέψει το σημερινό αρνητικό συσχετισμό δύναμης και θα οδηγηθεί τελικά στο ξέφωτο, στην οικοδόμηση μιας άλλης, νέας, ανώτερης κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

902

sibilla

Η Μεγάλη μας Ψυχή

Ό,τι ξεφεύγει απ’ την ψυχή σε πηγαίνει μπροστά

ένας αναστεναγμός, μια λάθος απάντηση

ό,τι ξεφεύγει απ’ την ψυχή: ένα λάθος

ό,τι περνά ανυποψίαστα τις πύλες της συνειδήσεως: ο πόθος

ό,τι φτερουγίζει: η ευχή

ό,τι σε παίρνει μαζί του: τ’ όνειρο

ό,τι σε παίρνει μαζί του είναι ό,τι σε ξεπερνά.

Πίσω απ’ τα μηχανικά σου μάτια σπαράζει

η ψυχή σου στον έλεγχο.

Α! πόσων ανθρώπων η ψυχή ονειρεύεται

μια καθολική συντριβή!

Ν’ ανοίξει τα μέτωπα να πετάξει η ουσία.

Κι εσύ, νοήμων άνθρωπος στραγγαλίζεις

τη δεύτερη τεραστία σου ευφυΐα

απλά διαρκώς σκεπτόμενος·

σχεδόν όλο το κακό το φέρνει το καλό μας.

Πόσο υπομένει αβάσταχτα η μεγάλη μας ψυχή

και την καταδικάζει η μικρή μας νόηση·

πόσο το γνωστό μας περιορίζει το άγνωστο

σε μια γωνιά μας μόνο·

και πως ζούμε? αυτό θα είναι θαύμα.

Δεν υπάρχει ούτε μια ψυχή στον κόσμο μας

που να μην είναι βαθιά, βαθύτατα εξεγερμένη.

Ούτε ένα μυαλό που να μην τη σταματά

ούτε μια νύχτα μικρότερη ή μεγαλύτερη·

φύτεψαν μέσα μας έναν θεό

και μας έδωσαν κυβερνήτη του έναν πίθηκο

που ‘χει και μια μικρή εξυπνάδα, όσο να ‘ναι

για να τα καταφέρνει ανάμεσα στους άλλους πιθήκους.

Μα η ψυχή και τα δικά της, αυτά ποιος τα ξέρει?

Ποιος τα ανοίγει τα απέραντα άγνωστα βασίλεια

και ποιος τα ελευθερώνει? Ποιος τις νύχτες πονά?

Έτσι μικρός που έγινε ο κόσμος μας - μικρό

που τον έφτιαξαν οι σκέψεις μας - τώρα της ψυχής μας

ποια μοίρα της μένει?

Και τι θέλει να πει η κάθε μας νύχτα, αν όχι να μας ορμά

να μας ανοίξει όλα τα μέτωπα·

γιατί χωρίς την ψυχή μας ελεύθερη έξω

εμάς πόσο μικρή ζωή μας δένει?

Δεν είναι αυτός ο ένας ο καημός μας μονάχα

που τον σπάμε σε χιλιάδες·

ποιος φύτεψε μέσα μας μια τέτοια ψυχή

κι έχουμε για κυβερνήτη μια νόηση μηδαμινή

και φτηνή

και τι απογίνεται το μεγαλείο της με κλειστά τα μέτωπα

και πίσω απ’ τις φτέρες?

Και κείνο που σπαράζει να ελευθερωθεί

ο θάνατος πολλές φορές

μα και ο έρωτας

κάποια φορά το παίρνει.

triala

Πως μπορούμε να βοηθήσουμε τις μέλισσες

Τι μπορείς να κάνεις για να φτιάξεις στον κήπο ή το μπαλκόνι σου, ένα περιβάλλον ιδανικό για τις πολύτιμες μέλισσες;

1. Απόφυγε τη χρήση φυτοφαρμάκων.
Για τα περισσότερα προβλήματα των φυτών υπάρχουν φυσικές λύσεις που δεν βλάπτουν το περιβάλλον και την υγεία μας.

2. Προτίμησε βιολογικά προϊόντα ή τουλάχιστον προϊόντα στα οποία δεν χρησιμοποιούνται νεονικοτεινοειδή ή συστημικά φυτοφάρμακα.

3. Καλλιέργησε μελισσοκομικά φυτά!

Δέντρα: Αμυγδαλιά, βερικοκιά, δαμασκηνιά, κορομηλιά, ροδακινιά, κερασιά, μηλιά, πορτοκαλιά, χαρουπιά φουντουκιά, κουτσουπιά, πεύκο, έλατο, ευκάλυπτος.

Θάμνοι: Θυμάρι, ρίγανη, δεντρολίβανο, θρούμπι, φασκόμηλο, καλέντουλα, βρούβα, κουμαριά, σινάπι, ρείκι, γαϊδουράγκαθο.

Κατά προτίμηση, τα φυτά αυτά θα πρέπει να προέρχονται από βιολογικές καλλιέργειες ώστε να μην περιέχουν φυτοφάρμακα που απειλούν τις μέλισσες.

4. Κάνε τον κήπο ή το μπαλκόνι σου φιλικό για τις μέλισσες
... με πολλά και διαφορετικά είδη λουλουδιών που ανθίζουν διαφορετικές εποχές το καθένα. Προτίμησε παραδοσιακές και ντόπιες ποικιλίες αντί για τα υβρίδια.

5. Μην καταστρέφεις τις φωλιές των αγριομελισσών που επικονιάζουν πάρα πολλά φυτά.

6. Να έχεις πάντα λίγο νερό που σε κάποιο σημείο γιατί το χρειάζονται οι μέλισσες.

7. Φτιάξε μία φωλιά για μέλισσες αλλά και για άλλα ωφέλιμα έντομα.

8. Αν έχεις χωράφι, μην το οργώνεις ολόκληρο.
Σε κάποια άκρη άσε μερικά χόρτα που ανθίζουν ώστε να βρουν τροφή και οι μέλισσες. Προστάτευσε τα δάση και μην ξεχερσώνεις εκτάσεις.

9. Ακολούθησε πιστά τις οδηγίες που υπάρχουν στην ετικέτα.
Το λιγότερο που μπορείς να κάνεις, αν αποφασίσεις να χρησιμοποιήσεις φυτοφάρμακα, είναι να ακολουθήσεις πιστά τις οδηγίες που υπάρχουν στην ετικέτα. Σε κάθε περίπτωση απόφυγε τα νεονικοτινοειδή και συστημικά φυτοφάρμακα.

10. Ζήτα ενεργά την απαγόρευση των φυτοφαρμάκων που απειλούν τις μέλισσες:

Πηγή: http://www.greenpeace.org/