To μοτίβο είναι επαναλαμβανόμενο όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται ενώπιον σημαντικών αποφάσεων. Διχάζεται, αδυνατεί να υιοθετήσει μια κοινή στρατηγική και αναδεικνύει στην επιφάνεια παθογένειες που την εμποδίζουν διαχρονικά να παρουσιάζει μία συμπαγής πολιτική.
Το σχέδιο για τη χρήση των «παγωμένων» ρωσικών κεφαλαίων «κάηκε» ολοσχερώς και η απόφαση για κοινό δανεισμό 90 δισ.ευρώ προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η Ουκρανία, συνοδεύτηκε από αστερίσκους και εξαιρέσεις χωρώ
Οι αποφάσεις για τη στήριξη της Ουκρανίας μοιάζουν περισσότερο μ΄ έναν συμβιβασμό που «αγοράζει χρόνο» παρά λύνει το πρόβλημα. Και αυτή την φορά η προσπάθεια των Βρυξελλών να κρύψουν κάτω από το χαλί τις βαθιές πολιτικές και στρατηγικές διαφωνίες στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν στέφθηκε με επιτυχία.
Η ουκρανική κρίση επανάφερε στην επιφάνεια παλιά ευρωπαϊκά ρήγματα και τις διαφορετικές αναγνώσεις που υπάρχουν αναφορικά με την χάραξη-υιοθέτηση κοινής γραμμής. Το μήνυμα που εκπέμπεται προς το Κίεβο είναι αντιφατικό: πολιτική στήριξη μεν, αλλά με καθυστερήσεις και εσωτερικές αμφισβητήσεις.
Η Σύνοδος Κορυφής επιβεβαίωσε ότι το ουκρανικό δεν είναι απλώς ένα ακόμη ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, αλλά καταλύτης για το μέλλον της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ερώτημα παραμένει ανοιχτό: μπορεί η Ευρώπη να περάσει από τους αναγκαστικούς συμβιβασμούς σε μια πραγματικά κοινή στρατηγική;
https://www.msn.com/el-gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου