Δώσαμε όλοι σημασία στις ισορροπίες και στις ίσες αποστάσεις, που επιχειρεί πάντα ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ στις εκθέσεις του. Αλλά, αυτή είναι μόνο η μία ανάγνωση -και είναι επανάληψη- που ασφαλώς είναι απογοητευτική όταν εξισώνεται ο θύτης με το θύμα, όπως λέμε πάντα. Υπάρχει κι άλλη ανάγνωση, όμως, που δεν της δίνεται καμιά σημασία. Παρότι είναι ουσίας. Ίσως και η μόνη ουσία.

Σε αυτή τη στήλη επισημάναμε από τις 18/10/18 τις ύποπτες αναφορές, τις παροτρύνσεις του Γκουτέρες, στην τότε έκθεσή του με την οποία έβαζε στο τραπέζι το φυσικό αέριο. Κάτι που η δική μας πλευρά απέρριπτε έντονα μέχρι τότε. Μας ζητούσε, όμως, ο Γενικός Γραμματέας «να επιδιωχθεί διάλογος επί του θέματος» και μάλιστα «να καταβληθούν όλες οι προσπάθειες για να αποφευχθεί η περιττή κλιμάκωση στους προσεχείς μήνες». Την περιττή κλιμάκωση την απέδιδε σε προηγούμενη παράγραφο στους νέους γύρους «διερευνητικών γεωτρήσεων που έχουν προγραμματιστεί για το τελευταίο τρίμηνο του 2018». Εμείς, δηλαδή, δημιουργούσαμε την περιττή κλιμάκωση, όχι η τουρκική πειρατεία στην ΑΟΖ.

Στη νέα έκθεσή του τώρα, και ενώ αυτό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι η απόλυτη σύγκρουση της τουρκικής πλευράς με τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, ο Γκουτέρες ενθαρρύνει «τους δύο ηγέτες και τους εκπροσώπους τους (…) να συμμετάσχουν ενεργά σε συζητήσεις σχετικά με υφιστάμενες προτάσεις συνεργασίας ή νέες ιδέες- να συνεργαστούν για την από κοινού εκμετάλλευση και αξιοποίηση των κοινών φυσικών πόρων, να προωθήσουν τις επαφές μεταξύ των ανθρώπων, τη συνεργασία και το εμπόριο, να διασφαλίσουν την αποτελεσματική λειτουργία των σημερινών σημείων διέλευσης και να ανοίξουν νέα».

Προχώρησαν τα πράματα κι εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να αναρωτιόμαστε αν είναι σωστό να «μαλλώνουμε» με τα Ηνωμένα Έθνη και τους εκπροσώπους τους. Αλλά, όταν οι Τούρκοι μιλούν για «από κοινού εκμετάλλευση και αξιοποίηση των κοινών φυσικών πόρων» το απορρίπτουν οι ηγέτες μας, το θεωρούν εγκληματικό, ίσως και προδοτικό. Τώρα που το λέει ο Γενικός Γραμματέας, τι κάνουμε; Κάνουμε πως δεν το βλέπουμε και ασχολούμαστε με το αν κάναμε παραβιάσεις στη νεκρή ζώνη και αν δικαιολογούνται οι ισορροπίες του Γκουτέρες. Μόνο που δεν πρόκειται πια για ισορροπίες. Πρόκειται για την υιοθέτηση από τον ΓΓ των τουρκικών θέσεων. Την πίεση δεν την ασκεί προς την κατοχική δύναμη, ούτε προς την τ/κ πλευρά, που ζητά λύση δύο κρατών, την ασκεί προς τη δική μας πλευρά.

Και δεν το κάνει με το γάντι για τις «διπλωματικές ισορροπίες», το κάνει απροκάλυπτα. Άλλωστε, καλεί τους δύο ηγέτες να συζητήσουν (όταν γνωρίζει ότι ο Τατάρ αρνήθηκε ακόμα και μια κοινωνική συνάντηση με τον Χριστοδουλίδη και την Ολγκίν) «μεγαλύτερα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, συμπεριλαμβανομένων των προτάσεων συνεργασίας του Τουρκοκύπριου ηγέτη της 1ης και 8ης Ιουλίου 2022».

Ποιες ήταν ο σκοπός εκείνων των προτάσεων ΜΟΕ του Τατάρ; Η αναγνώριση κυριαρχίας στο ψευδοκράτος και όχι η οικοδόμηση συνεργασίας και εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κοινοτήτων, όπως υποκριτικά μας συμβουλεύει ο Γκουτέρες. Πρότεινε, ο Τατάρ, τη σύσταση επιτροπής υδρογονανθράκων με αξιωματούχους των δυο κρατών (χωρίς να λέει για δύο κράτη) η οποία θα συζητά με τις εταιρείες, θα έχει εξουσίες αδειοδότησης και διαμοιρασμού των εσόδων. Δηλαδή, η Κυπριακή Δημοκρατία να παραδώσει τη νόμιμη κυριαρχία της (που αναγνωρίζει κι ο ΟΗΕ και όλοι) σε μια επιτροπή. Πρότεινε ηλεκτρική διασύνδεση του νησιού με την Τουρκία. Κοινή Επιτροπή για να εξετάσει τρόπους αξιοποίησης  των υδάτινων πόρων και μέσω της οποίας θα μπορεί να γίνεται αξιοποίηση και του αγωγού μεταφοράς νερού από την Τουρκία. Και άλλα παρόμοια.

Τι μας λέει τώρα ο Γενικός Γραμματέας να συζητήσουμε; Αυτά που προτείνει ο Τατάρ και η Άγκυρα. Κοινή διαχείριση φυσικού αερίου, εμπόριο, νέα οδοφράγματα, τεχνικές επιτροπές, ηλεκτρική και υδατική ένωση με την Τουρκία.  Πού είναι η κατοχή σε όλα αυτά; Πού είναι η αποκατάσταση του διεθνούς δικαίου; Πού είναι τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας; Τα ανθρώπινα δικαιώματα; Ο εποικισμός; Η ισλαμοποίηση και η στρατιωτικοποίηση της κατεχόμενης Κύπρου;

Η ουσία, λοιπόν, είναι ότι ο ίδιος ο ΓΓ προτείνει να τα διαγράψουμε όλα και να αρχίσουμε να συζητούμε την έμπρακτη αποδοχή των τετελεσμένων της κατοχής. Για να συμφωνήσουμε καλύτερες συνθήκες κατοχής. Αυτό. Κι εμάς η έγνοια μας είναι μην και κοντραριστούμε μαζί του. Ο θεός να μας λυπηθεί.

Φιλελεύθερος