ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ

 

του Παντελή Σαββίδη

Τις προηγούμενες ημέρες με αφορμή την βράβευση του καθηγητή Παναγιώτη Ήφαιστου από τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη σας προϊδέασα για μια οξεία παρασκηνιακή σύγκρουση Αθηνών- Λευκωσίας.

Η συνέντευξη του κ. Γεραπετρίτη σε δύο δημοσιογράφους που υπερέβαλαν, ακόμη και αυτού, σε ενδοτισμό (ο ένας, μάλιστα, χαρακτήρισε κραυγές τις αντιδράσεις της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας στη Συμφωνία των Πρεσπών) περί γενναιότητας που πρέπει να δείξει η κυπριακή ηγεσία για λύση στο κυπριακό, έκανε δημοσίως κι επισήμως γνωστή αυτήν την διάσταση.

Ο κ. Γεραπετρίτης είναι ιδεολόγος ενδοτικός. Είναι, όμως, και δειλός. Μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσαν οι δηλώσεις του, με διαρροές, προσπαθεί να ανασκευάσει λέγοντας πως δεν καταλάβαμε πως η αναφορά του σε γενναιότητα αφορούσε την Τουρκία. Κρίμα. Η δήλωση είναι σαφής, κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και μπορείτε να την βρείτε.  

Γενναιότητα ο κ. Γεραπετρίτης και ο πρωθυπουργός του, κ. Μητσοτάκης ζητούν από τον κύπριο πρόεδρο κ. Χριστοδουλίδη. Στους παροικούντες τη Ιερουσαλήμ είναι γνωστό.

Τι εννοούν γενναιότητα; Υποχωρήσεις. Όπως κάνουν αυτοί με την Τουρκία κάθε φορά που βγάζει τον στόλο της στο Αιγαίο και γκριζάρουν ελληνικά δικαιώματα και όπως κάνουν και με άλλες γειτονικές χώρες στα αιτήματα που εγείρουν κατά της Ελλάδας.

Αν δεν θελήσει να αποδεχθεί κάποιος ως αιτία της ενδοτικής τους στάσης την αναζήτηση προσωπικών ανταλλαγμάτων από την ηγεμονεύουσα, της Δύσης, δύναμη και τον τοποτηρητή της στην Ευρώπη, σε βάρος αυτού που κάποτε ονομάζαμε πατρίδα, τότε η λογική της στάσης τους είναι η εξής:

Η Τουρκία ισχυροποιείται και όσο καθυστερούμε να βρούμε μια λύση μαζί της τόσο η ισορροπία επιδεινώνεται σε βάρος μας. Άρα λύση, τώρα, για να αποφύγουμε δυσμενέστερη αργότερα.

Υπάρχουν, όμως, κάποιες ενστάσεις στην θέση αυτή:

-οι κυβερνήσεις μιας χώρας την προετοιμάζουν για τις μελλοντικές προκλήσεις χωρίς να παραδίδουν κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα. Αν κάθε φορά που η χώρα πιέζεται παραχωρεί και κάτι στο τέλος δεν θα της μείνει τίποτε. Η περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών την οποία ακύρωσαν στην πράξη τα Σκόπια είναι χαρακτηριστική. Αν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ιδίως, μετά το Βουκουρέστι μετά το οποίο η Αθήνα αποδέχθηκε διπλή ονομασία με απόφαση της Βουλής, παρέδιδαν τον όρο μακεδονική στη γλώσσα του λαού της γειτονικής χώρας και στην εθνότητα, το πρόβλημα θα είχε «λυθεί» δέκα με δεκαπέντε χρόνια πριν. Οι κυβερνήσεις δεν εκλέγονται για να κάνουν παραχωρήσεις. Για να διατηρήσουν την ακεραιότητα της χώρας και να φροντίσουν την ευημερία του λαού τους εκλέγονται.

-η διεθνής συγκυρία δεν είναι ευνοϊκή για την Ελλάδα. Ούτε η αμυντική υπόστασή της, ούτε οι διπλωματικές της δυνατότητες, ούτε το γεωπολιτικό της εκτόπισμα. Σε τέτοιες στιγμές αποφεύγεις λύσεις δεν τις επιδιώκεις.

-αν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την Τουρκία, παρά μόνο, με παραχωρήσεις τότε εγκαταλείπει την εξουσία διατυπώνει τις θέσεις της ως προς τις παραχωρήσεις που θέλει να κάνει και προσφεύγει στην λαϊκή ετυμηγορία. Δεν παραχωρεί εκπροσωπώντας το 11,5% του εκλογικού σώματος.

Ο Καραμανλής με μεγαλύτερο ποσοστό όταν εγκατέλειψε την κυβέρνηση και προσέφυγε στις εκλογές αποτελεί ένα παράδειγμα.

Εν ολίγοις η Ελλάδα δεν είναι μια ιδιωτική έκταση ή επιχείρηση των εκάστοτε κυβερνώντων κομμάτια ή δικαιώματα της οποίας μπορούν να παραχωρούν για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Ή να επενδύουν σε προσωπικές σχέσεις για την ανάδειξή τους.

Για να επανέλθουμε στο κυπριακό: η Αθήνα πιέζει τον κύπριο πρόεδρο να κάνει πίσω στο κυπριακό για να υπάρξει μια τουρκική «λύση».

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης αντιδρά είτε διότι δεν πιστεύει στη λύση που του προτείνουν είτε δεν θέλει να την χρεωθεί.

Ό,τι από τα δύο και να συμβαίνει η Κύπρος δεν πρέπει να παραδοθεί.

Γι αυτό, αν ο κύπριος πρόεδρος συνεχίσει να αντιστέκεται πρέπει να διαμορφωθεί ένα ρεύμα υποστήριξής του στον ελλαδικό και κυπριακό χώρο.

Η Αθήνα πρόδωσε επανειλημμένως την Κύπρο. Δεν επιτρέπεται να αποδεχθούμε ως Ελλαδίτες να συμβεί ξανά.

Αν παρακολουθήσετε τον κ. Μητσοτάκη στις συναντήσεις του με τον κ. Ερντογάν θα διακρίνετε μια στάση δουλικότητας.

Για τον κ. Γεραπετρίτη αυτό το καταμαρτυρεί η γνωστή υπόκλισή του στον τούρκο πρόεδρο,  που θα μείνει στα χρονικά της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

Πρέπει να απαλλαγούμε και από τους δύο για να μείνει ακέραιη η χώρα. 

https://www.anixneuseis.gr/