Το 2007, ο Ole και ο Maitri Ersson αγόρασαν το υποβαθμισμένο συγκρότημα διαμερισμάτων Cabana στην πόλη και αμέσως άρχισαν να στρώνουν θέσεις στάθμευσης για να δημιουργήσουν χώρο για αυτό που σήμερα είναι ένας τεράστιος χώρος συνύπαρξης permaculture και αστικό δάσος τροφίμων.
Σήμερα, το οικολογικό χωριό Kailash έχει 55 κατοίκους που όλοι βοηθούν στη φάρμα όπου κάποτε υπήρχε πεζοδρόμιο, γρασίδι, μια πισίνα και ένα κατάφυτο μπάλωμα ζιζανίων.
Η κοινότητα είναι καλά προετοιμασμένη για την κατάρρευση συστημάτων. Έχουν εκτεταμένη συλλογή και αποθήκευση όμβριων υδάτων, άφθονα προϊόντα και επεξεργάζονται τα δικά τους λύματα. Το επιτρεπόμενο έργο υγιεινής τους συμμορφώνεται με τους διεθνείς οικοδομικούς κώδικες για συστήματα τουαλέτας κομποστοποίησης και εκτροπής ούρων και μετατρέπει τα ούρα και τα κακά τους σε άζωτο και λίπασμα.
Εδώ, σχεδόν τα πάντα μοιράζονται. Υπάρχουν δύο κοινοτικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα – δωρεά από τους Erssons που δεν έχουν πλέον ιδιωτικό αυτοκίνητο-, κοινόχρηστα ποδήλατα (και ρυμουλκούμενα ποδηλάτων), ένας εκτεταμένος οπωρώνας, μπαλώματα με μούρα και σταφύλια και ένας σημαντικός κοινοτικός κήπος. Τα φωτοβολταϊκά παρέχουν περίπου τα δύο τρίτα της ενέργειας που καταναλώνεται από το συγκρότημα.
Ο Neil Robinson είναι ο πλήρους απασχόλησης αγρότης της κοινότητας που έχει πουλήσει χιλιάδες δολάρια από προϊόντα Kailash στις αγορές των αγροτών. Κινήθηκε ως ένας τρόπος να προετοιμαστεί για συστημική κατάρρευση. «Ήθελα να μάθω να καλλιεργώ τροφή και μετά να έχω ένα σύστημα που θα μπορούσε να παρέμβει. Έχουμε νερό, έχουμε τροφή».
Ο Ole εξηγεί, «Είμαστε σε αυτή τη ζώνη όπου δεν είναι θέμα αν, αλλά πότε, θα έχουμε έναν σεισμό 9 Ρίχτερ… που θα σπάσει όλα τα είδη δικτύων, το ηλεκτρικό δίκτυο είναι πιθανό να πέσει. , το πλέγμα αποχέτευσης σχεδόν αναμφίβολα και πιθανότατα θα χρειαστούν μήνες, αν όχι χρόνια, για να επαναλειτουργήσει το αποχετευτικό σύστημα». Το έργο υγιεινής τους μπορεί να απορροφήσει 60 ενήλικες για μήνες.
Τα ενοίκια εδώ είναι χαμηλότερα από τον μέσο όρο του Πόρτλαντ, επειδή οι Erssons θέλουν το Kailash να είναι προσβάσιμο σε όλα τα επίπεδα εισοδήματος. Υπάρχει μια λίστα αναμονής 300 ατόμων, αλλά ο Ole ελπίζει ότι και άλλοι θα ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.
«Αν το δει κανείς από οικονομική άποψη, καμία επιχείρηση δεν θα ήθελε ένα σύνθετο τοπίο όπως αυτό γιατί είναι πάρα πολύ μεγάλη συντήρηση, αλλά αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να αναθέσετε τη συντήρηση στους κατοίκους και μετά το κάνουν: παίρνουν χαρά ; Είναι ένα αντικαταθλιπτικό? Είναι ένας τρόπος δημιουργίας τροφής. Είναι ένας τρόπος δημιουργίας κοινότητας. οπότε πρέπει να το κάνετε με συγκεκριμένο τρόπο, αλλά σίγουρα είναι πολύ περισσότερη δουλειά από το τυπικό τοπίο με γρασίδι και θάμνους.»
Δείτε το παρακάτω…
Αν σας αρέσει αυτή η ιδέα, φροντίστε να τη μοιραστείτε με τους φίλους σας και να εμπνεύσετε κάποιον που γνωρίζετε . Όλα γίνονται δυνατά με λίγη έμπνευση…
https://www.ecosnippets.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου