Ο Πολεμοχαρής Δημαγωγός στην Ομίχλη του Πολέμου

 

Γράφει ὁ Rod Dreher

 Όχι ότι τον ρώτησε κανείς, αλλά ο γερουσιαστής Mitch McConnell, μίλησε με σκληρή γλώσσα για την Ουγγαρία αυτή την εβδομάδα . Αυτός ο "εγκέφαλος"  Ρεπουμπλικανός έκανε άσχημα σχόλια κατηγορώντας τους συντηρητικούς των ΗΠΑ που υποστηρίζουν την Ουγγαρία πως αυτό εμπίπτει στην «λατρεία της προσωπικότητας» του Βίκτορ Όρμπαν.

Διότι όπως είπε ο McConnell, με αυστρότητα, ο Όρμπαν «δεν θαυμάζει απλώς» τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά και «διαχειρίζεται παρεμβάσεις υπέρ της Μόσχας, καταπιέζοντας τις ευρωπαϊκές και διατλαντικές προσπάθειες για την καταπολέμηση της παράνομης επιθετικότητας της Ρωσίας σε κάθε βήμα».

φωτό

Ο βετεράνος γερουσιαστής (  βλέπε ἀπολίθωμα ) του GOP κατήγγειλε επίσης για την επένδυση της Κίνας στην Ουγγαρία και κατηγόρησε τον δημοκρατικό σύμμαχο του ΝΑΤΟ για απολυταρχία.

Τα έχουμε ξανακούσει όλα. Τι ώθησε όμως τώρα το ξέσπασμα του McConnell; Τι ώθησε την τελευταία περίπτωση της συνεχιζόμενης εκστρατείας του Αμερικανού πρέσβη David Pressman κατά της Ουγγαρίας; Νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Pressman το πήγε πιο μακριά από ποτέ, λέγοντας σε μια ομιλία του ότι είναι καιρός η Δύση να κάνει την «εκτίμησή» της για την Ουγγαρία. Γιατί η εντεινόμενη πίεση από τις ελίτ των ΗΠΑ;

Υπάρχει ένας μεγάλος λόγος, και ένας μικρός λόγος.

Ο μικρός λόγος είναι η στενή σχέση του Βίκτορ Όρμπαν με τον Ντόναλντ Τραμπ. Το κόμμα του «για πάντα πόλεμος» στην Ουάσιγκτον –δηλαδή, τα απολιθώματα Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί που θέλουν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την Ουκρανία– φοβούνται ότι μια νίκη Τραμπ θα οδηγήσει σε μια ειρηνευτική διευθέτηση. Οι Forever Warriors προσπαθούν να πείσουν τους Αμερικανούς ψηφοφόρους ότι ο Τραμπ είναι στο πλευρό των κατευναστών της Ρωσίας και των εχθρών της δημοκρατίας, όπως ο Βίκτορ Όρμπαν. Επιτιθέμενο στην Ουγγαρία και τον ηγέτη της, το κατεστημένο της Ουάσιγκτον ελπίζει να βλάψει τον Τραμπ μέσῳ των ψηφοφόρων .

Οι ενοχλημένοι πλέον Ούγγροι γνωρίζουν εκ πείρας ότι η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες ορίζουν τη «δημοκρατία» ως να βαδίζει υπάκουα σύμφωνα με τις πολιτικές που υπαγορεύονται από ψηλά. Είναι λοιπόν προσβολή για τον κόσμο όταν ο Ούγγρος πρωθυπουργός «παρεμβαίνει» στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ επειδή υποστηρίζει τον Τραμπ και τον επισκέπτεται στο σπίτι του στο Μαρ-α-Λάγκο. Αλλά όταν ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι της Ουκρανίας έδωσε πρόσφατα μια κοινή ομιλία με την υποψήφια των Δημοκρατικών, Καμάλα Χάρις, αυτή παίρνει πόντους έτσι στην κούρσα για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές — ορίστε η δημοκρατία!

Τό κινεζάκι στά χέρια τοῦ "μυριστή παιδιῶν",Μπάϊντεν. Τό καημένο.. Δεξιά ὁ ἡλικιωμένος κινέζος εἶναι ὁ πλούσιος πατήρ τῆς Ἐλέϊν καί πεθερός τοῦ Μάκ Κόνελλ. Τί ; Εἶναι μικρότερος ἀπό τόν Μακ Κόνελλ ; λεπτομέρειες...  (φωτό) Ἡ λεζάντα τῆς φωτό λέει : Ὁ Μπάϊντεν μέ τήν οἰκογένεια τοῦ γερουσιαστή Μάκ Κόνελλ. Οἰκογένεια κινέζων,ἐκτός ἀπό τό "ἀπολίθωμα"..

Είναι τρομερό, τρομερό το γεγονός ότι η Κίνα έχει επενδύσει τόσα χρήματα στην Ουγγαρία, σύμφωνα με τον γερουσιαστή McConnell. Είναι αλήθεια ότι η Ουγγαρία αντιπροσωπεύει το 44 τοις εκατό όλων των κινεζικών άμεσων επενδύσεων στην Ευρώπη. Αλλά το μέγεθος της επενδυτικής σχέσης μεταξύ της Κίνας και άλλων δυτικών χωρών (ΗΠΑ, Γερμανία κ.λπ.) είναι οι νάνοι της Ουγγαρίας. Πράγματι, οι επενδυτικές σχέσεις μεταξύ μιας σειράς αμερικανικών ελίτ και της Κίνας-Sen. Ο McConnell και η κινέζα σύζυγός του Elaine Chao έχουν γίνει πολύ πλούσιοι από τους δικούς τους —κάνει τον Ρεπουμπλικανό που μισεί την Ουγγαρία να ακούγεται σαν υποκριτής.

Ο μεγάλος λόγος για αυτές τις επιθέσεις είναι ότι η Ουκρανία χάνει αυτόν τον πόλεμο, πράγματι πιθανότατα τον έχει χάσει και η Ουάσιγκτον αναζητά έναν αποδιοπομπαίο τράγο για την κολοσσιαία στρατηγική της αποτυχία. Ο Viktor Orbán, που είχε δίκιο για αυτόν τον πόλεμο από την αρχή, είναι αυτός ο αποδιοπομπαίος τράγος. Εάν η Χάρις κερδίσει τον Νοέμβριο, μπορούμε να περιμένουμε μια αφήγηση που θα βγει από την Ουάσιγκτον λέγοντας ότι η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της θα είχαν επικρατήσει αν δεν ειχε μαχαιρώσει πισώπλατα η Ουγγαρία στην Ουκρανία. Αυτό το παράλογο ψέμα θα επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, μέχρι να γίνει δεκτό ως αληθινό από τους Αμερικανούς.

«Η Ουάσιγκτον αναζητά έναν αποδιοπομπαίο τράγο για την κολοσσιαία στρατηγική της αποτυχία»

Πράγματι, στη γεωπολιτική διάσκεψη του Ινστιτούτου Δούναβη νωρίτερα τον Σεπτέμβριο, ο John Fund, ένας από τους κορυφαίους συντηρητικούς πολιτικούς δημοσιογράφους στις ΗΠΑ, προειδοποίησε ευθαρσώς ότι μια νίκη της Χάρις θα σήμαινε ότι η Ουάσιγκτον θα επιδιώξει να κάνει την Ουγγαρία να πληρώσει ένα τρομερό τίμημα για το ότι ήταν ένα μεγάλο εμπόδιο για την Ουάσιγκτον στην υπόθεση Ουκρανίας. Βλέπουμε τώρα ότι οι ελίτ της DC δεν πρόκειται να περιμένουν την ψηφοφορία του Νοεμβρίου για να αρχίσουν να κινούνται εναντίον της Βουδαπέστης.

Εν τω μεταξύ, ο Francis Fukuyama, ένας από τους πιο σημαντικούς διανοούμενους της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, έδωσε πρόσφατα μια αποκαλυπτική συνέντευξη σε ουκρανικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα. Σε αυτό, ο Ουκρανός παρουσιαστής αμφισβητεί την αισιοδοξία του καλεσμένου του για την υποστήριξη του αμερικανικού λαού στην Ουκρανία. Ο Fukuyama το αρνήθηκε, λέγοντας ότι είναι μόνο μια «ακροδεξιά πτέρυγα» και «φανατικοί οπαδοί» του Ντόναλντ Τραμπ που αντιτίθενται στη συνέχιση της υποστήριξης των ΗΠΑ στον πόλεμο. Ο Fukuyama λέει, με προφανή ικανοποίηση, ότι οι απλοί Αμερικανοί δεν έχουν ιδέα για λεπτομέρειες μάχης, όπως το αν οι ΗΠΑ θα πρέπει ή όχι να δώσουν στην Ουκρανία άδεια να στείλει πυραύλους βαθιά στο ρωσικό έδαφος.

Είναι αλήθεια, αλλά είναι σοκαριστικό να βλέπεις έναν άνδρα του αναστήματος του Fukuyama να προσπαθεί να καθησυχάσει τον Ουκρανό δημοσιογράφο ότι μπορεί να βασιστεί στον αμερικανικό λαό που θα υποστηρίξει τον πόλεμο επειδή δεν κατανοεί τους κινδύνους από τη συνέχισή του. Αλλά αυτή την εβδομάδα, ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν ενημέρωσε το πυρηνικό δόγμα της χώρας του λέγοντας ότι μια συμβατική επίθεση στη Ρωσία από ένα έθνος που υποστηρίζεται από μια πυρηνική δύναμη θα θεωρηθεί επίθεση και από αυτήν την πυρηνική δύναμη.

Με άλλα λόγια, εάν η Ουκρανία στείλει πυραύλους βαθιά στη Ρωσία, η Ρωσία θα θεωρήσει ότι αυτό ήταν μια αμερικανική πολεμική πράξη.

Πόσοι απλοί Αμερικανοί κατανοούν τους τρελούς κινδύνους που διατρέχει η κυβέρνησή τους για χάρη της νίκης της Ουκρανίας; Είναι απολύτως κατανοητό ότι οι Αμερικανοί θέλουν να δουν τους Ουκρανούς να νικούν τους Ρώσους. Αλλά με ποιο κόστος; Ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου; Η Ρωσία έχει το ίδιο συμφέρον να εμποδίσει την Ουκρανία να πάει στο ΝΑΤΟ όπως έκανε η Ουάσιγκτον το 1962, κρατώντας τους σοβιετικούς πυραύλους μακριά από την Κούβα. Δεν χρειάζεται να σας αρέσει η Ρωσία ή να υποστηρίζετε τη ρωσική εισβολή, για να αναγνωρίσετε ότι από μια ρεαλιστική οπτική της εξωτερικής πολιτικής, η Ουκρανία σημαίνει πολύ περισσότερα για τη Ρωσία παρά για τη Δύση, για προφανείς λόγους.

Έλα, χαλαρώστε, λέει ο καθηγητής Fukuyama: Οι Αμερικανοί είναι πρόβατα που δεν ξέρουν τι πραγματικά συμβαίνει. (Francis Fukuyama,φωτό ἐπάνω )

Λοιπόν, ο Viktor Orbán ξέρει τι πραγματικά συμβαίνει και δεν σιωπά γι' αυτό. Αυτός είναι ο λόγος που η Ουάσιγκτον είναι τόσο πρόθυμη να τιμωρήσει αυτόν και τη χώρα του. Ο Balázs Orbán, ο πολιτικός διευθυντής του πρωθυπουργού, αντιμετωπίζει κριτική τώρα για σχόλια που επικρίνουν την αντίσταση της Ουκρανίας στους Ρώσους. Ο πρωθυπουργός πήρε αποστάσεις από τα λόγια του Balázs Orbán, χαρακτηρίζοντάς τα «διφορούμενα» και «λάθος». Αυτό θα έπρεπε να είναι το τέλος του θέματος. Δεν θα είναι. Αναζητήστε αυτή τη μικρή γκάφα που θα επαναληφθεί και θα μεγεθύνεται από τον Péter Magyar και άλλες μορφές που υποστηρίζονται από την Ουάσιγκτον. Η εκστρατεία κατά της Ουγγαρίας μόλις ξεκινά.

Αν σας φαίνεται παράξενο που η Ουάσιγκτον θα ήταν τόσο πρόθυμη να τιμωρήσει έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ, τότε ο πόλεμος δημιουργεί ασυνήθιστες συμμαχίες. Για το μεγαλύτερο μέρος αυτού του αιώνα, ο Dick Cheney, το υπερ-πολεμοχαρής αντιπρόεδρος υπό τον Τζορτζ Μπους, προσβάλλονταν από τους φιλελεύθερους για τους φιλοπόλεμους τρόπους του. Τώρα, όμως, ο Cheney υποστηρίζει την Καμάλα Χάρις επειδή θα συνεχίσει να ρίχνει χρήματα στην πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας.

Καμία φιγούρα από την κυβέρνηση Μπους δεν μισήθηκε περισσότερο από τους liberals από τον Dick Cheney, τον "Darth Vader" των neocons, αλλά τώρα που είναι στην "Team D" ( Ομάδα των δημοκρατικών), ο Cheney έχει αποκατασταθεί ως αξιοσέβαστος πολιτικός και υπέρμαχος της δημοκρατίας. 

Αυτό είναι το είδος της υποκρισίας που αντιμετωπίζουμε, όλα για να συντηρήσουμε μια αποτυχημένη πολεμική προσπάθεια. Οι συκοφαντίες κατά της Ουγγαρίας στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης θα αυξηθούν, ειδικά συνδέοντας έναν τοξικό Βίκτορ Όρμπαν με τον Ντόναλντ Τραμπ. Για παράδειγμα, ένας κορυφαίος καθηγητής έγραψε πρόσφατα στην εφημερίδα της Φιλαδέλφειας ότι δεν υπάρχουν ΜΜΕ της αντιπολίτευσης στην Ουγγαρία. Αυτός, είπε ο συγγραφέας, είναι ο λόγος που οι Αμερικανοί πρέπει να ανησυχούν για την εγγύτητα του Τραμπ με τον Όρμπαν.

Ποιος θα πει το αντίθετο στους Αμερικανούς; Όπως είπε ο Frank Fukuyama για τις πυραυλικές επιθέσεις εντός της Ρωσίας, οι απλοί Αμερικανοί δεν έχουν ιδέα τι πραγματικά συμβαίνει. Ως εκ τούτου, η κοινή γνώμη είναι πιο εύκολο για τα γεράκια της Ουκρανίας στην Ουάσιγκτον και τα μέσα ενημέρωσης να χειραγωγήσουν για λογαριασμό του πολέμου. Βρέθηκα στις ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα και βρήκα ότι οι αντιπολεμικοί συντηρητικοί είναι βαθιά απογοητευμένοι για το πόσο δύσκολο είναι να αμφισβητηθεί η πολιτική της Ουάσιγκτον για την Ουκρανία μεταξύ των φίλων τους. Όποιος το κάνει, μου λένε, υποπτεύεται αμέσως ότι είναι συμπαθούντες του Πούτιν.

Αυτό που η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στα μέσα ενημέρωσης κάνουν στην Ουγγαρία, το κάνουν και στους Αμερικανούς που θέλουν ειρήνη. Το X του Έλον Μασκ είναι ένα από τα λίγα μέρη που οι Αμερικανοί μπορούν να βρουν κριτική για την πολεμική πολιτική του ΝΑΤΟ. Εάν κερδίσει η Καμάλα Χάρις, αναζητήστε την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες να κινηθούν σκληρά εναντίον του Μασκ, με το πρόσχημα της προστασίας των ανθρώπων από την «παραπληροφόρηση» — ενώ ταυτόχρονα καταγγέλλετε τον Βίκτορ Ορμπάν για τις πολιτικές του στα μέσα ενημέρωσης.

Όλοι ζούμε στην ομίχλη του πολέμου, αλλά αργά ή γρήγορα, κάποιος που σκοντάφτει στη σύγχυση και θα ακολουθήσει τους ιδεαλιστές ηγέτες της "λατρείας της Δημοκρατία μας" σ᾿ έναν γκρεμό - και θα πάρει μαζί του ολόκληρα έθνη. Ο απολογισμός που θέλει να έχει η Ουάσιγκτον με την Ουγγαρία θα είναι πραγματικά ένας υπολογισμός που έχει καθυστερήσει εδώ και καιρό με τις αποτυχίες των δικών της κυβερνόντων ελίτ. Μέχρι τότε, όμως, μπορεί να είναι πολύ αργά για να αποφευχθεί η καταστροφή.

Ἀπό : hungarianconservativecom

Τό θυμᾶστε τό ἀπολίθωμα ; 

Αὐτόν βρῆκαν νά βάλλουν νά κατηγορήσῃ τόν Ὄρμπαν. Αὐτός εἶναι ὁ "ἐκφραστής" τῆς δημοκρατίας τους,ἀλλά καί ὁ ὑπέρμαχος ἑνός πολέμου ! Τί εἰρωνία ! 

Ταυτοχρόνως βγάζουμε καί τά συμπεράσματά μας. Διότι,ἐγώ αὐτό νοιώθω ἔντονα, εἶναι τόσο μεγάλο τό "δούλεμα" πού μᾶς ῥίχνει ὅλο αὐτό πού λέγεται "ἐξουσιαστική ἐλίτ" ( Καμπαλαρία ) πού εἶναι σά νά μᾶς λένε πόσο ἡλιθίους μᾶς θεωροῦν, ὥστε πιό πέρα δέν ἔχει ! 

Φαντάσου πώς ὅλα ἐξαρτῶνται ἀπό τούς ἀμερικανούς ψηφοφόρους. Ναί ὅλα ! Πῶς τό εἶπε ὁ Fukuyama: « Οι Αμερικανοί είναι πρόβατα που δεν ξέρουν τι πραγματικά συμβαίνει. » 

Ὁψόμεθα ...

https://sxolianews.blogspot.com/

Διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας ο νέος επικεφαλής του CERN.

 

Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Φουντάς είναι ο νέος πρόεδρος του συμβουλίου του CERN που εδρεύει στη Γενεύη, με τον ίδιο να επικρατεί έναντι άλλων δύο υποψηφίων σε ανταγωνιστική διαδικασία.

Η εκλογή του κ. Φουντά, η θητεία του οποίου θα ξεκινήσει το 2025 και θα ολοκληρωθεί το 2027, αποτελεί ιδιαίτερα σημαντική εξέλιξη, καθώς ο διακεκριμένος καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και επιστημονικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο CERN, είναι ο πρώτος Έλληνας που αναλαμβάνει τα ηνία του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού ερευνητικού εργαστηρίου πυρηνικής και σωματιδιακής φυσικής.

Η εκλογική επιτυχία οφείλεται στη στοχευμένη και στρατηγικά οργανωμένη διπλωματική κινητοποίηση, καθώς και στο επιστημονικό κύρος του Έλληνα υποψηφίου.

Σήμερα το CERN μετρά 70 χρόνια ζωής, αποτελείται από 24 κράτη μέλη (η Ελλάδα υπήρξε ιδρυτικό μέλος), απασχολεί περί τους 2.600 υπαλλήλους και προσφέρει υπηρεσίες σε πάνω από 600 ερευνητικά ινστιτούτα και πανεπιστήμια παγκοσμίως.

Το CERN παρέχει ένα μοναδικό φάσμα εγκαταστάσεων επιταχυντών σωματιδίων που επιτρέπουν την έρευνα στην αιχμή της ανθρώπινης γνώσης με τρόπο βιώσιμο και φιλικό προς το περιβάλλον, ενώ φέρνει σε επαφή ανθρώπους από όλο τον κόσμο για να διευρύνουν τα όρια της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελος όλων, και εκπαιδεύει νέες γενιές φυσικών, μηχανικών και τεχνικών, προωθώντας τις αξίες της έρευνας και της επιστήμης.

https://corfiatiko.blogspot.com/

ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ Μ. ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

 

του Παντελή Σαββίδη

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα;

1.-Η θέση αρχής που διαμορφώνει τις παρακάτω απόψεις είναι, κατ αρχάς, ανθρωπιστική.

2.- Η δεύτερη θέση είναι το συμφέρον της χώρας μας. Κυρίως η επιβίωσή της που απειλείται. Η γεωπολιτική, δηλαδή, της περιοχής. Ακόμη και όταν επιδιώκουμε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη δεν το κάνουμε ιδεοληπτικά. Αναζητούμε το πλαίσιο που θα μπορούσε να μειώσει την απειλή αφανισμού μας. Δεν παραβλέπονται ούτε οι ιστορικές αμαρτίες της ούτε η επιθετικότητά της. Αλλά με κάποιους που ταιριάζουμε περισσότερο πρέπει να συμβιώσουμε.

Με αυτά ως δεδομένα ιδού μια μικρή ανάλυση των δύο πολέμων.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ:

3.-Στο παλαιστινιακό η θέση μου είναι δύο κράτη στα σύνορα του 67.  Δεν είμαι, δηλαδή, ούτε κατά της ύπαρξης του Ισραήλ, ούτε υπερ της εξάλειψης των παλαιστινίων.

Παρά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν δεν πίστεψα ποτέ πως είτε η μια πλευρά είτε η άλλη ήθελε πραγματικά λύση δύο κρατών.

Η λύση αυτή τωρα εξέλειπε. Το Ισραήλ φαίνεται να κέρδισε την τελευταία αντιπαράθεση αλλά είναι και αιχμάλωτο της νίκης του. Τι θα κάνει με τους Παλαιστίνιους; Όσους και να σκοτώσει, όποια εθνοκάθαρση ή γενοκτονία και να πραγματοποιήσει, δεν θα μπορέσει να τους εξαφανίσει όλους. Αυτό δείχνει η ιστορία των εθνοκαθάρσεων.

Πιστεύω πως η θέση του ήταν ένα ενιαίο κράτος στο οποίο με κάποια μορφή θα συνυπήρχαν και οι παλαιστίνιοι. Σήμερα θα προβληματίζεται και το ίδιο το Ισραήλ αν μια τέτοια λύση είναι βιώσιμη. Έχει προκαλέσει τέτοια τραγωδία στο εσωτερικό τους που δύσκολα θα βρει και μορφή συνύπαρξης και αξιόπιστη και ικανή διοίκηση των παλαιστινίων.

 

3.-Η ενέργεια της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δεν ήταν, απλώς, αδικαιολόγητη. Ήταν απάνθρωπη, καταστροφική και τρομοκρατική. Τρομοκρατία  είναι κάθε ενέργεια που καταφέρεται κατά των πολιτών. Η αντίδραση του Ισραήλ ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένη. Το Ισραήλ ξεπέρασε εκείνο τη σημείο κατά πολύ και σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο περίπου 50.000 ανθρώπων. Πρόκειται για πολιτική εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ είναι κατηγορούμενο στο Διεθνές Δικαστήριο για γενοκτονία. Και το ίδιο ως χώρα και η ηγεσία του δεν θα αποφύγουν το κατηγορητήριο μετά τον πόλεμο, ανεξαρτήτως εκβάσεως.

Είμαι αντίθετος στην πολιτική αυτή του Ισραήλ. Πολλοί απο την ελληνική κοινή γνώμη δικαιολογούν τις ενέργειές του παρόλο που αντιτίθενται σε αυτήν την πολιτική του επιφανείς Εβραίοι και στο Ισραήλ και ανα τον κόσμο. Βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή;

4.-Η γεωπολιτική διάσταση γίνεται περίπλοκη. Το Ισραήλ αυτήν την στιγμή φαίνεται να εξόντωσε τους αντιάλους του (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και εκμηδένισε το γεωπολιτικό εκτόπισμα του Ιράν. Η γεωπολιτική έκλειψη του Ιράν δημιουργεί κενό στη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το Ιράν ήταν ο μόνος πόλος που είχε εξ ορισμού γεωπολιτικές αντιθέσεις με την Τουρκία και μπορούσε να τις διεκδικήσει. Το Ισραήλ φαίνεται, επίσης, ότι μπορεί να προβάλλει ενεργά σκληρή ισχύ που το καθιστά περιφερειακή δύναμη αλλά την ισχύ του, λόγω μειωμένου, αριθμητικά, ανθρώπινου δυναμικού την κρατά για τον εαυτό του. Για την περίπτωση που διακινδυνεύσει. Με την αποδυνάμωση του Ιράν και με την στάση του Ισραήλ όπως περιγράφηκε παραπάνω η Τουρκία εμφανίζεται ως η μόνη περιφερειακή δύναμη. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ αρνητική για την Ελλάδα δεδομένου ότι ο μόνος κίνδυνος εναντίον της ακεραιότητας και των συμφερόντων της προέρχεται απο την Τουρκία.

5.-Το Ισραήλ θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ιράν αλλά όχι και με την Τουρκία. Οι δεσμοί Τουρκίας -Εβραίων είναι παλαιοί και στέρεοι. Δεν χαλούν για συγκυριακούς λόγους του Ερντογάν. Ο Νετανιάχου παρουσίασε στον ΟΗΕ δύο χάρτες. Τις χώρες της κόλασης και τις χώρες του καλού. Δεν περιέλαβε σε κανέναν απο τους δύο την Τουρκία. Αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Αν λάβει κανείς υόψη του την δουλική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Αγκυρα, το Ισραήλ μετά τον πόλεμο θα επιδιώξει αποκατάσταση των σχέσεών του με την Τουρκία.

6.-Παρά την γεωπολιτική απομείωση του Ιράν η περιοχή δεν θα ηρεμήσει. Ένοπλα κινήματα θα συνεχίσουν να προβαίνουν σε τρομοκρατικές ενέργειες διότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν απευθείας με τις κρατικές δυνάμεις. Αυτή θα είναι μια συνεχής αιμοραγία για το Ισραήλ. Μια συνεχής, καθημερινή, αγωνία με σημαντικές επιπτώσεις.

7.-Οι ΗΠΑ μετά τους δύο εν εξελίξει πολέμους θα αποχωρήσουν απο την περιοχή. Θα αφήσουν πληρεξουσίους. Θα συνδιαμορφώσουν ΗΠΑ και Ισραήλ ένα νέο περιβάλλον στην περιοχή; Μια νέα ισορροπία; Ευνοϊκή για το Ισραήλ θα ήταν η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Με τους Κούρδους οι σχέσεις τους δεν είναι, απλώς, καλές. Βοηθιούνται στους μεσανατολικούς πολέμους και αναταραχές. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή αν αντιδράσει-που θα αντιδράσει- η Τουρκία;

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

8.-Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν αν είχαν-που δεν έχουν εδώ και μια τριακονταετία- πολιτική ηγεσία να αποκτήσουν γεωπολιτικό βάρος και να επηρεάσουν την πλάστιγγα. Αυτήν την στιγμή κανείς δεν υπολογίζει σε τίποτα την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ένα σύνολο που, απλώς, καταναλώνει τον χρόνο. Είναι παρατηρητής των εξελίξεων και περιμένει παθητικά τις συνέπειες που θα υποστεί.

Αντιπολίτευση δεν έχει, ανθρώπινο δυναμικό που να φιλοδοξεί να διοικήσει την χώρα, επίσης, δεν έχει και ο πρωθυπουργός της έχει την αρχή πως το παγκόσμιο συμφέρον είναι σημαντικότερο απο το τοπικό [εθνικό], ενδιαφέρεται για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εκφράζει την ικανοποίησή του που η ελληνική κοινωνία μεταβάλλεται σε πολυπολιτισμική.

Με τις θέσεις αυτές η πλειοψηφία της κοινωνίας διαφωνεί αλλά ο πρωθυπουργός και το κόμμα του απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης, έστω και της σχετικής πλειοψηφίας.

Η χώρα δεν διαθέτει σοβαρή αστική τάξη, ούτε πνευματική. Και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στριμώχνονται ποιος θα πάρει την μεγαλύτερη μερίδα από τον  κρατικό κορβανά.

Η χώρα, μέλος του σκληρού πυρήνα της ΕΕ από τις αρχές του 80, είναι σε όλα πίσω. Λειτουργεί με τη λογική της αρχαίας πόλης κράτους με τις αποικίες της, [έχει καταντήσει αθηναϊκή αποικία], η ηγεσία της ενδιαφέρεται μόνο πως θα μοιράσει τα ιμάτιά της και η ελεύθερη πτώση επιταχύνεται. Ελλάδα που να λαμβάνεται υπόψη δεν υπάρχει.

Κάνει θελήματα μήπως και πάρει το φιλοδώρημά της. Το υπουργείο εξωτερικών ανύπαρκτο από όλες τις απόψεις και για το υπουργείο άμυνας ας μιλήσουν αρμοδιότεροι.  Όσοι πέρασαν από υψηλές θέσεις του έχουν ευθύνες σε μια ενδεχόμενη τραγωδία [που δεν είναι εκτός ορίζοντα].

Στο ΥΠΕΞ ένας ικανός ακαδημαϊκός αλλά απαράδεκτος υπουργός διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ελληνικών υποχωρήσεων με διατυπώσεις και μεθοδεύσεις που δεν θα γίνουν αντιληπτές απο την κοινή γνώμη και ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για συνομιλίες για το Αιγαίο. Ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως ο Μητσοτάκης του υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα του Αιγαίου. Ο Μητσοτάκης διαλαλεί ότι οι θέσεις του είναι οι εδώ και χρόνια ελληνικές (η μόνη διαφορά είναι η επίλυση του θέματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ)  αλλά η ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας είναι πως υπάρχει πληθώρα άλλων ζητημάτων που εκκρεμούν. Πως θα λύσει τα προβλήματα ο κ. Μητσοτάκης; Δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το παραπέντε. Ακόμη και οι παραχωρήσεις (αν γίνουν) θα περάσουν από τα ΜΜΕ και τους κομματικούς οπαδούς ως επιτυχία.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

9.-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν την Ουκρανία και την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό και ατελείωτο πόλεμο του οποίου οι συνέπειες ήταν θετικές για τις ΗΠΑ, αρνητικές για την Ευρώπη και τραγικές για την Ουκρανία.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απολύτως καταδικαστέα ενέργεια. Δεν μπορούν να δικαιολογηθούν εισβολές, όποια και αν είναι η αιτία.

Η επιδίωξη των ΗΠΑ και στον πόλεμο αυτό και στον πόλεμο τη Μέσης Ανατολής είναι η αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στον χώρο Ευρώπη- Μέση Ανατολή με στόχο τον έλεγχο της περιοχής από ταυτισμένες με την Ουάσιγκτον δυνάμεις. Μια νέα Ευρώπη με δική της άμυνα, εντός του ΝΑΤΟ, και δική της εξωτερική πολιτική που θα επηρεάζεται από τις ΗΠΑ είναι υπο διαμόρφωση, όπως και μια νέα δυναμική στο μεσανατολικό χώρο, φιλική, επίσης, προς τις ΗΠΑ.

Στη νέα Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ αλλά όλα δείχνουν πως η Τουρκία έγειρε ανατολικά.

Στην Ευρώπη η αμερικανική πολιτική δεν διακυβεύεται αλλά στη Μέση Ανατολή ο παράγων Τουρκία και η επιρροή Ρωσίας και Κίνας είναι υπολογίσιμες παράμετροι.

Η επίδειξη στον ΟΗΕ από τον Νετανιάχου χάρτη της εμπορικής και ενεργειακής διαδρομής που σχεδιάζεται, από Ινδία στην Ευρώπη μέσω χωρών της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου και της Ελλάδας δείχνει τις αμερικανικές επιδιώξεις και μερικοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως η τελευταία μεσανατολική κρίση έχει ως αιτία τον χάρτη αυτό. Ο χάρτης δεν περιλαμβάνει ούτε το Ιράν, ούτε την Τουρκία.

Πριν μερικά χρόνια ο χάρτης της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη η οποία δεν είχε την κατάληξη που επεδίωκαν οι ΗΠΑ. Ο άξονας IMEK (Ινδία Μέση Ανατολή, Κύπρος, Ελλάδα, Ευρώπη) επαναφέρει στο προσκήνιο τη συνέχεια εκείνης της επιδίωξης για να διαμορφώσει το τελικό σκηνικό.

Ούτε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, ούτε στο Μαξίμου μπορούν κάτι να κάνουν για όλα αυτά. Απαιτούν βαθιά γνώση και λεπτούς χειρισμούς, ικανότητες για τις οποίες δεν διακρίνονται.

Ας βελτιώσουν, τουλάχιστον, τις σχέσεις τους με την Εκκλησία και αα αρχίσουν να προσεύχονται και να επικαλούνται τη βοήθεια του πανάγαθου ο οποίος, επανειλημμένως, έχει δηλώσει ότι είναι Έλληνας.

Τουλάχιστον ας κρατήσουν ζωντανό και προσφιλές το όνομα Ελλάδα που από τα ελληνιστικά χρόνια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι πολιτικοί ερασιτέχνες των Αθηνών το έχουν αμαυρώσει.

https://www.anixneuseis.gr/

Μανώλης Κοττάκης: Αυτά περιμένατε να ακούσετε από Έλληνα πρωθυπουργό;

 

 

Μανώλης Κοττάκης: Το τι σημαίνει γενναιότητα και σοφία μπορεί να το εξηγήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Το δίκαιο της θάλασσας είναι μέρος του διεθνούς δικαίου. Αυτό που έχει να παρατηρήσει κανείς, είναι, ότι είναι η πρώτη φορά που Έλληνας πρωθυπουργός ανέβηκε σε βήμα και είπε, ότι το παγκόσμιο συμφέρον προηγείται του εθνικού. Ίσως να θέλει να λάβει θέση γενικού γραμματέα του ΟΗΕ. Αν το παγκόσμιο συμφέρον υπερέχει του εθνικού, γιατί δεν κάθονται οι ηγέτες της Ευρώπης σε ένα τραπέζι, για να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, αφού το πιστεύει τόσο πολύ; Επειδή δεν είπε τίποτα για την Κύπρο με αποτέλεσμα να πάει σε συνάντηση με Ερντογάν και να χαμογελά και να κάνει αστειάκια για τη γραβάτα του Φιντάν. Για τα ελληνοτουρκικά δεν είπε τίποτα, προφανώς γιατί δεν ήθελε να αποκαλύψει τι συζητάει. Βγήκε σε δεύτερη ομιλία και μίλησε για την Κύπρο, κάνοντας στην ουσία κριτική στον εαυτό του.

Αυτό που πρέπει να κάνει κάθε Έλληνας ηγέτης, όταν αναφέρεται για την Ουκρανία, είναι να τη συνδέει άμεσα με το Κυπριακό και να διαμαρτύρεται, ότι δεν υπάρχει η ίδια ευαισθησία για τη μεγαλόνησο. Εμείς έχουμε Κύπρο. Αν δεν συνδέουμε τα δύο προβλήματα, τότε τί νόημα έχει; Για να είναι στρατηγικό σταυροδρόμι η Αλεξανδρούπολη; Η Αλεξανδρούπολη ενισχύει τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, όχι της Ελλάδας. Ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει πως θεωρεί την Ελλάδα δεδομένο σύμμαχο του ΝΑΤΟ.

Το άρθρο στην ΕΣΤΙΑ

Οὔτε λέξη γιά τό Αἰγαῖο καί τήν μαύρη ἐπέτειο τοῦ Ἀττίλα στήν δεκαπεντάλεπτη παρέμβαση-ἔκθεση ἰδεῶν τοῦ «παγκοσμίου πολίτη» Κυριάκου Μητσοτάκη ἀπό τό βῆμα τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν! – Ἀντιθέτως ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος ἀνέπτυξε ὅλη τήν ἀτζέντα τῶν διεκδικήσεών του στήν ἀνατολική Μεσόγειο ζητῶντας ὁριοθέτηση μέ κριτήριο «τήν ἀσφάλεια τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ ἐμπορίου»

Aκούγοντας κάποιος τόν κ. Μητσοτάκη, τήν περασμένη Κυριακή, νά ὁμιλεῖ στήν Γενική Συνέλευση τοῦ ΟΗΕ, ἐνόμιζε ὅτι ἀκούει κάποιον ἀξιωματοῦχο τοῦ διεθνοῦς ὀργανισμοῦ. Ὄχι τόν ἡγέτη μιᾶς χώρας ἡ ὁποία εὑρίσκεται στό ἐπίκεντρο μιᾶς τεταραγμένης περιοχῆς πού μαστίζεται ἀπό κρίσεις καί πολέμους, ἐνῶ ἀντιμετωπίζει καθημερινή ἀμφισβήτηση τῆς ἐθνικῆς της κυριαρχίας καί τῶν κυριαρχικῶν της δικαιωμάτων. Ἀντιθέτως, χθές, ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν ἔθεσε πρό τοῦ διεθνοῦς ἀκροατηρίου ὅλα τά ζητήματα πού ἀπασχολοῦν τήν Τουρκία. Ἀπό τό Κυπριακό μέχρι τίς φιλοδοξίες του γιά ἐπέκταση σέ ὁλόκληρη τήν ἀνατολική Μεσόγειο.

Ὁ κ. Μητσοτάκης ἀναφέρθηκε σέ θέματα τά ὁποία οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ τά ἐθνικά μας συμφέροντα. Ἄλλωστε εὐθέως τά ἔθεσε σέ δεύτερη μοῖρα, ἀναφέροντας ἐπί λέξει ὅτι «τό παγκόσμιο συμφέρον διαπερνᾶ τό μεμονωμένο συμφέρον τῶν κρατῶν». Ἴσως νά ἦταν αὐτή μιά καλή ὁμιλία, ἄν ὁ κ. Μητσοτάκης εἶχε ἱκανοποιήσει τήν φιλοδοξία νά καταλάβει κάποια θέση σέ ἕναν διεθνῆ ὀργανισμό, δέν ἦταν ὅμως αὐτό πού περίμενε κανείς νά ἀκούσει ἀπό τόν Πρωθυπουργό τῆς Ἑλλάδος. Θυμίζουμε λοιπόν ὅτι ἀναφέρθηκε στά ζητήματα τοῦ περιβάλλοντος λέγοντας μεταξύ ἄλλων:

«Τό ἔργο δέν εἶναι εὔκολο, ἐνῶ καί τό διακύβευμα εἶναι πολύ μεγάλο. Σήμερα», συνέχισε, «φτάσαμε στήν ἑπομένη μεγάλη κρίση. Τό Σύμφωνο, γιά τήν ὁποῖο γίνεται αὐτή ἡ Σύνοδος, ἀντιπροσωπεύει τήν παγκόσμια συναίνεση γιά τό ζήτημα», εἶπε ὁ Πρωθυπουργός καί ἐπισήμανε ὅτι χρειάζεται δράση σέ ἐθνικό καί συλλογικό ἐπίπεδο καθώς «τό παγκόσμιο συμφέρον διαπερνᾶ τό μεμονωμένο συμφέρον τῶν κρατῶν», ἐνῶ ὁμίλησε γιά «ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στήν παγκόσμια διακυβέρνηση»!

Οὔτε λέξη γιά τήν Ἑλλάδα. Οὔτε λέξη γιά τήν Κύπρο. Οὔτε λέξη γιά τό Αἰγαῖο. Ἀπεναντίας ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν ἀνέπτυξε ὅλη του τήν ἀτζέντα. Ἔθεσε προκλητικά ὅλα τά ζητήματα πού ἀπασχολοῦν τήν Τουρκία ἀρχίζοντας ἀπό τήν ἀπαίτηση γιά ἀναγνώριση τοῦ ψευδοκράτους γιά νά φθάσει μέχρι τήν ὁριοθέτηση θαλασσίων ζωνῶν, ὅπου ἔθεσε ζητήματα ξένα πρός τίς προβλέψεις τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, ὅπως αὐτά τῆς ἀσφαλείας τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ ἐμπορίου.

Ἄρχισε μέ τήν Κύπρο λέγοντας τά ἑξῆς ἀσύστολα ψέματα, ἐπί τῶν ὁποίων δέν ὑπῆρξε ἀντίκρουσις: «Ἔχουν περάσει 50 χρόνια ἀπό τήν “εἰρηνευτική ἐπιχείρηση” τῆς Κύπρου καί 61 χρόνια ἀπό τότε πού προέκυψε τό Κυπριακό ζήτημα. Ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα μέχρι σήμερα, στό νησί ἐπικρατεῖ εἰρήνη καί γαλήνη. Πλέον τό μοντέλο τῆς ὁμοσπονδίας ἔχει χάσει τελείως τήν ἰσχύ του. Στό νησί ὑπάρχουν δύο ξεχωριστά κράτη καί δύο ξεχωριστοί λαοί. Πρέπει νά καταγραφεῖ ἐκ νέου ἡ κυριαρχική ἰσότητα καί τό ἰσότιμο διεθνές καθεστώς τῶν Τουρκοκυπρίων, πού ἀποτελοῦν τά κεκτημένα δικαιώματά τους, καί νά τερματιστεῖ ἡ ἀπομόνωση. Σήμερα, καλῶ καί πάλι τή διεθνῆ κοινότητα νά ἀναγνωρίσει τήν Τουρκική Δημοκρατία τῆς Βόρειας Κύπρου (ΤΒΔΚ) καί νά συνάψει διπλωματικές, πολιτικές καί οἰκονομικές σχέσεις».

Καί συνέχισε μέ τήν τουρκική πρόθεση ἐπεκτάσεως τῆς ἐπιρροῆς της στήν ἀνατολική Μεσόγειο: «Θέλουμε νά δοῦμε τό Αἰγαῖο Πέλαγος καί τήν ἀνατολική Μεσόγειο ὡς μιά περιοχή σταθερότητας καί εὐημερίας, ὅπου τά νόμιμα συμφέροντα ὅλων τῶν ἐνδιαφερομένων μερῶν (σ. «Ἑστίας»: παραπομπή στήν συμφωνία τῆς Μαδρίτης) γίνονται σεβαστά. Εἶναι πρός τό κοινό συμφέρον ὁλόκληρης τῆς περιοχῆς νά ἀναπτυχθεῖ συνεργασία, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ τήν ὁριοθέτηση τῶν θαλάσσιων δικαιοδοσιῶν σύμφωνα μέ τό Διεθνές Δίκαιο, τήν ἐλευθερία καί τήν ἀσφάλεια τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ θαλάσσιου ἐμπορίου. Ἡ Τουρκία εἶναι ἕτοιμη γιά ἐποικοδομητική συνεργασία σέ ὅλα τά θέματα, ἰδίως στόν τομέα τῆς ἐνέργειας καί τοῦ περιβάλλοντος. Περιμένουμε τήν ἴδια προσέγγιση ἀπό τούς γείτονές μας. Ὡς ἡ χώρα μέ τή μεγαλύτερη ακτογραμμή στήν ἀνατολική Μεσόγειο, ὁ ρόλος-κλειδί τῆς Τουρκίας δέν μπορεῖ νά ἀμφισβητηθεῖ. Ἡ Τουρκία ἔχει δικαιώματα στήν ὑφαλοκρηπῖδα πού ἔχει ἀνακηρυχθεῖ στά βόρεια καί δυτικά τοῦ νησιοῦ τῆς Κύπρου καί οἱ Τουρκοκύπριοι ἔχουν δικαιώματα γύρω ἀπό ὁλόκληρο τό νησί».

Καί μετά τήν ὁμιλία αὐτή, προσῆλθε ὁ κ. Ἐρντογάν στήν προγραμματισμένη συνάντηση μέ τόν κ. Μητσοτάκη. Μόλις μισή ὥρα διήρκεσε ἡ συνάντησις αὐτή καί οἱ πληροφορίες πού ὑπῆρξαν ἀμέσως μετά ἀνέφεραν ὅτι συνεφωνήθη νά ἐντατικοποιηθεῖ συνεργασία γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ μεταναστευτικοῦ καί νά ὑπάρξει σύγκλησις τοῦ ἀνωτάτου συμβουλίου συνεργασίας τῶν δύο χωρῶν τόν Ἰανουάριο. Ἐν τῷ μεταξύ θά ἔλθει στήν Ἀθήνα ὁ Τοῦρκος ὑπουργός Χακάν Φιντάν γιά νά συναντηθεῖ μέ τόν Ἕλληνα ὁμόλογό του Γιῶργο Γεραπετρίτη. Ἐπαναβεβαιώθηκε ἡ ἐντολή πού ἔχει δοθεῖ στούς δύο ὑπουργούς γιά διερεύνηση κοινοῦ ἐδάφους ὡς πρός τό ἐάν μπορεῖ νά ξεκινήσει συζήτησις γιά τήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδος καθώς καί γενικώτερα τῶν θαλασσίων δικαιοδοσιῶν ἐπί τῇ βάσει τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου. Αὐτό τοὐλάχιστον ἀνέφεραν πηγές προσκείμενες στήν ἑλληνική πλευρά.

https://infognomonpolitics.gr/

Για τον σιδηρόδρομο: Με αφορμή τα τελευταία συμβάντα

 

1. Το συμβάν της 13ης Σεπτεμβρίου ανάμεσα σε δύο αμαξοστοιχίες του

προαστιακού, την αμαξ. 1210 με προορισμό το αεροδρόμιο των Σπάτων και

την αμαξ 1307 προερχόμενη από το Κιάτο ήταν σοβαρότατο. Η σύγκρουση

αποφεύχθηκε χάρη στην έγκαιρη παρέμβαση των δύο μηχανοδηγών και του

ενός σταθμάρχη. Το συμβάν αυτό επιβεβαίωσε ότι:

Πρώτον, η πρόσληψη σταθμαρχών με μπλοκάκι με κύριο προσόν την

πρόσβαση σε πελατειακούς μηχανισμούς είναι επικίνδυνη. Οδήγησε στην

τραγωδία των Τεμπών, στην παρ' ολίγον τραγωδία της 13ης Σεπτεμβρίου και

σε άλλα συμβάντα που καταγγέλθηκαν μετά τα Τέμπη και αποφεύχθηκαν την

τελευταία στιγμή αλλά και όσα αγνοήθηκαν πριν.

Δεύτερον, απεδείχθη ότι η άριστη γνώση του Γενικού Κανονισμού

Κυκλοφορίας (ΓΚΚ) και η πολύμηνη πρακτική εκπαίδευσή τους, όπως

παλιότερα, αποτελεί αδήριτη ανάγκη για τους νέους σταθμάρχες. Ώστε και

όταν θα λειτουργήσουν τα συστήματα ασφαλείας (ETCS, κ.α.), που έχουν

υπερεκτιμηθεί, να μπορούν να αξιολογήσουν μια δυσλειτουργία του

συστήματος έγκαιρα και να μπορούν να διεξάγουν με ασφάλεια την

κυκλοφορία όταν το σύστημα για διάφορους λόγους θα παρουσιάσει

προβλήματα. Είναι επικίνδυνο να εναποθέσουμε εξ ολοκλήρου την ασφάλεια

της κυκλοφορίας στα συστήματα ασφαλείας. Υπάρχουν πολλές άλλες

παράμετροι. Το τρένο που βλέπουμε να κυκλοφορεί είναι η συνισταμένη

πολλών συνιστωσών. Μηχανοστασίων, αμαξοστασίων, προσωπικό

συντήρησης Γραμμής που είναι ανύπαρκτο, Μεταλλικών Γεφυρών, ΤΗΗΕ

κ.α.π.

Τρίτον, η κυκλοφορία των αμαξοστοιχιών στη βάση του ΓΚΚ, όπως απέδειξε

το συμβάν, παραμένει ασφαλέστατη. Ο σταθμάρχης πριν την αναχώρηση της

αμαξοστοιχίας από τον σταθμό του, επικοινωνεί με τον σταθμάρχη του

επόμενου σταθμού ανταλλάσσοντας αριθμούς τηλεγραφημάτων με τα οποία ο

πρώτος αναγγέλλει την αναχώρηση της αμαξοστοιχίας και ο δεύτερος ότι η

γραμμή είναι ελεύθερη και μπορεί η αμαξ να αναχωρήσει. Έτσι

διασφαλίζονταν η κυκλοφορία του συρμού ανάμεσα στους δύο σταθμούς.

Πέραν αυτών, υπήρξε και άλλη δικλείδα ασφαλείας: Ο μηχανοδηγός πριν την

αναχώρηση της αμαξ από το σταθμό γνωστοποιούσε μέσω του

ραδιοτηλεφώνου την αναχώρησή της, εκφώνηση που ακούγονταν στους

σταθμούς αλλά και στις κυκλοφορούσες εκείνη την ώρα αμαξοστοιχίες σε

μεγάλη απόσταση. Έτσι απετράπη η σύγκρουση, μεταξύ του σταθμού

Λαρίσης και του ΣΚΑ. Οι μηχανοδηγοί πάντα προβαίνουν στην εκφώνηση

διότι γνωρίζουν ότι τα πρώτα θύματα σε ένα συμβάν θα είναι οι ίδιοι. Υπήρχαν

βέβαια και πολλές άλλες δικλείδες ασφαλείας, όπως π.χ. σημαφόροι στην

είσοδο των σταθμών, αλληλοσύμπλεξη σημαφόρων με αλλαγές τροχιάς, κοκ

3. Όσον αφορά το θέμα με την πτώση των δένδρων εντός της γραμμής,

πάντα υπήρχε αυτό το πρόβλημα αλλά αντιμετωπίζονταν, διογκώθηκε όμως

τα τελευταία χρόνια, όπως και αυτό της ανεξέλεγκτης βλάστησης, λόγω του

μηδενισμού σχεδόν του προσωπικού συντήρησης. Παλαιότερα, όταν

υφίσταντο Ομάδες Γραμμής, κάθε ομάδα πέραν των άλλων πολλαπλών

υποχρεώσεών της ήταν υπεύθυνη και για την κοπή των δένδρων που

εγκυμονούσαν κινδύνους. Αποκόπτονταν τα δένδρα εντός της ζώνης

απαλλοτρίωσης του ΟΣΕ αλλά επενέβαιναν και εκτός αυτής με τον εντοπισμό

κάθε δένδρου που εγκυμονούσε κίνδυνο για την κυκλοφορία. Προκρίνονταν η

ασφάλεια της κυκλοφορίας έναντι των διατυπώσεων. Σημειωτέον ότι κάθε

ομάδα γραμμής ήταν εφοδιασμένη με τον απαραίτητο εξοπλισμό

(αλυσοπρίονο κ.α.). Να θυμίσω επίσης στους παλαιότερους ότι κάθε χρόνο

διέτρεχε το δίκτυο "η αμαξοστοιχία χημικής εκχόρτωσης" που ράντιζε τη

σιδηροδρομική γραμμή αποτρέποντας την εμφάνιση βλάστησης. Σήμερα;

4. Η απόφαση του προέδρου του ΟΣΕ για τη σύσταση νέας διεύθυνσης με

αποστολή τον καθαρισμό της βλάστησης κατά μήκος του σιδηροδρομικού

δικτύου είναι ατυχής Η αρμοδιότητα ανήκει στα Τμήματα Γραμμής, στα οποία

υπάγονται οι ομάδες γραμμής, που γνωρίζουν τις τοπικές συνθήκες εντός των

ορίων της δικαιοδοσίας τους. Τα στελέχη του γνωρίζουν λόγω της πολυετούς

υπηρεσίας τους στην ίδια περιοχή τα επισφαλή σημεία τα οποία στα ακραία

καιρικά φαινόμενα (πχ ισχυροί άνεμοι, πλημμύρες, χιόνια, καύσωνες) θα

πρέπει να επιθεωρούνται. Εξ άλλου, κάθε εργασία εγγύς της γραμμής πρέπει

να έχει την έγκρισή του Τμήματος. Το Τμήμα είναι αυτό που διασφαλίζει το

περιθώριο εργασίας μεταξύ των κυκλοφορούντων αμαξοστοιχιών, εντός του

οποίου θα πραγματοποιηθεί η εργασία κοπής επικινδύνων δένδρων η οποία

υποχρεωτικά πρέπει να εποπτεύεται από στέλεχός του ώστε να διασφαλίζεται

η κυκλοφορία των αμαξοστοιχιών Υπάρχουν κανονισμοί που καταγράφουν

αναλυτικά όλα αυτά. Το ζητούμενο είναι η δυνατότητα τήρησής τους, να βγουν

επιτέλους από τη ναφθαλίνη όπου έχουν καταχωνιασθεί από το 2008 και όχι

η δημιουργία νέων που θα δημιουργούν εμπλοκή αρμοδιοτήτων. Όμως η

τήρηση των κανονισμών απαιτεί έναν ελάχιστο αριθμό προσωπικού που δεν

υφίσταται, έχει σχεδόν μηδενιστεί, δεν εφαρμόζονται.

5. Εξ άλλου το προσωπικό των Τμημάτων που ασχολείται και με την κοπή

των επικινδύνων δένδρων και τις εκχορτώσεις, ασχολείται ταυτόχρονα με

εργασίες συντήρησης της γραμμής, ανακαινίσεις γραμμής, συντήρησης

γεφυρών και σταθμών, διασφάλισης της κυκλοφορίας σε συνθήκες ακραίων

καιρικών φαινόμενων (καταιγίδων, χιονοπτώσεων, καύσωνα), και

επιλαμβάνεται σε κάθε έκτακτο συμβάν. (εκτροχιάσεις, κ.α) Η αντιμετώπιση

των εργασιών και των προβλημάτων της σιδηροδρομικής γραμμής απαιτεί

υπαλλήλους με πολύπλευρες γνώσεις και εμπειρία διότι το αντικείμενο είναι

πολυσύνθετο αλλά και άριστη γνώση των τοπικών συνθηκών, γνώση που

μεταβιβάζεται από τους αρχαιότερους υπαλλήλους και αποκτάται με την

πολύχρονη εργασία τους στην ίδια περιοχή Γιαυτό τα Τμήματα Γραμμής θα

πρέπει να ενισχυθούν.

5. Πώς θα υπολογιστεί το αναγκαιούν προσωπικό; Στο Ημερολόγιο

Πρόγραμμα που εισήγαγε στον ΟΣΕ η γαλλική SOFERAIL στις αρχές της

δεκαετίας του 1970, όλες οι εργασίες, και αυτές που είχαν σχέση με τη

βλάστηση, είχαν κωδικοποιηθεί στα ονομαζόμενα «άρθρα εργασίας» τα οποία

πέραν της πλήρους περιγραφής των εργασιών περιελάμβαναν τις ωριαίες

αποδόσεις κάθε εργαζόμενου. Έτσι, το Τμήμα Γραμμής γνώριζε το

απαιτούμενο προσωπικό για την υλοποίηση του Ημερολογίου Προγράμματος

σε όλη τη διάρκεια του έτους και το κόστος των εργασιών.

Θα πρέπει ο ΟΣΕ να επανδρώσει τα Τμήματα Γραμμής, βάσει του

Ημερολογίου Προγράμματος της SOFERAIL επικαιροποιημένου στις

σημερινές δυνατότητες της τεχνολογίας, με κατανομή του προσωπικού σε

ολόκληρο το μήκος της δικαιοδοσίας του που θα διασφαλίζει και την

κυκλοφορία των αμαξοστοιχιών,. Πρόκειται για ένα τιτάνιο έργο που θα

πρέπει να επανεκκινήσει άμεσα

Μακροδημόπουλος Δημήτρης

Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ

Συντ, Αρχιμηχανικός ΟΣΕ

Αλεξ/πολη - κιν. 6947-771412

Όρραον: Η άγνωστη πέτρινη πόλη της Ηπείρου όπου διασώζονται τα καλύτερα διατηρημένα σπίτια της ελληνικής αρχαιότητας

 

Από τον αρχαίο ελληνικό κόσμο διασώζονται, σε σπάνιες περιπτώσεις μοιάζοντας κιόλας άθικτα από τον χρόνο, κτίρια και αρχιτεκτονήματα διαφόρων ειδών- ναοί, αμφιθέατρα, στάδια, μαντεία, αγορές, νεκροπόλεις. Όχι όμως και ιδιωτικές οικίες, παρά μόνο τα θεμέλιά τους και αυτό όταν η αρχαιολογική σκαπάνη σταθεί τυχερή.

Στον ελλαδικό χώρο, τα καλύτερα διατηρημένα σπίτια των αρχαίων Ελλήνων, διατρέχοντας όλη την χρονική περίοδο από τα κλασικά έως και τα ελληνιστικά χρόνια, δε βρίσκονται στις υπώρειες της Ακρόπολης των Αθηνών, ούτε σε κάποιον φημισμένο αρχαιολογικό χώρο- αλλά σε έναν γυμνό, πετρώδη λόφο της Ηπείρου, ακριβώς στα σύνορα των νομών Άρτας και Πρέβεζας.

Είναι το αρχαίο Όρραον, μια κωμόπολη των Μολοσσών της Ηπείρου- εκεί στέκουν ακόμη όρθια 4 κτίρια της ύστερης κλασικής περιόδου, τρεις ιδιωτικές κατοικίες και (μάλλον) ένα δημόσιο κτίριο. Και μόνο η ύπαρξη των κτιρίων αυτών, με τους τοίχους τους να στέκουν όρθιοι μέχρι το ύψος της στέγης του δευτέρου ορόφου τους, μεταμορφώνει τον άσημο λοφίσκο των 345 μέτρων ύψος, σε ένα εντυπωσιακό αρχαιολογικό τοπόσημο.

Το Όρραον ιδρύθηκε (πιθανότατα) στο δεύτερο μισό του 4ου αι. π.Χ., από τους Μολοσσούς σε θέση με στρατηγική σημασία, καθώς φρουρούσε την κυριότερη διάβαση από τον Αμβρακικό προς την ενδοχώρα τους- ήταν ένας σχετικά μικρός οικισμός, με περίπου 100 σπίτια, όλα τους κτισμένα από ντόπιο ασβεστόλιθο, όπως και το ισχυρό, διπλό πέτρινο τείχος που προστάτευε την αρχαία πολίχνη. Ο πολεοδομικός της σχεδιασμός είχε σαν πρότυπο αυτόν της γειτονικής Αμβρακίας (σημερινή Άρτα)- δώδεκα στενοί, παράλληλοι δρόμοι, διασταυρώνονται με δύο κάθετους, σχηματίζοντας ορθογώνια οικοδομικά «τετράγωνα».

Ο οικισμός υδρευόταν από μια πηγή που βρισκόταν εκτός των τειχών του- ένα μονοπάτι που ξεκινούσε από την ανατολική πύλη οδηγούσε εκεί. Εκτός της φυσικής πηγής, οι κάτοικοι του οικισμού διασφάλισαν την ύπαρξη πόσιμου νερού και με την κατασκευή μιας μεγάλης δεξαμενής όπου συγκεντρωνόταν το βρόχινο νερό. Η δεξαμενή ήταν έργο δημόσιο- ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα είναι μια κατασκευή άρτια τεχνικά. Μια πέτρινη κλίμακα από 19 σκαλοπάτια οδηγεί και τον σημερινό επισκέπτη στον πυθμένα της, που ήταν φτιαγμένος από πήλινα όστρακα. Περπατώντας τον αρχαίο οικισμό, παρατηρώ το άψογο λάξευμα των μεγάλων πέτρινων όγκων, τα απολύτως ευθετισμένα και (ακόμη) άρρηκτα μεταξύ τους «δεσίματα» και αναλογίζομαι την τεχνογνωσία των μηχανικών, μαστόρων και τεχνιτών που εργάστηκαν χιλιάδες χρόνια πριν στον ίδιο τόπο- το περφεξιονιστικό μεράκι και τον κόπο τους. Τα παράθυρα των σπιτιών υπάρχουν ακόμα- μέσα από αυτά διαγράφεται ο ίδιος ορίζοντας με τα χρόνια που στα σημερινά πέτρινα κουφάρια έδιναν ζωή πολυμελείς οικογένειες. Τα ίδια τα σπίτια ήταν διώροφα- στους τοίχους τους χάσκουν ακόμα οι τρύπες (δοκοθήκες) που «κούμπωναν» τα δοκάρια του πάνω πατώματος.,

Η κ. Ανθή Αγγέλη, είναι προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων Πρέβεζας, αρχαιολόγος που έχει συμμετάσχει στις ανασκαφές του Όρραον.«Το Όρραον έχει την εξής ιδιαιτερότητα: γενικά τα αρχαία σπίτια κτίζονταν ως ένα επίπεδο 70- 80 εκατοστών με λίθινα θεμέλια αλλά από εκεί και πάνω η δόμηση συνεχιζόταν με πλίνθινα τούβλα, για αυτό και σώζονται μέχρι ένα μικρό ύψος. Επειδή, όμως, στη γύρω περιοχή του Όρραον αφθονεί, όπως και σήμερα, ο ασβεστόλιθος και η εξόρυξη του είναι σχετικά εύκολη, οι κάτοικοι εδώ έχτισαν τα σπίτια τους εξολοκλήρου από πέτρα, μέχρι και το ύψος της στέγης. Στον ελλαδικό χώρο δεν υπάρχουν άλλα τέτοια διατηρημένα σπίτια και αυτά στο Όρραον μας δίνουν μια πολύ καλή εικόνα για την αρχιτεκτονική των ιδιωτικών κατοικιών εκείνης της περιόδου. Υπήρχε ένας προθάλαμος και μια εσωτερική αυλή που γύρω της διατάσσονταν αρκετά δωμάτια. Ένα τμήμα του σπιτιού μπορεί να ήταν μονώροφο για να εξασφαλίζει καλύτερο φωτισμό αλλά τα σπίτια του Όρραον ήταν δύο ορόφων. Στην «Οικία Α» διασώζεται και η βάση της πέτρινης κλίμακας που οδηγούσε πάνω».

Ερείπια τοίχος, στο βάθος η Ιονία Οδός

Ρωτάω την κυρία Αγγέλη για το κίνητρο των Μολοσσών- ενός ελληνικού φύλου που από την βορειοδυτική Μακεδονία μετακινήθηκε στο οροπέδιο των Ιωαννίνων περίπου το 1.200 π.Χ.- να κτίσουν αυτή την πέτρινη πολίχνη. «Το Όρραον φύλασσε το πέρασμα από τον Αμβρακικό κόλπο προς το λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων. Γνωρίζουμε από αρχαίες πηγές ότι οι Μολοσσοί είχαν πρόσβαση στον Αμβρακικό, μάλιστα κατείχαν μια μικρή έκταση περίπου 80 σταδίων στις ακτές του. Κανείς δεν μπορούσε να περάσει από τον Αμβρακικό και την πεδιάδα της Άρτας χωρίς να γίνει αντιληπτός από το Όρραον. Επίσης, φύλασσε το πέρασμα από την κοιλάδα του Αράχθου, που ήταν το όριο της επικράτειας των Μολοσσών».

Ήταν λοιπόν το Όρραον ένα οχυρό- παρατηρητήριο; «Ο φρουριακός του χαρακτήρας είναι σαφής. Διακρίνεται από την ισχυρή οχύρωση, τους στενούς δρόμους, ώστε ακόμα και αν οι εχθροί εισέβαλαν από τα τείχη να εγκλωβίζονταν, όπως επίσης από τα κτερίσματα που βρέθηκαν στις ταφές. Σχεδόν σε όλες βρέθηκαν όπλα, σε αντίθεση με την Αμβρακία, όπου μόνο σε ελάχιστους από τους χιλιάδες τάφους που ανασκάφηκαν, βρέθηκαν όπλα».

Τι γνωρίζουμε σήμερα για την αρχαία ζωή στον μικρό οικισμό; Πόσοι άνθρωποι ζούσαν εκεί, πως κατάφερναν να βιοπορίζονται; «Ο πληθυσμός του Όρραον εκτιμάται, βάση των περίπου 100 σπιτιών που περικλείονται από τα τείχη (εκτός βρισκόταν μόνο η νεκρόπολη), σε δύο χιλιάδες κατοίκους. Σε κάποιους χώρους των σπιτιών υπάρχουν ενδείξεις ότι σταβλίζονταν ζώα- σίγουρα λοιπόν ήταν ποιμένες και κτηνοτρόφοι, ενώ και ένας μικρός κάμπος στον γειτονικό Αμμότοπο, μάλλον καλλιεργούνταν από αυτούς τους ανθρώπους. Και σίγουρα κατοικούσαν εδώ αρκετοί στρατιώτες. Οι σχέσεις τους με την κοντινή Αμβρακία, που ήταν το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Ηπείρου αλλά αποτελούσε αποικία των Κορινθίων και όχι τμήμα της «χώρας» των Μολοσσών, πιθανότατα ήταν φιλικές. Και εμπορικά αναπτυγμένες. Προϊόντα της Αμβρακίας, όπως αγγεία, αλλά και νομίσματα έχουν βρεθεί σε τάφους στο Όρραον. Η Αμβρακία ήταν μια τυπική πόλη- κράτος, που γύρω από το άστυ είχε μια αγροτική περιοχή που ήλεγχε για να εξασφαλίζει την επάρκεια της σε αγαθά. Το Όρραον δεν ανήκε στην επικράτεια της Αμβρακίας, αλλά είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι κάτοικοι του είχαν εμπορικές σχέσεις με την πόλη- θα διακινούσαν εκεί τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα τους, αγοράζοντας μετά ότι τους έλειπε».

Αντικείμενα από το Όρραον

Η ταύτιση του αρχαίου οικισμού- που είχε εντοπίσει τη δεκαετία του ’30 ο Βρετανός αρχαιολόγος Νίκολας Χάμοντ- με το Όρραον που αναφερόταν στις αρχαίες πηγές, επιτεύχθηκε βάσει ανασκαφικών ευρημάτων στη σημερινή Άρτα. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 σε ανασκαφές στον Ναό του Απόλλωνα, βρέθηκαν τμήματα ενεπίγραφης στήλης που καθόριζε τα όρια της χώρας της Αμβρακίας. Εκεί αναφερόταν και το Όρραον και σύμφωνα με τα τοπογραφικά στοιχεία που προέκυπταν- απόσταση από Αμβρακία, προς ποια κατεύθυνση- έγινε η ταύτιση του οικισμού με το Όρραον των αρχαίων πηγών.

Η μικρή αυτή αγροτική πολίχνη κρύβει και μια ηρωική ιστορία, που σχεδόν συμπίπτει με την παρακμή και το τέλος της. Το Όρραον υπήρξε μια από τις 4 μόνο πόλεις της Ηπείρου (του «Κοινού των Ηπειρωτών») που αντιστάθηκαν στους Ρωμαίους, το 168 π.Χ., έτος της ρωμαϊκής εισβολής. «Για αυτό οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν ολοσχερώς τα τείχη της πόλης. Όχι όμως και τα σπίτια της- ήταν μια πόλη που πολιορκήθηκε και κατακτήθηκε, υπήρξαν σίγουρα καταστροφές αλλά δεν ήταν ολοσχερείς. Οι Ρωμαίοι της επέτρεψαν να συνεχίσει να υπάρχει, ατείχιστη όμως, σαν ένδειξη της δικής τους, πλέον, εξουσίας στην περιοχή. Η πόλη τελούσε υπό την ρωμαϊκή κυριαρχία, δεν μπορούσε να έχει δική της άμυνα», σχολιάζει η κα Αγγέλη.

Στα τέλη του 1ου αι. π.Χ., τα χρόνια που ακολούθησαν τη ναυμαχία του Ακτίου (31 π.Χ.), οι εναπομείναντες κάτοικοι του Όρραον μεταφέρθηκαν αναγκαστικά από τους Ρωμαίους του Οκταβιανού Αύγουστου στη νεοϊδρυθείσα Νικόπολη. Η ανθρώπινη παρουσία στο Όρραον έγινε παρελθόν.

Έμειναν, μέχρι και σήμερα, οι σωροί από τις πέτρες του τείχους που γκρέμισαν οι λεγεωνάριοι, τα κουφάρια των σπιτιών αυτών των περήφανων ανθρώπων με το «αγύριστο, ηπειρώτικο κεφάλι» τους, η δεξαμενή που φύλασσε το νερό τους, η νεκρόπολη των προγόνων τους. Στο σύγχρονο αρχαιολογικό μουσείο της Άρτας, μια προθήκη είναι αφιερωμένη στο Όρραον- αγγεία, κοσμήματα, μικροπράγματα καθημερινής χρήσης, αγροτικά εργαλεία.

Σήμερα, από το παράθυρο της οικίας Α. διακρίνεται ένα αποπερατωμένο τμήμα της Ιόνιας Οδού και αν προχωρήσεις προς το άκρο του οικισμού, παράλληλα με τα πεσμένα τείχη, ο κάμπος της Άρτας και στο βάθος ο Αμβρακικός.

Φεύγοντας από τον οικισμό, στη δύση ενός ηλίου, καλοκαίρι του 2016, τους σκεφτόμουνα σεβαστικά- εκείνους τους Ηπειρώτες προπάτορες, να συσκέπτονται με τα βόρεια δωρικά τους για την στάση που θα κρατούσαν, βλέποντας από τα ίδια σπίτια τις ρωμαϊκές λεγεώνες να έρχονται.

https://www.huffingtonpost.gr/

Το Σπήλαιο του Κρόνου και το Σπήλαιο Αμβροσίας στην Κούβα, με βραχογραφίες 2.000 χρόνων!

 Του Γιώργου Λεκάκη

Σχέδια βραχογραφιών στο Σπήλαιο Αμβροσίας, της Κούβας, εικονίζουν περισσότερα από 70 κόκκινα και μαύρα γεωμετρικά σχήματα, καθώς και μυθολογικές και ανθρώπινες φιγούρες, διάσπαρτες στις πέντε αλληλένδετες αίθουσές του.

Το σπήλαιο βρίσκεται σε μια κατάφυτη λωρίδα, προς το τέλος της χερσονήσου Hicacos[1], στον 23ο παράλληλο [23°11′52″N 81°09′05″W] στην βόρεια ακτή της Κούβας. Υπάρχουν αρκετοί αρχαιολογικοί χώροι σε αυτή την χερσόνησο, με βραχογραφίες αρχαίων Ινδιάνων καλλιτεχνών.

Ευρίσκεται στο οικολογικό καταφύγιο Varahicacos[2], το οποίο εξασφαλίζει την προστασία περίπου ενός τετραγωνικού μιλίου τροπικού τοπίου της επαρχίας Matanzas[3], δύο ώρες οδικώς από την Αβάνα. Ιδρύθηκε το 1974.

Τα σχέδια φωτιζόμενα από άξονες φωτός, που διέρχονται από τρύπες στην οροφή του σπηλαίου, τα εικονογραφήματα μοιράζονται τον χώρο με πολλά είδη νυχτερίδων, εντόμων και φυτών.

Το ασβεστολιθικό σπήλαιο μήκους άνω των 61 μ., πιθανότατα, χρησίμευε ως τελετουργικός χώρος, σε διάφορες εποχές στο παρελθόν, λέει ο αρχαιολόγος R. F. Ortega (του Κουβανικού Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας). Οι μελετητές πιστεύουν ότι τα έργα τέχνης του σπηλαίου, μερικά από τα οποία μπορεί να χρονολογούνται πριν από 2.000 χρόνια, σχεδιάσθηκαν από ιθαγενείς.[4] «Ο προσδιορισμός του πόσο παλαιοί είναι οι πίνακες μπορεί να είναι πραγματικά δύσκολος», λέει η χημικός R. A. Armitage (του πανεπιστημίου Eastern Michigan), η οποία ειδικεύεται στην χρονολόγηση της βραχοτεχνίας με ραδιενεργό άνθρακα.

Ως γνωστόν, οι πρώτοι άνθρωποι που πάτησαν στις ακτές του αρχιπελάγους της Καραϊβικής - πιθανότατα - προήλθαν από την χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικό, πριν 7.000 – 6.000 χρόνια. Οι πρώτοι άποικοι της Κούβας, πιθανότατα, έφτασαν μεταξύ 4000 και 3000 π.Χ.

Δεν είναι σαφές ποιοι αυτόχθονες πληθυσμοί ζούσαν στο νησί όταν έφτασε ο Χριστόφορος Κολόμβος το 1492, αλλά οι μελετητές εικάζουν ότι ομάδες συμπεριλαμβανομένων των Guanahatabey, Ciboney και Taíno συνυπήρχαν εκεί. Μέσα σε λίγες δεκαετίες, ο αυτόχθων πληθυσμός είχε σχεδόν εξαφανιστεί, μέσω ενός πολέμων με αποικιοκράτες, καταναγκαστικής εργασίας και ασθενειών που εισήγαγαν οι Ισπανοί. «Οι αυτόχθονες πληθυσμοί εξαφανίσθηκαν τόσο γρήγορα, που πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ πόσες φυλετικές ομάδες υπήρχαν», λέει η αρχαιολόγος S. Baker (της εταιρείας Archaeological / Historical Consultants). «Η βραχοτέχνη είναι μια σημαντική υλική έκφραση της προφορικής ιστορίας και της κοσμολογίας που χάθηκε».

Τα έργα βραχοτέχνης της Σπηλιάς της Αμβροσίας ανακαλύφθηκαν το 1961, από τους αρχαιολόγους M. Rivero de la Calle και M. Orlando Pariente Pérez. Αποκαταστάθηκαν από τον αρχαιολόγο και επαναστάτη Ant. Núñez Jiménez, το 1968. Από τότε, η ταυτότητα των καλλιτεχνών που ζωγράφισαν το σπήλαιο, η έννοια των εικόνων του σπηλαίου αποτέλεσε αντικείμενο πολλών επιστημονικών εικασιών. Ωρισμένοι αρχαιολόγοι έχουν προτείνει ότι οι αυτόχθονες πληθυσμοί παρήγαγαν τα πιο αφηρημένα σχήματα, ενώ οι πιο περίπλοκες ανθρώπινες και ζωόμορφες απεικονίσεις μπορεί να είναι μεταγενέστερα έργα τέχνης που δημιουργήθηκαν από ανθρώπους αφρικανικής καταγωγής. Ο F. Ortega πιστεύει ότι ορισμένες από τις παλαιότερες αποδόσεις μπορεί να αντιπροσωπεύουν τον μύθο της Δημιουργίας της φυλής Taíno, του ήλιου και της σελήνης. Άλλες ερμηνείες υποδηλώνουν ότι οι εικόνες θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν ηλιακά ημερολόγια, πεταλούδες ή τις αρχικές αλληλεπιδράσεις των αυτόχθονων πληθυσμών με τους Ισπανούς. Διακρίνονται επίσης ομόκεντροι κύκλοι, κ.ά.

Στο θέρετρο Varadero θα βρείτε παρθένες παραλίες, πολυτελή ξενοδοχεία, εστιατόρια, κ.ά. αλλά στην αντίθετη κατεύθυνση, προς την πόλη Matanzas, θα βρείτε το Σπήλαιο του Κρόνου, με μια υπόγεια τρύπα, για κολύμπι με κρυστάλλινα νερά και εντυπωσιακούς σταλαγμίτες και σταλακτίτες… Είναι γνωστή η προς δυσμάς εξάπλωση του Κρόνου - ΔΙΑΒΑΣΤΕ την και ΕΔΩ. Ας σημειωθεί ότι Σπήλαιο του Κρόνου ευρίσκουμε στο Οροπέδιο Λασυθίου της Κρήτης, έναντι του Δικταίου Άντρου...

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

---

[1] Από το όνομα ενός κάκτου.

[2] Στο ίδιο πάρκο και το Cueva de los Musulmanes, ή Σπήλαιο των Μουσουλμάνων, ένα ιστορικό κρησφύγετο λαθρέμπορων.

[3] Στον 23ο παράλληλο [23.05139°N 81.57500°W]. Στα ανατολικά της χερσονήσου ευρίσκεται ο Κόλπος των Χοίρων / Bahía de Cochinos. Το υψηλότερο σημείο της επαρχίας Matanzas, είναι το όρος Παν / Pan de Matanzas (380 μ.).

[4] Οι σύγχρονοι Ευρωπαίοι έφτασαν τον 15ο αιώνα, και αργότερα έφτασαν και άνθρωποι αφρικανικής καταγωγής, που είχαν γλιτώσει από την υποδούλωση.

http://www.arxeion-politismou.gr/