Κάποτε που τα απογεύματα οι αυλές γέμιζαν με σκαμνάκια και
γειτόνισσες.
Κάποτε που όλη η γειτονιά ήταν μια μεγάλη
οικογένεια.
Κάποτε που οι πόρτες μας ήταν ολημερίς ξεκλείδωτες, με το
Κάποτε που κάθε σπιτικό είχε τον μπαξέ του, τα κηπευτικά του, τα
ζωντανά του.
Κάποτε που ήταν όλα απλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου